Morgunblaðið - 16.01.1922, Page 4

M 0 K G ö N B L A 8» 1 P
tiítiö í gluggana
hjá FlndErsEn 5 bauth,
Kirkjustræti 1D,
og sjáið sýnishorn af einkennishúfum o. fl. tilheyrandi einkeno'8'
fatnaði, sem við höfum ætið fyrirliggjandi og útvegum.
Stærstu EinkEnnisfataklæðskErar á landinu.
FJelagsmenn eru beðnir að vitja
gðngumiða að dansleik fjelagsins ed<*
skrifa sig á lisfa hjá Sig. Þorkelssyi*'
(Versl. Guðm. Olsen) fyrir naesta Iau0'
ardag (2i. þ. m.).
mótmæla þurfti. Fjelagsst.jórnin
þurfti því ekki að bera greinina
undir kennara.
En eftir að greinin kemur út,
óskar einn kennari skólans að
fundur sje haldinn í fjelaginu.
Yar þegar haldinn fjölsóttur kenn-i
arafundur. Yoru þar bæði fjeilags-
menn og kennarar, sem ekki. erp
í f jelaginu og kenna við skól-
ann.
Enginn hreyfði mótmælum gegn
grein fjelagsstjórnarinmar, en einn
kennari kvaðst ekki kunna við
þrjú orðatiltæki í greininni. Verð-
ur að kalla það smámuni. Annars
virtist fjelagsstjómin hafa samúð
allra fundarmanna.
Þá er þannig hagað orðum í
grein Steingríms Araisonar, að
halda mætti, að jeg væri annarar
skoðunar nú á^pýjungunum en jeg
var í fyrra. En svo er ekki. Jeg
ei’ sami fylgismaður þess sem nýti-
legt er í þeim, og jeg var þá. Jeg
tek fegins hendi móti öllu því, er
skólanum má að gagni verða, Og
það held jeg að allir kennararnir
geri. En okkur getur borið á milli,
hvað sje að gagni og hvað ekki.
Það er og fjarri sanni, að kenn-
arar sjeu á móti umbótum frá
skólanefndar hálfu. Þeir fagna vit
áulega öllum umbótum. Kennarar
vildu auðvitað, eins og margir
aðrir góðir menn, að komið væri
upp annað skólahús, kensluáhöld
væri meiri og betri, bygt yrði
baðhús, og fleira og fleira gert
fyrir æskulýðinn.
En það þarf meira en að æskja
Iþess arna.
Lesa mætti það, ef til vill, út
úr grein Steingríms, að jeg sje
orðinn fylgjandi Helga kvers. En
svo er ekki. Og engin minstia
ástæða er gefin í fjelagsstjómar-
greininni til þess að álykta svo.
Jeg hefi lengi haldið því fram,
að Helga kver væri ,,óhæft” ó-
þroskuðum' ‘, þetta er mín skoðun
enn, og það veit Steingrímur.
En þessi skoðun mín á Helga
kveri sem barnabók stóð alls ekki
í vegi fyrir því að ljúka lofsorði
á kenslu í kristnum fræðum í skól-
unúm, sem jeg þekki mun betur
en Steingrímur, þar sem jeg hefi
not.ið og nýt þessarar kenslu fyr-
iv- börn mín. En hjer er um að
ræða svo víðsýnan kennara, að
hann hleypur yfir firrurnar í
Helga lcveri þótt hann kenni það.
Hann gerir ekki guð að grimmum
harðstjóra í huga barnsins, held-
ur ástríkum foður. Og ekki tjáir
af- ka-sta þeirri sök á kristiudóms-
kennarana, að þeim er valdboðið
að leggja óhæfa bók til grund-
vallar kenslunni.
Steingrímur vill ekki fallast á,
að hann hafi lagt til við skóla-
nefnd, að öllum settum kennurum
skólans yrði veitt í haust. En um-
mæli þau, er fjelagsstjórnin hefir
eítir honum eru vottföst.
Steingrímur bregður upp ljósi
yfir myrkan bletf, þar sem hann
segir: „Hitt hefi jeg sagt, að jeg
hafi lagt til, að veitingar við skól-
a-nn færu fram snemma á s.l.
sumri. Jeg sagði sem sje, að eng-
in ástæða væri til að fresta veit-
ingu þeirra kennara, sem vafa-
laust ætti að veita.”
Er það mjög lærdómsríkt, hvem-
ig farið er með Steingrím. Hin
ófullkomna skýrsla hans er tekin
og henni kastað fyrir alþjóð, en
að engu höfð þau heilræði, sem
hann leggur og bygð em á viti
og sanngirai.
Hallgr. Jónsson.
—-----0-------
-= DAGBÖl =-
Næturlæknir: Konráð R. Konráðs-
son. Sími: 575. Vörður í Reykjavikur-
apóteki.
Kvöldskemtunin í Nýja Bio á laug-
ardagskvöldið var mjög vel sótt og
þótti ágæt. Einkum rómuðu menn
söng Símonar Þórðarsonar og erindi
Arna Pálssonar.
Togararnir. Þrír togarar komu frá
Englaruli í gærdag, Belgaum, Kari
Sölmundarson og Hilmir. Allir skip-
verjar ósjúkir.
Grood Hate lieitir ens-kur togari, sem
hingað kom í gær. Hafði hann fyrst
komið til Keflavikur en var, vísað
hingað ' vOgná veikinda á tveimur skip
verjum. Skoðaði Ólafur Jónsson lækn-
ir þá strax þegar , t ogarinn kom, eu
þeir reýndúst ekki alvarlega veikir.
Annar hefir ígerð i handlegg og
fer á sjúkrahús hjer. En hinn hefir
kvef, sem ekkert á þá skylt við in-
fluensu. Var hann í stríðinu og fjekk
þar gaseitrun og hefir verið veill síð-
an. Hann verður kyr á skipimi.
Walpole köm áf veiðum í gær og
mun fara til Englands með aflíinn
mjög bráðlega.
Norðan og vestanpóstur varð á eftir
áætlun hingað í þettá skifti. Kom
Skjöldur ekki hingað fyr en kl. 2 í
gær, varð að bíða eftir norðanpósti
sem tafðist vegna illviðra og snjó-
■snjókyngja,
Barnaveiki. Skrifað er frá Raufar-
höfn 15. des. að barnaveiki gangi þá
i Þistilfirði og á Langanesi og hafi
saingöngubann verið sett á Þistilfjörð
og Axarfjörð, læknisbjeráða.
Dánarfregn. Aðfaranótt 4. þ. mán.
andaðist í Tugagerði í Reyðarfirði,
húsfrú Sigríður Jónsdóttir kona Gunn
ars bónda Bóassonar frá Stuðlum, nál
40 ára gömul. Hún var dóttir Jóns
Nikulássonar frá Tugagerði. Sigríður
sál. var mesta ágætiskona, ástrík
eiginkona og móðir fjölda barna, sem
nú með fráfalli heimar eru þegar í
æsku svift umhyggju hennar og hand-
leiðslu. Hún var dugleg og stjórnsöm
húsfreyja, gestrisin og góðgerðasöm
við alla þá, sem að garði bar.
B. S.
Prentvilla var í grein M. O. í síð-
asta tb‘l., þar sem sagt var, að „dýru
botnvörpungarnir mundu seljanlegir
um 500 þús. kr. hver”, en þar átti
að standa : um 400 þús. :kr. hver.
Fjelagið „Stefnir” aulýsir fund í
kvöld í K. F. U. M. til þess að ræða
um bæjarstjórnarkosningarnar, þang-
að ættu fjelagsmenn að fjölmenna og
fá nýja menn inn í fjelagið ineð sjer.
Gestir Samverjans voru í gær 140.
Barngóð og þrifin stúlka ósk-
ast í vist 1. febrúar til Guðm.
Ólafssonar lögfr. Miðstr. 8 A uppi.
Litið skrifborð með ame-
ríkönsku lagi til sölu. Afgr. v. á.
Hitt og þetta.
”ord smíðar flugvjelar. Nýlegf
Sims aðmíráll setið á ráðstefnu, og
gengur sá arðrómur, að Ford hafi af-
ráðið í samráði við þá, að fara að
smíða flugvjelar í álíka stórum stíl
eins og bifreiðar undanfarið. Eiga
flugvjelar þessar að verða með nýju
lagi og miklu ódýrari en flugvjelar
hafa verið hingað til.
George f Steight hjet fyrsti rnaður-
inn sem gerði út botnvörpuug frá
Grimsby og er hami nýlátinn. Hann
var fátækur í uppvexti en þjenaðist
vel á þilskipaútgerð og síðar botn-
vörpunga. Þegar ófriðurinn hófst gat,
hann lánað stjórninni 60 botnvörp-
unga.
Gordon Bennett-motin eru haldin
árlega og þá kept um hver fremstur
«je í loftsiglingum í heiminum. Næsta
mótið verður haldið í Genf 3. sept.
og verður samtímis hnldið flugmála-
þing' í Zuricb.
Marokkó-stríðið. Spánverjar hafa
eigi riðið feitum hesti frá viðureign
sinni við Kabylana í Marokkó. Þeir
hafa alls eigi getað bælt niður upp-
reisnina en hinsvegar farið halloka
Munið eftir samkomuK1
Hjálpræðishersins
á hverju kvöldi.
Þarfanaut fæst í Melshús-
um á 12 kr. fyrir kúna.
2 notaðir vetrarfrakk*
ar til sölu á afgr. Morgunbl.
hvað eftir annað, mist fjölda manuai
þar á meðal hafa afar margir verií
handteknir. Hpánverjar hafa nú vei'Æ
að semja við 'upprei.siiarmennina un>
framsal á föngum þessum, en eigJ
gengið saman.. Síðast hafa Spánveríflí
leitað til Englendinga og beðið þá
skerast í leikinn og semja um fraö1'
salið.
Hungursneyðin Rússneska. Þegar
flíða.st frjettist sveltu 633.000 full'
orðnir og 537.000 í Samarahjeraðiiiu
við Volga, þrátt fyrir hjálp þá, SPlT1
veitt. Iiefir verið þar. I Saratoff er
tftlið að nálægt miijóu börn sjeu (
svetti.
■ ■ |[IHT"I-‘.r-'r, yufí:
. ’ ;r rsarsKMEzrsfinKSia

— 399 —
«g bitta þig. En við því er ekkert að gera. En sjáðu
nú til, Lizzie, jeg get ekki byrjað á því að segja
þjer, að mjer litist vel á þig, því það er ekki alt
fullsagt með því. Jeg dáist að þjer og virði þig.
Þií ert mikil kona, en mest í gæðunum. En hvað
þýðir að ihjala um þetta? Samt sem áðnr, vildi jeg
gera eitthvað fyrir þig. Þú hefir liíað örðugu lífi
— lofaðu mjer að ljetta þjer það! Jeg er nokkurn
veginn viss nm, að jeg vinn mjer inn mikla peninga
bráðnm — ógrynni af peningum”.
Á þessari stundxi kastaði 'hann burt ailri hugs-
un um dalinn og víkina, grasþakta kofann og
skipið. Þegar alt kom til alls, þá hafði það ekkert
að þýða. Hann gat ráðið sig á skip, eins og hann
hafði oft gert áður.
„Jeg vil eftirláta þjer þessa peninga. Það hlýt-
nr að vera eittíivað, sem þig langar að læra — fara
í skóla, verslunrskóla t. d. Eða læra hraðritun?
Jeg gæti hjálpað þjer til þess. Eða kannske for-
eldrar þínir lifi ennþá? Jeg gæti 'hjálpað þeim til
að byrja á dálítilli smáverslun. Það er aiveg sama
hvað þig langar til — þú þarft ek'ki annað en
nefna það, jeg skal koma því í kring fyrir þig.
Hún svaraði ekki en sat ihreyfingarlaus og
starði þurrum augum fram fyrir sig, og einhver
stingandi sársauki læddist um háls hennar, og
Martin varð hans svo greinilega var, að honum
fanst að hann verkja sjálfan í hálsinn. Hann iðr-
aðist eftir að hafa sagt þetta, það var svo vesælt,
sem hann hafði boðið — vesælir peningar — í sam-
anburði við það, sem hún hafði boðið. Hann bauð
henni ytri hlut, dauðan og almennan, sem hann gat
látið frá sjer án nokkurrar eftirsjár, en hún bauð
honum sjálfa sig með syndum sínum og sorgum og
vonum um gleði og farsæld.
„Við skulum ekki tala meira um þetta“, sagði
hún og var lágróma. „Við skulum fara heim. Jeg
er dauðþreytt”.
Það var 'farið að halla degi og flestir liinna
glöðu skógargesta vom horfnir. En • þegar Martin
og Lizzie kornu út úr skógarkjarrinu, biðu fje-
lagar þeirra eftir þeim. Martin vissi strax hvað á
seiði var. Fjelagarnir voru lifvörður hans. Þa-u
hjeidu öll áfram út úr 'hliðinu, og á eftir þeim
kom anuar hópur — það voru fjelagar þess, sem
undir hafði orðið í viðureigninni við Martin. Hann
hafði safnað 'þeim isaman til hefnda. Auk þess voru
þarna nokkrir lögregluþjónar, sem höfðu fengið
grun um að þarna væru áflog og illindi að grafa
um sig. Þeir 'fylgdu því hópnum alla leið að jám-
brautarstöðinni í San Francisco. Martin sagði við
Jimmy, að hann ætlaði að fara úr lestinni á ákveðn-
um stað, sem (hann tiltúk og fara með sporvagnin-
um tii Oakland. Lizzie var mjög þögul og virtist
ekki taka eftir neinu. Lestin koro stnax á stöðina
og þau komu strax auga á sporvagninn. Vagnstjór-
inn stóð á pallinum og hringdi í ákafa.
„Hafið ykkur upp í vagninn hið skjótasta!“
sagði Jimmy, „við skulnm fást við náungana!“
Óvinaflo'kknrinn hafði tapað af þeim ofnrlitla
stund, en hann f.jekk fljótt nasasjón at því hvað
af honum hafði orðið, og tok þa. til að slta vagú-
inn En Marvin og Lizzie voru dálítinn spöl á und-
an. Þau komust inn í vagninn og náðu þar í s*ti.
Og þeir seni inni sátu setti Jimmy ekki í neitt
siainband við þau. Hann hljóp til vagnstjórans og
bað hann óaflátanlega að halda af stað í skyndi
og hraða ferðinni sem mest. hann mætti.
En þá fekk ihann annað að starfa. Þeir sen1
inni í vagninum sátu, sáu að hanu rak hnefam1
framan á nasir nianns nokkurs, sem kom hlaup'
andi og ætlaði inn í vagninn. Og svo komu fleirí>
og þeim mr öllum gefið duglegt kjaftshögg af vi&'
um Martins. Þá Jór vagninn af stað og var á svip'
stundu kominn langt frá bardagasvæðinu.
Martin hafði haft hima mestu gleði af barsnií^'
vmurn. En sú t.ilfinning hvarf óðara, og sorgarþunþ
kom í hennar stað. Honum fanst hann vera gani'1
maður — mörgmn öldum eldri en hinir IjettlyB^’
áhyggjulausvv vmgu menn, sem hann hafði verið u11
í dag. Hann var kominn of langt fram fyrir þó
þess að snúa til baka. Lifnaðarhættir þeirra vo1
honum viðbjóður. Honum hafði orðið alt. til 1011
brigða. Hann var orðinn ókunnugnr
Honum hafði fundist ölið jafn ramt c
nr þeirra. Það lágu nú alt of mörg
á milli þeirra, iiækur sem hann hafði
og lesið. Sjálfan sig bafði hanri gert landíio^
meðal þeirra. Hann hafði farið víða um úið ^piin
lenda ríki þekkingarinnar, en rataði nvi ekki
meðal Þe,rV''
>g fjelagsskaP'
þvvsnud ba'k11'
sjálfur opnf