Morgunblaðið - 25.01.1922, Side 1

MOBfiUHBUB
I
Stofnandi: Vilh. Finsen.
9. át'Q., 68. tbi.
_ Gamia Bíó________
1 Egypfalandi I
Sjónleikur í 5 þáttnrn frá
í'amous Players Lasky.
■Aðalhlutverkið í þessari
gullfallegu mynd leikur
Geraídine Farpar og
tau Tellegen.
Aukarnyndir:
Christian X konungur
heimBækir Rómaborg.
Shanghai
n ynd frá Kína.
Landsblað Lögr jetfa
Miðvikudaginn 25. janúar 1922.
Ritstjóri: Þorst. Gíslason..
fsafoldarprentsmiðia h.f.
(A-listans) verður opin daglega frá kl. 10, í Lækjargötu 2 (syðstu
dyr) fiá í dag til föstudagskvelds. Sími 1045.
Hverjir
að stjórna bænum?
ii-gartímunum? Nei, það er annað
og meira sem við þörfnumst en
útþrútuir ærslabelgir og skúmar.
Nú ríður lífið á að gætnjr og
duglegir menn stjórni bæjarmál-
um, og rjettmætt væri að alþýðan
liannfærði þá sem best gangafram
í því að rvðja fótunum imdan vel-
gengni bæjarins. 01. Fr., Hjeðinn,
líallbjörn og allir þeirra byltinga-
meim eru óþörfustu menn þjóð-
fjelagsin-s á þessum tímum. Þeir
aia á æsingum og illindum, en
IVIjólkurf jeiögin
Meðan umræður stúðu hjer
sem bæst um samningatilraunir
bæjarstjórnnrinnar og Mjólkur-
fjelagsins, átti Morgunblaðið tal
við mann einn úr Mjólkurfjelagi
V atnsleyvsustrandar um þetta mál.
i’essi maður er mjólkurfram-
lciðslu og mjólkursölu gagn-
Nýja bió ai
Okumaðurinn
»Körkarlen«
eftip Selmu Lageriöf.
Sjónleikur í fimm þáttun:, kvikmyndaður eftir binni frægu
skáldsögu af Victor Sjöström Svenska Bio.
Aðalhlntverkin leikn: Vicktor Sjöström, Hilda Borgatröm,
Astrid Holm og Fare Sventiborg
Mynd þessi bcfir farið sigurför um allan heim og þyk-
ir jafnvel taka fram bestu myndum Sjöström, svo sem »Terje
Vigen« og »Stormyrtösen«. Fer þar saman frábær snild i
efnismeðferð og leik. —
Lærdómsrik mynd, sem allir þurfa að sjá!
Sýning kl. 8 /,.
Aðgrn. seldir frá kl 4 Ekki tekið á móti pöntunum.
óe.
ljv’í eiga menn að svara á kjör-
íb- Viljið þið fá byltiiigamöim-
"tii og stjóruleysingjum taumana
1 áeiidur, (>ða eiga gætnari sparn-
"Óannenn, glöggir og skynsamir
^•Íátmálamenii, duglegir og ráð-
Vfl"dir atorkumenn að fara með
völclin ?
Meðan fjárhagsáadlun bæjarins
Var rí"dd, var Ola.fur Friðriksson
íotfalláður og gat eigi mætt fvr
]"i fundum. Þegar haun
!'s Wi, hafði liann orð á því
kvl- svívirðing það væri að
" fjárhagsáíetlujiinni sæjust fingra
" sparnaðarmanna. Hann vildi
'uS'i draga úr útgjöldum, bara
(’.'ða. Eyða, en af hverju á að
,(lyða? Auðvitað talar Ólafur af
"'ikilli ‘einfeldni um „auðvald“,
,S(*m hjer sje í þessum hæ. Þetta
"'tðvald er samt okki burðugra
611 Sv°> að það endist Hjeðni ekki
í eina mál.tíð, því þegarhann
f' saddur, feitur og sællegur,
eins og Alþbl. lýsir átakan-
-Sst útliti auðkýfinganna, sest
"l0nr
•mnnugur, og Jiykir því rjett að
j birta ummæli hans, ekki síst þeg- vmri send a útsölustaðina. Þo
j ar mjólkunnálinu er enn ekki kæmi það ekki að tilætluðum not-
einmitt nu þorfnumst vjer fnðar, J ti] lykta milli bæjarstjórn- uema haft væri eftirlit með
samuðar og samvmnu, svo hver ariimai. og Mjólkurfjel. hjer. hreinlæti í útsölustöðunum
geti unnið að sínu og allir hjalp-
ast að því, að fleyta þjóðarskút-
imni yfir ólgusjóiim. Seinna, ef
]ieir tíhiar koma, að einhver á
eitthvað, þá getum við farið að
rífast um livernig skuli deila því,
Mjiólkurfjel. Vatnsleysust.rand- Hann kvað bæjarstjórn verða
ar er mannmargt og hefir yfir ;i° hugsa málið rækilega, áður en
mikilli mjólk að ráða, úr um 95 h.ón tæki fullnaðarákvörðun um
j kúm. Mjólkina ltefir það flutt hing Þa®> reglugerð sú, er Mjólk-
! að til bæjarins á bifreið. Var flutt urfjelagið fer fram á, yrði gefiu
já hverjum degi hiiigað til jóla,'Vl
en öað er ekki timahært nu, þegar , ,
. , . I en annan hvorn dag siðan. Herir
allir verða að leggjast' að þvíeinuj
að sjá bæ og landi farborða
Iiann kvað bæjarstjórniua eink-
h
því þetta mjólkurfjelag nokkurn um ver^a ai® hafa jietta tvent í
tK rjett til að láta sig skifta hvernig huga;
er ekki vert að selja bjornmn iyr injðlknrinálillll hjer verður ráðið að pasteur-hitunarstöð Mjólkur
„„ hann er drepinn og nógur tj| lykfa meg tmiti til þeirra samn fjelagsins væri svo stór og full-
tum til að sk. ta auðnum þegar sem n,ást við Mjólkurfjelagið komin, að hún geti fullnægt allri
haul! er feU^llH1' . * , hjer uiii gerilsnevðingu á mjólk rnjólkurþörf Reykjavíkur, og það
Ba'jarmeim sja pg vtta, að nu utanfjelagsmamla af þeirri ástæðu. að ef farið yrði
rn, þem er i<ustu tnnar sem ytir ^ sem Morgunblaðið a° 'reita uudanþágur á reglugerð-
þeim jar vegi vilja, ta] ^ kvað það ekki að mni, þá gætu þær orðið nokkuð
biti
ss,>u bara
*' 9g ungar út afkvæmum sín-
’ Alþbl svo lteldur sýningu
• •!"> þá er alt auðvald upp-
lð’ >ví hjá Hjéðni er alt á hvín-
aricH i
p ""usinun. Allir togararnir
Ivís vcrf’i' byrði á landi og
■ > °g kaupménn og „braskarar“
"minr rækilega á kúpuna. En
vill ólafur Friðrikss,
"yða.
1 "auninni er alt þvaður Al-
, "bhiðsin^ broslegt, en það fev
’>(: ljj T o
0 vei’ða alvarlegt — rauna-
sl.t' ~~ slíkiv menn sem að því
'"da, „„ g ]jsta þess eru tt
"" að r.
Htn Idra "ð stjórna bæjarmál-
elfk. fyi"r okkur. Finst mönnum
afl ! erfitt að berjast gegn
•skul' *n?Um atfíðsins, þótt eigi
ij 1 1111 >v’ á bæta að stjórnlaus-
°R óhófsmenn fari með
'UCli
^ ---------
^"iðriksson og hans fylgi
.ln' Halda rnenn í alvöru að
ískaj. .
þfe 'sJeu líklegir til að bæta úr
Hafa þeir nokkum-
aTt n°kkrum manni mél-
"ð 0.e,mafar^ klða birast menn við
"«i lfað " botnlausum skömm
byUingamenn rækta illgresi sitt.
Þeir benda á ástandið og segja:j
„sjáið þið, svona er það“, og svo j
hæta þeir við: „við skulum laga
alt1'. Einliverjir trúa þeim lílt-
lega, eu þeir eru fæstir, enda er
j>að auðsætt, að orðagjálfur er
ekki það lyf, sem slíkar mein-
, semdir læknar. Það þarf að vinna,
I— allir þnrfa að vinna og spara,
I jafnt þeiv sem mikið hafa um-
I leikis sem hinir, er minna hafa,
l'jiá ávinst mikið, þótt auðvitað sje
j að margir lifa svo sparlega að þar
| verður eigi um bætt. Byltinga-
1 íinetmii'iiir lofla, en um efndir
, hugsa þcir ekki. Halda menn t. cn
: d. að brauð lækki í verði þótt
j Hjeðinn, sem útvegar efnið og
Jón Baldvinsson sem bakar þau,
komist hærra í tröppunni ? Halda
'meun að kolin og sykurinn lijá
Þatidsversluninni lækki þótt Hjeð
inn fari nú að klifra upp eftii’
bökum Alþýðunnar, eins og einn
daglaunamaðurinn komst að orð't.
Nei. það er auðvelt að lofa, en
ærsl. æsingar og heift b«ta ekki
um. Ekkert nerna alvarlegar 11-
raunir velviljaðra, gætinna og
skynsamra manna geta vakið von-
ir mn umbætnr. Þess vegna eiga
allir að kjósa lista borgaranna,
þar eru rjettu mennirnir. Komið
á kjördegi, og kjósið borgaralist-
ann. Þá gerið þjer skyldu yðar,
hjálpið til að koma að þeim bestu
og látið þá verri sitja heima.
ástæðulausu, að mjólkurmálið væri V)ðtækar.
, rætt allmikið bæði hjer í bæ og a ^ pasteurhitunarstöð Mjólkur-
j utaii Reykjavíkur, því það skifti f.jelágsins reynist, eftir rannsókn,
I tniklu máli, hvernig því væri ráð- nógu stór til þess að Litlltiægja
j ið tij lykta. og kæmi þar bæði >°rfum fjelagsins, og að sjeð verði
bæjarstjórnin og framleiðendur til nm> a^ þe;m> sem framleiða mjólk,
greina, þó nú bæri mest á einum
°* níðÍ Um náungann-
tii _ ,i! 1 sem eitthvað gera
erjast í bökkum nú á þreng
þoirra, nfl. Mjólkurfjelagi Reykja
víkur.
Þá mintist hann á erindi Mjólk-
urfjélagsins til bæjarstjórnarinn-
ar um lögfestingu á reglngerð um
gerilsneyðingu. Kvað hann það
en eru ekki í Mjólkurfjel. Reykja
víkur, verði ekki settur stóllinn
fyrir dvrnar með afarkostum við
pasteurhitun.
Að endingu spurði þessi maður,
hvort bæjarstjórnin væri viss um,
að þessi pasteurhitun, sem fram-
kvæmd væri af Mjólkurfjelaginu,
líta svo út, að hæjarfulltrúarnir
* • ■ ' u ' 'i• væri í raim og veru gerilsneyðing,
væru orðnir tviskittan t þvi mali & °
áður hefði verið. Annars kvaðsL eða að míólkin breyttist ekki svo
hann ekki ætla að fella neinn dóm 'lð ^Jdð’ dð hnn >æH‘ verri'
nm bæjarfulltrúana, en að eins
minnast á þá tillögu forseta bæj- \
arstjórnarinnar, að ríkt yrði geng-1
i'é eftir 'því, að sú mjólk, sem
seld væri í irtsölustöðunum, væri
skil vinduihreinsuð áður en hún
Heilðsala
Garðar* GísIasonar
S I m a r : 281, 481, 681.
Ný k o mið :
Baðlögur
Baðduft
Prentpappir
Smjötpappír
Súkkulaði
Fiskilínur
Regnkápur.
Jeg undirritaður leyfi mjer hjer
hjer með að tilkynna yður að jeg
'hefi verkstæði í Austurstræti 5,
(gengið inn í gullsmíðabúðina) og
tek að mjer viðgerðir á ýmsum
vjelum, rit- og talningavjelum,
grammófónum, saumavjelum 0. fl.
Virðingarfyllst,
0. Westlund.
Innilegar þakkir votta jeg öll-
um, sem sýndu mjer hluttekningu
og sendu mjer úmskeyti á 90. fæð-
ingardegi. mmum, >. 20 þ. m.
Hróarsholti 22. janúar 1922.
Stefán Stephensen.
væri seld. Þetta kvað haxm vera
Biræfni Olafs.
Ritstjóri Alþýðublaðsins spyr í
blaði sínu í dag rnóti hverjum lið-
undarlega ákvörðun hjá bæjar- söfnunin 23. nóv. hafi verið gerð.
stjóminni, því henni hlyti að vera | Haim spyr vitanlega til þess eins,
ljóst, að ómögulegt væri að full-; *ð fá tækifæri til að svara sjálf
rægja þessu ákvæði nema með því
móti, að framleiðendumir skil-
vindúhreinsuðu mjólkina st.rax
spenvolga, áður en hún væri send
í útsölustaðina, því ómögulegt væri
að gera það þar, þar sem mjólkin
þyrfti að vera 35—40 gráðu heit,
er þé Væri hætt við að ihím sýrist
á eftir.
Það eina rjetta, sem bæjar-
stjórnin gæti gert í þessu efni,
um sjer, og svarið er, eins og við
mátti búast, ósannindi. Allir vegir
liggja til Róm, segir máltækið,
og hjá Ólafi liggja allir vegir til
lyginnar.
Ef tilgangurinn með spnming-
unni hefði verið sá, að fá rjett
svar, þurfti Ólafur ekki að spyrja.
Hann veit vel, að liðsafnaðurinn
23. nóv. var gerðnr til þess að
korna í framkvæmd athöfn, sem
kvað 'hanu vcra j»að, að framleið- lögreglan hafði reynst of fámenn
endum væri gert að skyldu að skil til. Stjórn aliþýðuflokksins hefir
vinduhreinsa mjólkina áður en hún lýst því yfir, svo edgi verður út
skafið, að æðistiltæki Ólafs væri
flokknum óviðkomandi. Samt sem
áður er maðurinn svo bíræfinn að
staðhæfa það í blaði flokksins
sjálfs, að liðsafnaðurinn liafi ver-
ið „ekki eingöngu gegn sjer, held-
ur gegn alþýðunni í heild sinni“.
„Ríkið það er jeg sjálfur“ sagði
Loðvík konungur forðum. „Jeg
sjálfur það er alþýðan“, segir
Ólafur Friðriksson. Mibið er nú
drambið og eigi vantar hrjóstheil-
indin. Menn hafa átt ýmsu að
venjast frá Ólafi undanfarna mán-
ttði. Hann hefir tekið þann kost-
inn að reyna að draga athygli
manna frá flónskuverki því, sem
hanu gerði sig sekan í, með því
að ljúga upp eiuni staðleysuuni
eftir aðra og japla svo á þeim dag
eftir dag, í þeirri von, að eiuhver
kynni að trúa, ef nógu oft væri