Morgunblaðið - 04.08.1922, Blaðsíða 4

M O R G U N B L A ÍIB
Hinar marg eftir8purðu
Barnapeysur
eru nú komnar aftur,
einnig barnasokkar. «
seljast með
25% afslætti.
Egill3acDbsEn!
iausasölu og kosta 25 aura bæði. Ljós-
berinn treystir því, að mörg börn
komi á morgun til að selja blaðið sitt.
Góða mynd Jhefir Nýja Bíó sýnt
undanfarandi kvöld, þar sem er „Fóst
nrdóttir stúdentanna' ‘. Leika þar að-:
alblutverki'n ágætir leikarar svo sem
Ivan Hedquist, Renee Björling og
Eichard Lund. Yerður þessi mynd lík-
léga sýnd síðasta sinn í kvöld og
ættu jþví þeir, sem ekki hafa sjeð
hana enn, að nota tækifærið og sjá
hana.
60 ára afmæli á í dag Stefán Eiríks
son trjeskurðarmeistari.
Villemoes á að fara hjeðan 8. þ.
ir. í strandferð suður og austur um
land, er það 5. áætlunarferð Sterlings.
lÁkveðið hefir verið, að 6. strandferð-
in falli niður, en í byrjun október fer
Yillemoes aftur 7. strandferðina.
Skotarnir. Erá formanni skotsku
knattspyrnumannanna, sem hjer voru
fyrir skömmu, Mr. Mitehell, hefir bor-
ist símskeyti frá Edinburgh, til mót-
tökunefndarinnar hjer. Gekk heim-
ferðin hið ákjósanlegasta og biður Mr.
Mitchell nefndina að skila kærri
bveðju til Reykvíkinga með þakklæti
fvrir viðtökurnar.
Síldveiðin. í samtali við Akureyri
í gær var oss sagt, að talið væri að
nm 20 þúsund tunnur af síld væru
komnar á land alls við Eyjafjörð,
þar af um helmingurinn á Siglufirði,
en um 4000 tunnur á Hjalteyri. Botn-
vörpungurinn Ýmir hefir fengið um
1400 tunnur og mun það vera með
því hæsta á skip.
■tr
JiEÍmanmundurinn
„Nei, jeg fór beina leið heim til
mín, og svo undireins hingað. En
hvað marga, sem jeg hefði talað
við, get jeg ómögnlega sjeð að það
gæti haft nein áhrif á ást og ein-
drægni okkar skyldmennanna“ ?
Hún svaraði engu; en eftir stutta
þögn sagði hún:
„Þú veist líklega ekki ennþá
Bernd, að við erum fátækar — blá-
fátækar — að við verðum að fara
lijeðan, án þess að hafa annað með
okkur en fötin, sem við stöndum
ippi í?“
„Hvaða vitleysa er þetta Sigríð-
lislisiwr í „HoriiRlilaDiiu".
T£l aímenriincgs.
Til þess að gera mönnum sem hægast fyrir að koma auglýs-
ingum í Morgunbl., einkum smá-auglýsingum, svo sem um laus
herbergi eða vöntun á þeim, týnda og fundna muni, vistatilboð o.
s. frv., hefir það fengið tvo menn, annan í austurbænum, hinn
í vesturbænum, til þess að taka á móti auglýsingum fyrir sig og
borgun fyrir smá-auglýsingar. í miðbænum er tekið við þeim á
afgreiðslu blaðsins.
Hjer eftir verður þá tekið á móti auglýsingum í Morgunbl.:
i bókasolubúð Þór. B. Þorlákssonar, Bankastræti II
og í verslunarbúð Guðm. Hafliðasonar, Vesturg. 48.
Auglýsingaverðið er: kr. 1,50 cm.
ur; hver hefir getað fengið af sjer
af hræðu. þig með annari eins fjar-
stæðu ?“
— Það er engin fjarstæða — það
ei alveg eins Og jeg segi — jeg hefi
t&lað við menn, sem hljóta að vita
það, og þeir segja allir, að eftir
skemri eða -lengri tíma, verði alt
sem við eigum hjer, tekið upp í
siíuldir hluthafa verslunarbankans
Enda þótt það kæmi fyrir, yrði
það þó fyrst að ganga lagaleiðina,
■)g það verður varla hægt að taka
alt. Að minsta kosti er það víst að
þú þarft ekki að vera að kvelja
þig á að brjóta heilann um þetta
Srgríður mín góð. — Fyrst um
sinn fer víst enginn að hugsa um
að hrekja ykkur hjeðan!“
— Heldurðu að við ætlum að
bíða eftir því? Ef að þessir menn
hafa á rjettu að standa — og það
hafa þeir víst, úr því allir fullyrða
það — þá er ekkert eðlilegra og
• sjálfsagðara en að við fáum þeim
ýj hendur allar eigur okkar. Það
•er ekki eftir neinu að bíða, því fyr
som það verður því betra fyrir okk-
ur. Undir eins og mamma þolir að
ftrðast ætlum við að flytja okkur
burt í einhvern lítinn bæ eða þorp.
— Vill mamma þín þetta líka
feigríður ?
— Já auðvitað, hún er alveg á
sama máli — það skal ekki verða
hægt að segja það um okkur, að
við lifum á miskunsemi vandalausra
manna.
Bernd hrökk við, eins og einhver
hefði slegið hann. Ekkert hafði
sýnt honum ástandið eins berlega
og þessi orð, sem hispurslaust lýstu
öllu eins og það var í raun og
veru. — Hann vissi ekki hvað hann
átti að segja — honum fanst það
ganga glæpi næst að tala um slíka
liluti við þessa barnungu stúlku.
— Viltu þá ekki segja henni
u'ömmu þinni að jeg sje kominn,
Sigríður? —
— Það er víst ekki til neins núna
Bm-nd, þú getur hvort sem er ekki
fengið að sjá hana. — Jeg þori það
ekki í dag. En nú verð jeg að
fara til Jjgnnar, því jeg þoli ekki
að vita af henni einni.
Hún stóð upp og hann gerði slíkt
hið sama.
— Þá kem jeg aftur á morgun.
Lofaðu mjer því, kæra Sigríður, að
gera ekkert í þessu áður en við
tölum betur um það. Hjer er alt
of mikiS í veði til þess að fara al-
gerlega eftir því sem ykkur hug-
kvæmist fyrst, hversu gott og göf-
ugt sem það er.
— Ef þú átt við ákvörðun þá
sem jeg talaði um, með eigur pabba
sálaða, þá kemur aðvörun þín of
seint, því mamma skrifaði stjórn
verslunarbankans í gær, og gaf
henni vald til að taéa allar eigur
srnar lianda hluthöfúnum.
Ilonum varð hverft við að heyra
þetta, en gat þó ekki stilt sig um
að láta í ljósi aðdáun sína, með
því að kyssa á hönd hinni ungu
stúlku, sem hann sá nú að bann
áður hafði þekt svo illa.
„Þar hefir hún farið að þínum
ráðum, Sigríður“.
„Hún hefði alveg. eins gert það
af sjálfsdáðum, þegar hún fór að
átta sig. En vertu óhræddur um
það, hún iðrast þess aldrei“.
Óeinlægni þá, sem altaf hafði
legið í orðum hennar mátti einnig
lesa í fasiriu þegar hún kvaddi hann
og honum gat ekki dulist tortrygn-
in, sem lá á bak við, en hann áleit
að það væri heppilegast að sýna
! henni á borði, en ekki bara í orði,
hve1 órjettlát hún væri.
Ef hann hefði verið á báðum
áftm áður, og ekki fullkomlega ráð-
inn í hvað gera skyldi, þá hefði
þetta stutta samtal við Sigríði skýrt
og greinilega bent honum á þá
braut, sem ha,nn átti að ganga. Nú
fann hann að hann var fullbrynj-
aður til að mæta föður sínm, og án
þess að hika nokkuð við, flýtti hann
sjer að veitingahöll þeirri, sem hann
bjó í.
„Baróninn er ennþá í borgsaln-
um hjá kvenmanninum, sem kom í
dag“, svaraði þjónninn, þegar
Bernd spurði eftir föður sínum.
„Kvenmanninum* * ‘, sagði Bernd
forviða, „vitið þjer hvað hún
heitir“ ?
„Barónessa von Thyrau, hefir
hún skrifað í gestabókina“.
Bernd hleypti brúnum; ekkert
gat komið honum ver nú, en ein-
mitt að hitta hana; en það hc-fði
verið bæði heimskulegt og árang-
urslaust að reyna aö komast hjá
því.
Þess vegna opnaði hann dyrnar.
eftir að hafa hugsaö sig lítið eitt
um, og gekk rakleiðis nð borði þvi,
sem herforinginn og kvenmaðurinn
sátu við.
Hin unga stúlka gáði fyrst að
honum og fagur roði breiddist yfir
andlit henni.
Bernd var kominn til hennar.
„ Þetta er sannarlega óvænt, jeg
bafði ekki búist við að hitta þig
hjerna“.
Nú var hún búin að, vinna bug
á fátinu, sem snöggvast hafði
gripið hana.
„Það eru nauðsynleg störf, sem
valda þessari ferð minni. En segðu
mjer nú fyrst af öllu Bernd hvern-
i; konunni þinni líður, mjer þótti
fyrir að heyra föður þinn segja að
hún væri mikið veik“.
Fvrlrllggjanöi:
Hessian (umbúðasti'ígí)
Pokar, Ullapballar9
IVIottun (hentugar á fiskstakka,
einnig til að klæða að innan fisk-
geymsluhús og fiskflutningaskip).
L. Anðersen,
Sími 642. Hafnarstræti 16. Reykjavik.
E.s. „Villemoes“
fer hjeðan 8. ágúst suður og austur um land samkvæmt 5.
áætlunarferð e.s. »Sterling«.
Flutningur til allra hafna óskast tilkyntur hið
fyrsta.
Jafnframt g,uglýsist það að 6, strandferð fellur niður en
»Villemoes« mun svo í byrjun október fara í strandferð samkvæmt
7. ferð áætlunar e.s. »Sterling«
H.f. Eimskipafjelag Islands.
Vanan kynðara
vantar á botnvörpuskipið „Austri((. — Upplýsingar
um borð hjá vjelstjóranum.
Dnegið van um happadnætti
Húsbyggingarsjóðs Vepslunarmastna.
Upp komu þessi númer:
1. .vinningur nr. 233.
2. — — 3740.
3. — — 1624.
4. — — 208.
Muuanna geta menn vitjað til Sig. Arnasonar íshúsinu
við Hafnarstræti.
Sjóuátryggiö hjá:
Skandinauia — Baltica — natiunal
islands-deildmni.
Aðeins ábyggileg félög veita yðar ffaalSsa tryggingu.
Irolle 5 Rothe h.f.
Flustuifstræti 17. lalsímt 235.