Morgunblaðið - 08.09.1922, Blaðsíða 2

ORGUNBLAIID

Ei
g
ú
^ Eftir Margeir Jónsson.
&
E3
83
Andersons þakpappinu
„Rauða höndin<( er
þektur um allan hekn. —
Hann er tilbúinn úr hin-
um bestu efnurn og er því ^
óbætt að treysta því að
menn verði fyllilega á-
najgðir með hann. —
Það borgar sig ekki að
nota Ijelegan þakpappa,
og vjer þorum að ful yrða
að »iauðu handar® prpp-
inn sje hinn besti, sern
hægt er að fá.
Andersons þakpappinn
fæst að eins i
Heildverslun
Dsgelrs Slprössnnar
Austur8tr. 7.
Frh.
Yæri kafað betur niöur í bók-
mentadjúp þjóSanma, mundi niöur-
staðan verða sú, að margskonar dul-
2i' arfull fyrirbrigði hafa gerst og eru
icY, að gerast. Og nú befir Sálarrann-
sóknarf jelagið breska Soeety for
Psvehical Researeh (stofnað 1882)
Bana sé ek okkarn
beggja, tveggja,
alt amurligt
útnorðr í haf;
frost ok kulda,
feikn hverskonar,
veit ek af slíku
Snæbjörn veginn.
(Land. 114).
í þessu sambandi má og benda á
Þórhadd skáld Hugljótsson, er „var
drauma maðr mikill“. En ekki var
a
| ályktað sem svo, aö sumar þessar hann eing slyngUr að rá8a draum
frásagnir fyrri alda geti verið sann-
ana, eins og Drauma-Steinn á Kleif'
eða heimildarmanna þeirra. En það
. tek jeg fram, að hjer gerl jeg aðal-
iðlClIclCJPGin iega þau atriðt „yfirnátttúrlegra“
Fyrir gjöfum og áheitum til Bygg- atburða að umtalsefni. sem að minni
ingarsjóðs Dýraverndunarfjelags hyggju getá verið sönn í höfuðatrið-
íslands. nm. En vitaskuld verður það hldrei
------ sannað til fulls, en heldur ekki ósann
Guðrún Jónsdóttir kr. 5. Ól- að, jafnvel þótt fáekyhliðstæð fyrir-
afur Guðnason kr. 5. Auðbjörg brigði síðari alda sjeu tekin til sam-
ar, af því að hhðstæð fynrbrigði ; BreisdaL Þórhaddur ræöur það af
nútímans hafi reynst við vönduðustu^ draumum síimm> að Þorsteinn Síðu-
rannsóknir með . öllu óskýranleg IlalIsson verði banamaSur hans, og
þeirrt þekkingu, er bundin er við al-l hann segir við Þorstein; ok
mentia skynjun manna. Að mestu. r þat gott at taka dauSa af slíkul;
deyti vegna þessa stór-eftirtektar-' anni; semþú ert«S (Þor.steins s
^verða árangurs sumra bestu vísinda-, Síðu.Hallss. bls. i8). 0g Þórhaddur
rnannanna, hefir mjer dottið í hugl p áir þyí líka> aS Þor.steinn veröi
að allar dulkynjuðu sagnirnar í Is- Leginn af „vændismanni“. Sama
lendingasögum vorum muni ekki máþ styðja draumar Þorsteins sjálfs.
vera „staðlausir stafir“ ritaranna, kSömu n6ttina> sem hann er veginn
af Gilla þræli dreymir hann þrisvar
þá aðvörun, að varast þrælinn. En
ekki má „feigum forða“, þótt Þor-
steinn taki mark á draumunum og
leiti þrælsins.
Þá verður manni að ininnast í
þessu efni þeirrar átakanlegu frá-
sagnar um síðasta skilnað Bjargs-
bræðranna og Ásdísar. Móðurhjart
Jónsdóttir kr. 5. Úr kassa að anburðar. Um þetta mætti enda-|aS finnnr sárt til: „Nú farit þit þar
Þjórsártúni kr. 3. Úr kassa á laust deila. En jeg vona að þetta mál'synir minir tveir, og mun vkkarr
I •X.. w»V» on A f »»»»r. o 4*»-. ci-ío irol f irn ciLít»r*f nn fil Vmo*lpiíSino,tl » ... .. -««- » » ✓
Kolviðarhól kr. 20. Af mjer safn- sje vel tímabært nú til hugleiðinga,
að að Þjórsártúni kr. 30. 0. John- því betur og betur eru þessi alkunnu
sðn kr. 20. Jakob hjá Duus kr. orð Shakespeares að sannast:
20. Olsen stórkaupmaður kr. 2.' „Harla margt er á himni og jörðu,
L. Kaaber bankastjóri kr. 10.1 sem heimspekina dreymir ei um“.
Bjami Jónsson frá Vogi kr. 2. , (Hamlet).
Henningsen kr. 2. Sveinn Hall-
grímsson kr. 10. Fjaldberg kr.' Mig langar þá fyrst að minnast
10. Guðmundur Grímsson kr. 5. nokkurra atyika, er að líkindum
Sjera Magnús Andrjesson kr. 5. standa í sambandi við drauma fom-
Geir Thorsteinsson kr. 10. E. manna. Jeg fletti fyrst upp í Lax-
Jacobsen kr. 10. Ellingsen kr. 5. j dælu, og kem þá fljótt að þeim þætti
Möller kr. 5. Hans Petersen kr.'dnlræna lífsins, er snertir feigðar-
5. Helgi Jónsson kr. 10. Árni
Hæðskeri kr. 5. Helgi klæðskeri
grun manna. Jeg fæ ekki betur sjeð,
en Umiur djúpúðga hafi ráðið það
kr. 5. Safnað á Innri-Kirkjusandi jaf draumum hvenær dauða hennar
kr. 5. Ingibjörg Vigfúsdóttir kr.-bæri að, því hún virðist vita það
2. Guðr. Jónsdóttr .kr. 2. M. J. 'löngu fyrir. Unnur vill hafa brúð-
Ir. 2. Valgerður Pjetursdóttir kr.1 kaupsveislu þeirra Ólafs feilans og
Álfdísar sem skörulegasta, „því at
ek ætla þessa veizlu síðasta at búa‘ ‘,
segir hún (Laxd., bls. 9).#) Þegar
hún hafði ráðstafað eign sinni í á-
heyrn veislugesta, gekk hún til svefn
skenu' u s'nnar Morguninn eftir var
húi' Ö: ,uð. Landnámi staðfcstir orð
Laxdælu, að mestu, en tekur þó
fleira fram: Þegar veislan hafði
staðið í þrjár nætur „sagði hón
þá skyldi standa veizlu énn
1. M. M. kr. 2. Karólína kr. 2.
Kristbjörg .kr. 2. — Sigríður kr.
1. Þorgeir Jónsson kr. 3. Bjarni
Benediktsson kr. 2. Guðrún Jó-
Eannsdóttir kr. 1. N. N. kr. 2.
A. Á. kr. 1. F. H. kr. 2. H. G.
kr. 1. J. H. og Sigurrós kr. 3.
Anna Einars kr. 1. Helga Helga-
dóttir kr. 1. S. S. kr. 2. Þor-
veig Ámodóttir kr. 2. P. J. kr.
2 Marino Jónsson kr. 2. G. P.
kr. 1. Brynjólfur kr. 3. M. E.
kr. 2. Katrín Hallgrímsdóttir kr.
samdauði verða. Man ek hvárugan
ykkar sjá sinni síðan..........
Eigi veit ek hverja heill þit sækit
þangat í Drangey, enn þar munut
þit beinin bera. Sjáit þit vel fyrir
svikum, enn undarlega hafa mér
d raumar gengit‘ ‘ (Grettissaga 211).
Ásdísi grunar afdrif sona sinna af
draumum sínum, enda líklegt að
hugur hemiar sje opinn fyrir draum-
vitrunum um þetta atriði, því jafn
trygglyndri móður gátu ekki úr
huga runnið raunakjör barnsins
síns. Þá þykir mjer vel sennilegt að
hugboð Droplaugar um feigð Þor-
valds bónda hennar, stafi frá draum
um hennar, þótt sagan geti þess
ekki. Droplaug biður Þorvald að
fara ekki í veislu Gunnars Njarð-
víkings; en er það fæst ekki, vill
hún hafa sverðið eftir, „því at, mjer
segir þungt hugr um þína ferð“,
segir hún (Fljótsd. 27). Allir munu
kannast við draum Þorsteins Egils-
s-nar. Bergfinnur stýrimaður, er
var með •• Þorsteini, „hendi mikit
gaman at draummn“. Og hann ræð-
i r draum Borgarbóndans fyrir deil-
nm þeirra Gunnlaugs og Hrafns um
Helgu fögru, „ok munu þeir látask
liggui' því næst að álíta, að framsýni
k’rlingar stafi frá berdreymi henn-
ar. Svipaðs eðlis eru draumar
Björns Ilítdælakappa. I Knarrar-
nesi dreymir hann þrjár nætur í
röð, „þat er honnm þótti um vert‘ ‘.
Þá kvað hann vísuna:
„Draum dreymdumk nú“,
o. s. frv. (Bj. Hlíðd. 60).
Yísan gctur verið besta vitnið um
sanngildi draumsins. En draumar
Björns aukast mjög, er nær líður
endadægji hans. Síðustu nótt æfi
sinnar dreyiúir hann fyrir dauða
sínum. Og hann grunar merkingu
draumsins. Kona hans er sárkvíðin.
Biður hann „at fara ekki frá húsi í
dag‘ ‘. Björn svarar með þessari fall-
egu vísn. sem felur drauminn í sjer:
„Undr es ef eigi benda
— oft vakir drengr at lengrum;
ógn hefk firða fregna —
fram vísar mjer dísir;
þvít armleggjar orma
Ilmr dagbæjar liilmis
lieim ór hverjum draumi
hjáímfaldin býðr skáldi“.
„Þetta hefir mik' oft dreymt“,
segir Björn. Yæri sagán sönn, sem j
vel ’getui' verið, er það augljóst, að |
„framvísar dísir“ vita ða dauð.i
Björns er í vændum. Og þær láta
„valkyrju bjóða skáldinu „heim ór
hverjum draumi“.
Frh.
] KAKALA-TE
er blandað úr bestu te-
tegunduro, bragðgott, og
ilnandi. Selt aðeius í
fauðum umbúðum
nieð íslenskii áletrun.
Biðjid um það.
— KAKALA-TE -
Þórður Sveinsson & Co.
þrjár nætur. Hón kvað þat básir af því efni<<; segir stýrimað-
vera skyldu erfi sitt; þá nótt! maör_ (Gunnl. saga 4). Glögglegaj
StórjEld fjársmk.
3 Margrjet Jóhannsdóttir kr. 2. eftir andnð'st hon“ (Lnd., bls. j ~Tnir þessi'^ írá^ögn’víðtæka'og á '
Margrjet' Ólafsdóttir kr. 2. Ktist- TT -----------1J- 1--------(
ján Kristjánsson kr. 10. Elín og
dóttir hennar kr. 5. Safnað inn
við Elliðaár kr. 2,52. Úr kassa
: Viðey kr. 9,12. Hjalti Lýðsson
kr. 5. Úr kassa á Kolviðarhól
kr. 10,82. Samtals kr. 327,46.
Áður auglýst af mjer kr. 300.00
, Um leið og jeg þakka öllum
gefendunum innilega fyrir það,
er þeir hafa látið af mörkum,
vil jeg leyfa mjer að minna á
að gjáfij-Lg áheit verða fram-
vegis þakksamlega þegin, því enn
$ byggingarsjóður Dýraverndun-
srfjelagsins langt í land til þess
að geta ráðist í hina fyrirhug-
cðu byggingu. Þetta bið jeg alla
góða menn og konur að muna.
Bjarmalandi, 4. september 1922.
Vinsamlegast,
Ingunn Einarsdóttir.
88). Um sanngildi þessarar arfsagn- j kveSna draumatrú fornmanna, jafn-j
ar verður síðar talað. Þótt ekki sje framt þvh er bún styður þá skoð-1
minst á drauma í þessu sambandi, ^ aS vanalega sjeu feigðarspár
má vel álíta, að Unnur liafi tekið, sprotnar úr jarðvegi draumalífs-
mark á draumum, sem flestir á þeim ■ ir)g^ þegar ekki er neitt gefið í skvn
aðrar dulargáfur manna. Geta
tímum, eins og sögurnar bera ljós
ast vitni um. Þessi óvanalega rauisn 1 >ska] þess> að Gimnlaugssaga er tal-
og forvitska hrfir geymst prýðilega;ln meS abvggilegustu fornsögunum.
í hugum manna. Og eftil vill hef'r|0g draumsögnin getur því vel ver-
auknefni hennar staðið í sambandijjg sSnn
við þá forvitsku hennar, þótt ekki
sje um getið. Skýrari er orsökin nm j
feigðargrun 'Styrbjörns, er Land-
náma getur um. Hann ræður einmitt
draum sinn fyrir dauða sínum og
Hrólfs rauðsenska, ennfremur drápi
Snæbjörns galta, þess aumkuriar-
verða ógæfumanns, sbr. vísu Styr-
björns:
*) Jeg vitna í fsl. sagnaútg. Sig.
Kristjánssonar, því hana hafa allir
yið hendina.
Enn mætti benda á feigðarspá
! kerlingar, fóstru Brodd-Ilelga. „Hon
var framsýn“, segir Vápnf.saga.
Gömlu konunni er skapþungt. Hún
grætur drauma sína, því hún er al-
veg viss um, að bleiki uxinn í
draumnum tákni Brodd-IIelga, en
rauðflekkótti uxinn Geiti í Krossa-
vík.
Ennfremnr ræður sú gamla það
af sama draumi, að Bjarni muni
hefna Brodd-Helga föður síns. Það
Ensku blöðin síðustu tala mik-
ið um fjársvikara ecnn, sem lög-
reglan hefir nýlega klófest, og
heitir Gerard Bevan. Flýði hann
frá London í febrúar í vetur,
og um sama leyti komst upp,
að hann hefði átt gilda ástæðu
tii að forða sjer. Hafði hann
f&lsað aðalreikninga ýmsra hluta-
fjelaga, sem hann' var riðinn yið
og fjársvikin, sem fjelög þessi
hafa orðið fyrir, voru um 80 milj.
kr.Undir eins og þetta var uppvíst
var lýsing á honnm send út um
allan heim og tollstöðvar og eim-
skipafjelög beðin að hafa gætur
á honum. En alt varð árangnrs-
laúst lengi vel. Blaðið „Daily
Mail“ hjet einnig 1000 sterlings-
pund verðlaunum hverjum þeim,
sem gæti gefið upplýsingar um
dvalarstað Bevan og lengi birti
blaðið tvær myndir af honum á
hverjum degi, aðra af honum
skegglausum en hina með al-
skegg:.
Loks fann útlendur ferðamaður
Bévan suður í Wien og seldi
hann lögreglunni í hendur. Fluttu
tveir leynilögreglumenn hann til
I.ondon og hafði svo mikill mann-
fjöldi safnast saman á jámbraut-
arstöðinni t.il að sjá manninn,
að líkast var því, að þjóðhöfðingi
ætti í hlut. En lögreglan kom
honum undan leynigötu og í fang-
els:,ð, þar sem hann bíður nú
dóms síns.
Einstein prófessor
flýði úr pýskalandi fyrstu dagana |
í ágúst. Eftir morð Rathenau fór hann !
að fá hótunarbrjef, og í einu þeirra j
stóð að hann væri skráður á „aftöku-1
lista“ morðklíkunar. Fór hann því úr
landi með mikilli leynd og veit eng-
inn um núverandi dvalarstað hans. !
Mifnn og Mmi
Þýski ríkiserfinginn fyrverandi,
elsti sonur Yilhjálms uppgjafa-
keisara, hefir fyrir nokkru farið
þess á leit, að mega hverfa' heim
til Þýskalands aftur. Þó hefir
hann ekki sniúð sjer með þessa
niálaleitun beint til þýsku stjorn-
arinnar, heldur til þýsku sendi-
herrasveitar'nnar í Haag. Hann
hefir eins og kunnugt er dvalið
undanfarin ár á lít.illi eyju T
Zudervatninu, en þykir 'æfin þar
löng og tilbreytingarlítil.
Þýska stjórnin hefir nýlega.
svarað beiðni þessari á þá leið,
að heimfararleyfið gæti hún eleki
veitt keisarasynKum fyfst um
sinn, ekki aðeins vegna innan-
ríkismála landsins, heldur og jafn
framt vegna utanríkismálanna. —
En geta má nærri, að hún muní
ekki fara að leyfa honum laád-
vist, því búast mætt' við, að keis-
arasinnar notuðu nærvem hans;
sjer í vil e^a áhugamálum sín-
um, jafnvel þó það væri á móti
vilja hans.
Talið er víst, að sonur keis-
arans geti farið allra sinna ferðæ
fyrir Hollendingum, að þe:.r hvorki
muni letja hann fararinnar eða
hvetja. En aftur á móti er það
talið áreiðanlegt, að Frakkar
mundu heimta að Þjóðverjar
framseldu hann jafnskjótt og hanrr
væri kominn inn fyrir landámæri
Þýskalands.
DQrasfa Wmii i iieimi.
Kvikmyndafjelögin í Bandaríkj
unum keppast við að taka hvert
cðru fram í fjársóun og bruðlun-
arsemi við frágang kvikmynda
sinna. Nýjasta dæmi þessa er
mynd ein, sem „Universal Film
Co“ hefiT gert og kostaði útbún-
aður hennar 1.040.000 dollara. —
Heitir myndin á ensku „Foolish
■wifes“.
Leikurinn fer fram í Monte
Carlo og ætlaði fjelagið að fá að
leika hana þar. En yfirvöldin
bönnuðu, og var því ekki um ann-
að að gera en byggja nýtt Monte
Oarlo í Los Angelos og var fyrir-
myndinni fylgt svo vandlega, að
knnnugir menn geti ekki sjeð
neinn mismun. Hefir fólk streymt
til Los Angelos þúsundum saman
til að skoða þennan nýja bæ.
Það er rithöfundurinn og leik-
stjórinn Eric von Stroheim, sem
sjeð hefir um töku myndar þess-
arar, sami maðurinn, sem gert
hefir mynd þá, sem nú er sýnd
hjer í Nýja Bíó. Um 15 þúsund
manns’ aðstoðuðu við myndatök-
una, og til þess að hafa stjórn á
öllum þessum fjölda voru notuð
þráðlaus áhöld.
Aðalhlutverkið í mynd þessari
leikur óþekt leikkona, sem heitir
ungfrú Dupont.