Morgunblaðið - 05.01.1924, Síða 1

I
*andi: Vilh. Finsen.
ANDSBLAÐ LÖGRJETT
Ritstjóri: Þorst Gíslason
H. árg., 52. tbl.

Laugardaginn 5. janúar 1924.
í>ai<>|<iarprentsmifija h.f
Qamla Bíó
Astarraunir.
Stórf;
An
tæg mynd í 6 stórum
þáttum. *
efa sú langbesta
mynd sem
Þola Negri
hefir leikið
Leikfjeiag Reykjavíkur.
Jieidelbera
verður leiKið á eunnudag 6 þ. m
Aðg;öngumiðar verða seldir í dag trá
dag frá kl 10—12 og eftir kl. 2.
kl. 8 siðd.
kl. 4—5 og á eunnu-
Eins og að undanförnu, hefir
meðal annars:
Hveiti „Nelson11,
Hafpamjöl,
Rúgmjöl,
Maismjöl,
Hálfbaunir,
Dósamjölk,
Eldspítur,
Kerti, hvit.
ht
anför mín 1923.
%

Eftir
Þórðarson, fornmenjavörð.

öautaborgar sýningin.

1,1 íór jeg að skoða aöakýning-
111:
h

urinn var sýnilega gerður
að hann yrði sem eftin-
gastur. áhrifamestur og sem
i, ^Sástur fvrir mikla aðsókn
1;«in
v- " var sem víð gata með lágurn
>ut
lo]tUð
n*Kt. en hækkandi innar og

einkeunilegu stórhýsi, sem
tj... ^jög hátt; voru víðar og háar
V;i’f,pUr upp að ganga aö því. Þetta
Si.| llskSafnahús nýlegt, múrhús,
s,- . a standa, en var nú liður í
c ‘"'Umi. Á framliliðinni sáust 7
S|. frá jörðu og svo há, að
;)r ^ var frá þeim upp til brún-
^lstórt líkneski stóð í hverju
st(. d’ en lítið fór fyrir þeim, svo
v°ru opin o.g húsið. Framund-

fyrirliggjandi, allar tegundir af:
„Coopers" baðlyfum.
-lög, -duft, -kökur, -sápu.
Fjármerkistengur og merkilög.
Tekið á móti pöntunum í sfma 481.
A Skjaldbreið
er selt fæði eins og áður. Miðdegisverður kl. 12—iy2, 3 rjettir og
kaffi. — Kvöldverður kl. 6—7y2, 1 heitur rjettur, kaldur matur, te
og kaffi. — Kl. 9 á morgnana er kaffi með hrauði, og kl. 3 kaffi
með kökum.
Þá spilar hl.jóðfærasveitin, sein þegar hefir unnið hylli bæjar-
búa. — Jeg er til viðtals kl. 4—5 og oftar.
Elln Egilsdóttir.
Motto:
Til næringar er það besta
aldrei of gott.
Til þess að fá menn til að reyna yfirburði Kjötfarsins úr „Sl'átraranum",
seljmn vjer meðan birgðir endast, huerjum þeim, er kaupir í eina „fjöl-
skyldu máltíð' ‘ (ininst 1 kg.) eitt gott hvítkálshöfuð á aðeins 15 au. % kg.
Borðið nú allir hvítkál með farsi á morgun.
,Slátrarinn‘. Laugaveg 49. Sími 843.
aU.
i a
lir la*ð.ju svæðinu var gosbrunn-
jdU 511111 þeytti vatninu án afláts í
i„ !",,rn strókum beint upp í loft-
bUm-.
]!J:
';,r mannhæðir. TiL Lieggja
fá
•iti
Xn
við
by gg in ga rna r, vor u
allra, — nema
norræn listsýn-
,ier, i nvev
húsinu mikla
H,
Li 1Norðurlanda
...
Uio.<< ' "Almonn
stóru liúsi til lurgri hand-
Vpfjj 11 ekki eitt einasta ísl. Lista-
iiin ai’ sýnt. tslenskum listamönn-
svn- 's elíJ'i boðið að taka ]iátt. í
f't'4 (, n'- Stórkaupmaður einn
i a',1;,J>oro' sem lijer var á ferð
*• ''A’ntist íslenskri list eitt-
(^ V'.^Hli að fá þessu kipt í
^ ai í,ugurslaust, fyrirkomulag
trn ^egar sag't fast ákveðið.’
stór s>'ni"uum
i»g ,,y™ %
0rgarinnar
Endurskoðun.
Jeg tek framvegis að mjer, að endurskóða og gera upp bók-
færslu kaupmanna og annara atvinnurekenda, að aðstoða og leið-
beina við skattaframtal og útfyllingu annara skjala og yfirleitt læt
jeg aðstoð í tje við hverskonar viðskifti sem fyrir koma.
Hittist milli klnkkan 2—4 á skrifstofu Verslunarskólans Vest-
urgötu 10, talsími 850.
Reykjavík, 3. janúar 1924.
JÓN SÍVERTSEN.
, Hð.
sólínir í nokkur ár til þess að viða
að lienni, og margt grafið upp, jafn-
vel lilutir frá elstu mannabústöðum
hjer fyrir þúsundum ára. Síðan
tók við hver salurinn af öðrum og
li.vert húsið af öðru í námunda við
þetta. Hjer voru salir með öllu, er
að tiermenslainni laut, aðrir með
liúsgögnum og átiöldum, skrautmun-
ag',um o.fl.,er titheyrði lifnaðarhátt-
um alinennings, hæði liinna auðug-
ari og fátækari, kirkjusalir með
fjölda gamalla og merkra kirkju-
sýningar eða sýningadeildir og náðu
þær vitanlega vfir mjög vítt svæði;
var það ineð töluverðum misliæðnm,
ldettahólum, sem gerði það ennfeg
urra. Byggingarnar voru enn álirifa-
| ríkari en það sem í þeim var sýnt,
! fanst mjer, en lítil tök eru á aS
lýsa þeim meS orðum einum. Jeg
j get nefnt hinar einkennilegnstu:
; þegar gengið var inn frá iungang-
inum, án þess að koma við í sýn-
ingarsölunum þar lijá, var fariS í
gegnum háreista, livíta byggingu
með fagurgrænni hvelfingu yfir og
urSu fyrir súlnagöng á báðar hend-
ur, en framundan ristt Ltimingnæf-
I a,ndi, örmjóir turnar, „minaretur11,
frábrugðnar Ltvor anna.ri að lit.
Gauta-ljónið stóð efst uppi á ann-
ari og lvóróna. á liinni, svo sam þau
crtt á Liinum fornu köstulum borg-
i.rinnar, „Lejonet“ og ' „Kronan“.
Þegar ltomið var inn um þessa ltá-
1 utna tók við afarvítt ppið svæSi
með einkennilegum skrautltýsum á
bá.Sar liendur og jafnframt ýmissi
náttúrnfegurð, en all-langt fram-
undan bar við loftið „Minneslial-
len“, afarliátt Ltús, einstakt, ttm-
kringt af súlnaröSum á alla vegu,
nær jafnliáum húsintt. Hjer þótti
mjer liátt ttndir þakið er inn var
komið, því aS ekkert var milliloft í
húsinti. Myndir ýmsra lielstu merk-
ismanna borgarinnar ltjengu á v'eggj
unum. Hjer var Ltöfð gestabók, sem
1 ver mátt.i skrifa í nafn sitt, er vildi
og var óslitinn straumur við það
meðan jeg var þar inni, en aðra bók
nteiri minnist jeg elvki að liafa sjeð.
— Umhverfis þessa „minnishöll“
voru lágir sýningarskálar á 3 vegu
og voru þar ýmsar sýningardeildir,
1. d. allslvonar farkosta á sjó, alt
er laut aS sjómenslat og filskiveið-
ttm, vitamálum, póstflutningi o. s.
frv. Nokkru fjær til Ltægri var list-
iðnaðarsýning í einkennilegum og
lireinfögrum liúsaltynnum. Þar
mátti sjá margt fagurt og fýsilegt,
bæSi úr leir og gleri, trje og hvers
konar málmi, gulli og- giinsteinum,
skraut til salaprýði og manna, bóka-
gjörSariist, einkum frá forlaginu
Norstedt & Söner í Stokkliólmi. sent
stærst er í Svíaríki. — Ilægra meg-
in við opna svæðið fyrir framan
„minnisliöllina'1 er íþróttahöllin,
Lítil en fögur súlnabygging og speg-
ilfögttr tjörn framundan, með hvít-
um hjörkttm og margs konar blónt-
teðum untltverfis. Hjer var næðis-
samt að sitja og yndislegt tun aS
litast. Inni í liöllinni vortt uterlvi og
verðlaunagripir ýmsra iþróttafje-
laga. áliöld til íþróttaiðkana o. s.
frv. — Hins ve.gar við opna svæSið
var .,höfuðgildaskálinn“, meS stór-
um samkomusölum <>g horðsölum,
danssal afarmiklum og mörgum
veitingasölum og -svölum. Gengi
maSur fram hjá liomim til vinstri
út af miðsvæðinu var kontið inn a
iinnur svæði og lágtt þatt miklu

Nýja Blo
Riddararnir fillri
(<i opinberunarbi<Kii,ni).
Siorft n legur ajói b-ikur í
10 þtttum.
Aðoiblutverkiu Kika:
Alice Terry og
i Rodolphe Walentino.
Sýnd i siðasta sinn f
kwöld kl. 8 /*.
Faktúrubindi
hvergi ódýrari en í
Bókaverslun
Sigurðar Jónssonar
Eim8kipafjeiagshú8inu. 8ími 209.
Þessi númer komu upp í
happadrætti mínu:
Mr. 796 — I. vinningur
- 71 - II. ‘------
— 901 - III.--------
ísleifur Jónsson
Hafnarstræti 15
a var gengiS mn
til vinstri handar.
fir hin sögttlega sýn-
^ «uiar. — Höfðu verið '«rapa jafnframt var hjer úthu-
íl n'‘]ai' fornfræSislegar rann in nijög lítil kirkja íneð miðalda-
lyrirkomulagi, gluggar nær engn*
og bekkir engir, — menn hlýddit
messumú standandi. En fornir dýr-
gripir yoru á altarinu og fáeinir
á veggjttnnm, en heilagleikinn ánd-
aði út frá ölltt, svo að hver mað-
ur hlaut aö verSa gagntekinn af
alvörunni og liinni hátíðlegu ein-
feldni, sem ríkti ltjer inni. Úti fyr-
ir dyrunttm var útbúinn fornlegttr
kirkjugarðttr ineð fjölda einkenni- lægra. Þar vorn einnig stór-einkenni-
legra legsteina <>g annara gamaliíi l<‘<mr húsahvffninear og
minnismerkja.
T sambandi við hina sögulegu
svning voru ymsar
legar húsabyggingar og synmgar
miklar, einktun var „vjela.ltöllin“ og
vjelasýningin stórkostleg. Minnis-
aðrar stórar stæðastar eru mjer hinar tröllslegtt,
l reiStt eimrteiðar, sera voru gerðar
handa Rússum. — Annars var sjer-
tök sýning fyrir sænslot járnbraut-
irnar, alt er að þeám og rekstri
þeirra lant. — í vjelasalnum voru
n i. a. sýnd áhöld og allur útbúnað-
ur til sjálfkrafa-talsímasambands.
i-aS fyrirkomulag er nú að komast
a óSum og gefst ágætlega; þarf þar
enginn að mannskeanma sig á að
skamma saklausar símameyjar fyrir
ímyndaSar yfirsjónir þeirra, eðli-
lega misheyrn á því sem óljóst er
sagt í slæm áhöld. — Þegar hjer
var verið að setja upp stóra tal-
simaborSið nýlega var verið að
koma fyrir sjálfkrafa-talsíma á
Amakri við Höfn í samb. við að-
• stöðina þar og sýndist furðu-
legt aS koma ekki á hjer einnig þess-
tim nýjustu og hentugustu tækjttm,
því að fyrirsjáanlegt var, að þess
yrði varla langt að bíða að þatt yrðtt
tekin upp hjer.
Ein af stórfeldustu sýninguúum
hjer var sýningin á alls konar út-
fluttiun vörum, bæði hráefnttm og
i ð naSaraf u rðum. Þessi sýning var
einnig í mjög eftirtakanlegri og ein-
kennilegri byggingn. Beint á móti
henni vortt veitingasvalir geysilang-
ar og tjaldaS yfir, en vítt, opiS
s Tæði á milli.
Enn lengra til þessarar handar
var „Paradís barnanna‘1 og var hún
á sjerstölat svæði út af fyrir sig.
Má nærri geta að þar var margt
skryngilegt að sjá. Og annað svæði
var þar í grend, sent hjet „skemti-
svæðið“, fyrir fullorðna. Yar þar
„gleði í höll; glumdtt lilátrasköll“.
Hjeðan gátu menn farið í eins kon-