Morgunblaðið - 20.09.1924, Blaðsíða 2

MORGDNBLAIIl*
SkiMnndarboi).
Skiftafundur í þrotabúi fyrverandi út'bússtjóra Helga Sveins-
sonar, verðu baldinn í bæjarþingstofunni mánudaginn 29. þ. m., kl.
10 árdeg's, og þar tekin ákvörðun um, hvort taka skuli boði, sem
fram er komið, um kaup í einu lagi á húsmunum þrotabúsins, eða
þeir seldir á uppboði.
Bæjaúfógetinn í Reykjavík, 18. september 1924.
Hundskinn
einlit, með haus, klóm og skotti; kattarskínn einlit og garur
kaupir hæsta verði ,
Bergur Einarsson
sútari
LESIfi!
Gilette rakvjelablöð,
Auerhan rakvjelablöð,
Skeggsápa, Rakhnifar,
Rakvjelar, f jölda teg.,
Rakkústar. Hárgreiður,
Pílabeinshöfuðkambar
, 1,50 og 1,65.
Sárnuörudeitd
3es Zimsen.
■ ýjar
Gulrófur,
Gulrœtur,
Kartttfkir.
fást hjá
Elrfkl Leifssyni, Laugav. 21
S i m ari
24 verslunln,
23 Poulaan,
27
Kinppixstig 29.
Alla
Málningarvðpup.
Prestafj elag sritiö.
Sjötti árgangiu-.
pessi árgangur *byrjar á ágætri
og að mörgu leyti merkilegri
ræðu, eftir Kjartan próf. Helga-
son. Er það Synodusræða, sem
baun flutti í dómkirkjuuni 1923.
Vakti hún sjerstaka athygli bæði
sakir efnis og fegurðar og enn-
fremur af öðrum ástæðum, sem
bjer skulu þó ekki raktar. Ræðu-
imaður nefnr hana.: „Skyggið
,ekki á!“ Og aðalefni er aðvörun
til sjálfrar kirkjunn% Og þjóna
hennar, og vitanlega allra þeirra,
sem við kristindómsmálefni fást,
að „skyggja ekki á“ Krist —
kenningu hans, líferni hans, hann
sjálfan, með kennisetningum og
trúarlærdómum og trúfræði, svo
að hver emstaklingur fái að sjá
hann „með óhjúpnðu andliti.“ 1
ræðunni tekur hann það fraan, að
gnðfræðin hal'i bæði fyr og sáðar
'>rðið „mörgum manni hindrun, í
sí að þess að vera vegur til Krists.“
petta er áreiðanlega sá sannleik-
úr, sem mörgxun prestinum hefir
oft varið í huga, og markir leik-
menu hafa fundið til. En fæstir
hafa sagt hann, og líklega engir
jafn greinilega og sjera Kjartan í
þessari ræðn. Vegna þess vakti
hún athygli. Og sjálfsagt mun
margur hafa verið honum þakk-
látur fyrir það, að haon hafði
djöríung og hreinskilni til þess
áð kannast við þetta, á þessum
stað.
pá skráfar Geir vígslubiskup
Sæmundsson einkar falleg og hlý-
leg öiinningarorð, um Björu sál.
prófast Jónsson á Miklabæ. Lýsir
háan honúm hæði sem piæsti og
| manni, og kveður sig hafa haft
óvenjulega gott af að kynuast
houum. Telur hann Björn heitinn
hafa ver'ð með mestu lærdóms-
mönnum sinna tíma.
Næst er Synoduseriudi cftir dr.
Jón Helgason hiskup: Hvað er
krist'ndómiir? Gerir hann þar
grein fyrir hvernig skýra eigi þá
spurningu frá sjónarmiði krist-
:mna manna. Og svajrar hanm
spnrningvuini svo, að kristindóm-
ur sje hið „sonarlega trúarsamlíf
Jesú við Gnð endurborið í sálum
trúaðra lærisveina hans.“
„Um kirkjulíf á Englandi"
skrifar ritstjórinn, Sigurður pró-
fessor Sívertsen, langa greim og
fróðlega. Segir hann í henni frá
helstu kirkjudeildunum og trúar-
flokkum í England:, og lýs-
ir þeim nokkuð og kirkju-
lífi þeirra. Enmfremur minnist
hann á safnaðarstarfsemi þá, sem
á sjer stað í sambandi við kirkju-
lífið emska, kjör presta og mentun
þeirra. Og síðast, hvað vjer Is-
lendingar getum af ensku kirk-
junni lært. Telur hann marg-
hreytni þess mjög mikla, og álítur,
að frekar ber: að taka hana. til
fyrirmyndar en hitt, því húm sje
frcmur „einkenni heilhrigðs kristi-
legs lífs“ en hættuleg, „sje rjett
á haldið.“
i Sjera Hálfdáú Helgason ritar
um Sadhu Sundar S’ngh, lýsir
trúarskiftum hans, baráttu, trú-
böðsstarfi hans og mannkostum.
Er sú grein hin læsilegasta og
fróðleg mjög.
I Um annan „postula“ hins nýja
tímft ritar Bjami Jónsson dóm-
kirkjuprestur, John, R. Mott.
Flutti sjera Bjarni það í sam-
bandi við síðustu prestastefnn.
! pá er stutt erindi eftir sjera
porstein Briem: „Kristur blessar
gleðina. Sunnudagserindi til ungra
manna.“ Bendir hann þar á, að
Kristui' hafi ekki verið mótfall-
inn hreinni, iheilbr'gðri gleði, t.
d. gleði heimilisins. Og þegar
hann haf v'ljað sýna lærisveinum
sínum hreina, samna og hættulausa
gleði, þá hafi hamn farið með þá
í brúðkaup, einmitt þar, sem tvö
heimili tengdu saman það sem
þe;m var kærast. Erindið er al-
vöruorð til ungra mauna, að leita
sjer að heilhrigðri og hættnlausri
gleði, og er hið hesta eins og
höfnndar'ns er von og vísa.
Prófessor Haraldur Níelsson
segir frá „merkilegri bók um upp-
risu Krists,“ eftir lærðan, guð-
fræðing, R. A. Hoffmamn í Vín-
arborg. Rannsakar Hoffmann í
hemni frásagnir gnðspjallanna nm
uppr:su Krists, og ber þær frá-
sagnir saman við rannsóknir spíri-
tista á líkamningafyrirbrigðnm og
öðrum sálrænum atvikum í sam-
bamdi við miðla. Og kemst hann
að þeirri niðnrstöðu, að ógerlegt
sje annað en að líta svo á, að
fullkomlcga sje vísindalega sann-
að, að Kristur hafi verið „tveggja
heima,“ er hann birtist eftir npp-
risuma. Próf. Haraldur segist hafa
fíkrifað þessa grein til þeas að
benda „fyrst og fremst prestunum
á þessa ágætú bók.“
Um alþjóðafnnd K. P. U. M. í
Pörtschach skrifar sjera Priðrik-
Friðriksson. Sat hann þá.tin fund.
Að lokum er í heft.inu minst ú
ýmsar erlendar bækur guðfræðt-
leiís , efnis. Er heftið bið fjöl-
lireyttasta og ber vafalaust lúerki
meira rtðsýn s og frjálslyndis en
áður. Og er það gleðiefni öllnrn
þeim, sem unna kirkju þessa lands.
J.
Næstu voptiin.
Gaseitrið.
Flestum þeim, sem ræða eða
rita um næstu styrjöld, sem
allir telja líklegt að ;komi fyr
eða síðar, ber saman um það, að
þau vopn, sem þá verði notuð
verði ógurlegri og afkastameiri
eu nokkru sinni bafi þekst áður.
Er það einkum gaseitrið, sem
menn óttast nú mest, og lagt er
því mikil áhersla á að framleiða.
l.xAmeríku vinna, að því er sagt
er af þeim, sem þetta mál hafa
rannsakað, um 1000 manns að því,
að finna upp og framleiða bið svo
nefnda stríðseitur og stríðs-gas.
Og í Frakklandi, Englandi og
Pýskalandi er unnið af miklu
kappi að því sama.
Ein hin ægilegasta tegund
þessa gass, er hið svokallaða Le-
witisgas. Er það sambland af
fosfor og blásýru, og stenst það
engin gasgríma, hversu öflug s«;m
er. Er fullvrt, að 12 stórar ■
sprengikúlur af því, sem kastað
yrði yfir bæi eins og Chigago eða1
Berlín, nægðu til að gereyða
borgina á stuttum tíma. Er þcssi
gastegund ákaflega þung, og 1 oit-
ar því niður í allar smugur, svo
hvergi yrði griðastaður. Ennfrem-
ur er sagt, að þetta gas drepi all-
an jurtagróður, og eitri alt
di'ykkjarvatn.
pá eru og ýmsar aðrar gas- eða
eiturtegundir, sem verið er a.ð
framleiða, í því augnamiði, a.ð
nota þær, þegar næsta styrjöld
brýst út.
En eins og að líkindum lætur,
er þetta fjölda manna hið mesta
áhyggjuefni. Jafnvel þeir, sem
eru ekki meðmæltir friði, þeir
liafa látið svo um mælt, að þessi
vopn væru svo ægileg og eyði-
le.ggjandi, að heimurinn hefði
aldrei þekt neitt því líkt, ef til
ófriðar kæmi.
Enski herforinginn Hamilton,
hefir t. d. sagt, að áhrif gaseit-
ursins yrðu margfalt skelfilegri j
en þær hörmungar, sem leitt
höfðu af jarðskjálftunum í Japan.
Og þýskur herforingi, von Deim-
lin£ sagði nýlega, er hann reit,
um petta efni, að næsta styrjöld
yrði, ef þessi vopn yrðu notuðJ
ægilegri og fárlegri en menn gætn
gert sjer í hugarlund. f raun og!
veru væri því ekki annað fyrir
höndum en að allar þjóðir legðu
niður her og vopnaburð.
Petta er einhver sá mesti sorg-
arleikur, sem manníkynið hefir
horft á, — að játa skelfinguna,
sem leiði af uppfjTidingu og notk-
un þessara vopna, en verja þ°
stórfje og miklum vinnukraftí til
þess að framleiða þan.
t EFNAOERÐ REYKJAVIKl/R
tmm.ici'^11...
Fyripliggjandis
Mjólkurbrúsar.
8
Lækjargötn 6 B.
Sími 7SC,
Hakka vjalar,
Hakkajúrn,
Kjöthamrar. trje og jám,
Tappatogarar. Dósahnífar,
Sleifar, Bollabakkar,
Rullupylsupressur,
Klednujám, Vöfflujarn.
Eplaskíf upönntir, Mortjel,
Búrhnifar, allsk.,
Kjötgafflar, Hnífastél,
Skurðarbretti, trje,
Steikarahnífar.
JArnwörudeild
Jes Zimsen.
Dýrtíðin í Noregi
eykst hröðum ekrefum, m. a. vegna
gengishrunsins, er stafar mest af
ofbeldi og yfirgangi kommuniata þar.
Var vísitalan þar 231 í j-filí í fyrra,
len er nú 271.
2 berbergi
með miðatöðvarbitún og Bjerinn-
gangi 1 miðbpenutn óskast til
leigu. Herbergin sjeu án hús-
gagna, og nothæf sera skrifstofu-
herbergi- Tilboð merkt 123 send-
ist A. S. í.
Lampaglðs
í heilð og smásðlu.
i
Sárnuörudeild
3es Zimsen.