Morgunblaðið - 01.10.1924, Síða 2
MORGUNBLABIi
Heilbrigðistíðindi.
Með Gullfossi fengum við:
Handsápur — ódýrar — fjölbreytt úrval.
Hænsnabygg.
Skógarn.
Seglgarn.
Rúgmjöl í heilum og hálfum sekkjum.
Florsykur.
Sveskjur í 12Y2 kg. og 25 kg. kössum.
Lauk
og fleira.
Biðjið um pað besta
Kopke
vlnin
eru ómenguð drúguvín.
, beint frá Spáni.
Innfluftt
Frjettir.
Mænusóttin vikuna 21. til 27.
seþtember: Binn sjúklingur með
lömun í B'lönduóshjeraði, annar í
Sauðárkrókshjeraði. „Páein tilfelli
án lamana,“ Akureyrarhjeraði. —
Annars ekkert. Um fyrri vikuna
var sagt, að þá hefði hvergi borið
á mænusótt (með lömun), en síð-
ar hefi jeg frjett af einum sjúk-
ling í Pljótsdalshjeraði, sem veikt-
ist þá í vi'kunni.
Misling-arnir. 45 nýir sjúblingar
í Reykjavík, 2 í Skipaskagahjer-
aði, 1 í Borgarfirði, 1 á FlateyTÍ
(kom frá Reykjavík á togara)
fáeinir á ísafirði, hvergi nefndir
á Norðurlandi, gengnir nm garð
á Seyðisfirði.
Barnaveiki engin í Reykjavík
þessa viku, nje heldur annarstað
a.r svo kunnugt sje.
Taugaveiki: 1 sjúklingur í Rvík.
Lungnabólga: hjeraðslæknirinn í
Bolungarvík liggur í lungnabólgu,
mjög þung haldinn (skeyti 29. lim
septemher.)
30. sept. ’24.
G. B.
xjjrxjryjifjt » »»»^v-TTrrr
Hvergi í vlðri veröld fæst betra ínjöl en
„Sove’s“-Haframjöl.
Vft 6r bjarn Dn ír l>*8ta teffandnm Hafra, og er lanst ®ið
hið óþægilega býði sem annars er í venjuiegu Haframjöli, — er ljáffenet
og næringarmikið, — hefur htotið viðarkenningu frægra lækna fyrir að
vera mjog hoil fæð», jafnt börnum, sjiknm, sem heilbrigðum.
Husmæður! Þegar þjer þarfnist bestu tegundar Haframjöls, þá at-
hugið vel að biðja kaupmann yðar um „Sove’s“ Haframjöl, — pakkana sem
eru skreyttir mynd af feornmytlu á tvo vogu, — fyrstu myllunni sem firœað
„Sove s“ notaði fyrir 264 árum.
Allir fá hraustlegt útlit senu nærast á „Sove’s“-Haframjöli.
Mjölið er i */* og V, kg- pökkum og fæst hjá flestum kanpmönnum hjer í
bæ og ut um land. ‘
a heildBÖjB hjá:
Hirti Hanssyni, Koiasundi I (uppi).*
iimTHiumiiiin! m 111 r> n rrrrn nrrn rirrn mra
Ný verslun.
Matarbúðin
á Laugaveg
Stoii 812.
42.
selur nú og framvegis s
Kjöt,
Smjör,
Ofanálegg o. ffl.y o. ffl.
Kappkostar að gera alla ánægða.
Virðingarfylst
Slíupíiílai SoflurlaDds
Lækningakuklið.
Prh.
Náttúrulætkningax. pess var get1
ið í síðustu Heilbrigðistíð’nduin,
að náttúrulækningastefnau notaði
loft og ljós, vatn, hita og kulda,
matarhæfi o. þvl., til lækninga, en
teldi lyf gagnslítil, eða skaðleg.
B'nn af fyrstn forkólfum hennar
var þýsktir hóndi, Priessnitz að
’fni. Hann læknaði allar mpin-
semdir með köldu vatni og matar-
hæfi. Við hann eru kendir eins-
konar vatnsbakstrar, sem læknar
nota, en þe!r munu vera það helsta
sem læknisfræðin hefir af honum
lært. Annar hóndi samtímis hon-
um, Schroth að nafni, gerðist og
lansar. pær eru svo best hættu-
lausar að góð þekking á sjúk-
dómum og yfirleitt læknisfræði
komi t'l. Að þessu leyti er stefna
þessi miklu varasamari en homó-
patían, og hættuleg í höndum fá-
fróðra.
pessi stéfna hefir gert furðulítið
Hans og €lreta. Með myndum kr. 3.08
Oskubuska...................— 3,0®
Coliodi: Gosi...............— 40«
. . , . , , ,. . Ferðir Munchhausens baróns — 2A0
vart við sig hjer a landi, en kom- TO.. n „
•*. , ,, , ’ |For Gulhvers til Putalands .. — 1.50
o tram 1 allskonar myndum er-
lendis. Bf til vill muna sumir eftir
vatnslækningum Kneipps (Knæpp)
prests, sem mikið var talað nm
aldamótin. Kneipp notaðí
hakstra, vatnsböð, kaldar og her4-
av vatnssteypur, en ekki síst að
ganga beþfættur. Skór og sokka-
plögg áttu að varna því, að skað-
leg efni gufuðu út úr fótunum, en
aftur átti blóðið að leita að þeim
við það að ganga. herfættur, eink-
um í vatni og votu, jafnvel í snjó,
en þetta taldh Kneipp' flestra
meina bót. Ut úr lækn’ngum
Kneipps varð mikið írafár nm
tíma, svo allir vildu ganga ber-
fættir og þóttust hafa hið mesta
gagn af því; en ekki stóð þetta
mörg ár. Nú minnist enginn á
Kne:pp, og er það þó sjálfsagt
rniklu skárra að ganga berfættur,
í bærilegu veðri. heldur en í tá-
mjóu, níðþröngu, prikhælaskónum.
sem hafa verið hjer tíska undan-
farin ár.
Eitthvað í þessa áttina var sú
Refurinn hrekkvísi.............— 2.00
Tólf þrautir Heraklesar .... — 2.50
Sagan af Tuma pumli .... — 2.50
Æfisaga asnans.................— 2.00
Ljósberinn, I., II. og III. árg.
innb. hver á...............— 6,0*
Baakurnar eru allar prýddar fjöld*
góðra mynda til skýringar efninu.
Ií
la'knir, en læknaði öll mein með kredda, að ganga berhÖfðaður, sem
FyrÍB*liggjandis
op flutt i
Austurstræti 4.
ásy'
VM/V'
tytfgW *
% IWest og best
úrval af
Gardinum
J|bæði tilsniðnum
og i metratali.
Jflam&iwtfhnaton
sulti og vatnkföstu eða þorsta. Síð-
an hefir hver kom'ð af öðrum,
aukið og bætt við allskonar að-
ferðum, ljós-, loft- og vatnsböðum,
allskonar matarhæfisreglum, raf-
magnslækningum o. fl. 0. fl., en
lyf nota þessir læknar lítið sem
ekki.
Pað er eitthvað aðlaðandi við
þessa, stefnu, ekki síst fyrir þá,
sem vex í augum meðalagutl al-
þýðuimar. Jafnvel læknar fá ekki
ætíð ráðið við það. Og þó er
grundvöllur hennar bersýnilega
rangur. pað er gengið að því' hreddu, að hún sparar höfuðfötiu
fluttist hingað fyrir nokkrum ár->
um. Hún átti sjerstaklega að varna
skalla og hárroti. Var sagt, að
hárin þyrftu ljós og loft eins og
jurtirnar, og auk þess hindraði
höfuðfatið blóðrásina í hársverðin-
um. Nú vex hár á öðrum stöðum
líkamans, sem ljós og loft leikur
ekki mikið um að jafnað', og ekki
verða menn rtköllóttir þar; en
blóðrásin í hársverðinum ermeiri
en svo, að jafnvel harður hattur
hindri hana. Mjer sýnist það mest,-
nr kostur við þessa me'nlausu
»aai.jimiaiim 1 v»imu
Idows
Portvín j
er wín hinna wandlátu. I
Mxirrm.i . nroTTmn
Nljólkurbrúsar.
Lækjargötu 6 B.
Síml m
gefnu, sannanalaust, að lyf sjeu
gagnslaus eða skaðleg; en reynsl- lirn-
an mótmælir þessu algerlega, ef
lyfin eru skynsamlegb, notuð. Ýms
þeirra eru sannkölluð lækuislyf,
og fjöldi kemur að bestu notum,
ef vel er haldið á. Með eiimi eða
tveimur innspýtingum af sterku
lyfi inn í blóðið, má t. d. allækna
)Buma hættulega sjúkdómja. Að
lyf sjeu gagnslaus er kredda ein,
sem ekkert tillit tekur til reynsl-
unnar.
Um hin úrræðrn, sem náttúru-
læknar nota, má segja, að læknis
— og þau eru dýr á þessum dög-
Helsti ókosturinn mun það
vera, að vatni steypir lítt af höfð-
inu í rigningu, en ónotalegt, ef
það rennur niður hálsinn. Skall-
anum hýst jeg ekki v'ð að hún
hreyti verulega.
Ef til vill má telja sultar- og
vatnslækningar pórðar Sveinsson-
ar læknis til „náttúrulækninga“,
þó hann noti e:nnig ýms lyf, sV0
sem aðrir læknar. Svipaðar að-
ferðir voru notaðar fyrrum er-
leudis, en tíðkast uú helst í Ame-
ríku. Ekki hafa þær fengið al-
fræðin notar allar hinar sömu að- ment h.lá læknum; en reynsl-
ferðir, að meira eða minna leyti,
og fer þar aðeiijs eftir því, sem
best hefir reynst, þó lyf, hand-
lækningar 0. fl. sje notað líka.
Annars fer því fjarri, að böð,
sultur, hiti og kuldi 0. s. frv. sjeu
ætíð áhrifalitlar aðgerðir og hættu
an ein getur skorið úr, að hvaða
gagni þær koma. pví miður er
erf’tt að fá hana næga hjer á landi
vegna fámennisins. Páein dæmi
sanna lítið í þessum efnum.
Símari
SA werslnnin,
23 Posilsen,
27 Fowsberg
bufepparstig 29.
Járnsmiðaverkfæri.
Ekflci er» smjörs
«rant þá Smári
ss er fenginn.
sa
-_____ismj&RUKiU—
fHvf Srnjoi?! k! >cer(iin 1 Keijkja./i'kl
Nú kemur sá tími
að inaður seet niðnr að kvöldi til,
ineð góða bók, og vill láta sjer
líða vel.
Fn virkiicga ánægður getur mað-
ur því aðeins verið að lestrargler-
augun sjeu í lagi.
Kannske þurfið þjer á nýjum
gleraugum að halda, eða gömlu
gleraugnn gerð sterkari — en — í
yðar eigin þágu, þákomið með það
sem ábótavant er við gleraugun,
til hins útlærða sjóntækjafræðings,
hjA
Thiele á Laugaweg 2
Talsími 15<J6.