Morgunblaðið - 27.02.1925, Blaðsíða 4

I AugL úmmhéh •:
f 3
Tilkjnuliifar.
Vörubílastöð íslands, Hafnarstrœti
15, (inngangnr um norðurdyr húss-
ins). Sími 970.
Vifcgidfti.
Hoi*gan Brolhers vini
Portvín ('double diamond).
8herry,
Madeira,
eru viCmrkend best.
R eglugerð
um. brevtingu á reglugerð 7. jnaí
1924, um bann gegn innflutningi
á öþörfum varningi.
pær vörur, sem taldar eru í b-
lið 1. gr. reglugerðar 7. maí 1924.
um bann gtegn innflutningi á ó-
þörfuin varningi, er frá þessmn
degi og þar t'l öðru vísi kynni að
verða ákveðið, frjálst að flytja til
landsins.
Atvinnu. og samgöngumálaráðu-
neytið, 25. febrúar 1924.
Magnús Guðmundsson.
Vigfús 'Einarsson.
-------o-------
Túlipanar. Amtmannsstíg 5. Sími
141.
Hvítt ullarband, ódýrt, til sölu á
flfeólavörðustíg 43. -Síim 3)309.
Ulelar ou M fll efoMlleiis
iQnaðar
á sýningunni í Leipzig.
Váldar danskar kartöflur, rúgmjöl,
hveiti, hafraimjöl, maismjöl, hoiill ma-
is, lux-rvsnaby'gg og istraitit, alt mjög
ódýrt — Tiailfð við Von.
Túilxpanar og Hyasinthur fást á
Vesturgötu 19. Símá 19.
Rúmgott hús á besta 'Stað í bæn-
iim, er tf!l söhi nú iþegar. Laus íbúð
nú eða 14. maí. Útborgun 30 þúsxmd
fcrómur. Tilboð, merkt „Miðbærinn",
lieggíist inn á A. S. T.
Enn var fundi slitið og næsti
þeg'ar settur og frv. samþ. og af-
greitt: s'em lög frá Alþingi.
Rn alt varð þetta að gerast með
■dfbrígðum frá þingsköpum, og
þeim margföldnm.
■-----O— ----i
Tilkynning.
Rvlk, 26 .febr. ’25. FB
Svo hljóðandi tilkynniugu hefir
Frjettastofan fengið frá atvinnu-
orr sam gön gumálai áðuneytinu:
Vjelar og tæki til efnafræðis'egs
iðnaðar, eru auðvitað fullkomnastar
þar, sem þessi iðnaður stendur sjálfur
á háu stigi. petta á sjer ekki hvað
síst stað á pýskalandi.
Par hafa hinar Sívaxandi kröfur
efnafræðilegs iðnaðar haft óvenju^
lega mikil áhrif og góð á til-
húning vjela þeirra og verkfæra,
er iðnaðurinn þarf með. Hjer varð
ekki aðeins að finna upp ný tæki,
heldur var aðalhlutverkið oft í þv!
fól'gið, að finna bentugt smíðaefni.
Síðan var þess gætt, hvernig nýj-
ungarnar, sem fundust á þenna hátt,
reyndust í framkvæmdinni. pýskar
vörur í þessari grein hljóta því að
hafa sjerstök gæði til að bera. Mörg-
um mun hafa auðnast að kynnast
því, sem eftir þessar vjelar liggur
í pýskal andi sjálf'u. Postulínsvör-
urnar hera af öðrum vegna þess,
hve vel þær þola hita- og súr-áhrif.
pví eru flát ýms og pípur, gerðar
úr efni þessu í stórum stíl. Postu-
línspípur 2,20 m. á lengd koxna þar
fyrir. Á sviði málmanna er þar á
boðstólum ryðtrygt stál, súrtryggar
silicium-vörur, eldtrygt járn, alumin-
ium af bestu tegund o. s. frv.
Hjer er ekki rúm til að telja upp
MORGUNBLAÐIÐ
öíl þau verkfæri og vjelar, «em
Pýskaland hefir að bjóða á þessu
sviði, en af þyí, sem þegar hefir
sagt verið, sjá menn, að þýskur iðn-
aður ge'tur á þessu sviði fullnægt
öllum þörfum. Binkum á þetta við öll
hitunartæki, enda þarf efnafræðdlegi
iðnaðurinn þeirra sjerstaklega með.
pá standa og allar vjelar, sem not-
aðar eru til að húa um vörur, á mjög
háu stigi. Má þar nefna vjelar til
fyllingar, skiftingar og þrýstingar. pá
má geta um’ Kmingarvjelar og jafnvel
vjelar til að festa mjða á flöskur.
i stuttu máli má segja, að alt sje
gert til að spara mannsaflið, sem*
allra mest.
Mun alt þetta sannfæra menn best
af eigin reynd. Sýningin í Leipzig
býður betra tækifæri til þess, ásamt
verkfræðilegu sýningunni. Með því
að sækja þessa alþjóðlegu, stórkost-
legu sýningu komast menn hjá gagns-
lausum fyrirspurnum og' blekkingum
aúk þess liagnaðar, er af þv! leiðir,
að verkfræðilega sýningin er mark-
aður til innkaupa nm heim allan. ()g
nú þegar verður þess vart, að þýskir
iðnrekendur geta boðið vörur fyrir
það verð, og með þeim borgunar- og
afhendingarskilmálum, sem tvímæla-
laust hljóta að teljast mjög hagstæðir.
H.
--------0--------
Gengið.
Rvík í gær.
Storlingspund.............. 27,30
Danskar krónur.............102,25
.Vorskar krónur............ 87.37
Sænskar krónur .. .. ..151,71
Dollar.................... 5 74
Franskir frankar.......... 29,9.1
--------o--------
Daabók.
I. O. O. F. 10622781/2
Veðrið síðdegis í gær. Hiti -f- 1
— + 1- Norðaustllæg átt. Úrikoma
víða á Xorsður- og Avesturlandi. Bjart
veður á Suðve'sturLindli.
Guðspekif jelagið. ReykjaVíkurstúk-
an. Fundur í kvöld' fkl. 81/,, stundvíB-
lega, Efni: Allir vegir eru mínir
vegir.
Góður afli er mí uagður á báta þá,
sem gianga frá Akranesi. Koma þeir
inn fullir eftir nokilcurra daga xxti-
vist. Er svo ®agt, að mjjög miíkiil
fiskiganga inuni hafa komið á miðin
hjer suðurundan nú um þetta leiyti.
Suðurland Ikom 'hlingað í gær frá
Borgarnesi og Akraneai, mieð allmarga
farþega.
Gullfoss fer ekki hjeðan í'yr en á
sunnudaginn kemur.
Esja. Heyrst hefir, að nýlega hafi
verið ákveðið, að Esja skyildi hefja
slrandferðir fyr en upphaftega var
avtlals't t'il, eða einhvernitíma í niæsta
máriuði. En eftiir því 'sern Morgun-
hlaðið veit ha(st, befir ekkert Veúið
um það talað, að hún byrji stnand-
ferðir aftur fyr en 1. apríl, eins og
a tlast var til, er henni var lagt inn
í sundin.
Dánarfregn. Sigurbj. Á. GMason
'karrd. theo'l. og kona hans hafa orðíð
fvrir þeirri sorg, að mi'sisa son isinn,
Gústaf, hálfs tunnar áris að aldri. —
Ljelst hann í fyrrinótt, og var bana-
rueinið hei'labólga.
Búnaðarnámsskeið standa nú yfir
víðsvegar á Norðurlaadi: Hvammis-
tiinga, Blönduósi, Hólum, Dalvík, Ak-
urevri, í Höfðahverfi (austan Eyja-
fjarðar), á Litlúlaugum og á Húsa-
vík. Búnaðarráðunautarnir, Árni G.
Eyla.nd, Sigurður Sigurðsson og
Metúsalem Steí'ánsson, ha'ld'a búnalB-
arnámlsskeið þeSSÍ.
Togararnir. Á veiðar fóru í gær:
Ása, Egill Skaillagrímsson og' Njörð-
ur Hafa þessir togarar tegið itmi
Wíðan í veðrirtu miMa, tiil aðgerða.
Úr Borgarnesi var símað í gær, að
þar væri fcomin nokkur jörð niðri
um isVeitir. Var fannlfiergi þar óvenju
mfikið. Ekkert hefir þó, að því er
tíðindamaður hlaðsins sagði, beyrst
um heyleysi þar efra.
Háskólafræðsla. Dr. Kort K,- Kort-
S'en heldur æfingar í dönslku í dag
k’. 6—7.
Leitarskipin. Eftir því eem frjett-
ist af þeiim í gær um hádegi, munu
þ.iu hafa verið þá, eða minsta kosti
F.vlla, mjög langt vestur í hafi út
a Faxaflóa.
Til Jóseps Haraldssonar: Frá K. N
kr. 50, K. N. fer. 10, S. kr. 10
Fjelag ísl. símamanna er 10 ára £
dag. Heldur fje'lagið hátíðlegt afmæl
ið á Hótel íslaud í kvöld.
•
Tilkynning. í stað porvadar sáL
Bjömssonar fyrv. yí'irlögregluþjóns,
hefir Snorri kaupm. Jóhannsson,
Grettiisgötu 46, sími 503, verið isikap-
aður stefnuvottur í Reykjavík frá 1.
mars næstkom'andi, og gieta menn
isnúið sjer till lians í þeim efnum.
Skjölum, ier stefnuvottlamir eiga að
birta, veirður og veitt viðtakia í end-
urskoðuiiarskri fstofu þeirra N. Mianc-
hers og Björns E. Árnasonar í pórs-
hainri, og vitja stefnuvottarnir þeirra
iþangað.
---------x---------
Mikil óárægja hefir orðið út af
þi'í, 'hve stranglega værn fram-
kvæmd innflytjendalögin nýjn í
Ameríku. Ber ö'llum saman um
það, að yfirvöldin beitj þeim til
þess ítrasta vi'ð menn, sem á ein-
hvern hátt hafa sloppið inn í land-
ið. án leyfis eftir 1. júlí 1924. Til
dæmis er sagt frá 25 norskum.
sjómönmim víða í blöðum, sem
voru um síðnstn jól í fangelsi
vegna innflutnihgs í Bandaríkin
án leyfis, og hiðu þar eftir því,
að þeim yrði vísað úr landi og
beim til ættjarðarinnar, Noregs-
Sagt er, áð alment sjeu menn
dæmdir í 4—6 mánaða fangelsi
fyrir þessar sakir, og smnir eru,
éftir því sem málaefni standa tjj,.
dæmdir í eins árs fangelsi áÖur
en þeim er vísað úr landi.
Nýlega héfir þingið veitt geisi-
mikla fjárfúlgu til öflugra eftir-
lits með innflytjendunum, og hú-
ist er við því, að fjöldi manna
verð; enn tekinn, sem komist hefir '
inn í ríkin án leyfis.
HEIÐA-BRÚÐUEIN.
— Jeg ver'ð aldrei hamingjusöm framar, hvíslaði hún.
— Áiteiðanlfeg’a, bamið mitt, sagði gamli maðurinn og
hrosti ástúðlega, það er öldungis dásamlegur hæfileiki, sem
guð hefir gefii okkur til þess að geta verið hamingjusöm.
pú skilur ekki, hvers vegna guð ljet ekki brjefið berast fyr
í hendur þínar, og hvers veg-na hann lofar ykkur Andor ekki
að njótast. pao er til þess að tryggja framtíðargæfu þína
— það er jeg sannfærður um.
— í þetta skifti gat ekkert syndsaanlegt falist í því, þó
jeg yrði hatning.jusöm á þann hátt, sem jeg óskaði. p’að get-
ur ekki verið neitt ilt í því, að tvær persónur elskist og ósln
að lifa saman meðan æfin endist.
— pað viturn við ekki, barnið mitt. pað er alt saman
lokuð bók fvrir okkur, og enginn nema guð hefir vald og
mátt til þess að fletta blöðum þeirrar bókar.
— Andor og jeg hefðum orðið svo hamingjusöm, hvísl-
aði Elsa svo sem til þess að deyfa sorgina; veröldin hefði
orðið okkur að paradís.
— Og þið hefðuð ef til vill gleymt himninum vegna
þessarar jarðnesku paradísar. Hver veit — ef til vill hefði
hamingja ykkar fjarlægt ykkur frá guði. pið hefðuð kannske
lifað í. sukki og svalli, dansað og sungið og hugsað meira
og meira um skemtanir en minna og minna um guð. Hv»r
veit 1 En nú verður þú hamingjusöm eftir ráðstöfunum sjálfs
guðs, og nú gerir þú skyldu þína við foreldra þína. Líf þitt
ve-rður nú framvegis grundvallað fyrst og fremst á hugsun-
inni uiu guð og síðan um þína nánustu í stað þess að vera
bygt á tómum skemtunum. Á göngu þinni gegnum lífið, mun,
bafinið mitt, skyldan fleyta þjer yfir allar ójöfnur og örðug-
leika, sem kunna að mæta þjer. Og hver örðugleiki, sem
þú sigrar, ájerhver þraut, sem þú ,vinnur bug á, hver fórn,
sem þú lætur í tje, mun gera þig hamingjusamari en áður —
ein» og guð vill vera láta...
Hann hjelt áfram að tala langa stund, blíðlega og ástúð-
lega eins og hans var vandi, og smámsaman hvarf öll beiskja
og gremja úr sál Elsu. Trúartilfinning hennar var, þótt hún
væri bjargfost, barnaleg. Og gamli presturinn, sem hafði
fundið í sveitabæ þessum örugga höfn . eftir volk lífsins,
skildi ni.jög vel, á hvern hátt. best væri að tala við þettu
hreinhjartaða en óþroskaða bam.
pegar faðir Bonefaeius þagnaði, varð hljótt u'm stund.
Hann wssi sjálfur hvers virðí þögnin ér, til þess að tcluð
orð fái að njóta sín. Elsa og faðir Bonefacius sáln um
stund hvort við annars hlið, hiamn huggarinn, hún hu 'guð.
— Eigum við ekki að biðja stutta bæn saman, hvísl-
aði faðir Bonefacius, þá bæn, ðem faðir vor á hinmum hefir
kent oss, Faðir vor.
Unga 'stúlkan fje'M á knje við hli’ð prestsins, laut bjart-
lokkaða höfðinu og huldi iandilitið i höndum sjer. Síðan
mælti pmsturmn 'fram bænina, en hún hafði orðin eftir
lionum. Og þegiar bæði höfðu sagt Amen, lagði faðir Bone-
faeius höncl 'sína á höfuð hennar þVílíkt sem hann væri að
btesSa hana.
XI. KAFLI.
Undirbúningurinn.
VinigjariMeikti faðir Bonefacioaar, - blíS'teg orð hans og
hjargföst trú — iallt hafði þetta haft friðandi áhrif á Elsu.
Uppiteist hiennar g’egn örlögunum og guði í byrjun samtals
þeirra, vaíð hennar fyrsta og síðasta.
Elsa hafði lofað firammi fyrir guði og mönnum, að gift-
ast Béla, og nú va.r hún húin að sætta sd'g við það, að efna
það loforð.
Strax eftir að presturinn hafði farið, og áður en hún
gdkk í rekkju, tótk hún til að undirbúa alt uindir giftinguna.
Á morgun áttó síðalsta h'átíðin að fara fram, isem halda átti
henni sem ungri sfcúillku. Og það átti að verða vegleg veislia
í stóra isalnum í iskálanum. Búist var við, að í henni tækju
þátt um hunidrað rnannis, bestu vinir hennar og Bóla, og
svo ættmgjar. pað var 'siður, að f'oreldrar brúðawfnisins-
teolstuðu þessa veiislu. En vegna þesis «ð Kalms Benko gat
ekki -staðið 'straum af Öfcm þeim útgjöldum, 0g Béla vildi
á hinn 'bóginn hafa veisluna sem velegasta, vdildl hann sjálf-
ur borga allt og Isleðja þannig hjegóm'agirnd sínia.
Efbir kvöldverð átti að bef'úaifis og hann slkyldi standa
iamgt fram á nótt. Daginn eft-ir átti bún isvo að gifta sig;
hjónlavígislan á'tti aö befja®t um morgniúnn, síðan átti að
borða morgunvérð, svo að dansa enn og viðhafia al'Iskoniar
Blkemítanir jjangt fra'm á kótt,
Fyrir þessu var auðvitað isjeð- Alt var unditibúið undir
vleidluiia ctaginn eftir, uxarnir steiktir og anwar matur tdl-
búinn. BéHa haföi sjeð fyrir öllu, og það í ríkum rnæili. Svo
átti að bjóða nokkrum hunaruðum manna í Isj'álft brúð-
kaupið. Sveitaþorpið var alt á öðrum endanum af eftir-
vænitiugu. Búi® var að senda til Arad, eftir Töturunum,
og greifinn og greifafrúin ætluðu að koma. Hveirnig gat ung,
óreynd sfrðlba »taðið á rnóti þessum þunga straumi'?
Hllsa. áslétíti sjer, því hún fiann vammátt, að gíeyma £ot-
tíðimni Hvað gagnaiðli ,að æðras't og syrgja, þegar engu varð
þobað.
Hún' háttaði því gtuttu c-ftir að presturinn fór, ebki
aðe.ns végna þetes, að kertið var brunnið upp, heldur eins
mikiö vegna hinjs, að móðir hennar hafði ka.lla(ð oft á hama
og stunldúm nokkuð irletiðulega.
Næsfca morgun var liún önnum kafin, en róleg. pó t°'al
menn eftir því, að hxm var óvenjufega föl, og undai'leg'é
glampi í augunum.
pað va.r, eins og giefur að skilja, miMð um atð hug”1''
pað þurfti að klæða sjúldinginn og hjálpa móðurdnni að
klæða sig, svo að hún litli vel út, og aklki vær.i haigt ffi11
Béla að hæða hana.