Morgunblaðið - 28.02.1925, Blaðsíða 2

MORGUNBLAÐIB
óska tilboós ó
góðum mótorbát
35 40 tonnaf
með góðri og sterkri vjel.
Utboð.
Tilboð óskast i byggingu á lóðinni nr. 36 yið Laugaveg
ihjer í bæ. — Uppdrættir og uppiysingar á teikniatofunm í 6<0la
stræti 5 næstu daga, eftir kl. 5 e. h.
Reykjavik, 27. febr. 1925.
Einar Erlendsson.
Lokaö fyrir strauminn
aðfaranótt sunnodagsins I. mars n. k. kl 37s
til 87a vegna viðgerðar.
Rafmagnsveita Reykjavíkur.
nýtt skyr
mjög gott fæst í
Sími 228.
S I m an
24 verslunin,
23 Poulsen,
27 Fossberg.
Klapparstíg 29.
Vjelareimar
úr striga og leðri.
EPLI
sjerlega góð tegund
II
Simi 228.
Rúllustativ
komin aftur
Herluf Clausen.
Simi 38.
Hvítar
Peysur
allsk.
'ti'm Prónavesti
Ullar-Treflar.
Jima&U^pwaéon
i.
Bók Axels heitins Olriks pró-
fessors, Nordisk Aandsliv i Yik-
ingetid og tidlig Mkldelalder raá
víst telja með fegurstu ávöxt-
nm danskrar menningar. Hæst nær
bókin í þessmm orðum (S. 81) :
Islamdinge-sagaen — naaede
kunstnerisk — tildels ogsaa vid-
enskabelig — til Ilji.ider som
M enneskaaanden kun sjæ'lden
naar: íslendingasögur n'áðu sem
listaverk, og að nokkrn leyti
einnig sem vis'mdaverk, 'hæðum
sem mannsandinn nær aðeins
sjaldan. pað er eitthvað annað
þetta en iað segja, eins og áður
hafði verið gert, að sögurnar hafi
nálega samið sig sjálfar. íslenskt
srdldarvit (Geni) er þarna við-
urkent, En sjálfir höfðu Islend-
ingar ekki áttað sig á þessu eins
og þurfti, og verið svo vanþakk
látir höfundunum, að þeim þotti
ekki teka því, að láta nöfn þeirra
fylgja sögunum.
Olrik ritar sjerstaklega fróðlega
um Egils sögu, en þó tel jeg víst,
að sú saga sje sannarj en hann
hyggur. Og náttúrlega veit OlrJk
eklki að Egils saga er eftir Snorra
Sturluson. En þ«ð ma vita þetta
nveð jafnm.ik Ui vissu og Snorri
hefði oss sjálfur sagt. -Jeg hefi
vandlega ran nsaka.ð rithátt
Snorra, fundið hin sjerstöku ein-
kt nni á máli hans, borið nakvæm-
lega saman málið á lleimskr nglu
og Egils sögu, og jeg segi það
alveg hiklaust, að þær bækur eru
eftir sama höfund. ITm íslensku
Snorra Sturlusonar er dálítill
kafli í Nýal, og enn mun jeg
rita nokkuð um sama efni síðar.
Virðist mjer það undarlegt, að
er.g’inn íslensfcur málfræðingur
skuli hafa einu orði á þetta minst,
því að hjer ræðir þó um efni,
■sem hefir dbkert litla þýðingu
fvrir skilning vorn á sögunum.
YjJ jeg ekki leyma því, að mjer
þykir hjer kenna porvaldarslkap-
ar nokknrs, og verða rnikil og
góð unrskifti fyrir mjer, þegar
; jeg þarf ekki slíkt að reyna af
íilendingum framar. En jeg hefi
svo nrikið álit á mönnmn, að jeg
hygg að svo muni verða. Per nú
verða auðveldara fyrir menn
av átta sig; hinn fyrsti fyrirlest-
ur um kenningar mínar, hefir
þegar verið fluttur í einni af höf
aðborgum jarðarinnar (9. janúar)
cg verður elkki hinn síðasti. parf
nú ekki að því iað spyrja, hvort
nml mitt muni hafast fram, heldur
aðeins að hinu, hvenær þetta muni
verða.
II.
Eitt af því, sem mjer þykir
eftirtektarverðast um þessa hók
próf. Olriks, er að hann hefir
ékki ve'.tt eftirtekt, því höfuðat
riði, að damska vorra trma er
ekki dótturmál hinnar fornu
donsku tungu. Ef vjer viljum vita
hveruig á þessu stendur, þá þurf-
um vjer ekki aunað en virða fyrir
oss yfirstjett'ina dönáku. Hún er
að miklu leyti af útlenclum ætt
urn. Útlendingar og útlend áhrif
hafa að miklu leyti skapað nú
tiðarmálið danska. Um Noreg er
líkt að .segja, og jafnvél um Sví-
þjóð, en þó tæpast eins freklega.
Hjer ra'ðir úm mál. «em tekur
mjög til vot íslendinga. þvíaðþað
t svo m'.kilsverður þáttur í voru
þjóðlega hhitverki að stuðla að
því, að ráðin verðj bót á þeirn
vandra'ðum, sem af því stafa. að
N orðurland abúar hafa gleymt
máli ágætra forfeðra, en mifcill
h'uti landslýðsins þó efcki lært
til fulls hið me'*r en hálfútlenda
nýa mál. Og vjer verðum að
vinna að því samtaka, að á Norð-
urlöndum verði talið sjálfsagt að
hver maður sem nofckra 1
mentuu hlýtur, geti lesið hið
forna mál. íslenskar bófcmentir
komast efcki í það horf sem vera
þarf. fvr en fslenska er lesin
alstaðar á Norðurlöudmn. Og hók-
mentir frændþjóða vorra ekki
heldur, þó a8 margt sje þar vel
uú þegar. Norðurlönd
fá ekki
sinn rjetta svip gagnvart heim-
inum, og hinir stóékostlegu hæf:-
leikar vorra ágætu frændþjóða,
koma ekki að fnllum notum í
framsókn nnannkynsins, fyr en
menn uppgötva þar, betur en
orðið, það gagn sem þeir
enn er
gett
haft af íslendingum-
Hélgi Pjeturss.
IllÍ.
sem getið var um hjer í erlendum
skeytum fyr'”' nokkru, er talið
hið næstmesta, sem komið hefif
fvrir í þýskum námnm. Mann-
skæ&ast var slys, sem vildi til árið
1914 í Radbad. Þar ljet 230 manns
lífið. En í þeta s'nn dóu um 130.
Enn vita menn ékki glögt,
hvernig sprengingin vi'ldi til er
orsakaði slysið í námunni. Spreng-
ngin var ógurieg. peir námu-
menn, sem þar voru í nánd, ljetu
lífið í sama vetfaugi. Slöngvuðust
þeir langav leiðir, og mörðust all-
ir og limlestust. En þá, sem fjær
var í námunni, sakaðj ekker' vn
sjálfa sprenginguna. Peir letuðu
til útgöngu í daúðans ofboði. En
á leiðinni verður fyrir þeim eit-
uhloftið, sem fram 'kom, við
sprenginguna. Og af því hafa þe.r i
Heillaráð.
Maður, setn um lengri tíma hafði notað öll járnmeðul
banda konu sinni, sá engan bata á henni. Eftir að
hann var bú'nn að nota eina flösku af F fi R S Ó La.
skifti strax um til batnaðar, eftir tvær flöskur var
konan mun betri og eftir þrjár flöskur var hún nær
heil heilsu.
Látið ekki hjá líða að nota blóðmeðalið FERSÓL
sem er bragðgóður, dökk-rauð-brúnn „vökvi. Fæst i
Laugavegs Apóteki og flestum öðrum apótekum hjer á landi._
Forðist eftirlíkingar.
KAUPMENN!
Þessa ágætu skósvertu selj-
um vjer fyrir aðeins 24,00
100 ðósir (25 og 50 ðósir í
pakka).
líffi i. Lilissoi
Skóverslun.
dáið. Einir 10 menn náðust lif-
andi út úr námunui, en tveir
þe rra 'dóu af afleiðingum gas-
eitrunarinnar.
Náman tilheyrir Stinnes-fjelag-
ran. \:ar hún talin vera 'í mýiig
góðu lagi, skipulag alt þar og
regla liin besta-
Ríki'skanslarinn fór þegar til
Dortmund, þar sem heimkynni
flostra námumármanna voru, til
pcss að garfa sjálfur í því, að
ekkjunum og börnum þeirra, yrði
hjálpað sem best.
-x~~..
Abðulla
cigarettur
allar tegundir eru nú komnar
aftur í
US!f
Lausavisur.
Jeg vil feginn Cspiltur
æskuveginn ganga
og svo deyja ölviaiður
undir meyjar vanga.
Gfsli Ólafsson,
frá Eiríksstöðnm.
Við mann, er stúlka hafði
brugðist:
Ást og von er eins og hrip,
yndi og gleði fargar,
þú hefij- vinur sjeð í sv:p
Siggur ótal margar.
Gísli Ólafsson.
frá Eiriksstöðum.
Við mann er nýlega hafði bund-
ið heit við konu:
’reystu ei sprundum maður minn
mettu stundar gæði,
hrökfcva í sundur samslkeytin
k’ika- bundin þræði.
Gásli Ólafsson,
frá Eiríksstöðnm.
Eftir blakið 'ásta og víns
engn þaki varinn
vermiakur anda míns.
er nú klaka barinn.
Gísli Ólafsson,
frá Eiríksetöðum.
Ellin skorðar llð
legst að' hoi^um röst'n;
nú er jeg oróin aftan.við
un°Tft sporðaköstm.
Jón porvaldssori.
Húnvetningur.
Agsetac*
Kartöflur
ódýrar i heilum pokum
Sími 228.
15 aura
fcostar i/2 kg. af völdum döns'kum
kartöflum hjá mjer, en pokínn
12.50. Reykt iambslæri 1.45 þó kg.
Spaðkjöt 95 aura. ísl. smjör, kæfa,
rúllupylsur og ostur, — ódýrt.
CSunnSaugur Jónsson
Grettisgötu 38.
Pantið lcartöflurnar í síma 875.
Fyi*irliggjandi.
Haframjöl.
Hrísgrjón.
Molasykur.
Kandí'ssykui-.
Handsápa.
Stangas'ápa.
Kex, saloon, crown, premier,
lunéh, snow flalke og hutter
cabin.
Róbert Smith
Síini 1177-
Sveskjugraut
mætti hafa á hverjra degi, ef
8ve8kjurnar eru keyptar i Verrf*
»Þörf«, Hverfiagötu 56, eimi ll^
Hvergi annað eins verð í bseoata'
Athugið það húsmæður!
ATHUGIÐ fataefnin bj& mjer.
QnCm. B. Vikax,
klæðskeri. — Eaugaveg 5.