Morgunblaðið - 17.07.1925, Page 2

... s
MOHG U NBLAÐIÐ
iMroaM
f yr irligg jandi s
Apricots, þurkaðar, Súkkulaði, ,Consum,‘
Epli, þurk., — „Isafold,“
Ferskjur, þurk., — „Vanille,“
Sveskjur, — „Fin Vanille No. 5,“
0 Rúsínur, Cacao,
f' Gráfíkjur, Kaffi,
Döðlur. The.
2 skrifstofu-herbargi
ásamt lagerplássi, sem má gera ad skrifsto
teigu I. september n. k.
Upplýsingar á skrifstoffu Lofts Loftssonar
Hjer sjáið
þjer bestu
tegundina.
Búið fil úr sömu
góðu efnum og
BAJERSKT OL.
Bruggað á sama hátt
og gerað eins og
ÐAJERSKT OL.
i j .
r p»
Pappirspokar
lægst verð.
Herluf Clausen.
Slml 39.
Vallarstræti4. LaugaveglO
15
ávalt fyrirliggjandi,
Fæst einnig hjá Róaenberg
ENRIOUE MOWINCKEL
Bilbao (Spain)
— Stofnað árið 1845 —
Saltfiskur og hrogn
Simnefni: »Mowinckel«
Leiðarljós og aðvörunar-
merki.
Eftir Sveinbjörn Egilson.
Meat órval af
höfuöfötum:
Hattar
fleiri tegundir
Enskar húfur,
karla og drengja
Regnhattar,
karla og drengja
NiCurl.
Eitt verða menn að hafa fast í
huga; er það stærsti liður alls
þess, er nefnt er björgunarstarf,
björgunarmál eða aðstoð veitt á
sjó. Sá liður er áhugi, athuganir
og góður vilji formanna að færa
sjer í nyt alt það, sem bent er á,
og sannanlegt er að geti í kröpp-
um dans orðið að notum, gleyma
aldrei lóðinu, logginu, nje öðru,
er leiðbeiningu gefur; og svo er
aðalatriðið að muna það„ að tak-
mörfc eru fyrir, hvað bjóða má
mótorbátum í skammdegis veðra-
ham hjer við land.
Hinn 22. apríl s. 1. var fárviðri
á Newfoundlandsgrynninu (bönk-
unum). Merkið S. O. S. (neyðar-
merki) náði mörgum skipum. Var
það sent frá japönsku vöruflutn-
ingsskipi, um 7000 tonn að stærð,
og var það að sökkva. Fyrsta
skipið, sem á vettvang kom, var
„Tuseania“, eign Hvítu stjörnu
línunnar. Skip, útbúið með öllum
hugsanlegum tækjum til björgun-
ar, hvort heldur skyldi nota ára-
báta, mótor- eða gufubáta. pegar
„Tuscania“ bar að, lá japanska
skipið á hliðinni og sjór gekk yfir
það; plata hafði sprungið í hlið
þess og dælur höfðu ekki haft við,
þá 36 tíma, er liðnir voru frá því
platan Sveik.
f tvo tíma lá „Tuscania“ við
skipið, eins nálægt og auðið var,
en sjór og rok var svo, að bátunj
varð ekki komið út; að leggja -að
| hinu dæmda skipi hefði getað orð-
ið til þess að sökkva „Tusciana“,
sem hafði mörg hundruð farþega
auk skipshafnar. Aður en skipið
söklk, kom’ hið mikla farþegaskip
„Homerie“ að, og gat ekkert að-
hafst til að bjarga, frekara en
hitt. Skipshafnir og farþegar
urðu aðeins sjónarvottar að, er
japanska skipið sökk með 38
mönnum. J?eir hurfu með skipinu
!í hringiðu þá, sem varð, er það
sökk og enginn sást koma upp
og leituðu skipin lengi að mönn-
um. petta var um dag (10—12 f.
h V 4ð reiða *ig k björgún frá
björgunarskipum á rúmsjó er
valt. Sje veður svo, að bátum
verði eklki komið út, má varla bú
ast við, að óhætt sje að leggja
tveim skipum saman.
22. apríl tók sjórinn það skip,
sem hann ætlaði sjer, þrátt fyrir
hundruð manna viðstaddra, sem
höfðu ráð á öllu því fullkomnasta
og besta, sem mannlegt hyggjuvit
hefir til þessa fundið upp, og
smíðað hefir verið. Björgunarskip-
in í það skifti voru 17, og 34 þús.
ton hvort um sig.
Skip þau, er strandað hafa á
svæðinu frá Útskálaskaga að
Reykjanesi, eru meðal annara eft-
irfarandi:
1. „Hjálmar“ (áður „Marie
Funder“); galeas; eigendur
Pjetur Sigurðsson í Hrólf-
skála og Erl. Guðmundsson?
2. „Family“, kútter; eig. Geir
Zoega kaupmaður.
3. „Ása‘ ‘, kútter, eig. H. P. Duus
4. „Sigríður' ‘, eig. Th. Thor-
steinsson.
5. „Egill“, kútter, eig. Klemens
Egilsson í Vogum?
6. „Castor“, kútter, gekk frá
Brydes verslun.
7. „Kjartan“, kútter frá Hafn-
arfirði.
8. „Guðrún Soffía“, kútter;
frönsk, en keypt á strand-
staðnum af kaupmanni Geir
heitnum Zoega, og þá skírð
því nafni, er hún er nefnd
hjer.
9. „Ása“, úr Hafnarfirði, mó-
torkútter.
10. „Guðrún“ frá ísafirði; eig-
andi þá Iíklega Jón Pálsson
skipstjóri.
11. Mótorbátur úr Njarðvíkum,
nafn óþekt. — Bátur þessi
strandaði nokkrum tímum
seinna en „Guðrún“ (nr. 10),
Gerpiilver,
Eggjapúlver,
•Crempúlver,
Vanillesykur,
Cardemommur.
Efnagerð Reykjavikur
Sími 1755.
Ef
Þvottadagui*
er á morgun, þá gleymið ekki
að bestu og ódýrustu þvottaefnin
selur Verslunin ,,ÞBrff“
Hverfisgötu 56. — Simi 1137. —
Notið það besta.
rjett fyrir ofan hana, af
þeirri ástæðu, samkvæmt sögn
skipverja bátsins, að á sigl-
ingaljósum „Guðrúnar“ log-
aði, og ályktuðu þeir, að þar
væri Skip á ferð, og töldu
sjer óhætt að vera grynnra
af því, þar sem þeir voru á
litlu skipi. pegar svo bátur-
inn kendi grunns, gekk úr
honum botninn. Mennirnir
gátu vaðið til lands, þar sem
stórstreymsfjara var. Hefði
verið hásjávað, er talið víst,
að þeir hefðu allir farist.
12. „Sólveig“ úr Hafnarfirði, —
ókunnugt um eigendur.
Af meiri hluta þessara skipa
hefir mannbjörg orðið, en sum
þeirra hafa farist með allri á-
höfn.
Tökum til dæmis m.b. „Ása“
frá Hafnarfirði. Eftir því sem
kunnugir segja, þá mun hún hafa
lent og staðið á skeri rjett fyrir
sunnan lendinguna við Stafnes;
var það um kvöld. Menn vita, að
skipverjar gerðu tilraun til að
komast á land á fleka þannig út-
búnum: Skipsbáturinn var látinn
út, stórbóman svo bundin langs
eftir bátnum og brak úr þilfari
notað einnig í þennan einkenni-
lega fleka; síðan var lóðarbelgj-f
um hnýtt við flekann, til þess að
halda öllu á floti. Ætla má að,
þetta hafi verið gert sökum þessj
að báturinn hafi verið það lítill,;
að óhugsandi var að treysta 4 j
hann. Endirinn varð sá, að allir j
drukknuðu, en flekann rak á land I
á Stafnesi. Skipstjóri var Friðrik
Benónýsson frá Dýrafirði, dugn-
aðarmaður hinn mesti. pað skeði
9. mars 1922, og telja kunnugir
það víst, að Sólveig, sem fórst
hinn 7. febrúar í vetur, hafi rek-
ist á hið sama sker.
Fleira mætti telja upp, en þetta
virðast nægar sannanir, og benda
á, að hjer er um hættusvæði að'
ræða, meira en menn alment
halda. Þess skal getið, að skipin
eru hjer eigi talin í þeirri röð,
sem þau hafa strandað eða farist.' sg
Reykjavík, 25. maí 1925.
i m @i*s
24 yfgiiuTÓTi
23 PoqImq,
27 PoMbarj.
Slapparstíg 28.
Málning.
Fyrinliggjandi i
Schous
Landsöl,
Needlers
Toffee,
Siml 720.
Hættulegur aldur.
Merkur enskur læknir, sem rann-
sakað hefir mjög aldur manna,
hefir komist að raun nm að „hættu
legasti“ aldur mannsins sje 40
ái. Gamlir geti þeir menn eigi
talist, sem eru 50 til 60 ára, því
þeir hafi venjulega fulla sjón og
hafi í engu tapað minni. Fyrst
þegar maðurinn er 90 ára er á-
ástæða til þess að kalla hann
gamlan. — Og ráðið til þess að
ná þeim aldri segir læknirinn vera
það, að borða kjöt aðeins einu
sinni á dag, drekka eigi áfengi
(og ekki öl) og neyta eigi tóbaks. ■
Tannlæknirinn sje rjett að heim- j
sækja minst tvisvar á ári, því að
heilbrigði tannanna hafi svo mikil
áhrif á alt taugakerfið. Pá sje
sjálfsagt að sofa mikið.
Ójá — alt eru nú þetta gamlirf
kunningjar hjá þessum blessuðum
lækni.
—<m>-*—
Silkibfind
allar’breiddir
fjSldi lita
nýkomið
Laugaveg
AUGLYSINGAR
óskast sendar límanlega.
Thielegleraugu
eru nú einuBinni Thiele
gleraugu.
Er yður það Ijóst, að
illa mátuð gleraugu skaða
Bjón yðar? — Farið ein-
ungis til Thiele, sem
kann rjetta mátun af
visindalega útreiknuð-
um gíeraugnalegum. —
Þá ffyrst finnið þjer
yður trggganog augum
yðar hvíld.
Gleraugnahúsið,
Laugaveg 2«