Morgunblaðið - 06.10.1925, Síða 2

MORGUNBLAÐIÐ
IfMTHm
Höfum fvrirliggjanöi:
Molasykuny smáhögginnf
Sipausykun9
Alt mjög ódýrt
Skrifstofa mín
er fiutt
i Austarstræti 22 (Smjðrhúsið uppi).
Olafur T. Sveinsson.
Ungur metur
12—18 ára getur feiigið *tTÍnn» tíö Tefnnðarvöruverf>l«n
hjer í bæ. — Eiginhand»r»m«éknir á«anit meðmælum og
mynd, sendist A. S. í fyrir 8. þ. m
Með hverri skipsferð, fser
Áfram,
ýmiskonar húsgögn, og fylgiat því vel með verðlækk-
unum. — Sparið yður ómak, oy ko»ið fyrst þangað,
Hinir þjóðfrægu legubekkir (divanar), eru ávalt fyr-
irliggjandi, enda nauðsynlegir á hverju heimili.
(Sfmi 919). —
5öoooooo^oooooooo<xxxx>ooooo>e>o<><x>oo<!
Biðjíð um tilboð. A3 #ins heildsala.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá
Kaupmannahöfn. — Eik til skipasmíða.
Einnig heila skipsfarma frá Svíþjóð.
P. QJ. QacDbsEn 5 5ön.
Timburverslun. Stofnuð 1824.
KaupmaMMihöfn C, Símnefni: Oranfuru.
Carl-Lunásgade. New Zebra 0®de.
99Cheviotcc
blæfallegir og haldgóðir
litir, ágæt í
Drengja- og
Karlmannaföt.
jimuídii ijh rMQfi
Ung
Stúlka,
sem reiknar og skrifar vel,
og sem kann á ritvjel, getur
fengið atvinnu á skrifstofu
hjer í bænum.
Tilboð með launakröfu,
fsendist A. S. í., merkt ,1001.'
Mr Kilnn * 0.
Regnhlífar
Mikið og fallegt órval,
nýkomið.

I
S i m ■«*£
24 verslantec
23 Pouhwn,
27 Fosíbvrj,
Klapparstíi 29.
stærð: 106 nálar
á
350 krónur
Eilll Imlsn.
Annie Leifs. Jón Leifs.
Hljómleik þeirra á föstudags-
kvöld má telja hinn einkennileg-
asta og nýstárlegasta viðburð, sem
fyrir eyru Reykjavíkurbúa hefir
borið. Fyrri hluti viðfangsefnanna
var helgaður Chopin, einhverjum
allra „rómantiskasta“ og skraut-
legasta klaver-tónskáldinu, sem
uppi hefir verið og sem hlotið
hefir sæti meðal „klassisku“ tón-
meistaranna, fyrir lipurð, fegurð
og skart í tónum. Voru það átta
forleikir (Preludia), hver með sínu
einkenni, flest þunglyndisleg. Þá
kom einnig „Noeturne“ hans (b-
moll) með sömu hlæeinkennum og
hinn ljetti og leikandi „Vals“ í
Cis-moll. Þá. tók við einkennilegt
lag „Impression“ Nr. 2 eftir P.
Graener, með ósviknum nýtísku
ein'kennum og loks „Arabesque“
Nr. 2 eftir Debussy; var það glæsi-
legt með skemtilegu hljóðfalli og
frumlegum tilþrifum. Alt þetta
leysti frú Leifs fagurlega og vel
af hendi. Leikur hennar er ein-
kennilega mjúkur og þrung-
inn af innilegum skilningi en laus
við ofstopa og tilgerð.
Var þá komið að síðari (3. og
4.) kafla viðfangsefna. Þar tók
við Jón Leifs og hjelt stutta inn-
gangsræðu áheyrendum til leið-
beiningar. Flutti hann þar næst
með leik á flygelið 25 íslensk
þjóðlög, tvísöngva, rímnalög, fer-
skeytlur o. fl. Leitaðist hann þar
við að láta einkenni, viðbrigði og
hljóðfall hvers koma sem skýrast
fram. Er það allerfitt á hljóðfæri
eins og flygel, tónarnir verða of
stuttir og hljóðfall því snarpara
en við á. Betur hefði verið að láta
syngja lögin og hefðu þau þá ekki
mist neitt í af frumlegum blæ og
kveðanda. A hljóðfæri er ekki
hægt að ná neinu af því, nema ef
vera kynni á fiðlu. Engu að síður
var þetta einkennilegt á að heyra
og mikilsvert ef áhuga gæti það
vakið fyrir því litla sem við eig-
um af þjóðlegri músik.
Þá kom 4. kaflinn og hófst með
Forleik“ við „ísland farsælda
frón“. Ljek Jón þar alt lagið í
gegn með „framhaldandi“ fimm-
undum. Er þar of mikil áhersla
lögð á fimmundirnar, sem í tví-
söng aðallega lioma fram þegar
„farið er upp“. Að minsta 'kosti
mun það ekki fara vel í söng, að
syngja í eintómum fimmunda bil-
tim, hverju á eftir öðru.
Tvísönginn verður að iðka sem
söng eins og áður, en ekki sem
hlutverk fyrir Piano eða annað
hljóðfæri.
Næst ljek frú Leifs „Valse
lento“, op. 2 Nr. 1 eftir mann
sinri. Byrjunarmotiv þessa lags er
hugnæmt, en hverxur brátt fyrir
nokkurs konar nýtískuófærum,
sem jeg ekki skil og sem meiða
mín gömlu eyru; það er ekki við
því að búast, að þau kunni að
grieiða úr tónaflækjum nútímans,
og má því vera að mjer yngri
rnaður heyri þar betur. Jón Leifs
er duglegur, framgjarn og efni-
legur „músikmaður“, hann á til
góða spretti, en lendir nm of í1
ógöngum nýtískunnar; það er
nokkurs konar hreinsunareldur,
sem hann, eftir öllu að dæma,
verður að ganga í, en það er trua
mín og von, að hann snúi þaðan
aftur, þegar stundir líða fram,
og „músik“ hans einhverntíma
birtist okkur gömlu mönnunum í
nýrri og fágaðri mynd til viðreisn
ar og eflingar íslenskum tónment-
nm. Síðasta lag hans á hljómleika
skránni, sem frú Leifs ljek ágæt-
lega, „Rímnakviða“, gerð úr ó-
sviknu íslensku efni, vel raddfærð
og gerð frá Jóns hendi, gefur
glæsilegar vonir þar um.
Á. Th.
Útlærðnr sjerfræðingur mát-
ar á yðnr gleraugn. Allar teg.
aðcins af bestu gerð fyríiliggj-
andi. Verðið er eve Jágt að þjer
sparið 50•/„ ef þjer kaupið
yðnr glerangn i
Laugavegs Apóteki
sem er fnllkomnasta sjóntækja-
verslunin hjer á landi.
Undirritaðun
utvegar
Heimöal-
mótorlnn
frá 4 - 200 HK.
Hann er sparneytinn, mjög ódýr
og reynist vel.
Einnig
J U N I O R
smábátamótorinn frá 2—4 HK.
öllum fyrirspurnum svarað
greiðlega.
Búðardal 24. sept. 1925.
umboðsmaður hjer á landi.
fyrirliggjandi
L
I
Pappirspokar
lægst verð.
Herluf Clausen.
Slmi 30.
Heimanmundurinn.
Yngismaður hafði fengið ást á
sveitastúlku. Þegar hann ætlaði
að fara að biðja hennar, sagði
faðir hans við hann:
— Þú veist, Sveinki minn, hve
ant mjer er um gæfu þína. Jeg
vona að' þú fáir góða konu. En
maður verður líka að líta á þess
kcnar með dálitlum kaupskapar-
augum. Ef faðir stúlkunnar er
sómamaður, geturðu gert þig á-
nægðan með 5000 krónur í heim-
anmund. En sje eitthvað seyrið
við hann, finst mjer þú ættir að
heimta 10.000 krónur.
Sonurinn fór af stað og daginn
eftir kom svohljóðandi símskeyti
frá honum:
— Tengdapabhi liefir verið tvö
á’- í tugthúsinu. Hvað á jeg þá
að lieimta ?
Atvinna.
Ljetta og góða framtíðaratvinnu
getur sá fengið, sem gæti lánað
10—20 þús. kr. móti góðri trygg-
ingu. Þarf ekki að hafa sjerþekk-
ingu. Þetta er við eitt af arð-
vænlegustu fyrirtækjum þessa
bæjar. — Tilboð sendist í lokuðu
umslagi til A. S. 1. merkt 15.
500
Drengjafatnaðir og frakkar
nýkomið. ennfremur alls-
konar teppi, svo sem
Gólf teppi
Dívan —
Borð —
Rúm —
Uliar —
Baðm. —
Komið og athugið verðið.