Morgunblaðið - 03.04.1927, Side 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Blömsturvasar, Iðkuiskar
milcid og fallegt úrval nýkomið.
K. Einarsson & Björrsson.
Bankastræti 11.
Reynið
ný-niðursoðnu fiskboilurnar frá okk
ur. Gæði þeirra standast erlendan
sflmanburð, en verðið miklu lægra.
Sláturfjelag Suðurlands.
Dúkur klæðir
íslendinga best.
oooooooooooooooooc
xxxxxxxxxxxxx
Mikið af nýkomnum
koma upp eftir helgina
Altaf eitthvað nýtt
á hverjum degi.
Verslun
Egill lacobsen.
Úr þessu á frv. þetta að bæta“ ....
enda er henni „ætlað að ná einungis
til lána, er tekin voru til útgerðar-
innar/‘ pá á og að veita f.jármála-
ráðuneytinu heimild til þess að lækka
lögákveðin þinglestrargjöld fyrir
skuldabrjef, útgefin samkv. lögum
þessum, vegna þess, að veðsetningar
þær, er hjer um ræðii', gilda venju-
lega mjög stuttan tíma og endurtaka
'SÍg árlega.
Bifreiðalögin. Allshn. Ed. hefir nú
•skilað áliti sínu á því máli. Pykja
henni brt. Nd. nm tryggingahækk-
unina ekki rjettlátar, a.m.k. þegur
einn maður eða firma á margar
bifreiðir. pykir henni óþarfi, er svo
stendur á, að skylda bifreiðaeigenda
að hafa hverja bifreið trygða á sama
hátt eins og þeir, sem ekki eiga nema
eina bifreið. Nefndin leggur því t.il
að gjöldin lækki og tryggingarupphæð
hvers fjelags eða bifreiðaeiganda fari
ekki fram úr 45 þús. kr.
MosfeilsprestakaJl. Allshn. Ed. het'-
ir haft það mál til athuguiiar' og
komst að þeirri niðurstöðu, að ekki
verði hjá því komist að endurreisa
Mosfellsprestakall. pó slær húu þaim
varnagla, að svo fremi sem ping-
vallaprestakall verði lagt niður, sem
allar líkur benda til að verða muni,
og eigi að ófyrirsynju, þá skuli Mos-
fellsprestur skyldur að þjóna því
prestakalli.
Erlend vinnuhjú. Sjávarútvegsn.
Ed. felst algerlega á þá brt. frv. í
Nd. að sveitabændur megi ráða til
sín erlend vinnuhjú í 2 mánuði, eða
lengur.
Bamnsókn banameina og kensla í
meinafræði og líffærafræði. Allshn.
Ed. segir ekki eitt orð um frv. um
þetta efni, en legguv til að það sje
sþ. óbreytt.
Kveðja.
Jeg hata þig þorpafi af hug og sá),
þú huglausa vesælmenni!!
I tilfinning minni þú tendraðir bál.
Jeg trúði í blindni á svikult mál,
sem þóknaðist þ.jer og henni. —-
Pú talaðir fagurt í eyru mín inn,
um ástir og framtíðardauma.
Jeg elska þig!! sagðir þú, svikarinn,
og- sagðist ei vera freistarinn,
og skildir mig eftir auma.
Með heiður minn vildir þú hlaupa
á brott;
hjartann stalst mjer úr barmi,
ljekst þjer að þessu, og þótti gott,
en þektir ei hreinan kærleiksvott,
og fleygðir því fullu af harmi.
Ó, lít nú í kring um þig, loddarinn!
sjá! Ijósunum þínum fækkar; —■
illverkin hrójia í himininn,
hefndin þín liíður — eiðrofinn!
og skugginn þinn stórum stækkai'.
Adda.
Frá Vestur-íslendingnm
FB 30. mars.
Áttunda ársþing þjóðræknisfjelags-
ins var haldið í Winnipeg þ. 22.—24.
febrúar. I stjórn voru kosnir: Síra
Ragnar E. Kvaran, forseti, J. J.
Bíldfell, varaforseti, Einar Páll Jóns-
son-, skrifari, Árni Eggertsson, fje-
hirðir, H. S. Bárdal, A. Sædal, og P.
S. Pálsson.
Nefnd manna var kosin til þess
nð hafa til meðfefðar væntánlegn
þátttöku Yestur-fslefldingá í Alþing-
ishátíðinni á fslandi 1930 og voru
þessir kosnir: J. Bíldfell, Árni Egg-
ertsson, Jakob Kristjánsson, A. P.
Jóhannsson og síra Rögnvaldur Pje'c-
ursson.
Ýmsai' skemtanir, íþróttir, söngur,
og dans fór fram í sambandi við
þingið. Ýms mál voru rædd á þing-
ingu, en nánar ófrjett af því.
Páskaeggjasýning
byrjar i dag.
Hvergi úr meiru að velj8'
Þakkarorð.
Er Gluckstadt enn á lifi ?
A síðustu árum hefi jeg átt við
mikla vanheilsu að búa, og í fyrra
varð jeg fvrir þeiiTÍ þuugu raun, að
Nokkru eftir að Gliickstadt etats-
(ráð dó, kom sjómaður í Kaupmanna
\ liöfn, Hansen að nafni, upp með þá
jsögu, að liinn fyrverandi banka-
stjóri Landmandsbankans v'æri alls
ekki dauður. Honum hefði verið
slept frá geðveikradeild Komriiune-
spítalans og Iiann Iifði nú góðu lífi
verða að taka mig upp frá heimili
mínu í Hjeðinsfirði, fara frá konu .
„ , - „i ,. * T i -París. En maðurinn, sem grafinn
og bornum, og flytja að Laugarnes- . ... p
spítala. En þá fengúm við hjónin og
börnin okkar að komast að raun um,
að þegar neýðin er stær.st er hjálpin
næst. Margir góðir vinir rjettn okkur j
Issay Mitnitzky
Með Lyru kemnr hinn rússneskí
fiðluleikari Issay Mitnitzkv.
Morgunbl. hefir verið beðið að geta
nm nokkur ummæli úr erlendum blöð-
um um fiðluleik hans.
Mest kveður að lofinu um meðferð
hans á verkum Paganini. — Blaðið
„Signale“ í Berlín, segir að áheyr-
endnr hafi trylst af fögnuði, er þeir
heyrðu hann spila „Concerto“ eftir
Paganini og „Vossische Zeitung' ‘ seg"
ir hann „leika sjer að því, sem öðrnm
er erfiðast.“ „Dagens Nyheter“ í
Stokkhólmi, líkir leik hans við leik
Paganini sjálfs, og „Politiken“ í Höfn
kemst að sömu niðurstöðu. Blaðið
„Hirlap“ í Budapest telur hann ein-
hvern mesta tónsnilling vorra tíma,
og ensk og amerísk blöð taka í sama
streng.
og dveldi fjói'fli' mílur fvrir utan
París. En maðurinn, sem grafinn
Jiefði verið sem Gliickstadt, hefði
verið annar sjúklingur úr geðveikra
deildinni.
f fyrstu ' trúði enginn þessari
hjálparhönd, svo margir, að pkkur ðögu, en lögreglan tók þó Hansen
væri ekki mögulegt að nefna nöfn fftStan og bauð honum, að bann
þeirra allra. Sveitungar okkar reynd-! skyldi sleppa með seld, ef hann
|ust okkur sannir vinir og ljetu okk-1vildi lýsa yfir því, að sagan vaeri
ur margvíslega hjálp í tje. Konur uppspuni. En það vildi Hansen
tvær gáfu okkur ríflega fjárupphæð,, clcki. Hann var þá settur í geð-
16
og með niörgn móti var hjálpin veitt.
En víðsvegar að bárust okkur gjafir,
er hr. Sigurbj. Á. Gjslason hóf máls
á því í opinberu blaði, hver nauðsyn
veikrahæli og hefir verið þar
mánuði.
Þegar hann losnaöi þaöan, krafð-
ist hann 25 þús. kr. skaðabóta af
væri á því, að styrkja okkur í erf-' hinu opinbera fvrir jiað að liafa
iðri baráttu. jheft frjálsræði sitt og haldið sjer
ÖIl þessi góðvild hefir veitt okkur svo lengi í gæslu. Um miðjan mars
mikla blessun, og faúm við ekki laun- hom mál hans fyrir rjett, og hafði
að. En eitt getum við gert, og það ]lann },ar með s.jer formanninn í
gerum við nú. Við hjónin biðjum guð fjelaginu „Ðen personlige Frihcds
að Iauna öllum okkar velgerðamönn- Værn“, frú Möniehe, er lýsti yfir
um og^ veita þeim mikla gleði og j,^ ag pún tryði því ekki, að Glúck-
blessun. ,stadt væri dauður. Málafærslumað-
ur hins opinbera vildi, að málinu
va-ri vísað frá, en sækjandi málsins
krafðist þess, að j>að væri tekið til
dóms.
Anna Signrðardóttir.
Björn Ásgrímsson.
Fypir bakara s
Rúgmjöl, Havnemöllen
Hálfsi^timjöl, do.
Kökuhveiti do.
St. melis
Florsykur, danskur
Svínafeiti, „Ikona“
fyrirligftjandi.
C. Behrens.
Sími 21.
Notið
niðursoðna kjötið frá okkur. pað
gott, handhægt og drjúgt.
Sláturfjelag Suðurlands.
Guðm. B. Vikarr
klæðskeri, Laugaveg 21.
1. fl. saumastofa. Nýkoini^ j
úrval af vor- og sumarfata'
efnum. — Komið sem fyrst-
CE3B0

Framköllun og Kopíering.
Lægst verð.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
(Einar Björnsson).
Hefir málið vakið mikið vuntal 1
K aupmannahöfn.
VOR UM HAUST.
fá mat og gistingn í veitingakrám. Jeg hefi lifað á argasta
snarii og orðið að sofa í miður þrifalegum rúmnm. V e n t r e-
gris! Hugsið yður það, herra minn, að í nótt varð jeg að
Imfa.st við í einu kránni sem til er í Luzan, kofaskrifli,
sem jeg vildi ekki hafa handa hundi, sem mjer þætti vænt
iira.
Hann var orðinn eldrauður í framan og hækkaði sífelt
róminn er hann lýsti því hvað hann hefði átt illa æfi á
ferðalaginu.
— Við þjónninn minn urðum að sofa þar í sjálfri
kránni, og þar voru hjá okkur, húsráðandi, Blindfullur,
skransali, pílagrímur, sem var á leið til Róm og tvær kerl-
ingar. peirra vegna nrðum við að hátta í myrkri. Dauði og
djöfull! Getið þjer sett yður í mín spor? Jeg gæti sagt
>-ður miklu ineira, en þetta nægir til þess að sýna yður
hvað jeg hefi orðið að líða.
— Jeg trúi yðnr — jeg trúi yðnr, það er óttalegt,
mælti hans hágöfgi í meðaumkunartón, en gat þó ekki að
því gert að brosa hæðnislega.
— Og pú spyr jeg yður, hefi jeg eigi orðið fyrir nóg-
nm óþægindnm vegna þessarar jnngfrú Vauvraye, þótt jeg
fari ekki að ganga lengra en fyrir mig er lagtT
Hans hágöfgi starði á gestinn og Ieið ekki vel. Hann
gat ekkert sagt, því að hann var að brjóta heilann um það,
hvemig hann ætti að sleppa úr þessu neti, sem hann var
flæktnr í — hvernig hann ætti að látast gem að vilja drotn-
ingar, án þess þó að rjúfa loforð sitt við hertogafrúna; og
hvernig hann ætti að uppfylla það loforð, án þess að skor-
ast undan því að verðn við fyrirskipunum drotningar.
— Skrattinn hafi stelpuna, nöldraði hann, án þess að
vita, að hann talaði upp hátt. Fari hún til fjandans!
Garnache glotti. pað er þá líkt á komið með okkur,
mælti hann. pessa hefi jeg óskað hundrað sinnum — þús-
und sinnum — á leiðinni milli París og Grenoble. Og þó
held jeg, að þjer hafið ekki eins mikla ástæðu og jeg til
þess að bölva henni.
En þetta er óþarfa hjal. Pjer hafið fengið fyrirski])-
anir drotningar. Jeg ætla að hvíla mig hjer í Grenoble í
dag, en á morgun, um þetta leyti, verð jeg að Ieggja á stað
heimleiðis. Jeg ætla því eigi að tefja.yður lengur í bili, en
ætla að sækja jungfrú Vavraye til yðar á morgnn um mið.j-
an dag. j
Hann hneigði sig og ælaði að fara, en landsjórinn
stöðvaði hann.
— Monsieur, monsieur, kallaði Tressan í skelfingu, þjaI
þekkið ekki hertogafrúna í Condillac.
— Auðvitað ekki! Hvað um það?
— Hvað uin það”? Ef þjer þektuð hana, þá mundi11
þjer vita að hún er ekki lamb að leika við. pótt jeg f*1'
til hennnr og krefðist þess í nafni drotningar, að hún fra>11'
seldi jungfrúna, þá mundi hún ekki gegna því. Hún ini«lC*1
neita að hlýðnast mjer.
, — Neita að hlýðnast vður, endurtók Gnrnach — "
. . ,i
yðnr, landstjoranum i Dauphiny? pjer dragið dár að inJ(M '
— Jeg segi yður alveg satt, mælti Tressan raeð áke^r
pjer fáið ekki stúlkuna nema því aðeins, að þjer f(,r^
sj'álfur til Condillac og sækið hann.
Garnaehe mælti byrstur:
— Pjer eruð landstjóri hjer, monsieur, og um þ6^
hafið þjer sjerstakt umboð — nei, sjersakar fjTÍrskip1111'1"
drötningar. Og þessum fyrirskipunum verðið þjer að hlý^a'
herra minn.
Landstjórinn ypti öxlum og tugði á sjer skeggið-
— pað er hægðarleikur fyrir yður að skipa mjer
gera þetta. En segið ihjer nú, hvernig jeg á að brjóta btl
togafrúna til hlýðni.
%
|