Morgunblaðið - 18.12.1927, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
300
□
Húsmæður
Munið, að bestu
Hreinlætisvörurnar
til iðlanna eru:
Brasso fægilögur,
Silvo silfurfægilögur,
Zebra ofnsverta,
Zebo ofnlögur,
Reckitts þvottablámi,
Windoline gler-
fægilögur,
Robin línsterkja,
Mansion gólfáburður,
Margerisons handsápur,
New Pin þvottasápa,
Homco blautsápa,
Cherry Blossom
skóáburður,
Fást í öllum
heistu verslunum bæjarins
□
□
ÐQG
Gjöríð svo vel
og gangið niður að Eim-
skipafjelagshúsinu í dag
og lítið í gluggana í
Versl.
Gunnþórunnar & Co.
Blaðaplöntíir
Blómstrandi blóm í pottum,
Eftirgerð blóm og blöð.
Hvergi meira úrval.
Blómav. Sóley.
Bankastræti 14.
Sími 587. Sími 587.
Vesturför „Joan“
og afdrif hans.
Morgunblaðið hefir áður getið
um ferðalag litla seglbátsins „Jo-
an“, sem ætlaði að sigla frá Eng-
landi til Ameríku í snmar og kcm
hjer við í leiðinni. Blaðið hefir nú
fengið stutta skýrslu frá B. Jack-
son stúdent, sem var annar maður
á bátnum, nm ferðalagið hjeðan
vestur um haf og afdrif „Joans“.
Honum segist svo frá:
— Við fórum frá Beykjavík 12.
ágúst og vorum kvaddir með inni-
legum árnaðaróskum er við sigld-
ium út höfnina. Fyrstu vikuna feng
um við yfirleitt gott veður, enda
þótt votviðrasamt væri og kalt,
en hagstætt, svo að við voruxn
komnir á móts við suðurodda
Orænlands hinn 20. ágúst. Þann
Jólasýningu
Land st jðrnnnnar
verða allir að sjá.
LOFTUR sýnír sktíggamyndír.
ljet Sanders hann vita hvaða álit
hann hefði á hæfileikum hans.
— Þú þræll og þræls sonur,
mælti hann. Jeg hjargaði þjer frá
hegningarhúsinu og gerði þig að
höfðingja hjer í Okori! Hvers
vegna sveikstu þennan hvíta mann
og seldir honum lönd, sem þú áttir
ekkert í?
— Herra, mælti Bosamho af
hjartans einfeldni, jeg gat ekki
selt honum neitt annað.
En Bosambo gat ekki gefið nein-
ar upplýsingar nm hvað orðið
hefði nm Cuthbert, og eigi heldur
trúboðinn nje burðarmenn Cuth-
berts, er hann hafði sent frá sjer.
Eini maðurinn, sem hefði getað
gefið skýringu um það, hver orðið
hefði afdrif Cuthberts, var Torr-
því að annars hefði þessi ógæfa ington, en hann var í Englandi.
ekki dnnið yfir. Mig langaði til Hann var kennari í vjelfræði við
aö sýna þjóð minni hve mikill' skóla í Suður-Kensington og í frí-
maður jeg væri og svo jeg skrif-|stnndum sínum flutti hann fyrir-
aði jeg brjef til eins vinar míns lestra um flakk Bantuanna.
SANDERS.
sá, er hafðist þarna við, hlaut að
geta rekist á.
Sanders var nú á ferð í þeim
erindagerðum, að útvega einhverj-
ar upplýsingar um hinn horfna
Cathbert. Þetta var fjórði leið-
aagurinn, sem hann hafði farið í
því skyni og hann hafði haldið
óteljandi ráðstefnur víðsvegar.
Bosambo, höfðingja Okorimanna,
hafði hann neytt til þess að skila
aftur öllum þeim gjöfum, sem
hann hafði fengið hjá Cuthbert,
og kannast við yfirsjónir sínar.
— Herra, sagði hann, þegar jeg
dvaldi hjá hvíta fólkinu niður hjá
ströndinni, lærði jeg þá list að
skrifa, og það er hættuleg list,
dag sáum við fyrst Grænlands-
Strönd í 40 mílna fjarska. Engan
hafís sáum við þar, en þó þorðum
við ekki að halda nær landinu, því
að þá skall yfir þoka. Hjeldum
við því áfram og stefndnm til St.
Johns á Newfoundland.
Eftir 21. ágúst fengum við
Versta veður, stöðugan storm. Yið
gáturn lítið siglt, en urðnm að láta
’reka dögum saman.
Hinn 1. september vorum við
ekki komnir nema 200 mílur vest-
ur fyrir Grænland. Var þá ofsarok
og ljetum við reka fyrir drifak-
keri. Mjer hefir síðar verið sagt,
að mörg hin stóru Atlantshafsskip
hafi orðið að láta reka nm tíma
j í þessum stormi, og skipstjóri á
einu þeirra hafði látið svo um
mælt, að það hafi „ekki verið
stormur, heldur fárviðri.“ Þá um
kvöldið gekk jeg að sofa og veit
því ekki hvað gerðist næst, og
'ekki gat Sinclair (formaður og
eigandi bátsins) gert sjer grein
íýrir því heldur. Sennilega hefir
sjórinn kastað bátnum alveg á
hliðina, svo að siglutrje hafa leg-
ið í sjó. En báturinn hefir rjett
‘sig við fljótt aftur, vegna þess, að
á honum var þungur stálkjölur,
og svo snögglega hefir hann rjett
við, að aðalsiglan brotnaði og reif
með sjer stórt stykki úr þilfarinu
um leið og hún fór fvrir borð. -
Báturinn hálffyltist af sjó og var
í þann veginn að sökkva. Þetta
var kl. 10 um kvöldið og frá því
og þangað til tveimur dögum síð-
ar, er veðrið lægði, urðum við að
standa í austri og keppast við svo
að báturinn sykki ekki. Þegar
. lægði reyndum við að bæta skemd-
I irnar svo, að við þyrftum ekki
| altaf að, ausa (tróðum við teppum
og fötum í götin).
Að kvöldi hins 7. sept., sáurn
við ljós á skipi og gátum beint at-
hygli þess að okkur með neyðar-
ljósum. Þetta var gufuskipið „Al-
cor“ (hollenskt) og var á leið til
Montreal. Kom það til okkar og
handfestum við okkur upp á Hið
á kaðalstiga, en bátinn urðum við
að skilja eftir með ölln sem í var,
í Sierra Sierra Leone og skýrði
honum frá velgengni minni. Sendi
Þessi fjórða för Sanders varð
því jafn árangurslaus og hinar
jeg brjef þetta með hraðboða og fyrri, og hann var í hálfdaufu
á þennan hátt fengu Lundúna- skapi er hann hjelt heimleiðis.
búar vitneskjn um auðæfi þessa Hann fór hina sömu leið í gegn
lands. 'nm skóginn og hann hafði komið
í fáum en vel völdum orðum og seint á degi kom hann til
„dauðra þorpsins.“ Eldurinn log-
aði þar enn, en maturinn, sem
hann liafði skilið eftir var horf-
inn. Hann kallaði á máli lands-
manna inn í kofana, en enginn
svaraði. Svo skipaði hann monn-
um sínum að skilja eftir nokkuð
af matvælum.
■ — Yeslings maðurinn! tautaði
Sanders við sjálfan sig, en í sama
bili sá hann glóa á eitthvað í gras-
inu, skamt frá kofanum. Hann tók
hlutina npp • það var skothylki.
Hann athugaði það nákvæmlega
og þefaði að því og komst að
þeirri niðurstöðn, að nýlega hefði
verið skotið úr því. Svo fann hann
annað í viðhót. Það var frá Lee-
Metford verksmiðjunni og stimp-
illinn á því sýndi að það var árs-
gamalt. Hann velti þessnm skot-
hylkjum hugsandi fyrir sjer, en í
sama bili kom Abibo til hans og
spurði:
—• Herra, hver bindur apa við
trjen?
— Er þetta gáta? spurði Sand-
ers þurlega.
í stað þess að svara benti Abibo
honum og sá hann þá, svo sem
fimtíu metra frá kofanum, trje
nokkurt, sem tveir apar vorn
þar á meðal dagbókinni, en sjálf-
ir komumst við óskemdir úr æfin-
týrinu.
Rottuleiðangur.
Hinn 30. f. m. kom fyrir atburð-
ur einn í Englandi.
í dögun urðu menn varir A'ið
það að heil herfylking af brúnum
rottum, sem í voru margar, marg-
ar þúsundir, lagði á stað frá
Sewer Farm í Edmonton, og hjelt
rakleitt til Epping-skógar. í far-
arbroddi var stór og gömul rotta,
sem sýnilega var foringi og á eftir
henni kom svo allur skarinn í
reglulegri fylkingu. — Fót-
gangandi menn, sem voru á veg-
inum, flýðu í dauðans ofboði
til að forða lífi sínu, og jafnvel
hjólreiðamenn þorðu ekki að mæta
liópnum. En bifreið rendi á móti
fylkingunni og klauf hana að
endilöngu og þorðu rotturnar ekki
annað en stöklcva úr vegi fyrir
henni, en jafnskjótt fylktu þær
sjer á véginum er hún var komin
fram hjá. Farið var með grimma
hunda á móti þessum óaldarsæg,
en svo þótti hundunum liðsmunux
mikill, að þeir þorðu ekki að ráða
á rotturnar, en stóðu að eins
álengdar og geltu. Rotturnar náðu
skóginum og dreifðust þar.
bundnir við. Þeir voru veinandi
og vælandi og sýnilega dauðhrædd-
ir. Og er Sanders nálgaðist þá,
hi-æktu þeir og grenjuðu og ljetu
sem óðir væri. Sanders leit ýmist
á apana eða skothylkin, og svo
fór hann að leita betur í grasinu.
Fann hann þá tvö slcothylki í við-
bót og ryðgaðan smáhníf, sem
flestir rannsóknamenn bera á sjer.
Þá gekk Sanders rakleitt að kof-
anum, þar sem eldurinn brann
fyrir dyrum og kallaði lágt:
— iMr. Guthbert!
Inni í kofanum heyrðist stuna.
og svo var svarað í vesaldarlegum
rómi:
— Lofið mjer að vera í friði;
jeg er kominn hingað til að deyja!
— Komið út snöggvast og verið
kurteis, mælti Sanders. A eftir
getið þjer svo lagst fyrir til að
deyja!
Rjett á eftir skreiddist út í
dyrnar mannræfill nokkur, m',ð
úfið hár og mánaðagamalt skegg.
Hann gaf Sanders ilt auga.
— Með leyfi að spyrja, hvers
vegna hegðið þjer yður þannig?
mælti Sanders.
Hinn hristi höfuðið dapurlega.
Það var sorgleg sjón að sjá ln.nn.
• •
Hðeins egta steinway;;
bera betta merki

• •
• €>
Lesið anglýsingu á 2.siðu::
• •
• •
•••#••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••••••
Besta
tyggigummið
er
10
fr
5* w THE ORIGINAL
CANDY COATED CHEWINO 00M
Fœst alstaðar.
Þad kólnar
Jbráðum!
Kaupið því oturskinshúfur og:
kragaskinn handa herrum og
dömum áður en kuldinn kemur.
Bergur Einarsson
Vatnsstíg 7.
Sálmasöngbók
sjera Bjarna Þorsteinssonar
0£
HÁTÍÐ ASÖNG V AR
eru besta jólagjöfin.
Fæst hjá bóksölum. [