Morgunblaðið - 19.01.1928, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
HHD
w lugípiayailððiiik
llgj. mmsmssmmmmoammm^issssusiSifs-Wm,
e Viðskifti. ijí
Útsprungnir laukar fást í Hellu-
sundi 6, sími 230.
ódýicast i
Versl. Framnes.
Simi 2266.
i
E.
Tapaö. — í'undið.
® Til Vífiisstaða
Lyklakippa tapaðist í gær, ann-
aðhvort í áfgreiðslustofu Lands-
bankans eða á leiðinni frá bankan-
urn að húsi Búnaðarf jelags Islands
við Lækjargötu. Skilist á af-
greiðslu hlaðsins gegn fundarlaun-
um.
heíir 3. S. 3. fastar ferðir alla
daga kl. 12, ki. 3 og kl. 8.
Bifreiðasiöð Reykjawikur
Afgr. símar 715 og 716.
Tilkyrmingar.
"0
-0
Dansskóli Sig. Guðmundssonar.
Bansæfing í kvöld kl. 9 í Hótel
Heklu.
Sá, sem tólc í misgripum í gær,
skóhlífar merktar K. K. T., er vin- j
samlega beðinn að skila þeim í
Þingholtsstræti 28, hjá sjera Fr,
Hallgrímssyni.
GilletteblBð
ávalt fyrirliggjandi í heildsölu
líilh. Fr. Frímannason
Sími 557
Þórður Kristleifsson söngvari frá
Stóra-Kroppi hefir sungið all-víða
lijer í lijeraðinu í sumar og haust.
í Hvanneyrarkirkju söng hann 20.
nóvember síðastliðinn. Yar söng-
skemtunin prýðilega sótt og söngv
aranum klappað óspart lof í lófa.
Síðast þegar Þórður var hjer
heima söng hann líka á Hvann-'
eyri. Hafði jeg gaman af að bera
saman söng hans mx og þá. Var
mjer þegar ljóst, að um mikla
framför væri að ræða. Teknildn
miklu öruggari nú og raddrýmið
voldugra. Raddblærinn hafði og
breytst, mætti ef til vill um það
deila að hve miklu leyti sú breyt-
ing væri til bóta. En allur var
söngur hans nú miklu skörulegri
og tápmeiri en síðast.
E. A.
Dagbók.
Veðrið (í gær kl. 5): Storm-
sveipurinn, sem olli þriðjudagsrok-
jnu er nú kominn norður fyrir
og vindurinn orðinn suðvestan um
alt land með jeljavéðri á Vestur-
landi. Suðvestan stormur er sagð-
ur á Halamiðum.
Nýr stormsveipur, sem aðfara-
nótt miðvikudagsins var suður af
Nýfundnalandi, er nú um 1000
ldlómetra suður af Hvarfi (á
Grænlandi). Er líklegt að hann
valdi hjer SA-hvassviðri á morg-
Veðurútlit í dag: Vaxandi suð-
austan, hvass úr hádeginu. Senni-
lega úrkoma.
Aðaldansleikur Knattspymufje-
lags Reykjavíkur verður í Iðnó 4.
febrúar. Sjá nánar augl. í blaðinu.
Fimtud. 19. kl. 10 veðurskeyti,
frjettir, gengi; kl. 7,30 veður-
skeyti; kl. 7,40 upplestur (frú
Guðrún Lárusdóttir) ; kl. 8,10 ein-
söngur (Símon Þórðarson) ; kl.
8,45 grammófón; kl. 9 hljóðfæra-
sláttúr frá Hótel Island.
Þýsk ferðamannaskip. Árin fyr-
irfarandi hefir fjelagið „Nord-
deutsche Lloyd“ sent hingað eitt
skip á sumri. Norsk blöð segja, að
nú ætli „Hamburg-Amerika-línan“
að senda til Noregs og Svalbarða
fjögur skip að sumri og eigi tvö
þeirra að koma við á íslandi. —-
Annað þessara skipa heitir „Reli-
ance“ og á að hefja för sína í
New-York. Hitt heitir „Orinoco“
og á að koma hingað frá Hamborg
á leið sinni til Svalbarða. Þetta
síðarnefnda kvað véra mótorskip.
Attk þess munu koma skip frá
„Norddeutsche Lloyd“ eins og
áður.
Hj álpr æðisherinn. Samkoma í
kvöld kl. 8. Lárus Jóhannsson,
trúboði talar. Okeypis aðgangur.
i
Fisk.iþingið verður sett í dag kl.
4 í Kaupþingssalnum (sjá augl. í
blaðinu). Liggja fyrir þinginu
mörg merk mál, og ættu sjávar-
útvegsmenn, sem hjer eru staddir
að fylgjast vel með því sem þar
gerist. Þessir fulltrúar utan af
landi sitja þingið: Arngrímur Fr.
Bjarnason, Kristján Jónsson, Mar-
teinn Þorsteinsson, Páll Halldórs-
son og Stefán Jakobsson.
Páll ísólfsson heldur fimtánda
orgel-konsert sinn í Fríkirkjunni
i kvöld kl. 9. Willy Hörting að-
stoðar. Menn ættu að fjölmenna á
þessa ódýru en góðu hljómleika
okkar ágæta listamanns; einkúm
ætti fólk utan af landi er hjer
dvelur nú um stundarsakir, að
nota tækifærið og hlusta á Pál.
Aðgöngumiðar fást hjá frú Kat-
rínu Viðar.
,,H“ -yfirdómarinn er í Alþbl. í
gær að gorta yfír því, að eigi hafi
náðst samkomulag meðal andstæð-
inga sósíalista u,m það, að hafa
aðeins einn lista við bæjarstjóm-
arkosningarnar er í hönd fara. —
Hann finnur það „H“-yfirdómar-
inn, að þetta er vatn á myllu só-
síalista, svo þeir hafa nú von um
að koma að tveimur, sem þeir
hefðu ekki haft, ef aðeins einn
listi hefði verið á móti. En of
snemt er að gleðjast ennþá. —
Annars liggur það nær verksviði
„H“ -yfirdómarans, að gera hreint
fyrir sínum eigin dyrum áður en
hann fer að skifta sjer af livað
aðrir gera. Vildi hann elcki skýra
flokksmönnum sínum frá sam-
komulaginu í „Alþýðuhúsinu' ‘ ? —-
Er mælt, að þar sje ósamlyndi
mikið síðan ritstjóraskiftin fóru
fram; þyki ýmsum flokksmönnum
hart að láta Danskinu ráða öllu
ura starfstilhögun við blaðið, jafn
vel þótt styrkurinn hafi verið
hækkaður að mun.
Endurskoðendur bæjarreikninga
Reykjavíkur, tvo menn, átti að
kjósa samtímis bæjarstjórnarkosn-
ingunum. En þar sem aðeins komu
fram 2 listar, með einum manni
hvor, þarf kosning eigi að fara
fram, en mennirnir á listunum
rjettkjörnir endurskoðendur næstu
6 ár. Mennirnir eru: Árni Jónsson,
kaupmaður, Laugaveg 37 og Pjet-
ur Lárusson, Hofi.
Trúlofun sína liafa opinberað
ungfrú Guðrún Einarsdóttir frá
Neðri-Mýrum í Austur-Húnavatns-
sýslu og Háldán Bjarnason, versl-
unarmaður, Laugaveg 44.
Skattaframtalið. Nú fer að líða
að þeim tíma, er skattskýrslum á
að vera skilað á Skattstofuna. —
Þeir, sem þurfa að fá aðstoð við
útfyllingu skýrslnanna, ættu að
koma sem fyrst á Skattstofuna,
því síðustu dagana er oft mikil
ös þar.
ísfisksala. 1 gær seldu afla sinn
i Englandi, Ver, 700 kit, fyrir
1602 stpd.
Togararnir. Gulltoppur ltom af
veiðum í gær, með 108 tunnur |
lifrar, Otur fór til Englands og j
sömuleiðis Snorri goði.
„Heimdallur.“ — Aðalfundur
verður lialdinn í fjelaginu í dag
kl. 8% síðdegis. Á dagskrá eru
venjuleg aðalfruidarstörf, laga-
breytingar og að lokum verður
rætt um bjarstjórnarkosningarnar.
Fjelagar fjölmennið og mætið
stundvíslega.
,Dr. Alexandrine* varð að fresta
brottför sinni hjeðan, þar til kl.
5 í gærmorgun.
Af íslenska gullsmíðinu á sýn-
ingunni í Höfn, var mjög lítið til
sölu. Af því, sem til sölu var seld-
ist ein ljómandi falleg brjóstnæla
eftir Jónatan Jónsson.
]
Með Óðni kom fjöldi farþega á
dögunum. Meðal þeirra var Olafur í
Jóhannesson konsúll á Patreks-'
firði, Hafsteinn Pjetursson bóndi
á Gunnsteinsstöðum, og Krstinn
Magnússon frá Blönduósi.
Með Esju var og margt farþega.
Þar á meðal Guðmundur Jóliannes-
son kaupmaður í Eskifirði, Davið
Jóhannesson póstafgreiðslumaður
sama stað, Markús Jensen kaupm.,
Páll Magnússon lögmaður, Mar-
teinn Þorsteinsson og Stefán Jak-
obsson í Fáskrúðsfirði, Jón E.
Vóaage frá Seyðisfirði og Guðni
Kristjánsson frá Vopnafirði. i
Hvað er að sjá þetía! Ertu
virkiieíjs orðin svona kvefaður?
Þjer batnar sírax, el þú notar
RóséþM&nlhðS og Rémði-
TSfiur*.
Bssiu koiakftypiii g|3s*a
sasií
H. P. Buus. Áwa=?t jþasr* úp
húsi. Simi !5.
Til Vífilsstaða
fer bifreið alla daga kl. 12 á hád,„.
kl. 3 og kl. 8 síðd. frá
Bifreiðastöð Steindórs*
; Staðið við heimsóknartímaun.
Símar 581 og 582.
Sími 27
tmima 2127
konfekt átsókknlað!
er annálað um aílan Iúújjís
fyi’ir gtöði.
í heildsöln hjá
Tóbaksverjlun Islands h.í.
Einkasalar á íslandh
BBö'S.t úí’waS.
Amerikskir stálskautar.
Loe@st werd-
Sportvorultús Reykjavíkur.
(Einar Björnsson).
&ANDEBS.
Sanders brosti: — Það er ekkí
um talsvert að ræða, mælti hann;
þetta er borgaraleg skylda mín.
Hvítur maður hjálpar hvítum
rnanni, eins og þjer vitið. Við cr-
um. einu hvítu mennirnir hjer Og
enginn hvítur maÚur annar er
nær en í 500 mílna fjarska. Sofið
þjer nú vel og mnnið eftir því að
taka inntöbluna.
Mainward lá kyr og hlustaði á
brottför Jmirra. — Hann heyrði
bjölluhringing og þóttist vita, að
þá væri ge^jð merki niður í vjela-
rúm skipsins. Svo heyrði hann
hvásið í hjólunum: þuk a þuk!
Nú, það var þess vegna að skipið
hafði fengið þetta nafn.
Abibo færði honum mjólk.
—. Þú hefir tekið inn læknislyf-
io, herra? mælti hann.
—» Je^ tekið það, tautaðí Main-
waúd, m tablan græna. lá enn und-
ir kodda hans.
Honum fór að líða undarlega
vel. En hann hugsaði ekkert um
hvernig á því stóð. Hann fann að-
eins að sjer fór að líða ágætlega
og honum þótti innilega vænt um
það.
Hann lauk upp augunum og dró
flugnanetið til hliðar, svo að hann
hefði betra útsýni yfir hinn fagra
blett, sem þakinn var þjettu og
háu grasi. Og yfir rjóðrið sá hann
lítinn mann koma gangandi og
hraða sjer mjög. Mainward rak
upp undrunaróp: Átti! hrópaði
hann, á dauða, mínum átti jeg von,
■n ekki því að sjá þig!
Þarna var Atty kominn ljóslif-
andi, jafn visinn og hrnklcóttur
og áður. Hann var í stuttbuxum
og stígvjelin hans voru öll slett-
)tt. Föt hans báru líka vott nm
bað, að hann hefði riðið geyst.
Hann lyfti svipunni til kveðju og
'iafði handaskifti á veðreiða-
hnakknum, sem hann hjelt á.
— Hvern skrattann ertu að gera
brosti.
— Jeg er að stytta mjer leið
til búningsherbergis knapanna,
mælti Atty. Jeg hefi þegar verið
veginn. Jeg þóttist viss um að
„Álfadrotningin“ mundi sigra —
og hún gerði það líka með prj'ði.
Mainward kinkaði kolli.
— Já, jeg þóttist einnig viss
um það. Var ekki gaman að sitja
á henni?
— Það er nú aldrei gaman,
mælti knapinn. En hún hljóp þrýði
lega. Fyrst varð hún dálítið á
eftir, en um leið og jeg sýndi
henni svipuna, tók hún rokuna.
Um stund hjelt jeg að ,„Sprettur“
mundi bera hærra hlut, en jeg gat
sneitt fram hjá honum. Jeg hefði
hæglega getað unnið með tíu hest-
lengdum.
— Hefðirðu getað unnið með tíu
hestlengdum? endurtók Mainward
forviða. Þú hefir reynst mjer vel
núna, Atty. Þetta bjargar mjer út
íir öllum vandræðunum, sem nú
foru verri en nokkuru sinni áð-
ur. Jeg skal, svei mjer, muna þjer
þetta Atty.
— Já, jeg treysti því fyllilega,
að þjer munið gera þaö, mælti
knapinn, En nú verðið þjer að
afsaka að jeg er að flýta mjer.
Mainward kinkaði kolli og
horfði á eftir honum þangað til
hann hvarf inn á milli trjánna.
Og nú var kominn fjöldi fólks
inn í rjóðrið. Mainward sárnaði
livað hann var illa til fara.
— Mikill asni var jeg að koma
liingað í þessum fötum, mælti
hann við sjálfan sig. Jeg hefði
mátt vita það, að jeg hitti þetta
fólk lijer.
Þarna var einn maður, Venn að
nafni, sem Mainward vildi allra
síst hitta og reyndi hann að fela
sig svo að Venn sæi sig ekki. En
Venn sá hann og kom lilaupandi
til hans og rjetti honum höndina,
— Ilalló, halló! hrópaði liann.
Jeg hefi alstaðar verið að leita
að yður.
Mainward tautaði eitthvað sem
átti að vera svar.
— En mjer hefði síst komið til
hugar, að jeg mundi hitta yður
hjer, mælti Venn, og tók ofan
pípuhatt sinn og þerraði svitann
af enni sjer með stórum vasaklút
úr silki.
— Heyrið þjer nú, gamli vin-
ur, mælti hann enn, viðvíkjandi
þessum peningum--------- —
— Þjer megið vera óhræddur,,
varaði Main'ward, jeg get borgaú
yður þá- nú.
— Nei, jeg átti ekki við þafL
greip hinn fram í. Hvort skuldih
er nokkrum hundruðum punda
meiri eða minni, þá gerir það ekk-
ert til. Þjer voruð að tala um a$
þjer þyrftuð að fá meira Ián?