Morgunblaðið - 17.05.1928, Síða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Þvottabalar. Vatnsfötur. Ðlikkdúnkar,
Þvottasnúrur. Tauklemmur. Alskonar
Þvottaburstar og sömuleiðis alskonar
Burstavörur aðrar.
Vald. Poulsen.
Klapparstig 29. Simi 24.
Guðmundur G. Bárðarson;
JARÐFRÆÐI (2. útgáfa)
með fjölda myndum, nýkomin út
Verð kr. 7.50. — Pæst hjá bóksölum.
Bókir. Sigf. Eytnundsson.
jSteindfir
2 hefir fastar ferðir til
j Ejrarbakka og
: Stokkseyrar
-5 alla mánudaga, mið-
2 vikudaga og laugar-
2 daga.
• Fargjald 8 krönur.
Rúgmjöl,
Hveiti „Homeland",
Hálfsigtimjöl,
Hafra,
Hænsnabygg',
Heilbaunir,
Viktoríubaunir,
Kartöflumjöi,
Sago
fyrirliggjandi.
D>, BeSirens,
Síml 21.
það er að fá akveg milli Suður-
og Norðurlands. Þessi vegur mun
gerbreyta ferðnm manna. Ekki
einn einasti maður, sem vill kom-
ast milli Suður- og Norðurlands,
mun fara að kúrast í strandferða-
skipi í marga daga, eftir að ak-
vegurinn er kominn.
Það er því ekki minsti vafi á,
að því fje sem verja á nú í nýtt
strandferðaskip, hefði verið marg-
falt betur varið með því að
léggja það í Norðurlandsveginn
og flýta honum. Sú samgöngubót
gerir margfalt meira gagu en
strandferðaskipið.
I þessu sambandi má og minna
á, að Suðmiand hefir engin not
af þessu nýja rándýra strandferða
skipi. En á Suðurlandi eru ein-
hver blomlegustu hjeruð á land-
inu, en vegna samgönguleysis verða
þejrra ekki hálf not. —• Eyfell-
ingar og Skaftfellingar hafa lengi
látið sig dreyma um fýrirlileðslu
Þverár og bi*ú á Markarfljót. —
Þéssi samgönguhót mundi um-
skapa hinar blómlegu bygðir aust-
an Markarfljóts. Til bráðabirgða
sóttu hjeruð þessi til þingsins í
vetur um tvær smábrýr og smá-
vægilega lagfæringu vegarins úr
Mýrdal að Markarfljóti, svo að
liann yrði bílfær. Þetta fjekk ekki
áheyrn þingsins. En sama þing
ákvað að verja 700—800 þús. í
nýt-t istrandferðaskip!
Þar sem ákveðið hefir verið
að fá nýtt strandferðaskip þegar
í stað, hlýtur sá baggi að draga
úr öðrum nauðsynlegum fram-
kvæmdum ríkissjóðs. Og vitaskuld
kemur þessi baggi mjög' niður á
samgöngubótum á landi. —• Þess
vegna var það misráðið að ráðast
í að byggja nýtt strandfebðaskip
nú þegar. Landsmenn hefðu haft
margfalt meiri not þess, að því
fje sem varið verður í strand-
ferðaskipið, liefði verið varið til
samgöng-ubóta á landi. Það eru
þessar samgöngubætur, sem mest
eru aðkallandi nú. — Þær verða
áreiðanlega stærsta. skrefið til við-
reisnar og eflingar landbúnaði
vorum.
Nýja landbúnaðarlöggjöfln í
Rússlandi. Eins og getið hefir ve'r-
ið í skeytum, hefir ráðstjórnin í
Rússlancli gefið út ný lög um jarð-
eignir í landinu. Samkvæmt þeim
hafa verkamenn fengið rjett til
jarðarafnota alls staðar, en for-
rjettindi fá jarðræktar-samvinnu-
fjelög og þeir, sem engár fasteign-
ir liafa átt. En gömlu jarðeig-
endunnm eru bönnuð jarðarafnot
í Jieim hjeruðum, þar sem jarðir
þeirra voru.
Lög þessi eru alveg nýr þáttur
í baráthi stjó'rnarinnar gegn bænd-
um. Hefir samkomulagið aldrei
verið gott, en ýmsir væntu þess,
að úr því að Trotski og fylgis-
menn hans urðu að ganga úr
leiknum, þá mundi samkomulag
stjórnarinnar og hænda skána. -—
Menn bjuggust við því, að als
Stalin var orðinn sama sem ein-
valdsherra, þá mundi hann hliðra
þannig til, að landbúnaður Rússa
næði að blómgvast, en unclir því
er það komið að Rússland komi
fótum unclir fjárhag sinn. Sjer-
staklega hjuggust menn við því,
að meiri jöfnuður mundi komast
á milli bænda og verkamanna, og
bændur fá einhverja hvöt til þess
að framleiða sem mest, eins og
verkamenn í stjórnarverksmiðjum.
En Stalin sá ekki þennan leik á
borði. í stað þess að reyna að
hæna bændu'r að sjer, hefir hann
með þessu sagt þeim opinberlega
stríð á hendur. Jarðirnar eru
teknar með valdi af bændum og
ef þeir lcurra, ])á er gripið til þess
ráðs, að reka_ burtu og senda til
fjarlægTa hjeraða þá hændur, sem
stjórninni þykir of efnaðir. Jarð-
irnar eru bútaðar sundur og fengn
ar í hendur öréigunum, sem eru
auðsveipir þjónar stjórn^rinnar
meðan þeir eiga ekki neitt og
þeirn er fengið upp í hendurnar
það sem aðrir eiga.
íslenskt fornbriefasafn
VIÍI., 3 og XI. 2—4, óskemd ein-
tök, kaupir BókmentafjelagiS altaf
fullu verði.
Bókavörður fjelagsins,
(Talsími 968, Pósthólf 248).
Húsgttgn beint fpö Paris
í svefnherbergi,
Dragkistur, Ljosa-
krónur, Lampar
selst ódýrt af
fyrirl. birgðum.
Petersen,
Peder Skramsg.
8. 2' o. G.
Köbenhavn.
er* besf
selsf mesf. -
i
Alheimshvalafriðun
ónauðsynleg.
Leikið liefir orð á því, að þjóða-
banclalagið ætlaði að gangast fyrir
livalafriðun um allan heim, vegna
þess að hvölum hefði fækkað svo
mjög, að hætta væri á, að þeim
yrði útrýmt með öllu, ef hvaladráp
hjeldi áfram.
Nefnd manna í London, í sam-
bandi við vísindafjelag hafrann-
sókna hefir nú sagt álit sitt um
þetta mál. Er niðurstaðan sú, að
hvalaveiðar sjeu svo kostnaðar-
samar, að menn liætti þeim af
sjálfsdáðum löngu áður en hætta
sje á því, að livalif útrýmist með
öllu. Þurfi því engar ráðstafanir
að gera í þessu efni.
— Hvernig clettur þjer í hug að
gefa sonum þínum hnefaleika-
hanska?
— Jú — jeg er orðinn of gam-
all til þess að berja þá!
T ófuskinn
og tófuyrðlinga
kaupir fsl. refaræktarfjel. h.f.,
Laugaveg 10, sxmi 1221.
K. Stefánsson,
5ími 27
heima 2127
Málning.
B. S. R.
hefir fastar ferðir alla daga aust-
ur í Fljótshlíð og alla daga að
austan. Til Vífilsstaða kl. 12, kl.
3 og kl. 8. Til Hafnarfjarðar á
hverjum klukkutíma frá kl. 10 f.
h. til kl. 11 e. h.
Afgreiðslusímar 715 og 716.
Bifrelðastöð Reykjavíkur.
Kaupið Morgunblaðið.
Sv. lónsson & Go.
Kirkjustræti 8b. Sími 420
fitsalan heidur
enn áfram.
Illt weggfúður selft með
hátfvipdí.
T ennisspaðar
verð kr. 18 til 60
Sportvöruhús Reykjavikur.
Bankastr. 11. Sími 1053.
F8t
Rykfpakkar
Hanskap
Sokkar
bast, ödýpast og í
mestu úpvali i
Fatabnðinni.
b A N D E R S.
miskunnsamari en Sanders átti
von á.
Hann tók líkið í fangið ,og bar
það niður á skip .
Á leiðinni heyrði hann fótatak
að baki sjer, en í sama bili gullu
við þrjú skot frá skipinu og hann
heýrði að einhver fjell til jarðar
veinandi og stynjandi.
Hann bar líkið um borð og lagði
það gætilega á þilfarið.
Þeir sögðu honum að konan
vaeri dáin; hann kinkaði kolli og
sagði að það væri henni fyrir
bestu.
Zaire fór aftur á bak út á
fljótið. Sanders stóð ' lengi og
starði á þorpið. Hann brann í
skinninu eftir því að ná í höfð-
ingja Lulungoa. Hann langaði
mest af öllu til þess að mega svíða
úr honum líftóruna við hægan
eld.
En höfðinginn og menn hans
földust í skóginum og gátu flúið
inn fyrir landamæri Frakka.
LTndir kvöld jarðaði Sanders trú-
h.oðann, konu hans og dóttur á
lítilli eyðiey í fljótinu. Og svo
hjelt hann áfram för sinni heim-
leiðis, reiður og sárgramur út af
vanmætti sínum, því það er ekki
hægt að leggja til bardaga við
heila þjóð og hafa aðeins tuttugu
IToussamönnum yfir að ráða.
í rökkrinu kom hanu til brenni-
birgðastöðva og settist þar að
um nóttina. Daginn eftir hjelt
hann áfram og um hádegi vissi
hann ekki fvr til en hann mætti
stórum flota hernaðarbáta.
Það var engum blöðum um það
að fletta, að hjer var farið í hern-
að. í flotanum voru um hundrað
lierbátar og var þeim róið fjórum
og. fjórum sambliða upp eftir
ánni.
Til hægri handar voru Akasav-
ar; bátar þeirra voru auðþektir á
því, hvað þeir votu kollóttir að
framan. Til vinstri handar voru
hinir rauðröndóttu bátar Okori-
manna, og í miðjunni mátti þekkja
Isisimenn, hvítmálaða í framan, í
ljettum og velsmíðuðum bátum.
— Hvað gengur nú á? mælti
Sanders og sperti brýrnar.
Allur flotinn komst á ringulreið
er „Zaire" rendi inn í hann.
Sander.s Ijet stöðva skipið og
kalla höfðingjana til sín.
— Hvaða óþokkabrögð ern nú
í ykluir? spurði hann byrstur.
Osalca, konungur Tsisimanna og
elsti ráðgjafi hans litu vandræða-
lega á Ebeni, höfðingja Akasava.
En Bosambo, böfðingi Okoria,
varð fyrstur til svars.
— Herra, hver getur komist
undan hinu alsjáandi auga Sand-
ers? mælti hann. Við hjeldum að
þú værir víðs fjarri, en svo kem-
urðu eins og ugla--------
— Hvert á að halda, mælti
Sanders.
— Hái lierra, við ætlum ekld að
fara á bak við þig í neinu, mælti
Bosamho. Jeg liefi gert bræðralag
við þessa liöfðingja vegna þess
að Lulungoar hafa gert okkur milt-
ið tjón, ráðis; á þorp okkar, rænt
og drepið. Og vegna þess að þeir
hafa leikið okkur alla svo grátt,
höfum við bundist samtökum nm
að fara á hendur Lulungoum, því
að við höfum mannlegar tilfinn-
ingar og hjörtu okkar eru sæi’ð.
Bros — kuldabros Ijek um varir
Sanders.
— Og nú' ætlið þið að hrenna
og drepa? mælti Sanders.
— Já, herra, við höfum hlakk-
að til þess.
— Þið ætlið að brenna þorp
Lulungoa, drepa höfðingjann og
tvístra fólkinu, sem felst í skógun-
um, í allar áttir?
— Herra, þótt þeir feldust í
neðsta, svartasta helvíti, þá skyld-
um við ná í þá, mælti Bosambo
í einlægni. En ef þú, faðir okk-
ar, bannar það, þá skulum við
kalla saman menn okkar og segja j
að þetta sje ekki ^leyfilegt.
Sanders hugsaði um þrjá'r nýj- j
ar grafir á eyðiey í fljótinu.
— FaiiS, mælti hann og henti {
upp eftir fljótinu.
Hann stóð á þilfari Zaire og !
horfði á er seinasti báturinn hvarf j
fyrir skógarnes. Að evrum hans j
halrst ómur af söng, manndrápa- j
scngnum, sem Isisimenn syngja áð- i
ur eu lagt er til ornstu.
E n d i r.