Morgunblaðið - 04.09.1929, Blaðsíða 5
Miðvikudagma 4. sept. 1929.
Frá Jamboi'eemótinn
I Arrowe Park.
Út skátar út,
insta þráin kallar
Jamboree
sœkja þjóðir allar.
Út ísland út.
(ísl. Jamboreehi’óp).
Gullfoss sigldi áleiðis til Leitli
þ. 27: júlí. Fólksfjöldinn var afar
mikill er skipið fór frá hafnar-
bakkanum. Kardínálinn og ís-
lensku Jamboreefararnir voru að
sigla.
Fæstir okkar höfðu farið lengri
sjóferð en upp í Borgarnes, og
vorum við því æði „spentir“ að
aðeins 20 mínútna keyrsla. Við
höfðum sungið og gert að gamni
okkar alla leiðina, en nú var, sem
allir væri í mútum og mikilli sorg.
Eftirvæntingin að komast á Jam-
boree var það, sem kom okkur í
þessi þöglu hughrif. Aðeins nokkr-
ar mínútur og við vorum — á
Arrowe-Park. Komnir á Jamboree
— „Út skátar, út-------liúrra!“
Arrowe-Park er geysistórt svæði,
girt rammbyggilega múrum. Skóg-
ur er þar mikill og auðir grasvell-
ir á rnilli. Þar stendur fögur og
gömul höll, með lyngivöfðum
veggjum. Alt er þetta gömul lá-
saman i
hafði sinn varðeld, en öllum var
þó frjálst að fara til þeirrra elda
er þá fýsti, til að sýna eða sjá.
Eitt búr var fyrir hvert hjerað
og var þaðan iitbýtt matvælum á
hverjum morgni, sem skátarnir svo
matreiddu sjálfir. Þá hafði og
hvert hjerað salerni fyrir sig, ílöng
hús klædd þjettum striga. Nábúar
okkar íslendinga á mótinu voru
frá Brasilíu, Gíbraltar, Ástralíu og
l’orkshire á Englandi.
Sýninga eða fylkingasvæðið var
víðáttumikil grasflöt og í kring
um hana hálfa bygt ílangt hús með
upphæklcuðum sætum er tók mörg
þúsund manns. Leikhúsið var afar
langt tjaldhús, útbúið með góðu
kiksviði. Sjerstök hús
niður i átta tjaldbiiðahjeruð og spurðu þá um ferðalög hjer og skátunum með lófaklappi og fagn-
hafði livert sinn hjeraðshöfðingja, 1 höfðu margir orð á því, að gaman aðarópum. Við þetta tækifæri las
er hafði stjórn þess á hendi. Var ' mundi að koma til íslands. Við prinsinn upp mjög hlýlegt brjet
skátunum þannig í sveit komið, að 1 liliðið höfðum við ávalt einhverja frá enska kónginum og að lokum
em norðlæg þjóð, ein (eða fleiri) íslenska skáta er töluðu ensku, til ^ mælti hann nokkur orð til skát-
suðlæg þjóð og svo breskar ný- að svara spurningum fólksins og anna. Hann mælti meðal annars:
lendur ásamt enskum skátum voru skátanna, og til að útskýra mynd- ] „Mjer er sönn ánægja að því,
hjeraði. Hv^rt hjarað irnar og hraunstykkið. Þeir, sem | að koma á þetta milda skáta-
vildu, fengu að fara inn fyrir hlið- mót og sjá með eigin augum þessa
ið og skoða tjöldin og. eldstæðin. stórkostlegu skátasaineiningu. Jeg
Þegar fólksfjöldinn var mjög milt- hefi ferðast yfir mikinn hluta
ill bruðu einhverjir glímumanna heimsins og sjeð skáta víðast hvar.
okkar sjer í „tríkótinn“ og tóku Þar sem hreyfing þessi er bresk,
eina bröndótta fyrir framan tjöld- er máske ekki að undra þótt hún
'n Fanst þá fólkinu mikið til hafi .breiðst víða um liin bresku
koma og voru margar myndavjelar ríki, en liitt er undraverðara að
á lofti í einu. liún hefir jafnframt néð fótfestu
í sambandi við mótið var hald- meðal annara þjóða. Sýnir' þetta
in skáta-ráðstefna og mættu þar best alheimsgildi 'hreyfingarinnar
fulltrúar frá hverju landi. Ráð- og þetta- Jamboree á, eins og öjl
sfefnur þessar voru háldnar dag- önnur Jamboree, að lát^ þá hug-
iega í 3 daga og var þá rætt um mynd koma fram í raunveruleik-
ýmislegt er snerti skátafjelags- anum og allir skátar sjeu bræður,
skapinn í heild. Fyrir hönd ís- ár tillits tií þjóðernis.“
lands mættu þessir: Sigurður Þetta kvöld sungum við íslenska
Ágústsson fararstjóri, Jón Oddgeir söngva við varðeld okkar hjeraðs.
voru og | jónsson foringi eldri skátanna, Var því vel tekið og bað varðelda-
b\ gð þaina ijrir banka, póst og Leifur Guðmundsson foringi yngri stjórinn okkur að endurtaka það
s ma. Einnig var útbuin gata, þar ^hátanna óg Tryggvi Kristjánsson. næsta kvölct.
scm alskonar buðir voru til beggja Hjer skal gefinn útdráttur úr 3. ágúst. Rigning í nótt og orð-
handa. Skipulag ]>essarar miklu ([aobók eins skátans frá Jam- ið æði blautt um.* Eftir hádegið
tjaldborgar var þannig, að breiðar boree. f'óru allir íslensku skátarnir til
gótur lágu um alla börgina, og Liverpool til að skoða borgina. —
kjet h\er smu íiefni. Hverri þjoð 1. agúst. A meðan \ið vorum að y[Fred Höllner sem margir kann
\.ir ætlað jarðnæði í s^inbandi við tjalda i ga:rkvöldi rigndi akaf- ast við í Reykjavík er nú i Liv~
þátttakendafjölda og mátti liver lega og liefir þeirri rigningu lítt e].p00} Hann lieinisótti okkur á
þ.jóð ráða hvernig hún skipaði slotað í nótt. 1 morgun vöknuðum jamboree. ‘Einnig leiðbeindi hann
n ður tjöldum sínum á hið tiltekna við kl. 7 samkvæmt reglugerð 0]c].ai!. niikið í Liverpool, bæði
íslenskir skátar sýna glíinu í Luton.
vita hvað vel við þyldum sjóferð- ’ varðseign, en bærinn Birkenhead
ina. Þeim var jafnvel hótað seltt-
um er fyrstur yrði til að „fórna.“
En við tölum ekki um sjóferðina
hjer, því þegar til Skotlands kom,
tók við önnur ferð fult eins ,spenn-
andi‘, nefnilega margra tíma járn-
brautarferð frá Leith til Birken-
hefir nú keypt eignina og mun liún
í framtíðinni notuð, sem almennur
skemtigarður fyrir bæjarbúa.
Því miður fjellu ferðir okkar
þannig, að við komum ekki á
Jamboree fyr en að kvöldi þess
31. júlí, en þá um daginn var mót-
he'ad. Aðeins tveir okicar höfðu 1 :ð sett og urðum við því of seinir
komið í járnbraut áður og vorum ■ til að vera við sjálfa setninguna.
við þó 32.
í Leitli tóku á móti okkur nokkr
ITún fór þannig frani að þjóðir
þær, sem komnar voru fylktu
ir skoskir-skátar og fslendingurinn ' Jiði og gengu undir fánum sínum
Jean Glaessen, er hafði dvalið þar * fram á sýningarsvæðið. Hertoginn
undanfarið, en ætlaði nú með okk-1 af Connauglit, forseti bresku skáta
ur fjelagsbræðrum sínum á Jam- ] fjolaganna, talaði um gildi skáta-
horce. | fjeJagsskaparins og bauð jafn-
Lestin ók af stað og aðlaðandi framt velkomna þá 50 þúsuud
f< lk veifaði og hrópaði: „Gk>od (skntapilt-a, er þarna vo.ru mættir
iuck on Jamboree.“ Það voru ein- ti! að bua saman og mynda þannig
liverjir búnir að segja okkur að hina stærstu tjaldborg er sögur
svæði. Margar þjóðir útbjuggu
einhverskonar hlið við tjaldbúðir
sínar og var nafn landsins fesf
á, en í miðri tjaldbúð stóð fána-
stöng.
\ ið íslensk,u skátarnir reistum
h.ð úr tveim trjástofnum og
skreyttum það íslenskum fán-
um og allskonar myndum frá ís-
landi, einnig ljetum við lítið hraun
stykki hanga fyrir miðju liliðinu.
(Sjá myudir af hliðinu í glugga
Morgbl.). Á hverjum degi komu
œörg þúsund manns víðsvegar að
fiá Englándi til að skoða skátana
mótsins. Kl. 9 f. h. var fáninn
dregiim að hún jafnliliða hjá öll-
uiu þjóðiiin. Vorum við í óða önn
til hádegis að -koma okkur betur
fyrir á staðnum. Um liádegisbilið
stytti upp og lijelst sæmilegt veð-
ur til kvölds.
Seinni hluta dagsins notuðum
við til að sjá okkur um í þessari
miklu tjaldborg og var ekki laust
við að við ættum bágt með að
rata. Hjer er svo margt að sjá
að við munum varla lromast yfir
að sjá - það alt, á þessum hálfa
mánuði. Matartími okkar er hjer
Jiennan dag og seinna.
Þegar heim kom um kvöldið
láu fyrir okkur boð frá Svíum
um að koma til tjaldbúða þeirra
um kvöldið. Fórum við Jiangað sex
og voru þar samankomnir nokkrir
menn frá hverju af norðurlöndun-
um. Var var sameigiuleg kaffi-
urykkja. Svíarnir sýndu þjóðdansa
og einn máður frá bverri þjóð
sagði nokkur orð. Tveir okkar
sýndu glímu, og þótti hinum gam-
an að.
4. ágúst. Það er sunnudagur í
dag og rigningarskúrir. — Allra
það vairi þreytandi og þjáningar-
l'úl að ferðast með járnbrautar-
b'st. En okkur fanst uú eitthvað
amiað. Þarna sátuiii við á þægi-
I' ga mjúkum bekkjum með borð
Ú i'H’ framan, sungum, og skoðuu-
Uln landslagið, glettumst og gáfum
hver öðrum enskt súkkulaði.
Birkenhead er bæriiin sem stend-
ur andspænis Liverpool á bökkum
Merseyfljótsins. Járbrautarstöðin
var öll skrýdd fánum ýmsra þjóða
og var það fyrsti vottur þess að
iui værum við að nálgast hið marg-
þráða Jamboree. Nú komu til okk-
ar tveir enskir skátaforingjar,
buðu okkur velkomna og bentu
okkur á bílana, sem flytja skyldu
okkur á Jamboreé, en þangað var
fara af. Að lokum lýsti hann yfir
því, ao nú mundi niótið opnað á
|ami liált að nllieimsskátaliöfð-
i gimi Sir Robert Baden-Powell
bljes í hið fræga „kudu“-horn er
hann einnig þeytti þá er hann
fyrir 21 ári síðan reisti fyrstu
skátatjaldbúðirnar í lieimi á eyju
einni í ánni Tames.
Eins og menn geta lingsað sjer
þarf inikinn og góðan undirbún-
ing til að taka á móti þeim mikla
mannfjölda er niót þetta sotti. Og
Englendingarnir bafa verið við
öllu búnir (nema kannske rign-
ingunni fyrri vikuua), því útbún-
aður allur og fyrirkomulag mátti
teljast ágætt.
Þátttakendum mótsins var skift
Varaborgarstjórinn i Luton lieilsar upp á íslensku skátana.
og tjaldbúðirnar. Er fólkið kom að
tjaldbúðum okkar og sá nafnið
I c e 1 a n d standa á hliðinu fór
hroilur um suma og fyrsta spurn-
ing þess var oftast sú hvort ekki
væri óguriega kalt á Islandi. Því
næst spurði það á hverju við lifð-
um, hvað margir íbúarnir væri
og þar fram eftir götunum. Marg-
ir þektu nokkuð til landsius og
eins og heima. Við fáum nógan
inat — en hann er enskur.
2. ágúst. Prinsirm af Wales á-
saint Sir R. B. Powell lieimsóttu
hinar ýmsu tjaldbúðir í dag. —
Koniu til okkar kl. 10 í ínorgiui.
Kl. 3. e. b. fóru allar þjóðir fylktu
iiði með fána sína út á sýningar-
svæðið. Feiknafjöldi fóllts var þar
komið til að horfa á og tdk það
þjóða skátar mættii á sýningar-
svæðinu og var þar haidin' sam-
eiginleg guðsþjónusta undir ber-
iuii himni. Annars notuðum við
daginn eins og fyr til að skoða
okkur um og kynnast skátabrreðr-
mu okkar víðsvegar að.
5. ágúst. Veðrið var með betra
móti í dag, en ekki þó alveg rign-
iugarlaust. og vegiruir orðnir erf-