Morgunblaðið - 19.09.1929, Side 6

6
*•* -%
MOKGtfNBLAÐIÖ
Nýkomnar
SkílatOskur
fjölbreytt úrval.
Verslunin
Egill lacobsen.
íð __
Obels
mnnntóbak
er best.
Sifimenn!
Það er allra álit, að smekk-
legustu og bestu fötin, saum-
uð eftir máli, sjeu frá Guðm.
B. Vikar, Laugaveg 21. —
Ábyrst að fötin fari vel. Af-
greidd á 2—3 dögum.
Gnðm. B. Vikar
Laugaveg 21. Sími 658.
Þeir, sem vilja fá
spikfeitt dilkakjöt með borg-
arinnar lægsta verði, hr/ngi
í síma 1091.
„BJÖRNIN N“.
Bergstaðas/cræti 35.
F i ð n r.
Nýkomið frá Breiðafjarðareyj-
um lmidafiður í yfirsængur, und-
irsængur, kodda og púða. Notið
það íslenska.
V 0 N.
Sími 448 (2 línur).
Aðeins
Laugaveys Apótek,
Lyljabúðiu Iðunn,
hárgreiðslustofur og margir
kaupmenn, hafa hið
Ekta
Rosol-Glycerin
sem eyðir
fílapensum og
húðormum og
strax græðir
og mýkir húð- S
ina og gerir •
hana silkimjúka •
og litfagra. *
Varist eftirlíkingar.
Gætið að nafnið sje rjett.
Aðeins Rósól ekta. •
H.f Efnagerð ReyKjavlknr.
Kemisk verksmiðja.
samfeldara og gróðurmeira, sljett-
ar grængresisgrundir bið neðra,
en hið efra hæðir sem bæirnir
standa undir.
Eru jarðir þarna margar góðar,
tn haglendið í Síðunni jafnvel þó
ekki á við Skaftártungu, enda fje
tæpast eins yænt.
Framfarir eru allmiklar í bún-
$ði, byggingar víðast sæmilegar,
og sumstaðar ágætar og raflýsing
komin á mörgum bæjum.
En efnahagur bænda á Síð-
unni mun þó tæpast vera eins
jafn og góður eins og í Skaftár-
tungum. Liggja kaupfjelagsskuld-
imar eins og mara á mörgum bænd
um þar, eins og víðar í Skafta-
fellssýslu, og lama áræði þeirra
og framkvæmdir.
Á Breiðabólsstað fengum við
góðar viðtökur, og befðum við
ekki þekt Snorra legkni, mundum
við alls ekki bafa saJknað bans. —
Var fyrst sest að kaffidrykkju;
drukku þeir Páll og Jón skaplega,
tn við Árni drukkum. eins og gaml
ir goodtemplarar, seim befir þótt
sopinn góður, þar til aíturhvarfið
tg náunganskærleikinn sigraðist á
fýsnum boldsins og munaði sálar-
innar.
Örir af kaffinu lögðum við svo
af stað upp að Prestsbakka til
þess að beilsa upp á prófastinn,
síra Magnús Bjamarson, og son
bans, síra Björn, sem þá var ný-
búinn að sigra í samkepninni við
bæði ga mal- og nýguðfræðing.
Til M.agnúsar prófasts var gott
að koma. Er bann böfðingi mikill
og gle'óimaður heim að sækja. —
Sátum við þar fram eftir kvöldi
og drukkum við Árni enn sem fyr
íúst kaffið, enda brýndi prófast-
ur okkur mjög, og gekk sjálfur á
undan með góðu eítirdæmi.
Var svo að lokinni kaffidrykkj-
unni, gengið í kirkjuna, sem er
ein af prýðilegustu sveitakirkjum
á laD.dinu, — einföld og fögur —,
og ágætlega við baldin. Söng Árhi
í kjrkjunni en síra Björn spilaði
undir; er þeim, sem þetta ritar —
þótt ekki sje bann sjerlega „mu-
sikalskur“ — nær að halda, að
fáar mundu þær vera ungu stúlk-
Ástin sigrar.
Nú greip Grey fram í fyiúr bon-
um: — Þetta kalla jeg djarfa
fullyrðingu, að kalla Danvers of-
urste bleyðu.
— Það er ekki jeg, sem kalla
hann það, beldur eru það verk
kans, sem gefa honum þetta nafn.
Danvers ofursti befir flúið.
— Er Danvers fiúinn? kallaði
Ferguson upp hissa og reiður.
Wilding ypti öxlum og glotti.
Grey borfði á bann og hleypti
bt-únum og leit fólskulega á Wild-
ing, eu liann komst ekki að með at-
lmgasemd, því að Wilding bætti
við:
— Haun befir fylgt dæmi ann-
arra hinua ágætu fylgismanna yð-
ar hátign»r.
Grey stíikk á fætur. Þetta fanst
honum of mikið. .— Jeg þoli ekki
eð heyra þennan þorpara svívirða
alt og allíi lijerna.
Monmouth bandaði til bans með
liendinni og bað bann að vera ró-
legan.
— Hvað befi jeg sagt, sem stygt
hefir lávarðiun svo mjög, spurði
■Wilding liáðslega.
urnar á Síðúnni, sem með þurrum
augilm og hjartsláttarlausar befðu
blustað á þann söng og undirspil.
Fylgdu þeir feðgar okkur svo
að garði á Breið&bólstað.
Var nú sest að borðum og skal
engin tilraun gerð til þess að telja
upp það, sem fram var reitt, en
þess eins skal getið, að meðal
rjettanna var saltket, sem Snorri
læknir bafði sjálfur saltað í tunnu
niður s. 1. baust, og mundi Gunnar
í Von eða aðrir kaupmenn í Itvík
ekki þurfa að selja ketið sitt á
„eina litla 50 aura“, ef það befði
sama bragð og ketið Suorra. —
Er það annars dálítið leiðinlegt,
að þótt íslendingar bafi etið salt-
kjöt í 11—12 aldir, að þó skuli
samt ekki vera nema sárfáir menn,
sem kunna almennilega með það
að fara. Má beita, að undantekn-
ing sje, ef ætt saltkjöt fæst í
Reykjavík a. m. k., þegar fram
á vorið líður.
Var 3vo til hvílu gengið og
birtist Jónas mjer nú ekki —
enda mun honum bafa fundist að
bann væri búinn að segja mjer
nægilegt —- en um morguninn
vaknaði jeg við það, að Snorri
læknir kom inn i herbergið, og
þótti mjer koma bans góð. Hafði
bann verið á ferðinni alla nóttina.
Er Snorri læknir ágætlega látinn
austur þar, enda læknir góður og
hið mesta prúðmenni og auk þess
eíndreginn sjálfstæðismaður.
Þegar leið úr bádegi var svo
baldið af stað frá Breiðabólstað í
fylgd með lækni og mörgum öðr-
um, sem ætluðu að blusta á viður-
eignina millum bins virðulega for-
seta sameinaðs þings og Klausturs-
bóndans og hinna óbreyttu liðs-
manna Sjálfstæðisflokksins.
Framb.
Anna: Mamma mín er svo voða-
lega góð við mig. Hún lofaði mjer
dúkku í gær og jeg fjekk bana í
dag.
Sigga: Mamma mín er miklu
betri. Hún lofaði mjer bróður ný-
lega og í fyrradag fjekk jeg bara
t v o!
— Það er ekki það, sem þjer
haíið sagt, beldur eru það verk
yðar, sem fylla mig reiði, syaraði
Grey.
— Og bvers vegna kallið þjer
mig þorpara? spurði Wilding enn
i þeim tón, að engnm viðstöddum
duldist, að bonum fanst ekki ó-
maksins vert, að krefja Grey til
reikningsskapar fyrir þessa sví-
virðu.
Grey sneri sjer bægt að Mon-
ínouth og átti fult í fangi með að
bæla niður reiði sína. —- Það væri
ef til vill best að bneppa br. Wild-
ing í varðbald, sagði bann.
Framkoma Wildings, sem fyr
hafði verið róleg, varð nú reiði-
legri og haxrn spurði snögglega:
— Fyrir bvað, berra minn? Hann
sá nú, að í raun og veru var þetta
hið eina, sem á vantaði, að bann
yrði nú lokt hneptur í varðbald
fyrir alt það, sem á undan var
géngið. Hann hugsaði liertoga líka
þegjandi þörfina. Hann skyldi
ekki fá að hugga sig við brjef
Sunderlands.
— Þjer hafið ekki borið tilhlýði-
legu vjrðipgu fyrir osp, herj# minn,
tók nú heítöfton til máls. Það
Mfiiorkútter Gvlfi l. S. 357
er til söln.

Báturinn er bygður úr eik, 25 tonn, með 50 H.K. Finöy
mótor. — Skipið selst í ríkisskoðunarstandi.
Upplýsingar gefur
Ingvar Pjetursson eða Olgeir Jónsson, ísafirði.
Hkraneskartfiflur
nýkomnar.
Verslunin Hjnt & Fiskur.
Símar 828 og 1764.
Ungdom, 29 aar,
som har bavt Den norske Stats
stipendium for utdannelse i til-
virkning og beliandling av klip-
fisk, söker ansættelse paa Island
i et större eller mindre firma, for
at lede tilvirkning av fisk som
arbeidsformand eller lignende. —
Avskrift av attester beror i dette
blads ekspedition, som ogsaa an-
viser adressen i Norge. T.S.A.
íslenkst hvítkál
ódýrt.
KLEIN.
Baldnrsgötn 14 sími 73
Mitiar
Ný sending af
fallegnm kvenkjólum
tekin npp i gær.
Vörnhúsið
ieit ekki út fyrir, að bann gæti
annað en tuggið upp það, sem
fcaun bafði áður sagt. — Þjer
komið frá London tómbentur, baf-
ið ekkert gert til að vinna að mál-
eínum vorum og í stað þess að
biðja afsökunar, þá komið þjer
fram með ofstopa og gorgeir. Hann
hristi höfuðið. —- Yjer erum ekki
ánægðir með yður, herra Wilding.
— En hvernig í ósköpunum ætti
það að vera mjer að kenna, að
fylgismenn yðar hátignar í Lon-
don liafa -brugðist yður?, spurði
Wilding bissa. Þjer sjáið það, yð-
ar liátign, að Lundúnabúar befðu
risið til fylgis við yður, ef þjer
befðuð baft öfluga leiðtoga þar.
— Þjer voruð þar berra Wild-
ing, sagði Grey hæðnislega.
— Væri ekki betra að geyma
mál Wildings þangað til seinna,
sagði Ferguson. Hann var orðinn
óþolinmóður af þessu þjarki. —
Klukkan er þegar farin að ganga
níu, yðar bátign, og enn er eftir að
ræða ýmislegt, er árásinni viðvík-
ur, og Newlington væntir yðar til
kvöldverðar klukkan níu.
— Alveg rjett; sagði Monmoutb,
sein ætíð var reiðubúinn að styðja
Kl. 19 f. b.
og U. 3 e.h.
ferð anstnr í Fljótshlíð
alla daga.
Afgreiðslusímar 715 og 716.
Bifreiðastöð
Reykjavíknr.
SlðtertiðlD
er komin.
Kaupið RÚGMJÖL
og KRYDD í
Jíd^erpoo^
því þar er það best.
Nýkomtð:
Sagó og kartöflumjöl
Sódi, fínn og Krystal
Græn sápa í 5 og 10 kg. ks.
Hrismjöl
Toppasykur
Kartöflur danskar.
C. Behrens, simi.2L
tillögur aunara, :—- Vjer tölum við
yður seinna br. Wilding.
Wilding bneigði sig. — Áður en
„eg fer, er einn biutur, sem jeg
vildi gjarnau ræða um við yðar
nátign, byrjaði bann, en Grey
greip írain i íyrir bonum:
— Þjer kafið beyrt það berra
mann, að við böíum ekki tíma tii
að blusta á yður núna.
— Nei, við böfum ekki tíma til
að klusta á yður núna, át bertog-
inn eftir.
Wilding nýsti tönnum af reiði.
— Það, sem jeg ætla að segja
yður befir mikla þýðingu, mælti
bann. Hertoginn bikaði eitt augna-
blik og leit til þeirra Grey og
Ferguson. Wade greip »ú fram í
gerði þá uppástungu, að Wilding
kæmi til Newlingtons kaupmanns
til að ræða þetta við hertoga. Grey
setti sig upp á móti þessu, en
Wade benti á að íylgdarlið ber-
toga væri þunnskipað og að Wild-
ing mundi verða góður förunaut-
ur. Þetta sannfærði hertoga, og
var það ákveðið, að Wilding kæmi
þá um kvöldið til Newlingtons.
Wilding sagði ekki eitt einasta
*!Í2. ..,i . -n____