Morgunblaðið - 24.09.1929, Síða 6

Morgunblaðíð
)
é
S. lóhannesdóttir,
Au>tupstk‘«ll I4.J,
Skólaföt
Matrósaföt
Matrósafrakkar
Unglingaföt
Unglingafrakkar
mikið og gott úrval í
Solliubud.
Siómenn i
Það er allra álit, að smekk-
legustu og bestu fötin, saum-
uð eftir máli, sjeu frá Guðm.
B. Vikar, Laugaveg 21. —
Ábyrst að fötin fari vel. Af-
greidd á 2—3 dögum.
Gnðm. B. Vikar
Laugaveg 21. Sími 658.
Kl. 10 f. b. j
og U. 3 e.h.j
ferð anstnr f Fljðtshlíð :
alla daga. |
Afgreiðslusímar 715 og 716. •
Bifreiðastðð j
Beykjavíknr. j
H austurvegum.
Eftir Magnús Magnússon.
í Kirkjubæjarklaustri.
Kírkjubæjarklaustur er þekt i
sögunni, bæði fomu og nýju.
Þar nam land Ketill fíflski, en
hann var sonur Jórunnar mann-
vitsbrekku, dóttur Ketils flat-
nefs, en um föðurætt hans getur
Landnáma ekki. Ketill var maður
kristinn og nefndi því bæ sinn
Kirkjubæ, en á undan Katli höfðu
Papar búið þar, og eigi máttu
heiðnir menn þar búa. — Lagði
Hildir Eysteinsson ekki trúnað á
þetta og vildi færa bú sitt í
Kirkjubæ eftír Ketil dauðan, „en
er hann kom nær at túninu varð
hann bráðdauðr; þar liggur hann í
Hildishaugi".
Síðar á öldum var svo staður
þessi valinn handa konum, sem
helga vildu guði líf sitt og lifa í
skírleika og hreinleika. Og loks
hafa í Kirkjubæjarklaustri búið
margir veraldlegir höfðingjar, sem
meira hugsuðu um þetta líf en hið
tilkomanda — og voru þó menn
kristnir.
Nú býr Lárus Helgason alþm.
þeirra Vestur-Skaftfellinga, eins
og stendur, í Kirkjubæjarklaustri.
Er Lárusi margt vel gefið og svip-
ar að sumu til fornmanna bæði í
yfirlitum og skapgerð. Hann er í
meðallagi hár og gildur vel og eru
það mest bein og vöðvar sem gild-
leikann skapa. Dökkur er hann yf-
irlitum, veðurtekinn í andliti, en
liárið svart, stórskorinn nokkuð, en
þó ekki til lýta. Málrómurinn er
mikill og nokkuð dimmur og tungu
takið er frernur erfitt, en sökum
þess hve kjálkarnir eru sterkbygð-
ir, verður tungan að hlýða, þótt
fremur kjósi hún kyrðina.
Hann er höfðingi heim að sækja,
atorkusamur í búskap, afskifta-
samur nokkuð og ráðríkur innan-
sveitar, ferðamaður ágætur og svar
imi fjandi Tíkar-Brands, en kann
vel að meta ágæti hinna fornu
drykkja, er forfeður hans drukku
mann fram af manni, án þess að
magaveiki eða aðrir goodtempl-
arakvillar hlytust af.
Á Aiþing'i á Lárus ekki heima,
það á hann hvergi nema á sinni
keigtn jörð, og svo er háttað eðli
inargra okkar bestu bænda og
hjeraðshöfðingja, þótt þeir sökum
rnisskilnings sjálfs sín eða annara
eða hvorutveggja, hafi stundum
freistast til þess að gefa sig við
því, sem þeir voru ekki til skap-
aðir.
Myndarlegt er um að litast á
Kirkjubæjarklaustri og stórbýlis-
legt.
Túnið er mikið og rennisljett
og liggur niður að Skaftá, sem
fellur fram breið, lygn og vatns-
mikil. Hefir Lárus nú gert skurði
um land, sem er um 10 dagslátt-
ur að stærð og girt, og verður það
alt að rennisljettum túnvelli áður
en langir tímar líða. Timburhús
mikið er á Klaustri, sem Guðlaug-
ur heitinn Guðmundsson mun hafa
bvgt, er hann var sýslumaður V.-
Skaftfellinga. Raflýsing er þar,
súða og hitun. Mun stöðin hafa
hostað um 17 þúsund krónur. —
Víðsýni frá bænum og fjallasýn er
ekki mikil, en þegar skamt niður
i’yrir kemur, blasa jöklarnir við,
og hin margbreytilega og stór-
fenglega fegurð þessa hjeraðs nýt-
ar sín til fulls.
Fundurinn í Klaustri.
Þegar við konram að Klaustri,
var okkur sagt, að fundurinn væri
ekki settur, en forseti sameinaðs
þmgs hefði á meðan fólk var að
tínast að, notað tímann til þess að
flytja fagnaðarerindi samvinnunn-
ar. — Sagði einhver, sem á hafði
hlustað, að erindi forsetans væri
líkast ræðu hjá pokapresti; mein-
laust og gagnslaust. — Skygnd-
umst við Sjálfstæðismennirnir inn
í fundarhúsið og þar har fyrir
augu okkar ein af hinum mörgu
andstæðum, sem þessi sýsla hafði
sýnt okkur á ferðalaginu. — Inni
í þröngu og lágu fundarhúsinu
sátu nokkrir menn, flestir aldur-
hnignir og beindu augum sínum
í austurátt, — í *áttina tií Öræfa-
jökuls, hæsta fjallsins á íslandi.
En stafn hússins fól sýn jökuls-
;ns, og þótt hann hefði enginn ver-
ið, þá hefðu þessir menn samt ekki
mátt líta hann, því að sköpunar-
verkið, sem drottinn almáttugur
skapaði- í sinni eigin mynd —
Magnús Torfason forseti Samein-
aðs þings — skygði á alt útsýníð.
Hár og tígulegur stóð hann þar
í öllum sínum mikilleik og talaði
við bændurna í Vestur-Skaftafells-
sýslu æins og faðir við börn sín
á dauðastundinni. — Lág, ónota-
lega skerandi og sundurbútuð
hrutu orðin eitt og eitt á stangli
frá forseta og urðu að löngum
knúsUðum setningum um bölvun
samkepnnmar en " blessun sam-
bjálparinnar. — Föðurleg áminn-
ing til hinna skuldugu bænda, að
stofna ekki til skuldanna hver út
af fyrir sig, heldur í náinni sam-
vinnu og samábyrgðartilfinningu.
— En sunnan undir húsinu lá
unga fólkið í sólskininu og skeytti
ekki um það í ljettúð æskimnar,
að hlusta á sjúkratryggingarræðu
];essa aldurhnigna og reynda
manns, sem fyrst slepti sjálfstæð-
inu og fól sig vernd samábyrgð-
arinnar, þegar hrÖrnun líkamans
tók að ágerast og andinn að þurfa
hressingar salmíakspíritusins við.
Framh.
Verstunarnámsskeið.
Lengi hefir verið þörf á nám-
skeiði fyrir verslunarfólk, þar sem
því væri veitt hagnýt mentun í
tungumálum og helstu verslunar-
greinum.
Að vísu hafa nokkrir kvöldskól-
ar starfað undanfarandi ár, en
þeir hafa ekki getað fullnægt þeim
kröfum, sem gerðar hafa verið og
gera á til slíkra skóla, svo að
íull nauðsyn er að bæta úr þessu.
Fyrir tveim árum hjelt verslun-
armannaf jelagið „Merkúr“ nám-
skeið fyrir verslunarfólk, sem vildi
afla sjer aukinnar þekkingar í
verslunarfræðum. Námskeiðið var
vel sótt og tókst ágætlega — varð
nemendum að gagni og fjelaginu
til sóma.
I vetur ætlar sama fjelag að
halda uppi námskeiði með svipuðu
sniði og áður, ef nægileg þátttaka
iæst. Kent verður í fimm mánuði
(október, nóv., jan., febr., mars),
á kvöldin frá kl. 8 til 10. Nám-
skeiðinu verður skift í tvær deild-
ir, deild fyrir þá, sem lítið hafa
lært áður, og aðra deild fyrir þá,
sem lokið hafa prófi frá Versl-
unarskólanum, eða öðlast hafa á-
iíka þekkingu. Kent verður þrjú
kvöld í viku í hvorri deild, og
þessar námsgreinar verða kendar:
Bókfærsla, reiknfngur, þýska, hag-
fræði og verslunarsaga. — Tvær
síðastnefndar greinir verða kend-
ar með fyrirlestrum.
Til kenslunnar mun verða vand-
að hið besta, og húsnæði hefir ver-
ið fengið endurgjaldslaust í Landa
kotsskóla. Kenslugjald er afar-
lágt, svo flestum eða öllum mun
verða kleift að sækja námskeiðið.
■mrmmnmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmma^mmmm
Ástin sigrar.
— Ekki ennþá, svaraði Diana.
— Ekki ennþá?
— Iíann ætlar að borða kvöld-
verð í kvöld hjá Newlington.
Ruth lá við að æpa upp. llún
hnje niður á stólinn aftur, eins og
þessar frjettir hefðu yfirbugað
hana.
Nú varð löng þögn, sem gerði
Díönu reiða, því að hún heiintaði
að fá að vita, hvað fra'iika hennar
hugsaði um þetta. — Það verður
að gera honuin aðvart, hjelt hún
áfram.
— En hvernig ætti það að verða?
spurði Ruth. — Ef við gerum hon-
Biöjiö um
Colman’s
Fæst allstaðar.
Timbuffnrepsliin
n P.W.Jacobsen & Sðn.
Stofnuð 1824
Slmnefnii Granfuru — Carl-1 undsgade, K henhavn C.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá Kaupm.höfn.
Eik til skipasmíCa. — Einnig heila skipsfarma frá SvíþjóC.
Hef ver>slað við ísland 80 áe*.
ar
Schlflter < CCCCCC
fjórgengis þjapparalaus diesselvjel, sparneytin ódýr en góð.
Hafnarstræti 18. fl.f. Bafmagn. S í m i 1005.
Barneplejeatdellng.
Grundlg praktisk os tsoretisk Underoisnlns i alt husllít Arbelde os Bemepleje.
Skolen udpidet - Centralcarme operalt - Nyt Kursus besynder 1 Nonember o$ t. nej.
Pris 115 Kr. mdl. - Protjram sendes. - 5t#tsunderst0ttelse Kan seses
^Trií.^SoreKn _n ^ úestergaard, rorstanderindi.
VOrnbílar
Stefáns 111. Bergmanns
fara daglega milli Keflavíkur og Reykjavíkur, og flytja
<■- n—w
allskonar vörur gegn sanngjarnri borgun.
Afgreiðsla þeirra í Reykjavík er á Laugaveg 33,
hjá kaupm. SÍMONI JÓNSSYNI, Sími 221, heimasími
2236. í Keflavík hjá STEFÁNI BERGMANN, Sími 15.
um aðvart, þá svíkjum vijð Sir
Rowland.
— Sir Rowland! endurtók Díana
með fyrirlitningu.
— Og Richard, hjelt Ruth áfram.
— Já, og Newlington, og allir
þessir bölvaðir þorparar, sem eru
tengdir við þetta morðfyrirtæki.
Iíana þá, helt hún áfram, .ætlar
þú að aðvara hann eða á jeg að
gera það. Augu Ruth hvörfluðu
yfir hið föla og órólega andlit
frænku sinnar. Hefirðu hugsað um
það, hvað þetta hefir í för með
sjer. Hefirðu hugsað um aumingja
fólkið, sem, mun þjást, þar til her-
toginn verður handtekinn og bund-
inn verður endi á byltinguna.
— Jeg hefi ekkert hugsað um
það, svaraði Díana, en jeg veit. að
Wilding er hjerna og það er mjög
líklegt að hann verði drepinn áður
en klukkutíminn er liðinn .
— Segðu mjer, ertu viss um
þetta, sagði Ruth.
— Jeg heyrði mann þinn segja
það sjálfan, svaraði Díana og s&gði
henni í fám orðum frá þvi hvernig
hún mætti Wilding.
Ruth sat, um stund og horfði í
gaupnir sjer, á meðan hún velti
fvrir sjer því, sem Díana hafði
sagt henni.
— Hvað á jeg að gera, Díana?
spurði hún loksins.
-— Það er ekki nema eitt, sem þú
getuiv gert. Farðu og gerðu Wild-
ing aðvart.
— En Richardf
— Wilding bjargaði lífi Ric-
liards.
— Já, jeg' veit það, 'mjer ber
skylda til að .gera honum aðvart.
— En hversvegna hikar þú þá?
-— Mjer ber líka skylda til að
halda trygð við Richard, og að
hugsa um blessað fólkið-, sem hef-
ir látið ginnast út í þetta, sagði
Ruth hálkkveinandi. Ef að jeg
vara Wilding við, þá er alt ónýtt.
Díana stappaði niður fætinum
bálreið. — Ef að jeg hefði biiist
við, að þú værir svona, þá liefði
jeg sjálf gert honum aðvart.
— Hvers ^gna gerðir þú það
ekki ?
— Af því að mjer fanst jeg
mundi gera þjer greiða með því
,j gefa þjer tækifæri til að greiða
skuld þá, er þú stendur í við
Wilding.
— Díana, jeg get það ekki.