Alþýðublaðið - 24.01.1929, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
IBES
llii
iltBæSSGR
!
jj Telpu- og unglinga- |
I kjólar, svuntur fyrir »
Z fullorðna og börn. |
1 Morgunkjólar, hvítir §
- sloppar og margt ”
I
fleira.
I
1“ Matthíláur Bjðmsdóííir.
Laugavegi 23.
BEt
fisŒss
kr. og Friðrik Ásmundsson Brekk-
an 500 kr.
Skyndisala*i,
,sem nú er hjá Haraldi, er með
öðrum hætti en vant er. I í>taö
pess að áður hafa allar skyndi-
Söluvörur verið settar fram sam-
tímis, hafa þær nú verið flokk-
aðar niður og eru ákveðnir fliokk-
ar seldir d,aglega. Er þetta gert
vegna hins mikla fjölda viðskiifta-
vina verzlunarinnar. — Á þenna
hátt dreifist mesta ösin og verð-
ur því hægra að komast að.
Veðrið.
' Kl, 8 í morgun var loftþrýsting
óvenjulega mikil (um 780 milli-
metrar) á íslandi og Norðaustur-
Grænlandi. Yfirleitt logn og bjart-
viðri um alt land, —■ víðast 0—3
stiga hiti. Útliit er fyrir, aö góö-
viðrið haldist óbreytt í nóft og
á morgun, en síðan rná búast við
hægri norðanátt, einkum austan-
lands. —
Kristiieg sámkoma
er i kvöld kl. 8 á Njálsgötu 1.
„Mgbl.“-ritstjórinn glepsar til
verkamanna.
Greinin „Frá höfnitmi í gær‘‘,
sem birtisrt í „Mgbl.“, er sorglegt
dæmi upp á sálarástand og ving-
ulskap „Mgbl.“-ritstjóranna. —
Grein þessi segir fxá, hvernig um-
horfs hafi verið við höfnina í
fyrra dag og eitt af því merkileg-
asta, sem Valtýr sér, eru verka-
mennimir, sem vinna í „Lyru".
Ekki getur íhaldsþýið stilit mann-
skemdatilhnfeigingu s.'na, er það
sér verkamennina, heldur sendir
þeim hnútu: „ ... Verkamenn
þeir, sem unnu við „Lyru“ í gær,
sýndust övenjulega röskir og
handfljótir. . . . .“ Hér er Valtýr
áð gefa í iskyn, að verkamenn séu
ekki vanir því að taka rösklega
til vinnu sinnar, og það sé því
óvanalegt að sjá þá vinna vel.
— Valtýr er víst óvanur því að
koma niður á hafnarbakka og
mun því lítt þekkja til vinnu-
hátta verkamanna þar. Mönnum
eins og honum ferst illa að kasta
slæpingjahnútum til veTkamanna.
Verh m :ður.
Til Strandarkirkju.
Áheit frá G. G. 5 krónur.
Ðanzskóíi Sígurðar Guðmmids-
sonar
þar fellur úr æfing í þessari
viku, en verður framvegis alt af
á sunruudögum á Jaðri.
„Mgbl“
þykist v;st vera að predika fyiir
Bandaríkjamönnum, hve bannlög-
in séu þeim dýx. Líklega verður
það að vaxa talsvert mikið í á-
liti ti+- þess, að Bandaríkjamenn
taki ráðleggingar þess til {jre-ina.
Þeim samherjunium, ,,Mgbl.“ og
„Stormi“, hefir löngum vejið illla
við áfengisleysi, þótt „Mgbl.“ þyk-
ist stundum vera bindind>i(sblað(!).
præðls-
herion
h.eldur hljómleikahátíð í sam-
komusal sínum föstudaginn 25.
jan. kl. 8 síðd.
Horna- og strengja-hljóöfæn.
Einsöngur. Fiðlusóló o. fl.
Stabskapteinn Árni M. Jóhann-
esson stjórnar.
Inngangur 50 aura.
Óeirðir í Japan.
Uindanfarið hafa miklar óeitðir
og jafnvel götubardagar geisað í
Japan. Sérstaklega hefir mikið
torið á upphlaupum í stærstu
iðnaðarbæjunium. Japanska .auð-
valdið er nú á hröðum skrefum
upp á við. Ríkið sjálft er aði
verða eitt af volduguslu auðvalds-
ríkjum jarðar, vellríkt á yfirboírð-
inu, heragi mikill, landvinniinga-
stefna rikir og vélamenningin her-
tekur hugi allra. Þessu öllu fylg-
ir auðvitað atvinnuleysi, fátækt-
fjöldans og eymd. Einstaklings-
gróðinn situr í fyrirrúmi, hagur
heildarinnar á hakamum. Nú eru
samtök verka-lýðsins að vaxa;
finst yílrráðastéttinni það spá illu
og gerir því alt til að hamla þeim
viðgangi. Nýlega gengu verka-
'nienn í ýmsuim bæjum kröfu-
göngu. Kröföust þeir þá stytfri
vinnutíma, hærra kaupgjalds, af-
náms útgjalda til hers og fio/ta.
Lögreglunni var skipað að hiindra
þessar kröfugöngur, en afleiðing-
in varð sú, að margir voru drepn-
ir af báðum og fjöldi sæfðist.
Sama baráttan alls staðar: kúg-
aðir gegn kúgurum.
Viðgerðir. Viðgerð á öllum
eldhúsáhöldum, saumavélum,
grammófónum, regnhlifum og
öðrum smærri áhöldum, Fljótt af
hendi leyst. Einnig soðnir saman
alls konar hlutir úr potti, járni,
kopar og aluminium. — Viðgerð-
arvinnustofan Hvg. 62,
Kápur fast með mjög lágu
verði tilbúnar og eftir máli út
þennan tnánuð. Mikið úrval af
taubútum. Saumastofan Þingholts-
stræti 1.
Leðurhanzki tapaðist við
Suður-Pólana um daginn. Georg
Finnsson, Laugavegi 53.
Danzskóli Sig. Gudm.'indrsonar,
Næsta danzæfing sunnudaginn 3.
febr. á Jaðri. Kenni Nýjan Char-
leston, Nýjan Vals og Yale Blues.
Pakki með golftreyju, rauð- og
blá-köflóttri, með rauðu belti,
týndist á lauga rdagimi var úr
HÍjóðfærahúsinu. Sá, sem kynni
aö geta gefið upplýs'.ngar, snuil
sér í síma 656. Góð ómakslatm!
Iism*3t3UTs:jíH Myndir, Mynda-
rammar, Langódýrast. Vörusalinn,
Klapparsíig 27.
Sérsíok de£M -fyrir pressing-
ar og viðgerðir alls konar á karl-
mannafatuaði. Fljót afgreiðsla
Guðm, B. Vikar, Laugavegi 21.
Sími 658.
Sökkjfflff — SeM&íar — Sekkatr
frá prjðnastofxmni Malin ert 1®*
lenzktr, endfngarheztir, hlýfasíig.
Verziið við líjfear.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Haraldur Guðmundsson.
A1 þýðuprentsmið jan.
Upton Sínelair: Jinamie Hlggins.
í ófriðnum. „Séxðu ekki, hvað þeir ætla
sér? Og ef við eigum að spoirna við þessu,
þá verðum við að gera það tafarlaust, ábur
en það er orðið of saiint. Værl ekM alveg
eíns gott fyrir mig að lenda í fanigelsi hér
í Leesville,. eins og að láta flytja mig héðan
til Evrópu og skjóta mig þar eða verða
karan ske drekt af neðarasjávarbát á Jeið-
inni?“
Og nú kom ný skelfing inn í líf Lizzits,
er hélt vöku fyrir henni í margar nætur
og gróðursetti í fyrsta skifti í móðurhjartá
heranar hugsuninp, að ófriðurinn gæti komið
berani víð. „Hvað á að verða af bömunum?'1
isagði. hún grátaindi; og Jdmmie svaraði:
„Hver ætli skifti sér ,svo sem af verka-
mamnabörnu’m með þessu heivizka auðvalds-
fyrirkomulagi ?“
II.
Jimmie fékk nú að ,fara s;nu fraim uttn hríð.
Hann fór inn í Leesvilie og hjátpaði til að
dreifa ritum meðal manna, ihélt á kyndlunuim
á strætaíundum, þar sem sumir æptu að
þeim, en aðrir vörðu þá, svo að lögireglan
varð að skerast í leikinn til þess að íyritr-
byggja -óeirðir. Þab var um þetta layti. seni.
herskár meiri hluti var að reyna að koim
í gegn um Senatið yfirlýsingu um -ófráð á
hendur Þýzkalaindi, en fáeinir fráöarmenn
fengu því. afstýrt rétt áÖur en að Senatintu
sleit, svo að frestur fékst í nokfcrair vikur.
Það fór eftir afstöðu manna, hve-rnig á þetta
verk var litið. Forsetinn kallaðL þá „þrjózku-
fulla menn“, og Wall Street blöðin vildu
sýnilega láta hengja þá; hins vegar leit
Jimmie Higgins o-g félagar hans í deildinmí
á þá sem hetjur og bjargvætti mannkynsins.
Jafnaðarmennirnir héldu því fram, að for-
setinn hafði verið endurkosinn einufflgis fjór-
um mánuðum áður með atkvæoúm friðar-
manna og meö friðarstefnuskrá, og nú væri
hanra að steypa landiinu út í ófrjð, og bölva
þeim, sem stóðu við hans fyrri samnfæringu!
Og nú bárust enn aðrar fréttir, sem ollu
þvi, að Jimmie réði sér vaxla fyrir geðshræir-
ingu. Engar fréttir höfðu náðst frá Petro-
grad í þrjá daga, og þá kom skýrsla, sem.
kveikti í veröld allri — keisaranum hafði
verið velt af stóii, rússneska þjóðin var
frjáls! Jimmie gat naumast trúað sinum eig-
in augum; hainn fór á fund í deildmnji' þrem-
ur kvöldum síðar, og þar voru félagar fagn-
andi, eins og þcfr hefðu lagt undir sig
heiminn. Hér var einmitt það að gerast, sem
þ-eir höfðu verið að predika dag eftir dag
öll þessi þreytandi ár, þrátt fyrir spott,
hatur og ofsófcnir; hér var þjóðfélagsbylt-
ingin og barði að dyrum hjá heiminuim!
Þetta hlarat að breiðast til AusturrJ'kis, og
Þýzkalands, til Ítalíu, Fxakklands, Englands
- og svo til Leesville! Alls staðar myndi
fólkið ná rétti sínum, og ófriður og harðr
stjórn hverfa eiras og hræðileg martröð!
Hver ræðumaðurinn eftir anraan kom upp
á pallinn til þess að boða hina björtu fram-
tíð; þeir sungu Marseiliaisinn og Alþjóða-
sönginn, og Rússarnir, sem við voru staddir,
féllust í faðma og -,tárin streymdu niður
kinnar þeirra. Það var samþykt að þeir
'skyldu efna til allsheirjarfundar tafarlaust,
tii þess að skýtra þennan fáheyrða atburö
fyrir íbúum borgarinnar. Þá var einnig sam-
þykt, að þeir skyldu standa fastara era
nokkru sinni áður saman gegn ófriðnumi.
Hvaða vit var í því nú fyrir Amexíku að
faxa að taka upp bernað, þegar þjóðfélags-
byltingin baxði að dyrum heiimsins?
Og Jimmie tók til höndunum með meiri
ákafa en nokfcru sinni áður, og varði itú
öHum tima sínuim til úthreiðsluimála. Það
sýndist vera ógerningur fyrir hann að fá