Morgunblaðið - 22.12.1929, Síða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Nú eru hinar marg eftir-
spurðu 7 Hk: vjelar
loks komnar.
C- PROPPÉ,
18 aura.
Glæný egg bosta
aðeins 18 anta f
Jeg vil benda þeim á eitt tækifæri.
Hjer á Vifilsstöðum liggur ung
stúlka veik, hún á hvorki föður nje'
móður á lífi nje aðra, sem rjetta
henni hjálparhönd eða gleðja hana
nú um jólin. Hún hefir altaf verið
heilsulaus, en þó bjargast af til
þessa. Þegar þið, kæru Reykvík-
ingar, nú um jólin úthlutið dýrum
gjöfum til vina og vandamaxma
jje'irra, sem nóg áttu fyrir, þá
verður gleðin ekki eins innileg
eins og hún væri að vita sig hafa
glatt þann með jólagjöf, sem ekk-
ert átti fyrir.
Morgunblaðið tekur góðfúslega
við gjöfum til stúlku þessarar og
gefur nánari upplýsingar.
Me'ð fyrirfram þakklæti.
Vinstúlka.
Fjallkonu-
skó-
svertan
best.
Hlf. Efnagerð Reyhjavíkuc.
Sogsvirkjunin.
Útboð á láni og framkvæmd
verksins.
'Fyrir síðustu bæjarstjórnar-
fundi lá fundargerð rafmagns-
nefndar frá 16. þ. m. þar sem
Sogsvirkjunin var til umræðu.
Var þar lagt til, og síðan sam
þykt í bæjarstjórn, að senda 6
verksölum öll gögn málsins,
svo þeir gætu boðið í verkið.
Voru það þessir:
Siemens-Schuckert, Berlin.
Allgemeine Elektrizitátssgesell-
schaft. Berlin.
Bergmann Elektriztwerke, Ber-
lin.
Kampmann, Kjerulf og Saxild,
Khöfn.
F. H. Krebs, Khöfn.
Jón Þorláksson, Reykjavík.
N. C. tylonberg, Khöfn.
Höier & Ellefsen, Oslo.
2 danskir og 2 þýskir verk-
salar hafa látið uppi, að þeir
myndu vera til með að útvega
ffje til verksins.
Sendir hafa verið útboðsskil-
jmálar, útboðslýsing, almenn lýs
ing á staðháttum og fyirlits-,
skýrsla yfir fjárhagsástand bæj
arins og landsins.
Útboðsfrestur til 1. apríl.
Útboð á Iáninu hefir verið
Tækt tengt við
bæ j ar str anminn,
gefur hliómmeira
og hljómfegurra
a
Merki E. W. 373.
3 lampa skermgitter viðtæki fyrir allar
breytistraumsspennur. — óvenju hljóm-
sterkt og skýrt afkast. Á viðtækið heyrast
hinar stærri útvarpsstöðvar. Innstilling
stöðva með einu handtaki.
Merki E. W. 496.
4 lampa skermgitter viðtæki, er fullnægir
hinum allra vandlátustu.Tækið er fyrir all-
ar breytistraumsspennur. Evrópustöðvar
heyrast án loftnets. ,
Merki E. G. 497.
•4 lampa skergitter viðtæki fyrir jafn-
straum 160 og 220 Volta spennu. Lang-
drag tækisins er hið sama og E. W; 496.
Dr. Georg Seibt, Berlin, Schönelserg.
m

Saðunah.
fífli. Jeg skal svei mje'r hefna mín
á þeim.
9. kapítuli.
Ástin er sterkust.
Þrátt fyrir loforð það, sem
Editha hafði gefið Sandown lá-
varði, var hún óðar en vari farin
að kalla hann Ronnie. Kunnings-
skapur þeirra hafði byrjað vel, og
hann var, þegar hjer var komið
sögunni, orðinn að mikilli vináttu,
að ekki verði sagt ást.
Það var að vísu satt, að Ronnie
var ekkert afburða-gáfnaljós, eti
venjan er nú einu sinni sú, að
konur gera ekki sjerlega háar kröf-
ui í þá átt til karlmanna, sem þær
velja sjer fyrir maka. Hann var
opinskár, heiðarlegur í orði og æði
og hann hafði sjerstakan yndis-
þokka, sem gerði hann aðlaðandi
hjá öllu kvenfólki. f au'gum henn-
ar var Laroche að vísu gáfaður og
þægilegur í umgengni, en á bak
við alla framkomu hans var eitt-
hvað þungt og dimt, sem hafði
óþægileg áhrif.
En öll framkoma Sandowns var
hressandi og eðlileg, og Editha,
sem elskaði móður sína mikið, sá
þegar, hve' aðlaðandi var ást hans
á hinum eyðslusama vandræða-
manni, föður hans. Hún fann, að
hann elskaði föður sinn ekki fyrir
það, hve mikið hann hafði gert
fyrir hann, en hún gat ekki varist
þess að láta sjer detta það í hug,
að hann mundi líklega elska konu,
sem elskaði hann heitt á móti, e’nn
heitar.
Það er ekki sanngjarnt nð segja,
að jarlinn væri neitt sjerstaklega
hlyntur samdrætti þeirra hjóna-
Jeysanna, enda kállaði hann það
„óhentugt skot“ hjá syni sínum.
Hann athugaði með vanþóknun
samdrátt þeirra, og enda þótt hon-
um litist í sjálfu sjer vel á.Ed-
ithu, ]iá var honum alls ekki um
iað, að hún yrði jarslfrú af Wans-
ford.
En þrátt fyrir það, að honum
mislíkaði þetta, þá fann hann vel,
hve lítils hann mátti sín. Ronnie
var sjálfs sín ráðandi að öllu leyti,
og gat ekki haft neitt gagn af
auglýst hjer í blöðunum. Áætl
unin hljóðar upp á rúml. 6 mil-
jónir, en sókt er eftir 7 milj. kr.
láni.
Á rafmagnsnefndarfundinum
var lagt fram svohljóðandi brjef
frá forsætisráðherra.
,,Eftir móttöku brjefs yðar,
herra borgarstjóri, dags. 9. þ.
m., skal yður hjer með tjáð að
ráðuneytið mun veita leyfi til
að Reykjavíkurkaupstaður noti
Sogið til raforkuvirkjunar, og
mun endanlegt leyfi til þess|
gefið út bráðlega“.
Fáist tilboð í fje, og fram-
kvæmd verksins, sem hægt er
að ganga að, verður byrjað á
verkinu á næsta vori.
Jðlatrie
Það sem eftir er óselt af jólatrjám verður selt með
gjafverði
Komið strax, meðan eitthvað er til óselt.
Havana.
(Geir H. Zoega).
AV. Jólatrjen eru til sýnis og sölu í Aðalstræti 2,
portinu næst Ingólfs Apóteki.
honum úr klípunni, en hinsvegar þyí aí') hann var ómannble'ndinn að
vissu þeir, að fyr hafði það komið eðlisfari, og enda þótt hann enn
* * * fyrir, að meiri fjármálamenn höfðu elskaði ltonu sína afar heitt, þá lá
————i___ 1 orðið gjaldþrota. honuin oft við að óska, að hún
I Sandown hjelt ástleitni sinni væri ekki eins gefin fyrir heimboð
föður sínum að því leyti, enda j áfram með hálfu meiri krafti, eftir °8 veislur og hún var.
hafði gamli maðurinn miklu fram-jag faðir hans var farinn burtu, J Laroche liafði því nóg tækifæri
ar gagn af peningum hans. Nú en(ja mætti Editha honum á miðri! til að athuga ástamál þeirra Ed-
þótti Ronnie ákaflega vænt um
pabba sinn, og það he'fði mátt
ætla, að hann mundi fara nokkuð
eftir hans ráðum, en undir því
yfirborði, sem hið brosandi andlit
hans sýndi, var sjálfstæð dóm-
greind og nokkur viljafesta, og
auk þess vita allir, að engu tauti
verður komið við mann, sem er
ástfanginn.
Það varð því úr, að liann liafði
sig á burtu að hálfum mánuði
loknum með ávísun frá May upp
á tíu þúsund pund í vasanum. —
Það hafði tekið May allan þennan
tíma að útvega þetta fje, því að
enda þótt bankastjórarnir væru
enn kurteisir við hann hið ytra,
var þó langt frá því, að lánstraust
hans í bönkunum væri hið sama
og verið hefði. Óhöpp frjettast
fljótt innan fjármálaheimsins, og
bankastjórarnir vissu, að enda þótt
fjárhagur hans væri enn í fullum
blóma, hvað bækur' snerti, þá gátu
þeir gert sjer í hugarlund, að
vafasamt væri um hann. Þeir vissu
að öll Jíkindi^ væru til, að hygg-
indi hans og reynsla mundu bjarga
leið. Það er að vísu rangt, að segja, ithu og Ronnie, og engin furða
að hann hafi alve'g kært sig lcoll-1 var, að hann var farinn að hata
óttan með andúð föður síns á ráða- ^hinn unga aðalsmann, sem á
hagnum, og hann vissi vel, að , skömmum tíma hafði lieillað það
þannig og miklu ver mundi öll. hjarta, se'm hann fyrir nokkru
ættin láta, en hann fann vel, að liafði haldið, að olskaði sig.
hann var sjálfstæður, og að honum
komu ekkert andúð þeirra frænda
eða samúð við.
Hann var vanur að gnísta tönn-
um af hatri og óska honum til hins
allra neðsta, en honum var enn
Það kom varla fyrir, að Laroehe ekki alveg ljóst, hvernig hann ætti
Jjeti sjá sig hjá fjölskyldu hús- að ná því takmarki, sem liann
bónda síns. Kunningsskapur lians hafði sett sjer, að hefna sín á
við May hafði beðið alvarlegan
hnekki, er hinn síðarnefndi gift-
ist, og það hafði e'kki orðið til að
bæta sambúðina, að Editha hafði
hryggbrotið hann. Hann var of
stoltur til að geta eftir hryggbrot-
ið gert sjer að góðu vináttu henn-
ar, og honum þótti því fremúr
vænt um breytinguna.
Hann kom samt oftast í stóru
boðin, sem haldin voru oft í viku,
eftir að Sadunah tók við hús-
móðurstörfum, og hann var oft
viðstaddur smærri veislur. — Viðiritarinn hafði ekJii komist i,
þessi tækifæri var May einnig við- hefði hann ekki hikað við
staddur, en það var ekki laust við, j afla sje’r þeirra til að geta komið
að honum leiddist mannfjöldinn, 'hefnd sinni fram. Hann hafði hugs-
„hyskinu“. Hann hafði að vísu
fengið nokkrar efasemdir um sið-
gæði húsbónda síns, enda var slikt
nokkurn veginn augljóst, af þvív
að hann umgekst annan eins erki-
bófa og Jaffray. En ennþá hafði
lionum ekki tekist að lcomast að
neinu vísu.
Ef hann liefði vitað fyrir vístr
að eitthvert sönnunargagn væri
að finna í skáp þeim, sem May
geymdi lykilinn að, og sem var
hin eína hirsla í hans vörslum, sem
þá
að