Morgunblaðið - 31.12.1929, Síða 9

Þriðjudaginn 31. desember 1929.
9

tiýdr
eg þöl\k fyrir viSskftítt
d liðna arinu.
ksiióvdtryggingarfjelag císlancts h.j.
%s>
1.-1.-1930.
Gska öllum viðskiftavinum
gleðilcgs nýars meS þökþ fijrir
lidna drid.
'fJadafhla/LfóiMiócn
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á liðna árinu.
S. Jóhannesdóttir.

GLEÐILEGT NÝÁR !
Þökk fyrir viðskiJtin á liðna árinu.
Gísli & Kristinn.

a, Z-ZZ.
/f % „.
_> ii- - -O OJ'
GLEÐILEGT NÝÁR !
Þökkum liðna árið.
Silkibúðin.
Myndin hjer að ofan er frá kaffistofu Björns Björnssonar, er
getið var um í blaðinu í fyrradag. Sýnir myndin til vinstri vjelina,
sem býr til kaffi, gosdrykki o. f L, auk þess sem húu kælir kökur
og öl, sem selt er. Fyrir enda sjest inn í litla kaffistofu, en þær eru
alls þrjár. Maðurinn við afgreiðsluborðið er Mr. Osborne.
Aramótin.
Eftir Jón Þorláksson.
Liðna árið hefir verið mjög hag-
stætt fyrir atvinnurekstur lands-
rnanna á flestum sviðum, og er
liið þriðja í röðinni af samfeldum
góðærum. Fullkomnar hagskýrsl-
ur eru því miður ekki koinnar út
nema fyrir hið fyrsta þessara ára,
árið 1927. Niðurstaðan hefir það
árið orðið talsvert óhagstætt verð-
lag á afurðum landsmanna; verð-
vísitalan fyrir aðfluttar vörur var
165, en fyrir útfluttar vörur ein-
ungis 132, þ. e. landsmenn hafa
ekki fengið fyrir hverja einingu
af innlendum afurðum nema 80%
af því útlenda vörumagni, sem
fjekst 1913—1914. En framleiðsl-
an hefiir orðið talsvert meira en
tvöföld að vöxtunum á við 1913—
1914, vísitalan fyrir iitflutt vöru-
magn komist upp í 238 móts við
100 í stríðsbyrjun, og* þetta mikla
vörumagn hefir gert meira en að
bæta upp hið óhagstæða verðlag.
Heildarniðurstaðan er sú, að lands
menn hafa árið 1927 flutt inn og
borgað 79 meira af erlendum
vörum en 1913—14, og haft þó
rjett við 10 milj. kr. afgangs, sem
verðmæti útfluttu vörunnar fór
fram úr verðmæti hinnar inn-
fluttu.
Eftir skýrslum þeim, sem liggja
fvrir um fiskaflann á nýliðna ár-
inu, má ætla, að hann sje meiri
en nokkru sinni áður að vöxtum.
Verðlagið hefir þótt viðunandi, en
mig grunar, að skýrslur liagstof-
unnar muni leiða eitthvað svipað
í Ijós á sínum tíma, að því e'r
verðlag ársins 1929 snertir, eins
og nú er sjeð orðið að verið hefir
árið 1927. Hið almenna lögmál, að
hraðvaxandi framleiðsla á tiltek-
inni vörutegund selst ekki nema
fvrir lækkandi verð, mun vera að
ge'ra sig gildandi á saltfisksmark-
aðnum og úrlausnin getur naum-
ast orðið önnur en sú, að koma
einhverju töluverðu af aflaaukn-
ingu framtíðarinnar á annan mark
að með öðruvísi verkun.
Á tveim sviðum sjávarútvegs-
ins hefir liðna árið gefið aðvörun-
armerki, sem veita verður fylsta
athygli. Einokunartilhögunin á
síldarverkun og síldarsölu hefir
gert allan þann atvinnuveg að
sjúkum lim. Þrátt fyrir óvenju-
mikinn síldarafla fyrri hluta veiði-
tímans, hafa margir þeirra sjó-
manna, sem stunduðu sumarat-
vinnu á síldveiðiskipum, gengið
algerlega slyppir frá þessari at-
vinnu ,,bjargræðiotímans‘ ‘. Þess
eru dæmi, að þeir hafa ekki haft
fyrir fæði. Margt verkafólk í
landi, sem ætlaði að stunda síldar-
verkun, hefir sÖmu sögu að
segja. Ái-ið sýndi til fulls, hver
fjarstæða það er að ætla sjer að
„skipuleggja“ í■ einokunarhelsi
þann atvinnuveg, sem háður er
jafnófyrirsjáanlegum og óviðráð-
anlegum grundvallarskilyrðum,
se'm síldargöngur eru.
Þá er afkoma togaraútgerðar-
innar í Reykjavík og Hafnarfirði
ekki síður alvarlegt íhugunarefni.
Undanfarinn góðæriskafla hefir
hún barist i bökkum, niörg skipin
lítið getað grvnt á skuldum, ekk-
ert getað lagt til liliðar fyrir fyrn-
ingu eða til endurnýjunar. Niður-
staðan er sú, að flotinn er að
ganga úr sje'r. Algengast mun vera
að hluthafar í þessum útgerðar-
fjelögum hafa engan arð fengið
þessi árin, enda má nú heita, að
enginn maður vilji leggja fje i
togaraútgerð. Ef þessu heldur á-
fram, er atvinnuve'gurinn í stór-
hættu þegar skipin, sem fæst eru
yngri en frá 1919—21, eru útslitin,
og þess verður ekki nema fá ár að
bíða. Orsakirnar til þessa ástands
kunna að vera ýmsar, og brestur
mig Tvunnugleika til að rekja þær
allar. En ein liggur í augum uppi,
ng hún er sú, að þessi atvinuuveg-
ur er ofþjakaður af sköttum. Hve-
nær sem einhver rekstrarafgangur
verður á pappírnum, tekur ríki og'
bæjarfjelag stærstu sreiðina af
honum. Ef þessum atvinnuvegi
hnignar fyrir alvöru, þá lendir
þyngsti skellurinn auðvitað á sjó-
mönnunum og öðru starfsfólki.
Það missir atvinnuna. En svo vill
nú til, að forsprakkar Alþýðu-
flokksins, sem telur sig sjerstak-
lega vera í fyrirsvari fyrir hags-
K' ~ —
OLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á
Jiðna árinu.
Húsgagndverslun
Kristjáns Siggeirssonar.
m ..- J5
í GLEÐILEGS NÝÁRS I
• •
• •
• óskar öllum viðskiftavin- •
• •
* Z
• um smum. •
Tóbakshúsið.
GLEÐILEGS NÝÁRS
óskar öllum viðskiftavin-
um sínum.
Verslunin Hamborg.

GLEÐILEGS NÝÁRS
óska öllum
Gosdrykkja- og aldinsafa-
gerðin Sanitas.
GLEÐILEGS NÝÁRS
óskar öllum viðskiftavin-
um sínum.
Versl. Klöpp.

GLEÐILEGS NÝÁRS
óskar öllum viðskiftavin-
um sínum.
Verslunin Björninn.