Morgunblaðið - 03.06.1930, Blaðsíða 5

Þriðjudag 3. júní 1930.
5
Höfnm fyrirllggjandl:
Járngirðingastólpa 6’
Verðið er sjerstaklega lágt, ef keypt er yfir 100 stykki
í einu. Öllum, sem reynt hafa, þykja okkar stólpar þeir
bestu sem fáanlegir eru hjer á landi.
. CARLUKE, scotland.
SGOTT’s heimsfræga
ávaxtasnlta
jafnan fyrirliggjandi. •-
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Frysti og kælihnsið
„Hrimnir11, Lanfásveg 13.
(í kjallara Ungmenafjelags hússins) er tekið til starfa-
Kælir fisk og kjöt og geymir með sjerstakri nýtísku að-
ferð. — Frystir einnig hið sama. — Tekur til geymslu:
egg, smjör, ávexti, grænmeti og alt sem geymast þarf á
sjerstökum hita eða kuldagráðum.
NB. Alt verður að vera óskemt, sem í kælirúmin kemur
• Sími 2400. Heimasími forstjórans 1763.
Tll sfiln.
•
er mk. „Arthur & Fanny“, í. S. 264, brto 46 tonn með 84
hk. Tuxhammótor, grunnfærum, rá og reiða og öllu til-
heyrandi. Skip og vjel og alt annað í ágætu standí. Gang-
hraði 8—9 mílur í vöku. Skipið rúmgott og því mjög hent-
ugt til síldveiða.
Væntanlegur kaupandi semji við undirritaðann fyrir
25. júní næstjkomandi.
ísafirði, 21. maí 1930.
F. h. h.f. Djúpbáturinn.
Öfafnr Pálssoa.
Takifæriakanp.
Píanó og orgel
ný og notnð, seljast f
Htjóðfærasöfnnni, Langaveg 19.
Timburweraiun -
P.W.Jacobsen # Sön.
Stofnuð 1824 *
Slmnefnli Granfuru - Carl-lundsgade, K henhairn C.
• Selnr tfmbur í stærri og amærri sendingTim £rá Kaupm.höfn.
Einnig heila skipsfarma frá SríþjóO.
* Eik til skipasmíCa.
Hef verslað við ísland í 80 ár.
••••••••••• ••• •••••••••••••••########••• ###-•• ##'## #
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
#•
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
• •
•••
• ••

Degar dómsmáiaráðherrann
„kippir í liðinn“!
í 32. tbl. „Tímans“ (17. maí)
í-itar herra dómsmálaráðherra Jón-
as Jónsson um „hina pólitísku
morðtilraun Morgunblaðsmanna.‘ ‘
— í þéirri grein minnist hann
lítillega á mig og virðist gefa í
skyn, að jeg hafi notað stöðu mína
sem forstöðumaður heilsuhælisins,
til þess að auðga sjálfan mig á
óleyfilegan hátt, og blandað sam-
an fjárhag mínum og heilsuhælis-
ins. Ráðherrann segir: „Um ára-
mótin hafði jeg með brjefi til
Sigurðar Magnússonar á Vífilsstöð
um og Þ. Sv. á Kleppi lagt svo
fyrir. að fjárhagur spítalanna
skyldi með öllu óháður þeirra eig-
in fjármálum. Reiddust þeir báðir
þessum afskiftum og hófst með því
nýr þáttur í samsæri því gegn
mjer, sem lengi liafði verið í undir
búningi. Hins vegar áleit jeg alveg
sjálfsagða embættisskyldu mína,
að láta hreint vera hreint, líka
hjá spítalalæknum". Síðar í sömu
grein: „Jeg bjóst við því að Morg-
unblaðsmenn á þingi myndu kæra
yfir því, að jeg hefði tekið hin
ólögleyfðu fríðindi af Þ. Sv. og
Sig. Magn,, og hirti vitaskuld ekki
um það fremur en önnur slík órjett-
mæt ásökunarefni". Aður hafði
ráðherrann minst á sama mál í
hinu opna brjefi til dr. Helga
Tómassonar „Stóra bomban“ (Tím
inn“ 26. febrúar)*). Þar segir:
„Um áramótin kipti jeg í lið
nokkru fjáxhagslegu ólægi, sem
átt hafði sjer stað hjá tveim stjett-
arbræðrum yðar. Ljet annar þeirra
reiði sína í ljós brjeflega til stjórn-
arinnar .... Málstaður stjettar-
bræðra yðar var þannig, að þeir
álitu sjer best hent, að ræða málið
ekki opinberlega“. Um það er ekki
af villast, að hjer er átt við okkur
Þórð Sveinsson.
Jeg tel það rjett, að draga það
ekki lengur, að verða við hinni
óbeinu áskorun dómsmálaráðherra
að ræða málið opinberlega. M. ö.
o., jeg mun skýra frá hvað mjer
og ráðherra fór á milli um nýárs-
leytið, og læt mjer nægja að birta
brjef mitt til ráðuneytisins út af
brjefi frá dómsmálaráðh., sem jeg
meðtók kl. 6 á gamlárskvöld. í
brjefi rnínu má glöggt sjá, hverjar
aðfinslurnar voru, og hvernig var
„kipt í lið“.
*) í þeirri grein ber ráðhe'rrann
fram þá staðláusu stafi, að jeg
hafi látið þau orð falla um það, að
bráðlega mundi „Stóra bomban“
falia, á Alþingi. Yæntanlega hefir
einhyer vinur ráðh. sagt honum
þessa Grónsögu. í hinni áður-
nefndu gréin um „pólitísku morð-
tilraunina“ segir ráðh.: „Og á Sig-
urði á Vífilsstöðum er brosið út af
bombunni storknað eins og hraun-
ið, þar sem sjúklingar hans
gengu“. Þessa fyndnu líkingu
mætti .skilja á þann veg, að bros
mitt sje orðið stöðugt og óbifan-
legt, við lestur hinna mörgu bombu
greina „Tímans“. En sannleikur-
inn er sá, að sumar þær greinar
eru sóðalegri og æstari enn svo,
að liægt sje' að þeim að brosa, þó
hins yegar 'bregði fyrir skoplegum
hlutum.
Vífilsstöðum 9. jan. 1930.
Jeg hefi móttekið hrjef frá hinu
háa Dóms- og kirkjumálaráðuneyti
(með 3 fylgiskjölum) dags. 28. f.
m. þar sem meðal annars eru ýms-
ar aðfinslur um stjórn mína á
hælinu og fjármálum þess. Tel jeg
rjett að syara þessu nokkrum orð-
um ekki svo mjög vegna þess að
jeg kannist við að þessar ákúrur
sjeu á rökum byg'ðar, heldur frem-
ur vegna þess, að jeg tel rjett að
það sjáist í skjölum sem snerta
Vífilsstaðahælið hverju jeg svara.
Að mjer sje „töluvert ósýnt um
fjármála- og framkvæmdastörf"
fyrir hælið, er álit ráðuneytisins.
Þau nærri 20 ár, sem jeg hefi
verið forstöðumaður hælisins, hefi
j§g ekki orðið var við neinar að-
finslur hjá yfirboðurum mínum,
og ekki heldur frá núverandi
stjérn, nema þær þrjár, sem komu
fram í nefndu brje'fi. Snerta þær
1. óþarflega hátt, stundum miður
heppilegt fólkshald. 2. ráðsmensku
mína á gróðurhúsinu, og 3. notkun
bifreiða.
Þó að tekið væri fult tillit til
þessara aðfinsla, þá virðast þær
vera ékki rnjög þýðingarmiklar i
rekstri hælisins í heild siuni. Jeg
veit e'kki betur, en að það hafi
komið fram við rannsókn reikn-
inga hælisins, að fjármálastjórnin
hafi verið sæmileg, innkaup hag-
anleg og reikningar glöggir.
Um jarðræktar- og búfram-
kvæmdir, sem gerðar liafa verið
undir minni stjórn til pess að gera
staðinn verðmætari, gagnlegri og
fegurri, œ'tla je'g eklti að fjöíyrða.
Svo hjegómlegur er jeg ekki, að
jeg sækist eftir krósi frá núver-
andi stjórn.
Ráðuneytið kennir mjer ivm „of
hátt og stundum vniður hpppilegt
fólkshald“, eti þess er ekki gætt.
að ráðuneytið, en ekki jeg bar
ábyrgð á káupgjaldinu, því það
var ákveðið af því. Annað mál er
það að það getur verið, að álit
mitt og núverandi ráðuneytis falli
ekki að öllu leyti saman um rjett-
mæjtt kaup einstöku starfsmanna.
En e'kki má ráðuneytið kenna rnjer
um það; að gjaldkeri heilsuhælis-
ins hefir á síðast liðnu ári greitt
núverandi yfirhjúkruharkonu yfir
kr. 900.00 í ferðakosttiað frá New
York til Reykjavíkur, án míns leyf
is. og segir hann að þetta hafi ver-
i'ö gert eftir munnlegri fyrirskipun
dómsmálaráðherra. Vildi jeg biðja
ráðuneytið um skriflega staðfest-
ingu. Um „miður heppilegt fólks-
hald“ vildi jeg biðja ráðuneytiið
um nánari skýringu .Telur’ ráðu-
nej-tið að hin fyrverandi yfirhjúkr
unarkona eða fyriverandi gjald-
keri hafi verið miður heppileg ?
Eða á það aðeins við um fyrver-
andi ráðskonu? Je'g sje í brjefinu
til nviverandi ráðskonu, sem jeg
fjekk afrit af, að henni er hæltvá
kostnað hinnar fyrri. Jeg hj-gg að
það sje álit margra manna að nú-
verandi ráðskona standi vel í stöðu
sinni, og að hið sama sje að segja
um hina fyrri, og tel jeg tilgangs-
laust fvrir mig að fara hje'r í
mannjöfnuð.
Ráðuneytið segir að jeg hafi
bygt gróðurhús „fyrst í leyfisleysi
og síðan í forboði stjórnarinnar".
— Hjer hefir herra dómsmálaráð-
herra mismint. Jeg átti tal um
þetta einmitt við hann sj-álfan, að
vísu eftir að efnið var pantað. Þá
30 lil 40 teoidif
af kexi og kaffibrauði í heil-
um kössum og lausri vigt.
Ódýrt.
TIRíMNrM
Laugaveg 63. Sími 2393
Slatesman
er stóra orðið
kr. 1.25
á borðið.
eklri aðeins leyfði hann að húsið
væri bygt, heldur kom það ekki
frani í samræðunum, að hann lie'fði
nokkuð við þetta mál að athuga, er
jeg liafði sk-ýrt lionum frá. mála-
vöxtum og t-ilgangi og nytsemd
byggingarinnar. Sannleikurinn er
sá að þetta gróðurhús hefir orðið
til hinnar mestu nytsemdar bein-
línis, fyrir utan til fegurðarauka
utaii húss og innan (bLóm í dag-
stofu sjúklinga o. s. frv.), ,en að
vísu ve'rður fegurðarauki ekki
beint metinn til peninga^ en hefir
annað verðmæti í augura smekk-
manna. .Hinn beini ágóði af rækt-
un matjurta og seldra blóina hefir
orðið allgóður, eins og síðar sjest
á reikntngum hælisins, og verður
væntanle'ga enn meiri ef vel verður
á haldið, því fyrsta rekstursárið er
vitanlega örðugast og dýrast. Jeg
hygg því ekki að ráðuneytið þurfi
að vera sjerstaklega áhyggjufult
út af þessu máli.
Með [æifsari tilraun hefi jeg
sýnt, að gróðurhús geta verið arð-
vænleg, þó ekki sje á „heitum
stað“, eins og jeg hefi áður sýnt
að jarðrækt getur svarað kostnaði,.
þó um fúamýrar og gróðurlausa
mela sje að raíða.
Svo kem jeg’að 3. atriðinu, sem
á að sýna að mjer sje ósýnt um
(jármála- og framkvæmdastarf fyr
ii hælið.
Jeg get ímyndað mjer, að það -
hafi borist til e'yrna dómsmála-ráð-
herra, að tveir drengir mínir, sem
ganga í Gagnfræðaskóla Reykja-
víkur, hafa ekið í flutningabifreið
hælisins, sem jafnframt flutti
mjólk frá búinu, sem þurfti að
koma árdegis til Reykjavíkur, ef
hún ætti að koma ný á markað-
inn, því annars yrði hún frá degin-
um áður er hún var keypt, og
því ekki eins góð. Einnig hefir
þessi bifreið flutt aðrar vörur fyr-
ir hælið. Þótt ekki væri tekið tillit
til mjólkurinnar, þarf einatt að
fara 2 ferðir á dag til Rvíkur, enda
er það eðlilegt um svo stóra stofn-
un seln lieilsuhælið ásamt búinu.
Jeg skal geta þess, að drengir
mínir hafa aðeins farið aðra ferð-
ina milli Reykjavíkur og Vífils-
staða í bifreið hælisins, hina á
leigubifreið frá Reykjavík.
í sambandi við.þessar ákúrur til
mín um misnotkUn bifreiða, dettur
mjer í hug, að svo munu sumir
mæla, að stjórnin geri talsve’rt
hærri kröfur til mín, en annarav
og gæti jeg máske verið ánægður
með það eftir ástæðum.