Morgunblaðið - 07.06.1930, Blaðsíða 6

6
MUKG UNBLARIÐ
anbæjarmanna eða fjelaga, sem
heimilsfang eiga i Reykjavík. Allar
aðrar bifreiðar mega einungis
standa á Hlemm milli Laugavegs
og Hverfisgötu, og skulu þær raða
sjer eftir fyrirsögn lögreglunnar.
Umræður urðu talsverðar í bæj-
arstjórn um samþykt þe'ssa. Sagði
borgarstjóri að hjer væri aðeins
um tilraun að ræða, til þess að ná
framtíðarskipulagi. Pastlega mætti
gera ráð fyrir, að þessayi tilhögun-
un yrði breytt á næstu mánuðum.
Ymsar aðfinslur komu fram í
umræðunum, m. a. ót af því, að
bi reiðar utanbæjarmanna fengu
ekki að vera annarsstaðar á göt-
unum en inn á „Hlemm“. En þess
ber að gæta, að ákaflega er víða
ha gt að fá pláss fyrir bíla á lóð-
um einstakra manna. Hjer er að-
eins ixm að ræða hvar bifreiðar
m ga standa á sjálfum götunum.
Þess ber og að gæta, að bílar
mega standa á götunum á meðan
bíl.stjórar eru í bílnum, þó noklcur
tími líði meðan bíllínn stendur kyr.
Sú breyting var gerð á samþykt
þessari á bæjarstjórnarfundi, að
ákveðið var stæði fyrir vörubíla
nálægt höfninni.
Almenningsbflar
Borgaæstjóri leggur til að bæjar-
stjórn beiti sjer fyrir því að rekst
ur almenningsbíla verði tekinn
hjer upp.
Eins og bæjarbúitm er kunnugt
hefir nokkuð verið um það rætt, að
þörf væri hjer á að koma á föst,-
um ferðum um bæinn fyrir almenn
ing, þar setn lúlar fara eftir ákveðn
um gÖtum með vissu millibili, og
taka farþega á ákveðnum viðkomu
stöðum. Hefir Guðmundur Jóhanns
son beitt sjer fyrir því, að þessu
máli yrði sem fyrsfc. hrint í fram-
kvæmd.
Fyrir nokkru var borgarstjóra
fabð hS at.buga málið. Hann lagði
srofelt álit fyrir bæjarstjórnar-
fund síðast:
Bæjarstjórnin hefir falið mje'r
-að athuga á hvern hátt múni til-
tækilegt að koma á föstum ferð-
um almenningsbíla um borgina á
þí'.ssu ári.
Það er mitfc álit, að æskilegt
væri að almenningsbílar færu fast-
ar ferðir frá Pramnesvegi inn und-
ir Elliðaár og að Kleppi og sömu
leifi til baka, og te'l jeg að umferð-
iu sje orðin það raikil, að ekki
mundi þurfa að kosta til slíkra
ferfia miklu fje úr bæjarsjóði, enda
þótt. jeg telji ví.st, að .fyrst um
sinn verfii að styrkja slíkar ferðir
nieð nokkru fjárframlagi.
Er það till mín, að bæjarstjórnin
gefi mönnum kost á að koma fram
me'ð tilboð um rekstur almennings-
bíla á þeirri leið, sem jeg nefndi
og sje vega.ne.fnd falið að leggja
frain ákveðnar tillögur um málið
fyrir bæjarstjórn, *er tilboð eru
fengin.
Skipaferðir. ísland og Botnía eru
væntanleg á morgun. Selfoss fer á
" summdagskvöld kl. 12 til Hull og
Hamborgar. Esja fer til Borgar-
ness á annan hvítasunnudag. Ts-
land fer vesfcur og norður um land
á þrifijudag.
Vitavarðarstaðan
á Reykjanesi.
Einn af þeim 37, er sóttu um
vitavarðarstöðuna á Reykjanesi, er
sá er þetta ritar. Sótti jeg um
stöðuna 31. rnars, eða rje'tt þegar
búið var að auglýsa hana til um-
sóknar. Umsóknarfrestur var aug-
lýstur til 1. maí. Jeg eUdurnýjaði
því umsóknina 24. apríl, vegna
þe s, að þá böfðu mjer borist með-
rnæli nokkurra trúverðugra og
málsmetandi manna. Einn þessara
manna er sendu mjer meðmæli var
Sigvaldi S. Kaldalóns læknir, sem
hefir vefið mjer nákunnugur um
mörg ár.
Sigvaldi hafði frjett að jeg væri
að sækja um vitavarðarstöðuna,
sem auglýst var laus þarna í ná-
grenni hans og sendi mjer því ó-
bcðið meðmælaskjal, sem jeg lagði
fram með umsókninni ásamt með-
mælum margra annara málsmet-
andi manna, se'm höfðu þekt mig
og umgengist í mörg ár.
Með því stjórnin er fyrir nokkru
síðan búin að veita stöðu þessa, og
jeg. þrátt fyrir beiðni mína, hefi
ekki fengið endursend skjöl þau,
er jeg lagði fram með umsókninni,
þvkir mjer ekki ótilhlýðilegt að
birta hjer meðmæli Sigvalda, sem
jeg held að jeg muni alveg orð-
rjett:
„Mjer undirrituðum e'r ljúft að
votta, að herra búfræðingur Joch-
um M. Eggertsson, sem jeg er ná-
kunnugur, bæði af dvöl hans á
heimili mínu Ármúla vifi Isafjarfi-
ardjúp og eins af veru hans þar í
lijeraðinu, er framúrskarandi á-
byggilegur og duglegur við livaða
starf, sem hann tekur sjer fyrir
hendur. — Hann er hraustbygður
og kjarkgóður og auk þess stakur
reglumaður og vel að sjer“.
Grindavík 13. apríl, 1930.
Sigv. S. Kaldalóns, læknir“.
í umsókn minni bað je'g þess sjer
staklega, að mjer yrðu endursend
mefimælaskjölin ef staðan yrði
veítt öðrum. Jeg þorði ekki annað
'en biðja þessa sjerstaklega og
gerði það með fullri kurteisi sið-
aðra manna. En reynsla mín nú
sem endranær, hefir ótvirætt bent
mjer á, að ekki er hægt að vænast
þess af núverancli stjórn að hún
viðhafi eða semji sig að nokkrmn
knrteisisreglum siðaðra manna.
Með því núverandí stjórn hefir
af ásettu ráði narrað tugi manna
til að sækja um vitavarðarstöðuna,
sem fyrirfram var ákveðið liver
ætti að hreppa, má ekki ætlast til
minna e.n fingur hennar láti vera
að hrifsa eignir manna og mann-
orð í algerðu heimildarleysi.
Meðmæli góðra manna eru mik-
ils virði, (ne'ma í ^ugum stjórnar-
innar). í dag eru skjölin ókomin í
mínar hendur þrátt fyrir beiðni
mína og rjettar sem löglegs eig-
anda.
Á sama tíma og stjórnin var að
„brugga“ þá breytingu á fyrver-
andi vitaverði á Reykjanesi, hr.
01. Sveinssyni, að gera úr honum
,,óre’glumann“ sökurri athafna hans
sem vitavarðar, heyrði jeg strax
tilnefndan eftirmann hans, Jón Á.
Guðmundsson ostagerðarmann
Framsóknarflokksins. Mjer þótti
ietta ótrúlegt og þekki þó mann-
inn vel og ^tjóroina að endemum.
Og þótt að je'g á. öndyerðu ári
1929, hafi að tilhlutun núverandi
stjórnar verið svívirtur saklaus og
rændur aleigu minni fyrir það eitt,
að reyna að velta urð þeirri er
J. Á. G. og Pramsóknarflokkurinn
liöfðu sltilið eftir á almennavegi,
þá er mjer fremur hlýtt til Jóns Á.
Guðmundssonar og langt frá því
að jeg' öfundi hann af vitavarðar-
stöðunni. Jeg hefi heyrt ýmsa
seg'ja að ef miða ætti við reynslu
undangengúuiEi’ starfrækslu J. Á.
G. þá mundi óhæfari maður verða
mjog vandfundinn til vitagæslunn-
ar, en vel má þó vera að annað
reynist. En hitt vita allir ósköp
vel, að það er algert aukaatriði hjá
núverandi stjórn hvort um hæfan
mann eða óhæfán er að ræða, þeg-
ar veita á einhverja stöðu. Ræður
þar mestu livort fy.lgispekt og hús-
karlanáttúra sje í þeim rjettu hlut
föllum, að þjarfínn komi í ljós
sem rjettur merkisberi Jónasisku
beinaldarinnar.
Sigvaldi Kaldalóns læknir er
drengur góður og orðvar. Pyrir
nokkrum mánuðum síðan mat
stjórnin Sigvalda mest annara á-
gætismanna. En nú bregður svo
undarlega við, að stjórnin tekur
orð Sigvalda ekki trúanleg, eða
lætur þau eins og vind Um eyrun
þjóta.
Getur stjórnin lítilsvirt Sigvalda
Kaldalóns — vegna síns eigin
sóma — eftir alt sem á undan er
gengið — eða er sómi núverandi
stjórnar uppausinn?
— Ef til vill eru þetta ósjálf-
ráðar athafnir stjórnarinnar 1
Re'ykjavík 25. maí 1930.
Jochum M. Eggertsson.
Sannfærlng.
Jeg vil nú hjer me'ð láta í ljós
með fám orðum, hvaða augum jeg
lít á hneyksli það, sem jeg hefi
nýlega lieý’rt að eigi fram að fara
á Þingvöllum í sumar, en það er,
að þar skuli lialdið hestaat að
lie'iðnum sið, útleudum og innlend-
nm til skemtunar.
Jeg get nú ekki hugsað mjer
annað en að slík skemtun veki
fremur undrun og viðbjóð hjá al-
menningi. Jeg er sannfærð um,
að slík skemtun mundi verða smán
arble'ttnr á hinni fyrirhuguðu þjóð
hátíð, og mun nóg annað verða til
lýta, þó að þessu gamni sje slept.
Flestar siðaðar þjóðir hafa nú
með öllu afnumið öll skepnuöt, og
sannarlega ætti ]iað illa við að vjer
sýndum svo glæpsamlegt gaman
siðuðum gestum vorum, eins og
hestaat er. Það mundi ve'rða þeim
ógleymanleg harmsaga, að slíkt
ætti sjer stað hjá oss, því að villi-
menn búast víst fæstir gestir vorir
við að vjer sjeum. Sannarl. mættu
þeir halda, að siðgæði vort og
mannúð væri á heldur lágu stigi,
þ i að ekfci væri nú nema þetta
eitt, sem benti þeim á það.
En þó tæki út yfir, ef þeir, sem
mestu .ráða um hest.aat þetta, væru
emmitt meðlimir Dýiave’rndunar-
fjelags íslands.
Jeg undirrituð er ein þeirra fáu,
sem stofnuðu Dýraverndunarfje'-
lagið (1914), og hefi jafnan fundið
það í samvisku minni, að það sje
heilög skylda mín og allra meðlima
Dýraverndunarfjel.. að efla vel-
FerðatBsknr
í afar fjölbreyttu úrvali við allra hæfi, eru nýkomnar,
mjög ódýrar.
Veiðarfærav. Beysir.
Drengjafðt,
(sportföt)
Drengjahúfur rauða:- og mislitar.
Matros-húfur, Mati os-kragar,
Matros-uppslög, Matros-hnútar,
Matros-merki.
Flautusnúrur og liúfubönd:
930 — ísland — 1930.
VðrnbAðin,
Laugaveg 53 Sími 870.
gengni þess og forða því allri van-
virðu.
Þess vegna er mjer full alvara
með að mótmæla því, að hestaat
verði háð á ÞingvöllUm í sumar,
og treysti því fastlega, að margir
dýravinir muni verða mjer sam-
mála. Vildi jeg helst óska að fleiri
vildu láta álit sitt. í Ijós í þesgu
máli.
.Teg skal. játa það, að je'g tek
fegins liendi við því, ef einliver
færir ipjer að gjöf fáeinar krónur
eða aura í „Húsbyggingarsjóð
Dýraverndunarfjelags lslands“, en
enginn mundi færa mjer svo mikla
upphæð, að je'g fyrir það gæfi
jáyrði til að haldið yrði at á
nokkrum skeprvum, livorki stórum
nje smáum. Jeg vil ekki hafa það á
samvisku minni, því að jeg veit,
að jeg yrfii að strinda reiknings- [
skap af því jáyrði mínu á sínum
tíma fyrir dómara allra manna.
•Jeg liefi hevrt að því liafi verið
lofað af þeim, sem hlut eiga að
þessu hestaati, að þeir skyldu sjá
um, að hestunum yrði ekkert að
meini. En búast mætti við, að þeir
lofi upp í ermina sína um þetta,
og þá legg jeg það til, að þe'ir sjeu
skvldir að greíða fjebætur, ef út
at’ kynni að bera með það, að þeir
gætu efnt loforð sitt.
Tngunn Einarsrdóttiv.
30 iii to iminiir
af kexi og kaffibrauði í heil-
um kössum og lausri vigt.
Ódýrt.
TIRiFMNPl
Laugaveg 63. Simi2393
•••••»••••••••••••••••••••
* •
• nndlitspflður, :
j flndlitscnam, j
j flndlitssðpur :
: eg liuvötn j
er f «alt Adfniat
og basti
Regnkápur.
RegnMifar,
mjÖB mikiö urvai.
statesmai
er stðra orðið
kr. 1.25
á borðið.
iTnnnniiriiiimuiimiii