Morgunblaðið - 22.10.1930, Blaðsíða 5
iMiðvikudaginn 22. okt. 1930.
Lík Andrée
■g fjelaga hans
koma til Stokkhólms.
Stórfengleg minningarathöfn
Sænska licrskipið .,Svonsksund“
kom til StokkJiólms sunnudaginn
5; október með lík þeirra Andrée
og fjelaga hans.
Alla leið frá Troinsö í Noregi,
þar srm líkin voni flutt um borð
Oig til Stokkhólms, fylgdu „Svensk-
sund“ fleiri og færri skip. í Eyr-
arsundi komu Danir á móti skip-
inu ii tveimur berskipum og enn-
fremur komu frá þeim 8 flugvjel-
ar. Áttu þær að kasta blómsveig
niður á „Svensksund“, en það
mistókst. Þegar farið var fram
Jijá vígjtun Kaupmannahafnar,
kvað við skotþruma í heiðursskyni
við minningu íshafsfaranna. — f
hverri höfn í Svíþ.jóð varð Svensk-
sund að koma við. Söngflokkar
sungn sorgarljóð en nefndir manna
komu með blómsveiga. Á hverjum
stað slógust vjelbátar og gufu-
skip í iiópinn og fylgdu Svensk-
sund á Jeið.
Tók þannig livert skipið við af
öðru þangjað til kom í grend við
Stokkhólm. Þá komu sænsk lier-
skip og fjöldi aunara skipa á móti
Svensksund og fyldu því til hafn-
ar, en 8 hemaðarflugvjelar sveiin-
uðu yfir flötanum. Hefir aldrei
sjest. önnur eins likfylgd og sú,
er fylgdi þeim Andróe á sjónu'm
frá Tromsö til Stokkhólms.
í Stokkhólmi var mikill viðbún-
aðu.r að taka á móti líkunum. Var
þar gerð sjerstök bátabrú 45 metra
löng, með palli fremst á hæð við
borðstokk ,,-Svensksunds.“ Svart
klæði var breitt yfir iília bryggj-
una, en á báðum jöðrum voru
stauraraðir og milli stauraana
strengd bönd með bláum og gulum
veifum. Alla leið frá brúnni og til
Storkyrkan voru reistar fána-
stengur og heiðurslilið, en Jiúsin
voru skreytt með grenikvistum og
blágulum böndmu.
Efst á bátabryggjunni var ætt-
ingjum þeirra Andrée Og fjélaga
liaus ætlaður staður, ennfremur
lronungi og öðrum tignustu mönn-
um. (>n sjóliðsmenn myuduðu. tvær
óslitnar raðir, beggja megin götu,
alt frá Skeppsholmen, á Kungs-
trárgárdsgatán, Arsenalsgatan,
Norrbro, Skeppsbron yfir Slotts-
backen til Stórkirkjunnar. Eftir
þessum götum fór líkfylgdin.
Um Jeið og kisturnar voru born-
ar af „Svensksund“ upp á
bryggju, skutu herskipin sorgar-
kveðju, 10 skotum á 5 mínútum.
Síðan bar fulltrúi ríkisráðs fram
k\*’ðju fyrii’ liönd fósturjarðar-
iunar. Þá voru kisturnar bornar i
land og Játnar a likvagnaija. en
um leið og \ agnarmr logðu af
StaA, var öllum kirkjukliikkum í
borginni hringt, og bringt í sífellu
þangað til kisturhar böfðu
verið líornar inn í Stórkirkjiina.
Þar var þeim raðað í kórinn; var
kj,sla Andrée í miðju, Strindbergs
til hægri og Pmenkels til vinstri.
Kirkjan var öll fagurlega skreytt
og allur kórinn eittdrlómahaf. Þar
umliverfis sátu kbnungur Svía,
■Wilh’elm þrins, (jústaf- Ad'olf ríkis-
ax'fi; Aiel.Daqfþjríiít, Eiigvh pVýjs,
Carl prins og sonur Kans og ■n#áð
skyldulið konungsættarinnar. -—
Hirðhljómsveitin ljek Marcia Fun-
ebre úr Symfoniu 3, Eroiea eftir
Beethoven, en konungur lagði
krans á kisturnar. Var svo surrg-
inrr sálrrnrr. Því næst prjedikaði
Söderblom erkibiskup og byrjaði
ræða lians þannig;
„Velltonrnir lreirn! Velkominn
Arrdrée! Velkominrr Strindberg!
Velkominn Fraenkel!
Heimkoman hefir dregist lengi.
Og það-sem vjer nú lreimtuin eru
ckki annað en leifar Jrinna lurg-
umstóru og stefnuföstu manna. -—
Heimkoma yðar vekrrr hjá oss bæði
gleði og sorg. Vjer lröfunr ekki.
gleynrt yður. Og nú rætist það
setn frelsarinn sagði: „Ekkert er
oss dulið, að ekki verði opinbert,
og ekltert svo leynt, að ekki
verði kunnugt; þvt mun ltvað
c.hia, senr þjer talið í leyni, korna
í Jrámæli, og hverju þjer lrvíslið
i lauiikofum, það mun kunnugt ,
verða á þökrrm uppi.“
Að lokinni ræðu biskups söng
Joltn Forsell ,,Sjá þann hinn mikla
flokk sem fjöll.“ Srðan fór fram
útfararatlröfn eftir helgisiðabók-
inni. Þá ljek hirðltljómsveitin
„Sverige“ og ineð því var kirlvju-
athöfninni lokið. En kisturrjar
voru lrafðar þar til sýnis í þrjá
daga fyrir almenning, og var
þarrgað stöðugur straumur alla
dagana.
Fíarskvgnis-leikhús.
Hvernig Norðmenn búast við að
leysa leikhúsmál sín.
1 Tidens Tegn skrifar Alf Due
nýlega grein nnr tilraunir þær senr
gerðar hafa verið upp á sfðkastið,
og hvernig Norðmenn nruni í rrá-
inni framtíð leysa leikhúsmál sín.
Hann segir frá þvr í grein þess-
ari, að hinn heimsfrægi snillingur,
Baird, sem vinrrur að því að ryðja
fjarskygninni braut, lrafi rrýlega
sýnt í London hvað uppfinning sín
væri langt kourin.
Áður Irefir það verið svo, að
myudir þær, sem seudar liafa verið
loftleiðina af atburðuru jafuóðum
og þeir hafa. gerst, liafa komið
fram í viðtækinu, og síðan liefir
þessum myndum verið varpað á
livítað flöt eða veggtjald eins og í
venjulegu kvikmyndahúsi.
Eu Baird lrefir rtú kornist svo
langt að liann getur tekið við hin-
irm lifandi nrvndrrm úr fjarlægð
beint á Vegginn fyrir framan á-
lrorfendurua.
1 staðinn fyrir venjulegt tjald
hofir hann 2000 rafinagnsperur á
veggrnrm. Allrr errr rafmagnslamp-
aruir á sameiginlegri loiðslu.
ýtraumdhrif viðtækisins eru þauu-
ig a.ð Ijós larnpanna knkar til a
þann hátt að með ljosafloktinu
kema myndirnar fram eldsnart
eins og kreyfingar manna.
Höf. segir, að enn sje þetta alt
á tilrauirastigi. En hanrr er í eng-
um efa um, að áðnr en larrgt um
Irður, verði hægt að senda sjórr-
leiki milli fjarlægra staða. A öld-
um útvarpsins heyrist það sem
fram fer um leið og viðburðirnir
sjást.
.„X.eilíhúsin í Noregi.
Höf. er- í engjiíai' uni, aí hjer
sje «ð nálgaet viðnnandi lavrsjp á
Ein af fimmtíu
íslenskum leikaramyndum, sem
nú eru í hverjum pakka af
99
SWASTIKA
(4
VALDAR
VIRGINIA
Með hverjum pakka, 20 stk.,
f.ylgja fyrst um sinn „Swas-
tika“ vestisvasa-eldspítur.
leiklrúsmáli Norðmanna. Hann seg-
ir að á undanförnum árum liafi
menn verið óánægðir út af því, að
lciksýningar lrafi eigi getað verið
haldttar í ýmstim borgunr Noregs,
svo viðunandi væru. Þær lrafi ekki
getað borið sig fjárlragslega. En
nú verði lausn málsins sú, að r
Oslo verði haldnar leiksýiringar
fyrir alt landið — og þeim útvarp-
að þaðau. svo hægt verði að sjá
söniu leiksýniuguna sariitímis um
ajlau Noreg. Jafnframt verði hægt
að vanda leiksýningarnar í aðal-
leikhúsinu mrkið betur en tök hafa
verið á hingað til, þvi Öll þjóðin
gæti staðið straurn af þésSum alls-
herjar sýningum.
I lóteldreirgui’inir lref'ir vcrið af-
arlengi að burstir cina skó,
— Hvað ætlarðu að vera lengi
að sverta þessa einu skó? hrópar
þjónninn gíemjulega.
—■ Jeg veit ekki. Þeir voru gulir.
E.& Magni
fer til Borgamess fimtudaginn 23. þ. m. kl. 12 á hádegi.
■ i Up'plýsirtgnr á ,Hafnarskéifsto'funni.