Morgunblaðið - 19.11.1930, Blaðsíða 2

2
IVTOTCOTTNBLAÐTÐ
99
ATLAS
Ít
SjálfTirka þvottaáhaldið
er ómissandi á hverju heimili. Látið „Atlas“ þvo þvottinn
fyrir yður, aðferðin er mjög einföld: Sjálfvirka þvotta-
áhaldið er látið á botninn á þvottapottinum, þannig að
...»
dreifarinn á endanum á pípunni nær upp fyrir vatnsyfir-
borðið. Þvotturinn er lagður kringum áhaldið, og undir
eins og suðan kemur upp, byrjar áhaldið að vinna. Það
vinnur á sama hátt og stærri þvottavjelar, sem reknar eru
hand- eða vjelaafli. Vatnið so'gast gegnum þvottinn, ogmeð Atlas gerist þetta alveg
fyrirhafnarlaust og án nokkurs slits á þvottinum. Atlas má nota í alla þvottapotta
iivaða gerð og stærð sem er.
Atlas er til sýnis á skrifstofu vorri og afgreiðslu. Komið og skoðið þau og fáið eitt
9Þ . f. U'
j ‘ áhald til' reynslu án skuldbindingar um kaup á því. ,
' Einkasalar:
\ v f'
J. Þorláksson & Morðmi
Bankastræti 11. Símar 103, 1903 & 2303.
[olmhlads-spilin
eiu liest.
Biðjið aðeins am Holmblads-spil.
Fyrirliggjandi
Gráfíkjur í 10 kg. kössum, ný uppskera.
Eggert Kristjánsson & Co,
Símar 1317 — 1400 og 1413.
Sfyrkiarsjöður Skipstjðrafíel. .Hldan'.
i
Þeir, sem kynnu að ætla sjer að sækja um styrk úr nefndum
sjóði, geri svo vel að senda styrkbeiðnir sínar til undirritaðs fyrir
i0. desember n. k.
Samkv. 7. gr. skipulagsskrár sjóðsins ber að láta fylgja umsókn-
inni skilríki fyrir verðleika og þörf umsækjanda.
Reykjavík, 18. nóv. 1930.
Þorst. Þorsteinsson,
Þórshamri.
KOL 09 KO
Nýkominn farmur af B. S. Y. hards Steamkolum, sem
skipað verður upp í dag og næstu daga.
Einnig fyrirliggjandi hin alþektu Polsk kol, ásamt
hinu ágæta Enska Koksi.
Gerið innkaup meðan kolin eru þur úr skipi. — Fljót
afgreiðsla.
§!Holaverslun G. Histjánssonar.
Símar 807 & 1009.
Baldv’n Einarsson
aktýg jasmiður.
1 þessum mánuði eru liðin 25
ár síðan Baldvin Einarsson ak-
týgjasmiður stofnaði verslun
sína hjer í bænum. ^
Baldvin Einarsson.
Aldamótaárið hafði Baldvin
lokið námi í söðlasmíði, en lang
aði til þess að læra meira er-
lendis í þeirri iðn, en hjer var
kent. Og þrátt fyrir það, þótt
fjárhagurinn væri ekki góður og
horfur um afkomu litlar, sigldi
hann til Noregs árið 1901.
Þegar þangað kom, vakti það
i.ndir eins eftirtekt hans, hve
mikils virði hestvagnarnir voru
fyrir norska landbúnaðinn, og
þóttist hann vita, að það mundi
úlenskum bændum stór bú-
hnykkur að fá sjer vagna, en
sá jafnframt, að ýmsu þurfti
að breyta frá því sem var hjá
Norðmönnum. Það þurfti að
smíða vagna og aktýgi við hæfi
íslensku hestanna. Útlendu ak-
týgin og vagnarnir hæfðu alls
ekki klárunum okkar.
Og Baldvin vildi leggja sitt
lið fram — hann afrjeð að læra
íihtýgjasmíði. Hvemig hann
brautst í gegnum það nám, fje-
laus maður í framandi landi,
] uð veit hann éinn. En hann
’íomst fram úr því, tók próf í
aktýgjasmíði í Molde árið 1905,
sigldi svo heim til íslands og
setti á fót vinnustofu hjer í
Reykjavík í nóvembermánuði
það ár, eins og áður er sagt.
Fvrsta verk Baldvins var það
að breyta aktýgjum svo, að þau
væru við hæfi íslenskra hesta.
Ekki var nóg að minka hin út-
U-ndu aktýgi, heldur varð einn-
ig að taka tillit til vaxtarlags
íslensku hestanna — sjerstak-
lega þess, hvað brjóstin á þeim
eru miklu þynnri heldur en á
öðrum hestum. Og margt fleira
kom til greina.
Baldvin var fyrsti íslending-
ur, sem lærði aktýgjasmíði og
tók sveinspróf í þeirri iðn. Hann
rjeðst í námið tómhentur, en
með brennandi áhuga fyrir því
að það gæti orðið bæði íslend-
ingum og honum sjálfum að
gagni. Að vísu hefir hann ekki
orðið fyrir vonbrigðum að því
leyti, en annað er einkennilegt
og sýnir hina hröðu rás viðburð-
anna og framþróunarinnar.
Það var rjett á litið fyrir 25
—30 árum, að hestvagnar gætu
orðið landbúnaðinum að miklu
li'5i. Þeir voru það líka um skeið,
en nú eru þeir að hverfa. Bílar
eru komnir í staðinn. Vjela-
menningin hefir rutt sjer til
rúms á fáum árum hjer á landi.
En þeir, sem hafa greitt götu
hennar, eru brautryðjendur,
hver á sínu sviði, og er Bald-
vin einn á meðal þeirra. Og fyr-
ir honnm hefir farið sem mörg-
um öðrum, er klifið hafa þrí-
tugan hamarinn til þess að
verða landi, þjóð og sjálfum sjer
að gagni, að tíminn hefir hlaup-
ið frá þeim. Nú er hestvagna-
cldin á íslandi liðin. Baldin hef-
ir sjeð hana koma og hverfa.
Voðinn ( Busturbænum.
Það gladdi mig stórlega að sjá
„aövörunarbrjefið“ í Morgunblað-
inu þann 9. þ. m. Ekki af því að
jeg hafi nokkurra eiginhagsmuna
að gæta á brunahættusvæðinu og
því síður hinu, að pólitískt reip-
tog hafi nokkur áhrif á mig í
þessu efni, því jeg læt mig það
litiu skifta. Það er lífshættan ein,
er stafar af olíugeymunum á
Klöpp, sem kemur mjer til að
segja nokkuð um þetta mál.
Mjer er alveg óskiljanleg sú
r.iðstöfun, að setja upp olíu- og
bensíngeymslu í hinum þjettskip-
uða miðhluta Ryekjavíkurbæjar
og jeg hefði að óreyndu talið það
kraftaverki næst, að fá slíku fram-
gengt, svo mikið traust ber jeg
ril vitsmuna Reykvíkinga.
Menn bera fyrir sig álit (ágisk-
anir) dómbærra manna í þessu
efui. Hverir eru dómbærir? Jú,
gömul olíufjelög, eins og Standard
Oil fjelagið í Ameríku, sem hefir
nú eftir langa og dýrkeypta ó-
happa reynslu, verið vísað út á
ystu andnes og eyðisvæði í land-
inu með sína olíugeyma. „British
Petroleum" er sjálfsagt einnig
dómbært í þessu efni. — En eru
olíufjelögin líkleg til að verða
fyrst til, að benda okkur á hætt-
una?
En hvers vegna erum við að
leitast við ágiskanir og „dómbæra
menn“ í þessu máli? Hví ekki að
spyrja um reynslu annara. —
Reynslu þeirra þjóða, sem í ára-
Nýjustn
Drömmenes Vals. Love Par-
ade, Dream lover. Grenadier
Ivlarsch. Happy feet. Song of
the Dawn. I like to do things
for yon. A bench in the park,
o. fl. o. fl. Tónfilmulög sem
þegar eru vinsæl: Singing in
the rain. You are always in
my arms. Happy days are
here again. Zwei Herzen (2.25
platan). Rio Rita. Lady Luck.
Steinsong. Ástarsöngur heið-
ingjans og ótal, ótal fleiri lög
frá aðeins
kr. 2.25 platan.
Grammófónar
vandaðir, og fallegir útlits,
‘ með bestu verði!
Hljóðfærahúsið.
í Aðalstræti 8 heldur áfram fimtu-
daginn 20. þ. m. kl. 10 f. h. og
verða þar seldar allskonar gler-
vörur og krystalvörur, eldhúsá-
höld, barnaleikföng, 100 myndir
innrammaðar og óinnrammaðar,
þar á meðal málverk. Einnig alls-
konar fatnaðarvörur, skrifborð,
skjalaskápur o. fl.
Lögmaðurinn í Reykjavík,
19. nóv. 1930.
Bjðrn Þðrðarson.
tugi hafa verið að læra af reynsl-
tinni, að herða stöðugt á varúð-
arreglum um meðferð á olíubirgð-
’imi.
Aðeins sem dæmi má geta þess,
að fyrir fveim til þrem árum,
kviknaði í olíuskipi á höfninni í
New Orleans í Bandaríkjunum,
skipsmenn fleygðu sjer auðvitað
allir fyrir borð, eins og þeir év-
olt gera í slílcum tilfellum, en
aðeins 1—2 afburða sundmenn
hjeldu út að synda undir eldhaf-
inu (í kafi) til lands.
Á svipuðu tímabili varð spreng-
ing, í olíubirgðum Bandaríkja-
stjórnarinnar, í ríkinu New Jersey
i-a. 20 mílur frá New York, þessi
sprenging verkaði svo kröftulega,
að það brotnuðu niður í gluggum í
þriggja mílna fjarlægð frá spreng-
ingunni. Hve margir slíkir við-
burðir hafa orðið í Bandaríkjun-
um síðan jeg fór þaðan, fyrir
Itálfu öðru ári, hefi jeg ekki
fylgst með, en þetta mega teljast
árlegir viðburðir þar í landi.
Þegar að því kemur ,að spreng-
ing og eldsvoði verða á Klöpp,
samfara norðanveðri, bve mörg-
um konúm, börnúm og gamal-
r.ennum vinst þá tími og forsjá
til að forða úr þeim hita?
Virðingarfylst,
Hjörtur Fjeldsted.