Morgunblaðið - 31.12.1930, Blaðsíða 5

Miðvikudag, 31. des. 1930.
5
0J ^
Gleöilegs nýárs
óskar Morgunblaðið
öllum
og þakkar viðskiftin á llðna árlnu.
GLEÐILEGS NtÁRS
óskar öllum viðslciftavinum sínum
G. Ólafsson & Sandholt.

IXXXXXX
GLEÐILEGS NÝÁRS
óska jeg öllum viðskiftavinum
mínum.
Sveinn Þorkelsson.
lói I nlðui fer I kírkiu.
Eiiir Theodór Árnason.
Það var jóladagsmorgun, og hann komst að orði. Og í því
Jón í Klauf svaf eins og steinn.
Að borða hressilega og sofa vel
á eftir, — það voru nú hans ær
og kýr. Jón var þurrabúðar-
maður og bjó í koti, sem kallað
var Klauf, í skjólríkri smávík
einni út með firðinum. En hann
reitidist altaf, ef hann var kall-
aður þurrabúðarmaður, — eng-
inn vissi hvers vegna. Hann
sagði, að þeir gætu sjálfir ver-
ið þurrabúðarmenn, hjá sjer
væri ekkert þurrabú. Og það
var satt. Því að þó að hann
væri þungur til vinnu og hon-
um þætti gott að sofa, — það
kom fyrir, að hann sofnaði í
byttunni sinni úti á firði, — þá
sá hann þó um, að altaf væri
eitthvað til matar í kotinu. Um
hitt gaf hann minna, þó að
heimilisfólkið gæti ekki altaf
■verið prúðbúið, og ekki hirti
hann heldur um það, að búa í
neinum „stáss-stofum“, — ef vel
fór um hann og notalega í rúm-
inu. Aldrei leið honum eins
vel og á sunnudögum og helgi-
dögum. Þá hjelt hann mest
hyrru fyrir í rúminu, eða klæddi
sig að minsta kosti lauslega,
svo að hægt væri að halla sjer
út af, ef til þess var friður
fyrir krökkunum.
Á aðfangadagskvöldið hafði
hann fengið uppáhaldsmatinn
sinn, hnausþykkan mjólkur-
graut með rúsínum og hangið
kjöt, og gert því hvorutveggja
góð skil. Hann hafði líka átt
„danskan rjóma“ á pöddu-greyi
og verið að smádreypa á því
um kvöldið, í mestu skikkanleg-
heitum auðvitað, — rjett til að
fá ofurlitla sólskinsglætu innan
í sig. Og yfirleitt hafði þeim
liðið aiveg prýðilega þarna í
kotinu, um kvöldið. Hann hafði
farið inn í kaupstað á Þorláks-
messu og selt þar talsvert af
fuglum, suma í pokum, — og
keypt rausnarlega til búsins fyr-
ir andvirðið. Fyrst og fremst
mat, en auk þess svuntuefni
handa henni Stínu, húsfreyj-
unni, og ýmislegt leikfanga-
skran handa krökkunum. Það
hafði sem sje ekkert þurrabú
verið i Klauf. Svo hafði hann
keypt jólablað, — til þess að
geta fylgst ofurlítið með því,
sem gerist í heiminum. eins og
höfðu verið sögur, sem Stma
hafði lesið upphátt, þegar búið
var að borða kvöldverð. Og
eiginlega óskaði hann þess, að^
hann hefði aldrei bjánast til|
þess, að kaupa þetta blað. Því
að í því var saga um kotungs-
fólk, alveg eins og þau þarna
í Klauf, sem fóru í kirkju á
jóladagsmorgun, hjónin og all-
ir krakkamir, og höfðu heyrt;
ákaflega merkilega og upp- j
byggilega ,ræðu, og síðan lent
í ýmsum æfintýrum á leiðinni
heim. En þetta hafði orðið til
þess, að Stína hafði farið að
ympra á því, að nú skyldu þau
einu sinni fara öll í kirkju, á
jóladagsmorguninn, og hún
jhafði haldið áfram að nauða um
| þetta alt liðlangt kvöldið, — og
j„danski rjóminn“ hafði verið
jfarinn að verka á blíðu taug-
arnar í honum innvortis, svo að
hann hafði ekki getað annað
en samsint henni. Og svo höfðu
krakkarnir heyrt getið um það, I
að þá ætti í fyrsta skifti að j
spila á alveg spánnýtt orgel í j
kirkjunni, sem einhverjir bur-
j geisar í kaupstaðnum höfðu
gefið. Og þau urðu alveg tromp-
^uð, þegar þau heyrðu, að þau
mundu fá að fara í kirkjuna
líka, svo að þau ætluðu aldrei
að geta sofnað um kvöldið.
Stína sneri sjer í rúminu og
kveikti á eldspýtu.
— Ja hjerna, elskurnar mín-
ar góðu. Jeg held, að við sjeum
ekki með öllum mjalla. Klukk-
an orðin sjö, og enginn farinn
að hreyfa sig. Og við ætlum
öll í kirkju.
Hún þreif i öxlina á Jóni og
hristi hann.
— Jón, Jón, — — vaknaðu,
svefnpurkan þín. Klukkan er
orðin sjö. Heyrirðu það, Jón.
Við verðum að fara að klæða
okkur, annars komumst við ekki
í kirkjuna í tæka tíð, eins og
skikkanlegt fólk.
— Hvaða lifandi ósköp
ganga á? Er kviknað í kofan-
um?
— Þú þarft að fara að klæða
þig, og það upp á stundina. Við
þurfum öll að flýta okkur á
fætur. Þú ert þó ekki búinn að
gleyma því, drengurinn þinn,
e««
e
«
©
GLEÐILEGT ||ÝÁR!
Þökk fyrft^ viðskiftin á
liðsifeaárir
Rakarastojfyn
í EimskipafjelaMhúsinu.
GLEÐILEGT NÝÁR!
Þökk fyrir viðskiftin á
liðna árinu.
Herbertsprent.
Herbert M. Sigmundsson.

GLEÐILEGS NÝÁRS
• óskar öllum viðskiftavm-
• um sínum
I. C. Klein.