Morgunblaðið - 04.03.1931, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Erystalskálar, vasar, diskar,
tertuföt, toiletsett, matarstell,
kryddglös, kaffistell og bollapör,
með heildsöluverði á Laufásveg
44. Hjálmar Guðmundsson.
BLÓM & ÁVEXTIR
Hafnarstrœti 5.
Nýkomið: Blómfræ. Matjurta-
fræ. — Túlipanar á 50 aura.
Stórt úrval af krönsum. Lítið í
gluggann.
Pallegir tólipanar og fleiri lauk-
blóm fást í Hellusundi 6, sími 230.
Einnig selt í Austurstræti 10 B hjá
V. Knudsen (uppi yfir Brauns-
verslun). Sent heim ef óskað er.
Blómaversl. „Gleym mjer ei“.
Nýkomið fallegt úrval af pálmum
•og blómstrandi blómum í pottum.
. Oaglega túlípanar og hyacintur.
Kyrirliggjandi kransar úr lifandi
og gerviblómum. Alt til skreyting-
*r á kistum. Sömuleiðis annast
verslunin um skrevtingar á kistum
fyrir sanngjarnt verð. Bankastræti
i Rimi 380.
Kartöflur ágætar á kr. 9.00 pok-
inn. i/2 kg. á 12 aura. Kjöt og
Fiskmetisgerðin Grettisgötu 64.
Sími 1467.
Rfmœlisuísur
til Jónasar Jónssonar.
Örtar á nokkurskonar afmæli hans, þ. 19. febrúar, fyrir munn Framsóknarmanns, sem tók þátt
í mannfagnaðinum í Sambandshúsinu, er Tíminn skýrir frá.
Jeg heilsa þjer, vinur, og vegsama þig,
þú vorglaði, dýrölegi sjóli.
— Því hvað hefði orðið um menn eins og mig,
sem matinn fær hjá þjer ofan í sig,
ef þjer væri þeytt af stóli?
1 fyrra, er lástu með þyngslum og frraut
og 37° hita,
Helgi var sendur að henda þjer braut. —
— En hverjum skal þakkað að Gunna flaut?
— Ja, það er nú eftir að vita.
Þeir brugguðu launráðin, Bjami — og hinn,
sem býr þarna sunnan í ásnum.
Þeir ætluðu’ að fordjarfa frama þinn,
en fengu’ ekki annað í milnninn sinn
en lakkið með mútulásnum.
Síðan hefirðu sýnt oss það,
að sól þín er hátt á lofti.
Flokkssvikin hefir Jm „forp/iirrað“,
og flokkinn þinn allan parrakað.
Þar æmtir úr engum hvofti.
Með gullið brosið, og gidl í mund,
gekkst þú um strætin og torgið.
— Það kom varla fyrir Jrú hittir svo hund,
ef hann vildi ávaxta Tímans pund,
að vesolum væri’ ekki borgið.
IPIeM-í! áii’ll'i ; i- ■ : .
Miljónum eyddir þú 22.
Hver tekcr það eftir, herra?
Framsóknarmenn hafa fengið af þeim
alt, sem Framsóknar-bykkjumar reitt gátu heim.
— En svo tóku sjóðir að J>verra.
Þegar að fjaraði fjárhirslum í,
Jm fórst út í heim til að lána.
í Mogga var skrifað margt af því;
Magnúsi hnýttir Jm aftaní,
er gamanið tók að grána.
Og víst er, hjá Hambro þið væntuð alls góðs,
eftir volkið um Norðurálfu.
Jeg vona, að aldrei þjer verði til hnjóðs
Jtóit’ú veðsettir eignir ríkissjóðs;
svo Hambro á stól jánn — að hálfu.
Biðjið aðeins um
„Sirius' ‘ súkkulaði.
Vörumerkið er trygging
fyrir gæðunum.
Fjallkonu-
skó-
svertan
er
ES Vl best.
H f. Efnagerð Reyhjavíhm.
Ó, hafðu þökk fyrir hugsjóna eld,
sem hátt og skært Ijetstu brenna.
— Nú sjóðir Jjoma, — hver þúfa seld,
og J>á verður ríkissjóðs-kussa geld.
— Þú alt Ijetst til okkar rennal
X.
ðlænv Ibbb,
18 aura.

Egg
til snðn og bðknnar.
KLEIN,
sími 73;
Kaupið Morgunblaðið.
en í fyrra, aflinn nú verkaður
16.000 tonn, en var í fyrra á sama
tíma 31.800 tonn. Þá var saltað
af aflanum 24.000 tonn en nú ekki
nema 6—8000 tonn. Ef svo helst
út vertíð Norðmanna sem þessi
byrjun bendir til, getur það haft
allmikil áhrif á afkomu hinnar
íslensku útgerðar. En þetta getur
vitanlega alt breytst.
Á Kolviðarhól var iðulaus stór-
hríð framan af deginum í gær, en
frost með minna móti, um 6°.
Austanfjalls var lítil fannkoma, og
búist við því að bílferðir gætu
brátt hafist að nýju um undirlend-
ið.
Útsending Morgunblaðsins í gær
tafðist mjög sakir grenjandi stór-
hríðar í gærmorgun og ófærðar.
Til Hafnarfjarðar fjekkst enginn
Hvennagullið.
inu og áður: — Þetta virðist ekki
gera yður neitt órólegan, lierra
minn.
— Þvert á móti, velborna ung-
frú. Jeg get varla órólegri verið.
— Vegna þess að þjer gátuð
ekki náð tali af — unnustu yðar?
spurði hún, og núna litumst við í
fyrsta sinni í augu. Jeg varð sem
sleginn með hnútasvipu.
— Velborna migfrú, í gær veitt-
ist mjer sá heiður, að segja yður
að jeg hefði aldrei bundist trygð-
um við neina konu.
Hún hnipraðist saman er jeg
mintist á daginn í gær og í sama
bili sá jeg eftir að hafa sagt þetta,
því að jeg sá nú að þetta hafði I
rótað upp í sárum þeim, sem jeg
hafði veitt stórlæti hennar. í gær
hafði jeg sama sem sagt henni að
jeg elskaði hana og í gær hafði
hún sama sem sagt mjer, að hún
elskaði mig, því að í gær hafði jeg
lagt eið út á, að saga Saint-Eu-
til að fara þá um morguninn,
gangandi í hríðinni. En nú 'verður
ráðin bót á þessu. Lagt verður af
stað með blaðið suðureftir snemma
í dag.
Þýskur togari kom hingað inn
í gærkveldi, með fjóra menn er
höfðu slasast, einn all-mikið —
lent í vindu skipsins að sögn. Þeir
voru fluttir á Landakotsspítala.
Togarinn heitir Irmgard. Hann
var að veiðum hjer í flóanum, er
slysið bar að höndum, fjögra tíma
siglingu hjeðan.
Bæjarstjórnarfundur er á morg-
un. Aheyrendur fá ekki aðgang að
fundinum vegna samkomubanns-
ins.
Þingeyingar hafa ákveðið sam-
göngubann við sýsluna, samkv.
auglýsingu sýslumanns, Júlíusar
stache um trúlofun mína væri lygi
og uppspuni. í dag hafði hún
heyrt staðfestan hinn napra sann-
leika og það af konunni sjálfri
sem Lesperon liafði bundist trygð-
iim við og jeg skildi vel, hvílík
smánartilfinning heltók hana
— í gær, svaraði hún með fyrir-
litningu, — luguð þjer sínu af
hverju.
— Nei, jeg sagði sannleika í
einu og öllu. Ó, guð minn góður,
velborna ungfrú, hrópaði jeg inni-
lega, viljið þjer ekki trúa mjer.
Jeg sver yður, að hvert orð er satt,
sem jeg hefi sagt yður. Hafið bið-
lund, veitið mjer svigrúm til þess
að rífa niður nokkrar tálmanir,
sem valda því, að jeg get ekki
skýrt alt fyrir yður.
— Skýrt fyrir mjer! át hún eft-
ir mjer með nístandi háði.
— Alt á þetta rót sína að rekja
til aðeins eins misskilnings. Jeg er
fórnarlamb í höndum örlaganna.
Ó, meira get jeg ekki sagt yður.
Marsac-hjúin verður hægðarleikur
að sefa. Jeg á að koma á fund
Havsteen. Þingeyingar, sem fóru
norður með Goðafossi síðast, eru
sumir í sóttkví í Húsavík, aðrir á
Akuréyri. Skipverjar á sltipum,
sem koma á þingeyskar hafnir,
verða sjálfir að annast afgreiðslu
á vörum. Samkomubann er ' á
Húsavík. ,
Dómsmálaráðherrami skammast
sín! 30. des. s. 1. kom út aukablað
af Tímanum, er það 74. tbl. og síð-
asta blað ársins 1930. Blað þetta
er merkilegt, ekki sökum þess, að
í því er ein af sóðalegustu sorp-
greinum Hriflu-Jónasar, — heldur
sökum hins, að Jónas skammast
sín auðsjáanlega fyrir greinina.
Sjest, þetta á því, að þau eintök
blaðsins, sem send em bændum og
fylgifiskum Jónasar, flytja grein
þessa nafnlausa, en í þeim eintök-
Marsacs ekki á morgun heldur
hinn daginn. í vasa mínum er
brjef frá þessari blóðþyrstu mann-
veru, og í brjefinu segir hann að
hann ætli að veita sjer þá ánægju
að drepa mig. En ....
— Jeg vona, að hann geri það,
herra minn, greip hún fram í fyrir
mjer, svo áköf, að jeg steinþagn-
aði, án þess að Ijúka við setning-
una. — Jeg skal biðja til guðs, að
Iiann geri það, bætti hún við, því
að þjer eigið það mildu frekar skil
i ðen nokkur annar á jarðríki.
Stundarkorn stóð jeg sem
þrumu lostinn vegna orða þessara.
Svo rann alt í einu upp fyrir mjer,
af hverju þessi skyndilega ákefð
stafaði, og gleðistraumur færðist
um mig allan. Þetta var aðeins
hatrið, sem er talsverður hluti af
sanuri ást. Ákefð hennar brá alt í
einu upp fyrir mjer Ijósi svo að
nú sá jeg tilfinningar þær, sem
hún í afbrýði sinni reyndi að
leyna. Örvaður af skyndilegri
kend gekk jeg fast, upp að henni.
— Roxalanna, sagði jeg í innx-
Kolasalan «■
Sími 1514.
Statesaiaji
er stðra erðift
kr. 1.25
á borftið.
um, sem send eru andstieðingulB:
stjórnarinnar, er fangamark Jóti-
asar undir greininni.
Jónas hefir hugsað sem svor
„Hjá andstæðingum mínum get
jeg engu tapað hjeðan af og er
því best, að lofa þeim að sjá hven
höfundurinn er. En bændur, fylgi-
fiskar mínir gætu fengið skömm á
dómsmálaráðherra, sem svona rit-
ar, það er því vissara, að láta;
skömmina lenda á ritstjóranefn-
unni og hafa því greinina nafn-
lausa í þeirra eintökum. Gísll
greyið hefir engu að tapa.“
Bóndi.
Inflúensu-vitjanir lækna hjer í
bænum hafa verið heldur fleiri
undanfarna daga, heldur en dag-
ana fyrir helgina. Á farsóttahús-
inu hafa flest verið 15 sjúklingar.
Enn hefir ekki þurft að taka
franska spítalann til afnota.
í sóttkvínni á Hótel Akureyri
liafa 18 manns veikst af infMensu,.
og eru flestir þeirra nú á bata-
vegi. Er búist við að sleppa þeim,
sem albata eru, eftir að þeir hafa
verið 4 daga frískir og sótthita-
lausir.
Dánarfregn. Andrjes Ólafsson
hreppstjóri að Neðra-Hálsi í Kjós
andalist í Landakotsspítala £
gærkvöldi. Þessa merka manns-
verður nánar minst síðar.
Mannfjöldi í Reykjavík við síð-
asta manntal, 2. des. síðastl. Inn-
an lögsagnarumdæmisins (Skild-
inganes ekki með talið) reyndist
mannfjöldinn við Iauslega sam-
talning, er framkvæmd liefir ver-
ið af Hagstofunni, 28182. Hagstof-
an getur þess, að þessi tala muní
reynast of lág vegna þess, a<S
1776 manns hafi sagst vera hjer
staddir, en sumir þeirra hafi átt
eftir að útvega sjer hjer húsnæðL
legum bænarrómi, þjer óskiíf
þess ekki. Hvers virði væri líf
yðar ef jeg dæi. Barnið rriitt,
barnið mitt, þjer elskið mig vissu-
lega eins og jeg elska yður. Jeg
greip hana alt í einu í faðm mlnir
og þrýsti lienni að mjer með óe-’d-
anlegri blíðu; já, næstum lotnii.ödi-
Af liverju viljið þjer ekkf
hlusta á þessa rödd ástarinnan
Af liverju viljið þjer ekki bera
traust til mín, aðeins stutta stund
lengur. Getið þjer ekki skilið, að
ef jeg í raun og veru væri jafn
lítilmótlegur sem þjer neyðið
sjálfa yður til að Iialda, þá gætuð
þjer aldrei fengið ást á mjer.
— Þjer Ijúgið þessu, eins og
öllu öðru, hrópaði hún. Jeg elska
yður ekki. Jeg hata yður. Ó, ham-
ingjan góða, en livað jeg hata yð-
ur! Hún hafði legið fram til þessa
í faðmi mínum, andlitið hafði vit-
að upp og augun voru í senn inni-
lega biðjandi og óttaslegin,-eins og
fugl sem finnur snákinn vefjast
utan um sig, en sem í hræðslu
sinni finnur kenna djúprar nautn-