Morgunblaðið - 05.07.1931, Blaðsíða 5

Sunnudaginn. 5. júlí 1931.
5
JHaríswwMadid
Noröurför Wilkins. Nokkru eftir aö Wilkins lagði á stað frá
New York á kafbátnum „Nautilus“, biluðu vjelamar í bátnum og
var hann ósjálfbjarga. Urðu önnur skip að koma honum til hjálp-
ai', og herskipið „Wyoming11 dró hann til Queestown á Irlandi. —
Mörgum þykir ekki vel af stað farið, en Wilkins segir að
fall sje fararheill og er ótrauður í því að halda áfram, þeg-
ar gert hefir verið við vjelamar. Hjer á myndinni sjást þeir Danen-
hower kafbátsstjóri og Wilkins í kafbátnum og era að athuga sjó-
kortið.
Stúdentafjöldinn í Þýskalandi
Það 'er orðið að vandræðamáli yndisúrræða', en mega sín aftur
Úlrýmti &ngvumm I
Kaupið okkar fengsælu flugnaveiðara.
Bakaraneml.
Duglegur og ábyggilegur drengur, 16—18 ára, getur
strax eða seinna fengið pláss sem bakaranemi í bakaríinu
á Akranesi. Diergur, sem áður hefir verið í bakaríi eitt
eða tvö ár, verður látinn ganga fyrir.
Upplýsingai gefur Jóhann Reyndal, Akranesi.
pá

iicmisk fatahtcittStttt iitutt
£augavej 34 ^ímir 4300 ^Keijkiautk.
Hreinsnm nú gólfteppi af öllnm stærðnm og gerðnm.
í nálega öllum löndum, hve marg-
ii' læia, sjerstaklega hve margir
leita til háskólanna og læra' til em-
bætta. Ef menn ljetu sjer nægja
að taka stúdentspróf og sneru sjer
síðan að einlhverri venjulegri at-
vinnu, þá mætti það jafnvel verða
til framfara og góðs, enda algengt
í enskumælandi löndum. Hinir
eru aftur illa famir, sem verja
mörgum árum. til sjerfræðináms
og fá síðan lítið, eða ekkert að
gera. Þeir eru þá orðnir of gamlir
til þess ry5ja sjer braut í öðr-
um atvinnuvegum og verða sjer
og öðrum að vandræði.
Á sumum 'þýsku háskólunum er
nú yfirfyllingin orðin svo geysi-
leg að engar kenslustofur ráma
nemendurna. Það verður að skifta
þeim niður í 2 sali og útvarpa
fyrarlestri prófessorsins svo að
heyrist í báðum, og eftir þessu fer
alt.
Ef stúdentarnir eru spurðir,
hví þe*r ttykkist allir til háskól-
anna, er einlægt sama svarið: Við
yfir-fult og við höfum hvergi kom-
ist að. Það er eins gott að sitja
í kenslustofum háskólans og að
standa iðjulaus á götunni. Það
getur þó skeð að við fáum eitt-
hvað að geia að profi loknu. Að
það sje ekki ætíð merkilegt má sjá
á því að þess eru nú dæmi í Berlín,
að full-lærðir verkfræðingar vinni
fyrir 125 Rmk. á mánuði.
Margsinnis hefir verið bent á
það alvarlega að fátæki menta-
mannalýðurinn sje stórhætta fyrir
þjóðfjelagið. Þegar slíkir menn
fara að svelta heilu hungri og
hafa ekkert að gera, fer þeim
eins og mörgum öðrum, að þeir
verða fúsir til, að styðja allar
byltingar og grípa th- ýmissa ó-
meira en flestir verkamenn. Það
má og heita að allar þjóðfjelags-
byltingar hafi stafað frá menta-
mönnum og verið stjórnað af þeim.
Það hefir verið talið helsta ráðið
að takmarka aðgang að embætta-
deildum háskólanna en gengið illa
að fá því framgengt, því stjóm-
málamenn óttast að sjer verði
iagt það illa út.
Hvað mest eru vandræðin með
læknafjöldann. Það eru engin
tæki, spítalar o. s. frv. til að
kenna öllum sem vilja nema lækn-
isfræði. Háskólinn í Oslo fór í
fyrstu fram á það, að aðgangur
yrði takmarkaður að læknadeild-
inni, en þingið var því mótfallið.
Háskólinn greip þá til þess ráðs
að taka ekki fleiri stúdenta á ári
en kenslutæki leyfðu og yrðu hin-
ir að bíða næsta árs og sitja þá
fyrir öðrum. Er mi svo komið,
að nýir stúdentar verða að bíða
í 4 ár, áður en þeir fái aðgang.
Þetta hefir’nú aftur leitt til þess,
að stjórnin hefir snúist á þá sveif
að takmarka aðganginn að lækna-
mesta lagi 60 stúdentar aðgöngu.
Það svarar til þess að 2 stúdent-
ar kæmust hjer að á ári hverju.
Þýska heilbrigðisstjórnin hefir
ekki getað fengið því framgengt
að takmarka aðgang að lækna-
deildum en birtir alvarlega á-
minningu til stúdenta, að kynna
sjer vandlege atvinnuhorfur og
kjör lækna áður en þeir leggi út
í þá tvísýnu að nema læknisfræði.
Læknaþörfinni telur hún fullnægt
með 1200 stúdentum á ári sem
svarar til 2 stúdenta hjer.
Hjer á landi era læknahjeruð
óvenjulega smávaxin og lækfiar
oft og einatt skammlífir. Það mun
því láta nærri að þörf sje fyrir
um 5 læknastúdentu á ári, en á
síðustu árum era þeir oft hálfu
fleiri og er því auðsjeð íhvert
stefnir. Læknadeildin er þess fýs-
andi að takmarka aðganginn, en
stjórnin l^fir verið því mótfall-
in. Eins og geta má nærri eru
hinir mestu erfiðleikar á því að
kenna 60—70 stúdentum í lækna-
deild svo í nokkru lagi sje.
Þjóðverjum telst svo til að árið
1930- hafi tada atvinnulausra
lærðra manna verið um 35000, en
að öll líkindi sjeu til þess að næstu
árin aukist hún mjög.
Verðlann
nr hetjnsjóði Carnegies.
Þess var getið fyrir nokkru í
ísafold og e. t. v. fleiri blöðum,
að nokkrir íslendingar hefðu hlot-
ið styrk úr hetjusjóði Camegie,
fyrir ýmis unnin afrek á árinu
1928. —- Nöfn manna þessara
voru upp talin, en að öðru leyti
var þeirra ekki í neinu getið,
fyrir hvað þeir hefðu fengið styrk-
inn o. s. frv.
Þar sem jeg þykist þess fullviss,
að mörgum muni leika hugur á
að fá frekari vitneskju af mönn-
um þessum, þ. e. fýrir 'hvað þeir
hafa hlotið þessa viðurkenningu,
þá hefi jeg tekið mjer fyrir hend-
ur að .skýra frá einum þeirra,
Jón Þorfinnsson.
Jóni Þorfinnssyni bónc^, að Mar-
iandi á Skaga, sem hlaut dansk-
ar kr. 600.00 (sem mun jafngilda
rúmum 730.00 kr. ísl.).
Frásögnina færi jeg í letur eft-
ir Jóni sjálfum .— Segist honum
svo frá:
Þann 7. maí 1928, var jeg stadd-
ur á Sauðárkróki, en ætlaði mjer
að leggja af stað heimleiðis sam-
dægurs með vjelb. Garðar. Yið
vorum alls 7 á bátnum. Veðrið
mátti heita ágætt, næstum logn,
en þó kom það í ljós, er við
komum út með Skaganum að
undiralda var dálítil og innfall
mikið.
Vjelbátinn átti að ferma með
rekavið, og er við komum á á-
kvörðunarstaðinn var þegar byrj-
að á því, þannig, að smærri viður-
inn var fluttur úr landi á sexær-
ingi og settur í lest bátsins, og
gekk það alt greiðlega, en nokkr-
ar spýtur voru svo viðamiklar að
þeim varð ekki komið fyrir í
iitla bátnum, og voru því liafðar
á eftir fram að vjelbátnum. —
Við ætluðum allir að hjálpa til
við að innbyrða stóru spýturnar
og vorum því allir fram í bátnum.
— Eftir að við höfðum innbyrt
nokkrar spýtur, kom það í ljós,
að ein þeirra hafði lent ofan á
Miðlkurbú Flóamanna
selur nýmjolk, rjóma, skyr.
(smjör, lækkað verð).
Týsgötu 1. Sími 1287.
Vesturgötu 17. Sími 864.
Divamar,
og dýnur af öllum gerðum, dívan-
teppi og veggteppi, máluð og ofin,
í miklu úrvali, mjög ódýr.
Húsgagnaversl. Reykjavíknr
Vatnsstíg 3. Sími 1940.
værum fúsir til þess að stunda
einhverja atvinnu í stað þess að | deildinni svo að árlega fái þar í
stunda nam, en alls staðar er