Morgunblaðið - 26.06.1932, Blaðsíða 8

8
MORGCJNBLAÐIÐ
•g skápa, fatasnaga og króka,
Myndaalbúm, bökunaráhöld o. fl.
3. Þingið beinir því til iðnaðar-
aianna og iðjuhölda að nauðsyn
beri til að samstarf til aukinnar og
ijagkvæmari framleiðslu eigi sjer
stað um ýmsa iðn og iðju, sem nú
þegar er til í lahdinu, svo sem:
Sxldarbræðslu, niður.suðu fiskjar,
ullarvinslu, skinnverkun, smjörlík-
isframleiðslu o. fl.
4. Þingið telur mikils um vert að
komið verði upp raforkuverum til
eflingar iðnaðar og iðju, þar sem
hagkvæm aðstaða er til þess, og
að þau verðmæti, sem finnast hjer
í jörðu, verði hagnýtt.
5. Þingið leggur áherslu á, að
iðnaður og iðja í landinu fái sem
fyrst, sjer til eflingar og aðstoðar,
lærðan ráðunaut í efnafræði, og
telur rjettmætt að ríkið leggi hon-
um áhöld og starfsfje og greiði
honum laun líkt og öðrum ráðu-
nautum í landinu.
6. Þingið óskar eftir því að þeir
menn, sem áhuga hafa fyrir nýjum
iðn- eða iðjufyriidækjum í landinu,
aetji sig í samband við stjórn
iðnsambandsins og þá milliþinga-
nefnd, Alþ., sem ætlað er að fjalla
um iðnmálin fyrir næsta Alþ., og.
veiti henni upplýsingar og tillögur
um stofnun nýrra i^nfyrirtækja.
Tillögur skipulagsnefndar með á-
orðnum breyting-um, samþ. á iðn-
þingi 21. júní 1932.
1. Þingið ákveður að stofna
landssamband fyrir iðnaðarmenn,
og kýs í því skyni bráðabirgða
stjórn, er skipuð sje 5 fulltrúum,
og sjeu þeir búsettir í Keykjavík
og Hafnarfirði. Pulltrúar og ráð-
gjafar sambandsstjórnarinnar í
öðrum kaupstöðum landsins sjeu
formenn iðnaðarmannafjelaganna,
þar sem iðnráð eru ekki til.
2. Bráðabirgðastjórnin hefir fult
framkvæmdavald til næsta iðn-
þings og óskorað umboð þessa
þings til að flytja mál þess, tillög-
ur og áskö'ranir fyrir Alþingi Is-
lendinga'og landsstjórn.
3. Bráðabirgðastjórnin leggi fyr
ir næsta iðnþing frumvarp að lög-
um og fundarsköpum fyrir skipu-
lagsbundið samband milli allra iðn
aðarmannafjelaga og iðnfjelaga
(sjerfjelaga) á landinu.
4. Iðnráð, iðnaðarmannafjelög og
xðnfjelög á öllu landinu sendi
bráðabirgðastjóminni öll mál, er
þau vilja að lögð verði fyrir næsta
iðnþing, og skal hún sjá um að
þau verði vel og rækilega undir-
búin.
5. Bráðabirgðastjórnin kallar
saman næsta iðnþing xxieð hæfileg-
um fyrirvara á tímabilinu frá ó.
maí til 20. júlí 1933, og skal það
háð í Reykjavík. Stjórnin kalli
saman iðnþingið eftir sömu regl-
ura og þetta þing hefir verið boðað.
6. Loks skorar þingið á ríkis-
stjórn og Alþingi að veita iðnsam-
bandinu hæfilegt fje til skrif-
stofuhalds í Reykjavík.
í bráðabirgðastjórn voru kosn-
ir: Helgi H. Eiríksson skólastj..
. Emil Jónsson bæ.jarstj. Ilafn
arfirði, Asgeir Stefánsson bygg-
ingam., Hafnarfirði, Þorleifur
fíunnarsson bókbindari, Rvík, Ein-
ar Gíslason málari, Rvík.
Þinginu lauk þriðjudaginn 21.
júní kl. 1 að nóttu og hafði þá
lokið afgreiðslu þeirra mála, er
fyrir lágu.
Sunnudag 19. júní b<juð Tðnaðar-
mannafjelag Hafnarfjarðar full-
trúum utan af landi, þingforseta
og stjórn Iðnaðarmannafjelagsins
í Reykjavík til Hafnarfjarðar,
sýndi hið markverðasta í bænum
og bauð svo til rausnarlegs kvöld-
verðar á Hótel Björninn í Hafn-
arfirði.
Fulltrúarnir frá Akureyri lögðu
af stað heimleiðis kl. 4 síðd. á
miðvikudag og fylgdu þeim 25
fuiltrúar upp að Ferstiklu á Hval-
fjarðarströnd. Þar bauð Iðnaðar-
mannafjelagið í Reykjavík fulltrú-
um til miðdegisverðar að skilnaði.
mvlnnuskrlfstofa
fyiir sentíisveina.
Kappreiðar ( Flóa.
Hestamannafjelagið „Sleipnir" í
Flóa efndi til kappreiða á
nefndri Hestaþingsflöt við Hró-
arsholt á sunnudaginn var. Var
>ar margt manna saman komið og
27 úrvals hestar, sem reyna átti.
rslit kappreiðanna urðu þessi:
Stökk 300 m.: Kepptu 12 hestar
1. verðlaun Ospakur 23.9 sek., eig-
andi -Jón Jónsson, Hraungerði. 2
verðl. Blesa 24 sek., eigandi Jón
fííslason, Loftsstöðum, 3. verðl.
Bleikur 24.1 sek., eigandi Gísli
Brynjólfsson, Haugi.
Skeið 250 m.: Enginn hlaut 1.
verðl.; 2. verðl. Gráni 26V2 sek.,
eigandi Helgi Þórðarson, Bolla-
stöðum, 3. verðl. Hringur, eigandi
Bjarni Eggertsson, Laugardælum
og Rauður, eigandi Eggert Bene-
diktSson, Laugardælum 27 sek.
(voru jafnir).
Folahlaup 250 m.: 1. verðl. Mósi
20.2 sek., eigandi Höskuldur Eyj-
ólfsson, Saurbæ. 2. verðl. Mósi 20.3
stk., eigandi Sigurjón Kristjáns-
.son. Forsæti, 3. verðl. Rauður 20.8
sek., eigandi Sigmundur Amunda-
son, Kambi.
Dómarar voru Eggert Benedikts-
son, Laugardælum, Tómas Guð-
brandsson, Skálmholti og Sveinn
Jónsson, Olfusá.
Sigurður Gíslason lögregluþjónn
var þar mættur af hálfu hesta-
mannafjelagsins Fákur, til eftir-
Iits. Kappreiðarnar fóru vel fram.
Verslunarmannafjelagið Merkiir
hefir nú komið á fót at-
vinnuskrifstofu fyrir sendisveina.
Verður starfsemi hennar fólgin í
því, að útvega atvinnulausum
sendisveinum vinnu, en þeir eru
nú, því miður, mjög margir hjer í
borginni, eins og atvinnulausra-
skrásetning Sendisveinadeildarinn-
ar liefir leitt í ljós.
Fyrirltomulag skrifstofunnar
verður þánnig, að þeir, sem þurfa
á drengjum til snúninga að halda,
geta gert sjer hægt um hönd og
hringt á skrifstofu Merkúrs, sem
útvegar drengi til hvers konar
sendiferða, bæði um lengri og
svo' skemmri tíma. Einnig verða þar
ávalt til taks röskir piltar til að
skreppa í smáerindum, innanbæj-
iar. Er því spá mín, að sú tilhögun
reynist vinsæl, því að oft er það,
sem menn vantar snúningadreng
til að fara smásendiferð. — Skrif-
stofan tekur að sjer innheimtu á
reikningum, blaðaútburð 0. fl. 0. fl.
Forstöðumaður skrifstofunnar
mun taka að sjer brjefaskriftir á
ýmsum málum, einnig bókhald og
reikningsskriftir, vjelritun og
fleira. er að skrifstofustörfum lýt-
ur. —
X. X.
lEIintýra prinsinn.
hann er úrvinda af ótta við hina
útlægu Frakka, er hjer eru saman-
komnir.
Það brá fyrir glampa í augum
hertogans: -— Þetta hefir mjer
ekki dottið í hug og lieldur ekki
ráðgjöfum mínum, en livernig á
íu fá kóng til að viðurkenna svik
Nðttúrufræðingurlnn.
í seinasta hefti Náttúrufræðings-
ins (5.—6. örk), sem er nýlega út
komið, eru þessar greinir: Charles
Dieken.s með 2 myndum, Farfuglar
og fuglamerkingar, Kögurváfan,
Jafnvægisröskun í náttúrunni, Æð-
arkóngur, Slúttnes, Jarðslaginn og
ýmsar fróðleiksgreinir. Má af þessu
sjá að heftið er xnjög fjölbreytt.
Ef einhver skyldi ætla, að Nátt-
úrufræðingurinn væri strembið
vísindarit, og ekki handa öðrum
en „lærðum mönnum“, þá er það
mesta fjarstæða. Alþýðlegra rit
getur ekki. En það flytur geLsi-
mikinn fróðleik frá sviði náttúru-
— Við skulum fara á fund kóngs
og sjá hverju fram vindur, jeg
skal tala þínu máli að svo miklu
leyti sem jeg get og, með þínu
leyfi.
Hertoginn hafði ekki hugsað sjer
að hitta kóng nema þá í vígalxug,
”imt fór hann á endanum með
Antoníus á fund hans.
14. kapítuli.
Lúðvík konungur XI. var meðal-
maður vexti, magur og nokkuð
beinastór. Andlitið var ófrítt, enn-
i< lágt, en nefstór var hann og
kinnbeinahár. Svipurinn lymsku-
legur, augun smá og flóttaleg. -—
Hann var ekki nema 45 ára að
aldri, en sýndist mun eldri.
Herbergið sem hann sat í líktist
mest fangaklefa, það var dimt og
hráslagalegt.
Lítið höfðingjabragð var yfir
Lúðvík konungi í umhverfi þessu.
Hann var þar einn með skrifta-
föður sínum, Baeue kardínála. —
Kraup konungur við 'iítið borð sem
þar var og las bxenir sínar. Angist-
in skein út úr svip hans, hann
hafði um morguninn rifjað upp
fyrir sjer atburði er gerst höfðu
fyrir löngu í herberginu við hlið-
ina, þar hafði franskur konungur,
Karl siixn heimski, verið sem fangi
um lengri tíma og loks myrtur þar
ai greifanum frá Vermandris. Gat
konungur nú ekki um annað hugs-
að — hræddist hann að sömu örliig
biðu sín í höllinni í Péronne.
Alt í einu hrökk hann við og
hjelt niðri í sjer andanum. — Það
var barið á dyrnar. Kardínálinn
leit upp og horfði spurnaraugum á
konung. — Gaf konungur honum
bendingu um a,ð fara til dyra. —
ardínálinn stóð á fætur og gekk
út. Að vörmu spori kom hann aft-
ur og tilkynti kóngi að Karl her-
togi og Antoníus greifi óskuðu eft-
ir að ná tali af honum. Undrun
lýsti sjer í svip hans, er hann
heyrði hverjir komnir voru. Samt
var hann ekki vonlaus af því
Antoníus var með Karli. Slíkt
göfugmenni og Antoníus var gat
vísindanna, en þau vísindi geta
allir tileinkað sjer að ýmsu leyti,
almúga/menn eins og prófessorar og
doktorar. Margt af því, sem í
Náttórufræðingnum birtist, eru og
athuganir manna, sem ekki hafa
lagt fyrir sig náttúruvísindi. Er
gaman að lesa um þær athuganir,
og þær eru einmitt vísindamönn-
unum tiL leiðbeiningar á margan
hátt. íslendingar eru að eðlisfari
athugulir, og enginn efi er á því,
að fjöldi manna gæti lagt íslenskri
vísindastarfsemi lið, með því að
skýra frá athugunum sínum. Menn
ætti ekki að liggja á neinu slíku,
þótt. þeim sjálfum finnist það ó-
merkilegt. Hið allra „ómerkileg-
asta“ getur einmitt haft hina
stærstu þýðingu í augum vísinda-
mannsins. Hjálpist því að, góðir
landar, að senda Náttúrufræðingn-
um frásagnir um alt það, er þjer
takið eftir í ríki náttúrunnar og
ekki er alvanalegt.
Hiðurgangur „Snknar“.
Svo wegir Spegillinn, að það, sem
gengur fram af öðrum, gangi niður
af Sókn og hann veit hvað hann
syngur.
Það hefir nú síðast gengið niður
af Sókn, að jeg muni þurfa að
biðja danska konsúlinn í Boston
afsökunar á því, að jeg ihafi sagt
satt og rjett frá Bostonarfylliríinu.
Það getur verið að templarar trúi
þessu, en áreiðanlega tnúa því ekki
aðrir.
Svo hefir Sókn fundið leiðbein-
ingar um áfengisgerð eftir mig í
Mbl. Þær munu hvergi til nema í
höfði Sóknar ritstjórans.
Þá er annað, sem gengur yfir
mig, — að ritstjórix Sóknar skuli
svo ljeleg sem mjer virðist hún
vera. Mjer sýnist að bindindis-
málið (ekki bannið) vera svo gott
mál, að það þurfi ekki á slíkum
ólánsvopnum að halda, sem blaðið
beitir. Þau eru þannig, að jeg tel
lítt eigandi orðastað við það.
G. H.
Ódýrt.
Herra vasaúr á 10.00
Dömutöskur frá 5.00
Ferðatöskur frá 4.50
Diskar djúpir 0.50
Diskar, desert 0.35
Diskar, ávaxta 0.35
Bollapör frá 0,35
Vatnsglös 0.50
Matskeiðar 2 turna 1.75
Gafflar 2 turna 1.75
Teskeiðar 2 t. 0.50
Borðhnífar, ryðfríir 0.90
Pottar með loki 1.45
Áletruð bollapör 0. m. fl.
ódýrt lijá
í
Bankastræti 11.
Notið íslctizkar rðraP
og íslcnzk skip.
ekki verið riðinn við svik, nje
annað þess háttar. — Bjóðið gest-
unum inn inn, mælti konungur.
Gestirnir gengu inn og heiLsuðu
konungi. Konungur bauð þá vel-
komna og bað þá setjast, þá gætu
nir talast betur við.
— Mjer líður illa, góði frændi,
tók kóngur til máls — jeg hafði
Stærsta loftfarið.
Berlín, í júní.
TTnited Press. FB.
Smíði nýja þýska loftfarsins LZ
—129 er nú hraðað sem mest má
verða. Skipið, sem verður mesta
loft.skip í heimi, er smíðað í Fried-
riehshaven. fíangi smíði skipsins
eins vel og nú horfir verður henni
lokið snemma á næsta ári.
„Graf Zeppelin“ og amerískæ
loftskipið „Akron“ erti nú mestu
loftskip í heimi. „Graf Zeppelin“
er 236 ensk fet að lengd, „Akron*1
238.75, en LZ—129 verður 247.80
ensk fet á lengd. Heliumgas verður
notað í LZ—129. Hafa náðst. samn-
iugar við Bandaríkin um sölu á
því. Loftskipið á að geta flutt 52
farþega. í loftskipinu eru margs-
konar þæg’indi, sem get.a má nærri,
Borðsalur loftskipsins er 6x14 mtr.
var full ástæða til að halda þaði.
Þeir atbui’ðir hrópa á hefnd.
Kóngi leist ekki á blikunæ,
kjarkurinn bilaði og haiin gat engu
orði upp komið um stund. Þá xxiælti
þaixn:
— Trxxðu mjer, engunx fellur
þyngra en mjer atburðirnir í Liége.
Hertoginix hló, svo kóngur hrökk
vonast eftir að hitta þig hjer og við
cta jafnað alt okkar á milli. Því
að eins kom jeg hingað einn míns
liðs, svo að segja, í fullxx trausti
tii þín. — En nú hafa óvænt. atvik
orðið til þess að trufla mína áætl-
un — og spilla friðnum milli okk-
ar. •—
Hertoginn ætlaði að svara
frænda sínum, en Antoníus varð
f'yrri til. —II erra, við ltomum í
lieirri von, að yðar hátign geti nú
lokið erindum við hertogann.
Axxgnaráð konungs varð flökt-
andi„ hann horfði ýnxist á hertog-
ann eða greifaixn, og varð svara-
fátt. í fyrstu.
— Jeg óttaðist, að hin óheilla-
vænlegu atvik í Liége yi’ðu til
þess að samningar okkar gætxx
ekki farið franx fvrst unx siixn
og ....
Honum vafðist tunga um tönn,
greip þá liertoginn fram í. — Það
— Með þínxi leyfi, Kai'I. Tók
Antoníus til niáls. Ef til vill hefir
lians hátign sínar ástæður franx
að færa, sem okkur eru ókunnar,
yðar hátign er það Ijóst, að nýjar
torfærur eru orðnar á veginum,.
er hætta stafar af, þegar ræða
skal fullkominn frið milli Frakk-
lands og Burgund. Við Karl erura
komnir liingað í fullu trausti þess,
að þjer sjeuð einlægir og óskið af
ailhug friðar milli ríkjanna.
—; Guð og hinn heilaga María
vita, að jeg óska þess .... Kon-
ungi var erfitt um mál: — En
hvað uppþotinu í Liége viðkemur
þá skil jeg ekki hvernig jeg á að
vera við það riðinn. íbfiarnir í
Liége hafa aldrei verið mjer sjer-
lega vinveittir frekar en hei’togan-
xi m, því það vita allir, að þeir
gengu ekki af fúsum vilja undir
ok hertogans. Þegar þeir hafa