Morgunblaðið - 06.10.1932, Side 2
2
MORG0NBLAÐIÐ
Flygel.
Lítið flygel, sem nýtt, til
sýnis og sölu í hijóðfæra-
verslun Helga Hallffrímsson-
ar. — Ennfremur veggmynd'-
ir, plattar úr dönsku postu-
líni (B. & G.), saumavjel,
ryksuga (Nilfisk), gardínu-
stangir og fleira í Bröttu-
pötu 3A.
Ásta Ölafsson.
EGQERT CLAESSEN
hæstarjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa: OddfeUowhúsið,
Vonarstræti 10.
(Inngangux um austurdyr).
Sími 871. Viðtalstími 10—12 árdegis.
Gardinustengur
Fjölbreytt úrval, nýkomið.
LadTig Storr.
Laugaveg 15.
91
DYNGJA“
er íslenskt skúri- og ræstiduft
og fæst i
Verslunlnni Fell.
hætti : Þorvaldur sjóferðum og rjeðst
til' fiskveiðahlutafjelagsins „Alliance' ‘
lijer í bænum, hafði hann þar á hendi
innsjón með útbúnaði veiðariæra til
skijja fjelagsins. Þau störf fóru hon-
um hið besta úr hendi, því hann var
hverjum manni dyggari og betur verki
farinn.
Svo sem að framan segir, var Þor-
valdur mjög vel að sjer í stýrimanna-
fræði, en þó fór engu minna orð af
honum sem afburða sjómanni, og þóttu
þar fáir honum jafn slingir, enda
hafði hann vanist sjómensku frá
bernsku; við það starf var hann heill
og óskiftur. Hanri hafði og marga þá
kosti, sem nauðsynlegif eru stjórn-
ara; hann var rólegur jafnan, ákveð-
inn og svo dagfarsgóður, að haim
skifti sjaldan skapi, athugaði hvert
rcál rækilega og var sanngjai'n mjög.
Þorvaldi var jafnan hugleikið að
Jminnast veru sinnar á seglskipum;
þótti honum, sem og fleirum, að þar
hefði meira reynt á sjómensku en nú
gerist, síðan togararnir komu til sög-
unnar. Hann kunni frá mörgu að(
segja af fvrstu árum þilskipflútvegs-
ins hjer, einkum skútulífinu og ritaði
nokkuð um það efni, en þó mundií
meira hafa orðið, ef honum hefði enst
aldur til.
Þorvaldur kvæntist árið 1907, Jak-
ohínu Guðmundsdóttur. Lifir hún
mann sinn ásamt fimm börnum þeirra,
öllum uppkomnum.
T. Kr. Þ.
Eftirmœli.
Þorvaldur Eyjólfsson,
skipstjóri.
Þorvaldur Eyjólfsson skipstjóri and-
aðist 25. september að heimili sínu,
Grettisgötu 4, eftir istutta legu.
Þorvaldur var fæddur 5. apríl 1876
íið Fíflholtum í Hraunahreppi í Mýra-
sýslu; voru foreldrar hans Eyjólfur
Þorvaldsson og Guðrún Bergþórsdóttir.
Hngur Þorvaldar hneigðist snemma
að sjómensku, og 14 ára gamall mun
liann hafa ráðist til sjóferða á fiski
skipið „Den Lille“, sem var eitt með
fvrstu seglskipum, er. gengu til fisk-
veiða hjer sunnanlands.
Haustið 1893 fór Þorvaldur á Sjó-
mannaskólann og lauk skipstjóraprófi
þaðan vorið 1895 með mjög hárri
einkunn, þá 19 ára gamall. Mentun,
eða mentalöngun, almennings var hjer
eigi aJgengari en svo á þeim árum,
að það lýsir nokkuð dugnaði Þorvalds
og framsækni, er hann svo ungur
og efnalítill rjeðst í að afla sjer
Tiinnar fullkomnustu mentunar í starfi
sínu, sem þá var kostur á hjerlendis,
ernla var hann mjög námfús og veitt-
iist nám ljett, því að hann var glögg-
nr í besta lagi. Að loknu prófi var
I'orvaldur stýrimaður á ýmsum þil-
skjpum til ársins 1902, er hann tók
sldpstjóm á þilskipinu „Róbert“ og
muu það hafa veri$ fyrsta skipið,.
er hann stjórnaði. Síðar var hann
skipstjóri á ýmsum þilskipum til árs-
íns 1909. Þá var fyrir nokkuru byrj-
uð hjer togaraútgerð og fór skútu-
útvegur mjög minkandi úr því og er
nú, svo sem kunnugt er, að mestu
horfin hjerlendis. Arið 1910 var hann
stýrimaður iá togaranum „Erey“ og
•síðan á ýmsum togurum öðrum en
síðast á „Víðir“ árið 1915, var hann
þá og oftsinnis fyrir skipum þes-sum
á milli landa, er skipstjórar tóku
sjer hvíld, og gekk svo öll ófriðar-
áriö. Nokkru eftir lok ófriðarins
Þorvaldiir Bjarnason,
kaupmaðu.r.
F. 6. nóv. 1895. D. 29. sept. 1932.
Horfinn, — dáinn.
Fánarnir, sem blöktu í hálfri stöng
um állan bæinn, færðu oss óræka
sönnun þeirrar sorgarfrjettar að bær-
inn hefði orðið á bak að sjá, einum
af sínum bestu og nýtuistu sonum.
Þorvaraldur Bjamason, kflupmaður
var dáinn.
Við vinimir áttum erfitt með að
trúa því, svo skyndilega bar það að
höndum, — og hvar var rjettlæti
þeirrar ráðstöfunar? — en Drottins
vegir eru órannsakanlegir. — Hann
gefur, og Hnnn tekur.
.Teg kyntist Þorvaldi sáluga fyrir
aðeins átta árum; var hann þá orð-
inn fulltíða maður. Hann var fæddur
6. nóvemher 1895, í Kirkjuvogi, í
Ilöfnum í HafnahreppÞ og var af
góðú fólki kominn.
Ólst hann þar upp með foreldrum
sínum, syStkinum og fósturbróður, og
var elskaður af þeim öllum, enda
var hann góður bróðir og sonur.
Þung og mikil er því isorg, sjer-
siaklegn. hans öldruðu og veikluðu
móður, sem átti svo mikinn stuðning
og nthvarf í skjóli hans.
Þegar ÞorvaJdur var kominn yfir
fcrmingaraldur, fór hann að þrá meiri
Sfmi: 1845.
Simi: 1845.
Oriseidlig til hðttvirtra Revkviklnn.
Föstudaginn 7. þ. m. opna jeg á austuruppfyllingunni við Faxagötu, kolaverslun und-
ir nafninu:
Kolaverslnn Ólais Benediktssonar.
Simi: 1845.
Mun framvegis hafa á boðstólum bestu tegund af kolum, og leggja sjerstaka áherslu
á lipra og fljóta afgreiðslu.
Gjörið svo vel og reynið viðskiftin.
Best er að panta meðan kolin eru þur og á uppskipun stendur, sem verður nú næstu
daga.
, Virðingarfylst.
Jh " Í. v.V^' • / % ... - V . . .; \ •
Ólafur Benediktsson.
Sfmi: 1845.
Sfmi: 1845.
mentun, en hanmn átti kost á í föður-
húsum og í því augnamiði gekk hann
hjer í Flensborgarskólann. En skömmu
síðar byrjaði hann verslun þá er ber
hans nafn, og lifði og starfaði eftir
það í þessjum bæ, á meðan æfin
entist.
Þorvaldur var í hærra meðallagi á
vöxt, samsvaraði sjer vel, og var
fríður sýnum, svipurínn hreinn, kurt-
eis í framkomu og grandvar í orðum.
Hann var söngelskur mjög, og hafði
góða rödd, enda tók hann mikinn
þátt í sönglífi bæjarins, bæði í söng-
fjelögum og einnig í kirkju sinni.
Verslun sína rak bann með stakri
árvekni, skyldurækni og dugnaði, og
var hann sjenstaklega aðlaðandi kaup-
sýslumaður, prúður í framgöngu, á-
byggilegur og orðheldinn í viðskiftum,
og vandaður í allri sinni breytni.
í fjelagslífi bæjarins tók hann all-
mikinn þátt, einkum hin síðari ár, og
nlstaðar vöru honum falin trúnaðar-
störf; vegna mannkosta hans og hæfi-
leika. Hann var einlægur bindindis-
maður, og var á því sviði, eins og
á mörgum fleiri sviðum, öðrum til
fyrirmyndar. Honum þótti mjög vænt
um kirkju sína, sótti hana vel, og
vildi vinna henni alt það gagn er
hann mátti, enda var hann líka í
stjórn hennar.
Hann var einníg í stjórn kaupmanna
fjelags bæjarins, stofnandi fjelagsins
„Magni“, og meðliinur ýmsra annara
f jelaga, og hvarvetna virtur og mikiils
metinn.
Árið 1922 giftist Þorvaldur eftir-
lifandi ekkju sinni, Maríu Jónsdóttur
Víðis, og eignuðust þau fimm dætur,
og eru fjörar þeirra á lífi, allar í æsku.
Var heimili þeirra hjóna í hvívetna
myndarheimili, þrifnaður, reglusemi
og gestrisni, sátu þar í öndvegi, og
voru bæði hjónin samhuga og samhent
í því að fegra það og prýða.
Fráfall hans er því ekkju hams og
börnum óbætandi missir, og þyngst er
sorgin, og miestur er harmurinn kveð-
inn að heimilinu ]>eirra, þar sem svo
margt, var eftir óunnið, og margar
óskir uppf.yltar, en sem vafaláust
héfðu ræst, ef honum hefði auðnast
ltngra líf. Því að sá mr Þorvaldar
einna mesti og besti koistur, hversu
sjerstaMega góður og nængætinn heim-
ilisfaðir hann var, í því átti hann
fáa sína líka.
Blessuð sje miuning hans.
Vinur.
ftft
Línuveiðaskipið Jalðrnlnn
er til sölu. Skipið er 67 smálestir að stærð, og fylgir því
veiðarfæri. Uppl. gefa og tilboð sendist til
Stefáns Jóh. Stefánssonar. Ásgeirs Guðmundssonar
hæstarjettarmflm. cand. juris.
Austurstræti 1.
Helmdallnr.
Fundur verður haldinn í fjelaginu n.k. föstudag kl.
8y2 síðd. í Varðarhúsinu.
DAGSKRÁ:
1. Pjetur Hallclórsson bæjarfulltrúi hefur umræður.
2. Fjelagsmál, sem upp kunna að verða borin.
Mætið stundvíslega.
STJÓRNIN.
Heiðruðu húsmæður!
leggið þetta á minnið: Eeynsl-
an talar og segir það satt, að
Lillu-ger og Lillu-eggjaduftið
er þjóðfrægt.
Það besta er frá
H.f. EfnagerC Eeykjávíkur.
Mýrlendi
er
arðlaus eign.
Notið
„grðftedVnamit"
(I. F.)
frá
idistrl B.S 1
BirgSir hjá
1 Smith
Beykjavík.
Allir mnna A. S. L