Morgunblaðið - 23.10.1932, Blaðsíða 8

8
- R >
v K T A Ð T Ð
Smáhlntir
sem nauðsynlegir eru í eldhúsiðí
Dósahnífar.
T appatogarar.
Eggjaþeytarar.
Eggjasigti,
(til að skilja eggjarauðuna frá).
Rjómaþeytarar.
Sápuþeytarar.
Sápuhrís.
Persillijárn.
Agúr kuhef lar.
Káljárn.
Hakkabretti.
Skurðarbretti.
Kleinujárn.
Kðkumót.
Smákðkumót.
Kökumót f hakkawjelar.
R jó masprau tur.
Tesigti.
Sitrónupressur.
Kartöflupressur.
Pottasleikirar.
Búrhnffar.
Kartöfluhnffar.
Krystaðijárn.
Vöflujárn.
Kjötgafflar.
Smjörspaðar.
Ausur, allskonar.
og ótal margt fleira fyrirliggjandi af
allskonar smávöru i eldhúsið.
Alt af eitthvað nýtt f
Járnvörndeild
Jes Zimsen.
I Pað þarf ekki |
tii að sjá, að við höfnm
fallegasta og besta nr-
valið af hnsgðgnnm
f bænnm.
Hnsgagnaversl.
við Dðsskirklnna
Notið
HBEIKS-
Ræstidnft,
það er jafngott bestn
erlendn en ódýrara.
Sílvo-
sílfnrfægfi-
lögnr er ó-
viðjafnan-
legur á silf-
ur plett og
a'luminmm.
Gefur fagr-
an varan-
legan gljáa.
ingur á dún óvenjulega lítill og verð-
i* lægra heldur en árin á undan.
Fuglatekja varð með langminsta
móti, því áð veiðin, í Drangey brást
algerlega, og önnur fuglatekja varð
líka minni en á undanförnum árum.
Hýiar kosningar fgrir
dyrum ( Oanmörku.
Eftirfarandi skeyti hefir borist frá
sendiherra Dana:
— í ríkisþinginu er hörð deila um
gengismálin, og upplausn gengisnefnd-
ar hinn 1. nóvember. Menn búast við
gð nýjar þjóðþingkosningar fari fram
mjög bráðlega.
Til skýringar á skeyti þessu er
rjett að birta hjer útdrátt úr grein
sem birtist í dönsku blaði hinn 3. þ.
ir. þar segir svo:
Alt bendir nú til þess að kosningar
fiiri fram í ihaust, sennilega út af
gengismálunum.
Ástæðumar til þessa liggja í augum
uppi: Það er sú stefna stjórnarinnar
að halda „píninginn" út í fjögur ár
til þess að geta uppleyst landþingið
(sem því aðeins er hægt að uppleysa
að reghilegar þjóðþingskosningar hafi
fram farið). Þessi stefna virðist hafa
farið forgörðum við seinustu land-
þingskosningar, þegar andstæðingum
stjórnarinnar fjölgaði um tvo. Nú er
engin von til þess að stjórnin geti
fengið meiri hluta, þótt landþingið
sje rofið, og er því starfsáætlnn henn-
ar farin út um þúfur.
En vill stjórnín kosningar nrúna eða
í vor? Enginn efi er á því að hún á
verri aðstöðu með vorínu, því að þá
vcrður atvinnuleysið meira en nú er.
Núna er atvinnuleysið ekki svo mikið,
að ekki sje liægt að ráða fram úr
því. Það væri því eftir Stauning að
vilja fá kosningar núna. En það verð-
ur aðallega undir vinstrimönnum kom-
ið hvort kosningar fara fram, eður
ekki.
Enginn efi er á því, að ríkisstjórn-
in mun gera það að fráfararskilyrði
að gengisnefndin fái að halda áfram.
,Hans Nieisen, þjóðþingmaður og
flokksforingi jafnaðarmanna, hefir
iátið svo um mælt í samtali við blaðið
„Vestkysten" :
— Ef landþipgið stöðvar frumvarp-
ið um framlengingu gengisnefndar, á-
lít jeg að stjómin verði að rjúfa þing
og fyrirskipa nýjar kosningar. — Hjer
Fangi ð Djöf'aey 4.
að fá þýskan ríkisborgararjett.
Herforinginn tekur til máls aftur.
Jeg horfði á hann. Hann er harður
á svip og ósveigj'anlegur að sjá. Hann
segir:
— Hafið þjer fengið þýskan ríkis-
borgararjett, eða ekki?
Jeg horfi í augu hans.
— Nei, segi jeg.
— Þá emð þjer Frakki og hafið
sem slíkur barist gegn Frakklandi.
Svo stendur hann ;á fætur. Jeg
steníd líka á fætur.
Eins og langt úr f jarska, eða líkt og
í draumi, heyri jeg að hann segir:
— Farið burt með þenna mann.
Kiðandi á fótum genig jeg milli
tveggja hermanna til myrkvastofunn-
ar aftur. Um leið og dymar lokast
og jeg er einn þarna inni milli fjögra
veggja, liggur mjer við að Mgráta.
Jeg veit að jeg er saklaus, og jafn-
framt að yfir mjer vofir ógurleg
hætta, sem jeg get ekki afstýrt.
er greinilega tíl orða tekið, og frá
„pólitísku sjónarmiði“ er Hans Niel-
sen mjög nákominn Stauning
Enginn þarf að efast um afstöðu
íhaldsmanna. Ghristmas Möller hefir
hreint og beint heitið því, að berjast
móti framlengingu gengisnefndarskrif-
stofunnar.
Vjer lálítum að vinstrimenn hafi
ekki bundið sig enn, og þess vegna
má vera, að samkoraulag komist á
milli þeirra og stjómarinnar. Þó er
það vafasamt.
Fermingarbörn
í Dómkirkjtumi í dag.
Drengir:
Aðalsteinn Snæbjömsson.
Jóhannes Rasmussen Jóhannesson.
Ólafur Georgsson.
pliver Andrjes Thorsteinsen.
Oskar Benjamín Benediktsson.
Pjetur Andrjesson.
Pjetur Jens Thorsteinsson.
Ragnar Vilberg Steinþórsson.
Sigurður Magnússon.
Stúlkur:
Anna Guðmundsdóttir.
Anna Þórarinsdóttir.
Guðríður Kristín Magnúsdóttir.
Guðrún Marta Eyjólfsdóttir.
Helga Egilson.
Ingunn Hermannsson.
Jóna Guðlaug Guðjónsdóttir.
Kristín Ólafsdóttir.
Kristrún Soffía Jónsdóttir.
Laufey Bjarnadóttir.
Margrjet Gísladótir.
Margrjet Herdís Thoroddsen.
Ólafía Sigríður Bára Þorvaldsdóttir.
Ragnheiður Jónsdóttir.
Sigurdís Guðjónsdóttir.
Þómnn Kjara.n.
Frjettir.
Minnisvarða Leifs heppna ætla
Norðmenn að reisa í Chicago. Er
þegar hafin fjársöfnnn í þessu skyni,
bæði vestan hafs pg austan.
Woronoff. Blaðið Neue Freie Presse
í Vín, hefir það eftir hinum fræga
yngingalækni Woronoff, að nú sje
hann orðinn sannfærður nm, að hægt
vérði að hækka meðalaldur manna í
140 ár. Engar af yngingum hans hafa
mistekist. Franskur heimspekíngur,
Það eru ill forlög, sem hafa komið
mjer í þenna vanda. Er nokkur leið
til að jeg geti sigrast á þeim t .
Að kvöldi þessa sa,ma dags sat jeg
milli tveggja franskra lögregluþjóna í
hraðlestinni milli Strasshurg og París-
ar. Frá jámbrautarstöðiimi í París
ókum vjer í bíl. Út um gluggann sá
jeg bregða fyrir súlunni á Place de la
Concorde. Svo var jeg settur í bjart-
an klefa í þermannafangelsi. Um
miðjan næsta dag var jeg leiddur fyrir
rannsóknardómara.
Þar leysti jeg frá skjóðunni: Jeg
sagði að auðvitað væri jeg Þjóðverji,
cn jeg væri ekki lagamaður og hefði
aldrei kynt mjer alþjóðarjett svo, að
jeg gæti sannað það fullkomlega, en
almenn dðmgreind hlyti að geta sýnt
hverjum manni fram á að jeg væri
Þjóðverji. Jeg hefði alist upp í
Þýskalandi, altaf talið mig Þjóð-
verja og þe®s vegna gengið í þýska
herinn. Færi einhver fgönsk lög í
bág við þetta, þá væri rangt að beita
þeim gagnvart mjer. En hver fangi
sem mjög var orðinn gamlaður og lítt
vinnufær, ljet Woronoff yngja sig
nýlega. Þetta tókst prýðilega. Hinn
aldraði vísindamaður getur nú átt
\tiii á að halda óskertum starfskröft-
um í mörg ár enn.
Skriða hljóp 16. þ. m. yfir járnbraut
ina milli Aamot og Skothelvstöðva í
Noregi og hafa flutningar tepst þar,
en komast bráðlega í samt lag aftur.
Miklar úrkomur hafa verið á þessum
slóðum að undanförnu.
Ólafur ríkiserfingi Norðmanna og
kona hans lögðu á stað í ferðalag til
úlanda hinn 17. þ. m. Þau verða upp
undir miánuð að heiman og fara fyrst
til Koburg og verða viðstödd brúð-
kaup isænska prinsins Gustav Adolfs, !
en fara þvi næst til Belgíu og Eng-
Iands.
Samhand hvalveiðaf jelaganna norsku
hefir gert með sjer samkomulag um
að framleiða á komandi vertíð til
samans 1.900,000 föt af hvallýsi. —
Flest bræðslnskipin eru nú komin á
rniðin í 'Suður-ís'hafinu.
Á Lækjartorgi. Maður beið fyrir
utan símaskýlið á Lækjartorgi, með-
an annar stóð við símann innj í skýl-
inu. Sá sem inni var, og hjelt á
heymartþlinu, mælti ekki orð af vör-
um. Þamnig leið stundarfjórðungur.
Þá varð sá óþolinmóður sem úti fyrir
beið- Hann opnaði skýlið og segir:
„Hvað er þetta maður, því stendur þú
þama við símann, úr því þú ert ekki
aþ tala.“ „Hvaða vitleysa," sagði
icaðurinn við símann, „— jeg er að
tala við konuna mína.“
Mismunandi lyktnæmir. Nýlega var
maður íSehultz að nafni kærður í
Höfn fyrir heimabmgg. Fólk, sem
áttti heima í sama búsi og hann,
þoldi ekki við fyrir brennivíns þef
og kærði því manninn. En þegar
Magnús Torfason kom í húsrannsókn-
ina til Hþsknldar, eips og útvarpið
hafði boðað, fann Ámesingayfirvaldið
ekki einu sinni lykt.
Pýramídi fu.ndinn. í vísindariti einu
þýsku, er sagt frá því, að nýlega
Hafi fundist pýramídi í nánd við hina
pýramídana í Egj’ptalandi. Hafi þessi
Verið sandorpinn með öllu. Hefir nú
verið mokað af toppi hans. Er búist
við, að pýramídi þessi sje 5000 fer-
metrar að gmnnfleti.
ætti heimtingu á rjettlæti af dómara
sínum.
Rannsóknardómarinn hristi höfuðið.
— Lögin em nú þannig og fram hjá
þeim getum vjer ekki komist, mælti
hann. Þjer eruð fæddur á franskri
grund og þess vegna ernð þjer Frakki.
Um það er ekki að deila. Og þjer
hafið barist gegn Frakklandi, meira
að segja sem sjálfboðaliði. Líf yðar
er ekki hundrað franka virði, mon-
sieur Schwartz.
Nei, líf mitt var sannarlega ekki
á marga fiska þessa stundina. Það
hefði 'víst engum dottið í hug að
bjóða hnndrað franka, í það, sjerstak-
lega vegna þess að jeg hafði verið í
löggæslnliði þýska hersins. Þetta lög-
gæstulið starfaði að baki hersins og
hafði aðallega það verksvið að halda
vakandi auga á frönsku íbúunum.
Það er alkunnugt, að á bak við
herlínuna var rekin mikil og marg-
þætt njósnarstarfsemi, og framar öllu
étti löggajslnliðið að hnekkja henni.
Það varð því alls ekki hjá því komist
fl
DYNGJA“
H erislenskt skúri- og ræstiduft
og fæst hjá
s
Silla & Vaida.
islensl
////y
kaupi jeg
ávalt
hæsta
verði.
Gísli Sigurbjörnsson.
Lækjargötu 2. Sími: 1292.
Nýkomið:
IUllarkjólatau.
Gardínur.
Stores.
Drengjapeysur
Matrósaföt.
Náttföt.
Manchester.
Lauagveg 40. Sími 894.
Göð kaiiöf uuppskera.
Með þessari yfirskrift er grein í
54. tölublaði ísafoklar og Varðaiy
þessa árs. Þegar jeg las þessa grein
kom mjer til hugar kartöfluuppskera
hjá einum bónda hjer í Vestur-Húna-
vatnssýslu, Benedikt Björnssyni hónda
á Barkarstöðum. Hann er áhugasamur
grrðyrkjumaður; er að koma upp
hjá sjer, auk matjurtagarða, blóm-
og trjágarði. Keypti í hann á síðast-
liðnu vori 100 trjáplöntur, þar af
80 fná Ekhaug Planteskole Söfteland
í Noregi. Af því að plönturnar vpru
smáar, setti Benedikt kartöflur niður
milli þeirra, sáði þrem Mlóum, en
fekk upp 115 kg., og er það nær
fertugföld uppskera. Þessar kartöflur
voru fremur smáar, eru þó ekki
taldar hjer þær allra smæstu. Það er
langt síðan skáldið kvað: „Brauð veit-
ir sonum móðurmoldin fr jóa‘ ‘. —
Hvað sannar það betur en einmitt
svona dæmi 1
Húnvetningur.
að margur franskur borgari, í hiuum
herteknu hjeruðum, sá, er uppvís varð-
að njósnarstarfsemi, væri sóttur heim
til sín, dreginn fyrir herrjett og
dæmdur. Var því mjög eðlilegt að
franska þjóðin legði sjerstakt hatur á
löggæsluliðið þýska. Og því var það,
að rannsóknardómarinn í París rauk
upp eins og naðra þegar hann komst
að því að jeg hafði verið í þessu liði.
Og svo var farið með mig, hinn
ákærða landráðamann, um þvert og
endilangt það svæði Frakklands, sem
Þjóðverjar höfðu haft á sínu valdi í
stríðinu. Jeg var fluttur þorp úr
þorpi, til þess að það yrði rannsakað,
hvort jeg hefði ekki gert mig sekan
Uin fleiri glæpi heldur en jeg var á-
þærður fyrir —- hvort jeg hefði ekki
notað aðstöðu mína sem löggæalu-
maður, til þess að framsclja franska
borgara í hendnr herdómsins þýska.
Hve lengi gekk á þessu? Hye lengi
var jeg þpnnig milli vonar og ótta
um afdrif mín? Hve lengi vofði yfir-
mjer dauðinn í aftökusal Bois de Viw-
eennes ?
Tvö ér.