Morgunblaðið - 26.01.1933, Blaðsíða 2

Helldsfilublrgðlr:
Þakjárn nr. 24-6-10’
do. - 26-7-10’
Síui: Einn - tveir - þrir - fjárir.
t
Fið Hnna GelrsUðttir.
Hún andaðist á Landakotsspít-
ala þann 20. þ. m. eftir stntta
legu. Nánustu vinir hennar, sem
fylgdust með sjiikdómi hennar,
voru farnir að vona, að hún mætti
fara að fara af sjúkrahúsinu heim
til mannsins síns o g barnanna
ungu, þá var hún skyndilega köll-
nð burt. Ifjún fjekk óvenju hægt
andlát.
Prú Anna var fædd í Múla í
kveðinn, og sömuleiðis móður,
systkinum og vinum nær og fjær.
En sú er bót í máli, að eftir lifir
minning hinnar góðu ltonu, vafin
birtu og yl.
Sigurður Skúlason.
Yfirlfslnu um Jrt)ð“.
Einhver útvarpsnotandi spyrst
fyrir uni það í Morgunblaðinu í
dag, hver það sje, sem liafi notað
orðið ,,ártíðardagur“ í útvarps-
frjett nokkurri, og látið það
merkja afmæli. Telur hann það
mtinil verða sjer til fróðleiks að
Biskupstungum 14. apríl 1901. —
Foreldrar hennar voru Geir óðals-
bóndi Egilsson (d. 1916), Pálsson-
ar frá Neðradal, og kona hans,
Guðbjörg Oddsdóttir, Erlendsson-
ar frá Ijangholti í Flóa. Eru báð-
ar ættir hennar merkar og al-
kunnar langt aftur í aldir.
Hún fluttist með móður sinni og
systkinum austan úr átthögunum
til Reykjavíkur haustið 1918. —-
Gekk hún síðan í Kvennaskólann
•og útskrifaðist þaðan vorið 1922.
Veturijm 1922—1923 var hún heim
iliskennari í Tungu við Fáskrúðs-
fjörð, en sigldi að því búnu til
Englands og dvaldist nærfelt tvö
ár í Lundúnum sjer til gagns og
gamans.
Arið 1927 giftist hún Asgeiri L.
Jónssyni áveituverkfræðingi frá
Þingeyrum, sem lifir hana ásamt
þrem sonum þeirra, Þau áttu
heima hjer í Reykjavík, lengst af
■n Bólvallagötu 18.
Frú Anna Geirsdóttir var fram-
úrskarandi stilt kona og prúð í
framkomu. Hún var ein af þeim,
sem eru jafnan eins og þeir sjást.
Þó að hún yrði ekki nema rúm-
lega þrítug, átti hún sjer mikla
lífsreynslu.Oftar en einu sinnivarð
liún fyrir því að berjast við örð-
uga sjúkdóma og í einum þeirra
misti hún föður sinn, sem hún
unni eins og best má verða. Hún
var að vísu ekki ein um þá sorg,
því að Geir í Múla var syrgður
af öllum, sem náin kvnni höfðu
haft af honum. En glaðlyndið og
meðfædd stilling rjettu frú Önnu
lijálparhönd í æskuhörmum henn-
ar. Það var óvenju ljett yfir heim-
ili foreldra hennar, sem var orð-
lagt fyrir risnu og myndarskap,
og áhrifin þaðan entust henni til
liinstu stundar. Henni var miklu
tamara að tala um átthagana sína
og bláfjöllin en dvölina í stór-
borginni handan við hafið, og
mintist hún þó dvalar sinnar er-
lendis með ánægju og skilningi.
Sem eiginkona og móðir verður
Anna Geirsdóttir ógleymanleg. —
Hugur hennar var bundinn við,
heimili hennar, þar sem hun lifði
óskipt fyrir mann sinn og syni.
Að þeim er nú mikill harmur
vita þetta. Bkal jeg ekki verða
meinsmaður þess að hann auki við
þar, og fræði hann ]>ess vegna
hjer með á því, að jeg tók þessa
fregn upp fyrir útvarpið og orðaði
hana. Er notkun mín á þessu orði
rjett í alla staði.
Orðið ártíð, er, eins og útvarps-
notandi getur sjeð í orðabók
Fritzners, dregið af þýska orðinu
„Jahrzeit“, sem aftur er þýðing
á latneska orðinu ,anniversarium‘,
er þýðir afmælisdagur, og dregið
er af lýsingarorðinu ,anniversaris‘,
er þýðir árlegur eða sá er endur-
tekur sig árlega. 1 orðinu ártíð er
ekkert, sem minnir sjerstaklega á
gröf og dauða, enda er frumþýð-
ing þess afmæli, afmælisdagur.
(Sjá Diplomatarium norvegicum
TT. 627. 629, TV. 56). Merkinguna
aánardagur hefir orðið fengið af
því, að í kaþólskum sið ljetu menn-
á dánarafmæli vina og vanda-
manna syngja eða segja þeim
sálumessu. Það er rjett að orðið er
nú notað miklu sjaldnar í frum-
merkingunni afmælisdagur, en jeg
nota það að jafnaði í þeirri merk-
ingu af því, að mjer þykir orðið
falleg'L og miklu fallegra en orðið
afmæli, og mun jeg ekki breyta
þeim hætti.
Ekki virðist Morgunblaðið sjálft
hnfa hneykslast á þessu orðalagi,
því að það hefir eitt allra. blaða
birt þessa fregn, og breytti þessu
orði ekki, enda þótt því væri það
inngn liandar.
24. janúar 1933.
Guðbr. Jónsson.
Aths. Jeg fjeklc að líta á þessa
yfirlýsingu G. J. Vil jeg benda
honum á að fletta upp 43. bls. í
orðabók Sigfúsar Blöndals. Þar
stendur:
ártíð Aarsdagen for ens Död,
Dödsdag.
ártíðarhald aarlig Helligholdelse
af ens Dödsdag.
ártíðaskrá Fortegnelse over
Dödsdage.
G. J. viðurkennir að ,ártíð‘ hafi
þessa merkingu í íslensku, en vill
sjálfur fá að ráða því, að orðið
merki alt annað.
Útvarpsnotandi.
MORGUNBLAÐIÐ
Fara ðtsvfirln hækkandí?
Jeg hefi varið að velta fyrir
mjer hver tilgangur skattstjóra,
Eysteins Jónssonar, hafi verið með
grein, sem hann birti 17. des. síð-
astliðinn í TÍManum með þessari
fyrirsögn. Það er eins og hann
alt í einu beri svo mjög fyrir
brjósti velferð allra skattþegna;
bæjarins, að maður veit ekki hvað-
an á sig steniur veðrið. Það er
eins og allir — og það jafnvel
þeir. sem hann hversdagslega kall-
ar „íhaldsburgeisa“ — sjeu nú alt
í einu orðnir skjólstæðingar hans,
rjett eins og þeir væru í samá
fioltki og Sig. Jónasson, Hermann,
Tryggvi, Stefán Jóhann, Hjeðinn
og slíkir úótar.
Mjer hefir dottið í hug hvort
þessi umhygg.ja hans stæði nokkuð
í sambandi við borgarstjórakosn-
inguna, sem um það leyti stóð
fyrir dyrum Það er svo hlálegt, að
þetta skuli koma fram einmitt á
þeim (íma. sem liann taldi vísa
kosning Sigurðar Jónassonar í
borgarstjórastöðuna. Það er eins
og hann hafi verið að undirbúa
jarðveginn fyrir væntanlegt sukk,
1 sem hann byggist við, að sigla
mundi í. kjölfar þessa skjólstæð-
irigs síns, eins og venja er til, þar
sem fjárplógsmenn Framsóknar og
bolsa komast að, og hvað þá ef
fjáraflamaðurinn mikli Sig. Jón-
asson með öll sín plön hefði kom-
ist að.
Þessi skoðun mín hefir styrkst
við það, að jeg minnist greinar,
sem þessi sami Eysteinn ritaði í
fyrra um dreifingar-kostnað þann,
sem Reykvíkingar yrðu að gjalda
til kaupmanna. Var sú grein skrif-
uð rjett um sama leyti sem fór að
kvisast, að dreifingar-kostnaður
kaupfjelaganna væri orðinn tals-
vert hár og þeirra gengi ekki sem
blómlegast. En til þess að leiða {
athygli manna frá því var vegur-
irn að hefja rógsárás á verslun-
arstjettina, og þá ekki síst á kaup-
mannastjett Reykjavíkur.
Jeg vona, að þessi fyrirhyggja j
skattstjóra vors kulni ekki út, j
þótt svona illa tækist fyrir sam-1
herjum hans að missa þarna ráð-
gerðan spón úr aski, og færi bet-
ur, að bonum veittist gæfa til að
gæta hófs og rjettlætis, þó ekki
eins og að undanförnu. Sjerstak-
lega vona jeg, að hann beri gæfu
til að gleyma ekki hinum sjer-
stöku gæðingum af umhyggju
fyrir hinum miitMÍ háttar, og síst á
kostnað þeirra fyrnefndu. — Jeg
treysti honum t. d. til þess að
meta rjett eigin húsaleigu lög-
reglustjóra vors í hinu nýbygða
fyrirmyndarhúsi, sem hann hefir
reist sjer óbrotgjarnan minnis-
vai-ða með — ásamt mörgum fleir-
um — og sýnt hvernig byggja
skuli hjer í Reykjavík, svo að
hin illræmda húsaleiga lækki og
hið fagra kjörorð hans: „Niður
með húsaleiguna“ megi íklæðast
holdi veruleikans og staðfesta ein'-
lægni hans, eins og samherjar
hans hafa svo átakanlega sýnt með
yfirmati sínu á fasteignum þjóð-
arinnar, þar sem þeir hafa lyft
eignum manna upp í hærra veldi
og með því aukið á gildi hinnar
víðfrægu Framsóknarbrynju bænd
anna.
P. Stefánsson, Þverá. >
Athugiö.
Kartöflnr afbragðs gððar 10 anra j2 kg«
Kaffipakkinn A 00 anra (Kaaber).
Exportsstykklð á 60 anra (L. D.)
Smjðrlíkisstykkið á 80 anra,
Saltfisknr (pressaðnr) á 25 an. '|2 kg.
Batarkez (sætt) á 80 anra j2 kg.
Kirsnberjasaft beilfl. 1. krðnn.
Fagilðgnr mjðg ðdýr.
EMspitnabántið á 30 anra.
Sveskjur — Rúsínur — Kúrennur — Epli — Bláber —
og allar tegundir af niðursoðnum ávöxtum og nýjum á-
vöxtum fyrirliggjandi.
Verslið þar sem úrvalið er mest og vöruverðið best.
llersl. ilnars Evlfilfssoiar.
Siml 3586. Týsgðtn 1.
H. B. b Gl.
Kanpmenn I
Mnnið eltir, afl 0TA og GTLDEN AX haframjðlið,
sem ern helmsþekt fyrir gafli, seljnm við mjfig
ódýrt.-Beynið þafl.
H. Benediktsson & Co.
Sími 1228 (þrjár línur).
Kol! Kol!
í dag seljum við þurustu kolin B. S. Y. A. Hards, ensk
Uppskipun lauk í gær.
Siml 3807.
Holaverslun G. Hristiánssonar.
HftEINS El KEíf
Allir mnna A. S. L
WtH •« WVUN»AS vétwa

I