Morgunblaðið - 26.02.1933, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Hýkomið:
MLslitn, þykku gardínutauin eru
komin aftur.
Barnasokkar í öllum stœrðum,
drengja vesti, skautapeysur, sport
sokkar allar stærðir.
NMeMer.
LaiiGraveff 40.
Sími 3894.
Hún er altaf i
5Ólskin55kapi.
hefir bygt, sem eru metnar ca.
f jórfalt hærra en alt landverð jarð
arinnar. Þarna er um að ræða eign
er engan arð gefur, og sem enginn
mundi kaupa nema fyrir brothluta
þess, sem hún er virt. Af þessari
pappírseign eiga svo eigendurnir,
auk afborgana og vaxta, sem
margir geta ekki borgað að greiða
skatta og gjöld í ýmsar áttir. Að
ríkissjóður kúgi háan fasteigna-
skatt af þessum mönnum og borgi
svo aftur fyrir þá vexti að ein-
hverju leyti og jafnvel fleira, er
áreiðanlega að taka úr einum
vasanum og stinga í hinn. Skyn-
samlegasta lausnin virðist mjer, að
xcCiTCl ^asteignamatið á jarðeignum
niður í áttina til Sáir.ræmis við
afurðaverðið.
ItreppurðSstafanir
„heiibrigða mannsins
N auðasamningar.
AUmargir bændur standa Jþví
miður nndir meiri skuldun^ en
nokkur von er til að
risið nndir. Jeg held að helsta
leiðin þeim til hjálpar væri breyt-
ing á nauðasamningalögunum í þá
átt að auðveldara yrði að ná samn
ingum við skuldeigendur.
rrtr^minsr skuldaverslunar.
Þá væri og þörf á að nota svo
þá reynslu sem fengin er og reyna
að set.ja hömlur gegn því að bænd
ur steypi sjer í sama skuldafenið
Vinir hennar öfunda hana, af því,
kve góðu skapi hún er altaf í. En
lyndarmál hennar er ofur einfalt.
Hún nejrtir Kellogg’s All Bran til , . , , „
morgunverðar, og fær því aldrei j er' Þeir 1mm ^ stálgreipum^krepp
vott af harðlífi,
Kellogg’s All Biran er Ijúffengur
korarjettur, sem inniheldur kjara-
mikil efni, er styrkia meltingarfær-
in, B-fjörefni og járn, sem er blóð-
styrkjandi efni. Það er 100% kora,
því að engum utan að komandi efn-
um er í það bætt og áhirif þess til
að viuna bug á meltingarleysi eru
100%. Envin suða. Neytt með
kaldri mjólk eða rjóma. Fæst hjá
h'’unmanninum, sem þier skiftið
við, í rauðu og grænu pökkunum.
4(agllaffljS
ALL-BRAN
sem auðveldlegast vinn
ur bug á hæyðaleysi
óeðlileg eða beinlínis ranglát
g.’öld af þeim mönnum, sem á að
I- álpa, gjöld, sem eiga sinn þátt í
í rðugleikunum. Á jeg hjer við út-
f’otningsgjaldið, sjen*taklega af
I' ;öti og hækkun fasteignaskatts-
ins. —
I’tflutningsgjald hvílir eingöngu
h Vim vörum bænda,, sem út eru
Pottar, en eins og áður er tekið
nTn, fá þau hjeruð er aðallega
v.’-vða að sæta útlendum markaði
131 un lægra verð fyrir vörur sínar.
’ VGntningsgjald af kjöti gerir á-
I’.Jlan enn meiri og er sjerskattur
bá bændur er eiga nú við verst
r i rVaðsskilyrði að búa.
Hvipað er að segja um fasteigna-
.1 'ittshækkimina er kemur fram
v* 1 ’ liækkun jarðamatsins. Nýja
unnar sjerstaklega þyrfti að reisa
skorður við því að bændur safni
verslunarskuldum frá ári til árs.
Jeg er sannfærður um að það er
fátt sem hefir gert bændum meiri
bölvun á seinni árum. Það er
nærri ótrúlegt hvað það að taka
i út í reikning með von um að þurfa
ekki að borga fyr en eftir 10 mán-
uði 1 ár eða jafnvel enn lengri
tíma, verkar eyðileggjandi á með-
vitund manna um hvað þeir mega
veita sjer af því er hugurinn girn-
ist. Ttaunar veit jeg að margur
bóndi hefir nú fengið þá kenslu á
bessu sviði sem hann gleymir ekki
fvr«t um sinn, en engu að síður
væri full börf á að taka þetta o.
fl. til athugunar.
Höfuðf»tri?5;ð,
Það sem jeg tel að leggja verði
höfuðáhersluna á í baráttunni við
kreppuna er fyrst og fremst, að
fá bændurnar sjálfa til að gera
alt sem í þeirra valdi stendur, til
að sigrast á henni, til þess þarf
að leiðbeina þeim á marga vegu,
örva þá, og styrkja á ýmsan hátt,
þetta verða allir að gera, sem að-
stöðu hafa til þess, og þá fyrst og
fremst Alþingi og ríkisstjórnin, þá
mun vel fara.
Hvað v;nst við kreppuna.
Þetta tímabil er reynslutimi fyr-
ir bændur af reynslunni eigum
við að læra, hiin er góður skóli og
strangnr en oft dýr. Jeg er sann-
færður um, að þeir sem sleppa úr
þessum skóla, án varanlegra ör-
Bá „sjerstaklega heilsugóði“ er
nú farinn að aka fram fallbyssum
sínum fyrir væntanlegar kosning-
ar. Er gaman að sjá, hvað hann
hugsar sjer nú helst til bjargráða.
Eitt er það, að fella niður út-
flutningsgjald af landbúnaðaraf-
urðum. Er fyrír því færð sú á-
stæða, að „þeir sem rækta landið,
verða að kaupa það og borga vexti
og höfuðstól, sem nemur nokkrum
tugum miljóna, en af fiskimiðnn-
um er eigi greidd nein leiga 1‘ ‘ En
að maðurinn skuli ekki leggja til
a.ð mæla upp fiskimiðin og selja
bau eöa ieigja. '1-aZ mætii rá upp
úr því laglegan skilding!
Hitt náttúrlega hefir hann
aldrei hugsað út í, að neinu þyrfti
að kosta upp á það, að sækja fisk
þeir geti a m ifSin, engin skip eða veiðar-
færi, engar hafnir, hús eða reiti
eða mannvirki. Bara ausa upp með
lúkunnm úr ókeypis fiskimiðum.
,í sjáivarútvegi standa engir pen-
ingar. Þess vegna má. láta hann
borga útflutningsgjald. Það er
næstum því það eina, sem hann
þarf að borga!
En að vera þá að styðja sam-
göngur á sjó! Ekki þarf þar að
kosta npp á vegi, ekki að kaupa
eða borga neina leigu fyrir skipa-
leiðirnar. Það verðnr stór sparn-
aður að þessari nppgötvnn, áður
en lýkur. Þinginn er mikill sómi
að eiga svona vitra og andlega
heilsugóða menn — eða jafnvel
þótt hann sje bara einn.
"ðamatið er svo hátt, að það er kum,a verSa bæði betri hœndur og
f engu samræmi við það, er jarð-
: , ar gefa af sjer með núgildandi
v i-ðlagi, og víða hrein vitleysa.
P'1 svo eru allskonar gjöld bygð
b<»ssu mati. Verst eru þeir þó
um leið nýtari þjóðfjelagsborgar-
ar en áðnr, og þá er mikið unnið.
St. Verðandi heldur skemtun á
Upp i'eisn í 5íberíu
f desembermánuði var hafin
uppreisn í austurhluta Síheríu
gegn Sovjetstjórninni. Ilöfðu upp-
reisnarmenn aðalbækistöðvar sín-
ar í Krasnojarsk og Kainsk hier-
uðunum, og höfðu margar ranð-
liðasveitir þar gengið í lið með
þeim.
Pregnir af þessari uppreisn eru
mjög af skornufn skamti, því að
Rússar mu.mi ekki kæra sig um
að þær breiðist út,. brig einasta
sem frjettist var það að upp-
reisnarmenn höfðn sprengt járn-
brautir og slitið síma og nm
kringt herbúðir Sovjeihersins í
Navonikolaevsk. Enn fremur
höfðu þeir tekið miklar kornvöru-
birgðir hiá Obj, sem áttn að
flyt.iast út { vor. Sovjetherlið,
undir forystu Blúehers hershöfð-
ingia var bá á leiðinni í’r.í Trku-
t.sk t.il upnreisnarsvæðisins, en all-
ir kommúnistiskir verkamenn í
nærliggiandi borgnm, höfðn verið
vopnaðir og sendir gegn nppreisn-
armönnum. Oll Austur-Síberia og
h.jeruðin nmhverfis Baikal-vatnið
voru lýst í hernaðarástandí.
Smye-Iunarmál í Bcrgen.
Nýlega hefir komist npp nm
smyglara í Bergen og höfðn þeir
haft þá atvinnu síðan 1927—1928
!rmr, sem hafa neyðst til að sprengikvöld til ágóða fyrir sjúkra að smygla inn dýrtDn tegundnm af
brggja yfir sig og flestir orðið að Rióð sinn. Systurnar eru beðnar j whisky og genever og ennfremur
* ka stórfje að láni. Jeg hefi t. d. að gefa öskupoka er seldir verða sígarettum, svo sem Abdulla,
r Vist ái byggingar á jörð sem bfírn f.r best býður. Sjá augl. í, Nihilista og Lucky Strike. Voru
orði með þeim og er það orðið ó-
hemjumikið, sem smyglað hefir
verið á þessum árnm. Aðalmiðstöð
smyglunarinnar var verslunar-
skrifstofa þar í borginni og hafa
böndin aðallega borist að tveimur
mönnum þar. Ljetu þeir starfs-
menn sína bera smygluðu vönxrn-
ar í land og síðan til kaupenda,
sem pönthðn þær i síma. Þetta
komst þannig upp, að unglings-
pltur, sem hafði verið starfsmað-
nr hjá þeim, fekk samviskubit og
Ijóstaði öllu upp.
—» «—
Þparskar kafbðtahafnlr
í Kyrrahafi
Að stríðinu loknu fengu Jap-
anar umráð! yfir Pelewey.ium og
Marianne-eyjum í Kyrrahafi, sem
Þjóðverjar höfðu átt áður. Eyjar
þessar eru suðaustur af Japan.
~'nr eru alls 10 þúsund íbúar.
Seinustu áj-in hafa Japanar
varið mörgurn miljónum til þess
að gera þar hafnir. Þykir það
aU-einkennilegt, því að þarna er
ekki um neina verslun að ræða.
Fórp stórveldin þá að grenslast
eftir hvernig í þesíiu lægí og urðu
Japanar að viðurkenna að hafn-
arvirki þessi hefðu hernaðarlega
býðingn. Þykir það sýnt að þarna
muni vera kafþá.tahafnir og eru
Bandarikin ekkert hrifin af því,
sjerstaklega vegna þess, að eyjar
þessar eru einmitt á siglingaleið
milli Honolnln og Filipseyja.
Samkvæmt 22. grein Þjóðasam-
bandslaganna hafa Japanar ekki
haft neina heimild til þess að
gera þarna kafbátahafnir eða her-
skipahafnir. En Japanar eru ekki
að hngsa um boð og bann Þjóða-
bandalagsins. Þeir hafa lengst af
farið sínu fram hvað sem það
segir.
ÍÆngsta lotuflugið 8550 km.
á 57 klst. Off 28 mín.
'"gingíir- og landnámssjóður blaðinu.
sjómenn á millilandaskipum í vit-
Laugardagsmorgun 6. febrúar
lögðu ensku flugmennirnir Gay-
ford og Nicholetts í langferð frá
Cranwell flugvellinum í London
Var ferðinni heitið til Höfðaborg-
ar i Afríku. Engin viðhöfn var
þegar þeir lögðu á stað, og þó
höfðu þeir einsett sjer að setja
heimsmet í Iangflugi í einni lotu.
Þeir höfðu með sjer um 4 smál. af
bensíni og átti það að nægja til
60 klst. flugs, ef alt gekk að ósk-
um.
Veðrið var ekki jafn hagstætt
fvrst í stað eins og leðurstofur
höfðu spáð, en þó flugu þeir til
jafnaðar með 152 km. hraða 4
klukkustnnd. Þeir lögðu leið sína
yfir Ermarsund og þvert yfir
Frakkland til Marseille, þaðan yf-
ir Miðjarðarhaf til Túnis og það-
an þvert yfir Afríkn til Duala á
Gullströndinni. Síðan flugu þeir
suður með vestnrströnd Afríkn.
Seinast hreptu þeir hvassan mót-
vind, sem tafði þá talsvert oa eydd
ist meira af bensíni, heldnr en
þeir höfðu búist við. Náðu þeir því
ekki alla leið til Höfðaborgar, en
urðu að lenda í Walfish Bay
nokkru norðar á ströndinni. Höfðu
þeir þá verið 4 flugi í 57 klukku-
stundir og 28 mínútur, og flogið
8550 kílómetra Og þar með sett
heimsmet í lengdarflugi í einum
áfanga.
Uppgangur Tyrkja.
Tyrklands er sjaldan getið hjer
á landi og væri þó ástæða tit
þess að veita því eftirtekt, þvt
þar stjórnar mikilhæfur maður,
Kemal Pascha. Hann bjargaöi
landinu í ófriðnum milda, útveg,
aði því betri friðarskilmála en
nokkurn varði, vann frægan sigur
á Grikkjum, sem sögðu Tyrkjuœ
stríð á hendur, og hefir síðau ger-
breytt flestu í landinu, jafnvet
klæðaburði fólksins. Síðan styrj-
öldnm linti mun hann hafa
flestu ráðið þar í landi. þó þing
sje þar að rr.fninu. En hvemig
iokst honum stjórnin á friðartím:-
umf Skyldi hann hafa stnypt
landinu í óbotnandi skuldir eins
og gerist í öllum þingræðislöndun-
um?
Síðustu sex árin hefir sparisjóðs
fje Tyrkja vaxið úr 2 milj. tyrk-
neskra punda upp í 40 miljónir,
og þykja þó Tyrkir eyðslusamir
líkt og Lslendingar. Hefir stjórn-
in hvatt nienn mjög til þess að
eyða ekki öllu og reyna til að
efnast.
Það er þá svona. að Kemal
hvetur fólkið til þess að draga.
eitthvað saman, en íslenska stjóra-
ir lætur sjer annast um að allir
geti snuðrað uppi hvað hver á
í sparisjóði til þess að leggja
skatta á sparifjeð. Ekki veitir
af til þess að styrkja flokks-
mennina, málaliðið.
Jafnframt því sem sparifjeð
hefir vaxið, hefir iðnaður blómg-
iast, en hann var lítill í Tyrk-
landi. 20 verksmiðjur hafa verið
nýlega bygðar og ganga vel. —
Þegar fyrstu dúkaverksmiðjurnar
græddn ríflega, þntn fleiri upp,
svo horfur voru n því að sam-
kepnin yrði svo mikil að engin
þrifist. Stjórnin tók þá í t.'.um-
ana og bannaði að byggja fleiti
að svo stöddn.
Veralunarveltan er hagstæð. •—.
Útflutningur er 15 mil.jónir tyrk-
neskra punda meiri en aðflutn-
ingur.
Bflar útrvma jámbrautum f
Danmörku.
Danska stjórnin hefir Iagt fram
fyrir þingið frumvarp um það að
leggja niður þessar járnbrautir:
Frederikssund — Hvalsö — Ring-
sted; Sorö t— Wedde; Skern —-
Videhæk; Rö<Ie-Kro — Bredebro
cg Tönder — Höjer. Er þetta gert
ineð tilliti til þess, að flutninga-
rifreiðir einstakra manna hafi gert
járnbrautir þessar óþarfar, og svo
græðir ríkissjóður á því að leggja
þær niður. Fyrst og fremst losnar
'ann við rekstrarhallann á þessum
brautum, en hann hefir verið 800
þús. kr. ú ári. Viðhald hrautanna,
sem numið hefir 314 þús. kr. á
ári, fellur og burt af sjálfu sjer.
Á þenna hátt sparar ríkið beinlínis
rúma miljón króna.. Brautirnar.
kostuðn um 13.6 milj. kr. en búist
er við að slátrið úr þeim muni gefa
af sjer Yz mi,i króna.
NTtrnda noraka vörusýningin
verður í ár haldin í Stavanger 18.
■23. júlí og er búist við, að menn
fiölmenni mjög á hana frá ýmsum
’öndum heims. FB