Morgunblaðið - 07.07.1933, Qupperneq 3
MORGUNBLAÐIÐ
3
f
htgtí.: H.1. Arrakur, (•rUaTlki
Kltstjörar: Jön KJartanaaoB.
Valtýr Stal&naaoa.
Kltatjörn og afgralSala:
▲uaturatraetl 8. — Btml 1(08.
JLufftyalnraatJörl: H. Hafbarc.
Aufftyalnraakrlfafofa:
▲uaturatraetl J7. — Blaal 8700
Xataaacafmar:
Jön KJartanaaon nr. 8741.
Valt^r Stef&naaon nr. 4880.
B. Hafberg nr. 8770.
AakrlftarJald:
Innanlanða kr. 8.00 á aaAuuVL
Utanlanda kr. 8.10 A mlaull,
S lauaaaölu 10 aura alntaklB.
80 aura naS IaaMk
SiglufjarðardBilan.
Svo sem stóð í blaðinu í gæv
liöfðn samningamenn af hálfu
fjeggja aðila komið sjer saman um
samninga um lausn verksmiðju-
deilunnar. Samningar þessir eru þó
«nn ekki undirritaðir. og er nú
"talið óvíst að svo verði, því að
deila er komin upp um, hvort,
•skilja eigi þá þannig, að með
þóknuninni til ráðningaskrifstofu
Verkalýðsfjelags Siglufjarðar sje
'Rtofan viðurkend sem hinn rjetti
nðili til að ráða verkafólk til
verksmiðjunnar, eða þóknunina
eigi einungis að skoða sem per-
sónuiega þóknun til forstöðu-
manns stofunnar. Hið fyrra nær
vitanlega ekki neinni átt og er
■ekki hægt að ganga að samning-
iunum feiist það í þeim.
-.. ♦ » ■»-----
Gull-innlausnín.
London, 6. júlí.
United Press. FB.
Fulltrúar Evrópurikja, sem ekki
bafa horfið frá gullinnlausn seðla,
hjeldu fund í gærkvöldi. Að af-
loknum fundinum var búist við
■yfiriýsingu af Frakklands hálfu,
sem af mundi leiða að ráðstefn-
ainni yrði frestar á fimtudag.
Atvinnuleysi minkar.
Genf, 5. jíilí.
United Press. FB.
í fyrsta skifti frá því kreppan
'fór að gera vart við sig sýna
skýrslur Alþjóðaverkamálaskrif-
stofunnar í Genf, að tala atvinnu-
leysingja í ýmsum löndum hefir
'iækkað mikið.
Dr. Knud Rasmussen fer til
Austur-Grænlands í sumar með
mikinn vísindaleiðangur. En um
leið ætlar hann að stjórna því, að
'tekin verði kvikmynd mikil, er á
að sýna daglegt líf Eskimóa. —
Myndin verður tekin í Angmagsa-
likhjeraði. — Hún heitir „Brúð-
kaupsferð Balbo.“
Vilhjálmur. Við enska blaða-
menn hefir Vilhjálmur fyrverandi
'Þýskalandskeisari látið í ljós á-
nægju sína vfir Hitler. Honum
'hefir tekist, segir gamli maðurinn
í Doorn, það sem engum hefir
'tekist öðrum.
105 ára varð elsta kona Dan-
merkur nýlega. Hún er piparmey,
misti unnustann fyrir einum 80
árum. Hún heitir Elenora Christ-
ensen og á heima í Jydesrup.
Sólblettir eru með minsta móti
i ár. Geta sumir þess til, að jiess
-vegna sje óvenjulega, hlýtt.
Frí fligaiBiiHii.
Undirbúiö framhaldsflug.
Ferð austur yfir Fjall.
Veisla hjáforsætisráðherra
í gærmorgun snemma fóru allir in. Stjórnandi hennar er kapteinn
vjelamenn hinnar ítölsku flug- Biani og meðstjórnendur Ramieri
sveitar' inn í Vatnagarða. Var og Aramu kapteinar.
byrjað að fylla bensín á vjelarn- J Áttundu og síðustu flugdeild-
ar og unnið að eftirliti þeirra inni, sem aftast er í oddafluginu
lengi dags. stjórnar Longo liðsforingi, en með-
TTm flugferðalag í gær var ekki stjórnendur eru Cammistraci og
hugsað, enda ekki sú tilætlunin. |Calo kapteinar.
Balbo ráðherra og fararstjóri i * ‘
helt kyrru fyrir fram til kl. 10%. | Klukkan 2 í gær fór Balbo ráð-
Þá fór hann á fund forsætisráð- herra og tveir af helstu foringj-
herra ásamt Tomasi ræðismanni. jum í sveit hans, Pellegrini og
Flugforingjar og aðrir flugsveit- Longo, austur yfir Fjall. Þeim til
armenn, er eigi voru bundnir við
vinnu sína við flugvjelarnar fóru
viða um bæinn og nágrennið. ■—
Hafði hver flugdeild sína bíla, er
stóðu við gistihús þeirra alla stundi
sem þeir voru ekki í notkun.
Veðrið var kyrt um daginn, dimt
framan af degi, en ljetti til er á
daginn leið.
Eins og sagt var í blaðinu í gær
komu flugvjelarnar hingað nokk-
urn veginn í sömu röð og ætlað
er samkvæmt skipulaginu. En
skipulag flugsveitarinnar er sem
lijer segir, þegar eigi dregur sund
ur með þeim vegna þoku og þess
háttar:
Skipulag flugsveitarinnar,
Flogið er í oddaflugi og fer
Balbo fyrstur.
Flugsveitinni er skift í átta
flugdeildir og eru þrír flugbátar
í hverri deild. Sjerstakur foringi
er fyrir hverri deild. Hver deild
liefir sitt. auðkenni, í ákveðnum
lit, og eru einkennin máluð á
flugvjelarnar.
Fyrsta flugdeildin, Balbos, er
svarta deildin. Foringi vjelar
þeirrar er flýgur honum á vinstri
liönd er Quesa kapteinn, en sá
er flýgur Balbo á hægri hönd,
er Biseo kapteinn.
Onnur flugdeildin er hvíta og
svarta deildin. Foringi hennar er
Pellegrini herforingi. Á vinstri
hönd hans flýgur kapteinn Miglia,
en kapt.einn Borghetti til hægri.
Þriðja flugdeildin er rauða
deildin. Fyrirliði hennar er kap-
teinn Nannini, en meðstjómendur
kapteinn Lippi og kapteinn Rovis.
Fjórða flugdeildin er hvíta og
rauða deildin. Þeirri flugdeild
stjórnaði Bandini, sá er steyptist
í Amsterdamhöfn.
Ljet hann af stjórn, þó eigi
meiddist hann að kalla við það
tækifæri. Er blaðinu ekki kunnugt
um nafn þess er tók við af hon-
um. En stjórnendur hinna fhig-
vjelanna í þeirri deild voru kap-
teinn Leone og kapteinn Teucci.
Þá er hvíta deildin hin fimta.
Stjómandi kapteinn Giardano og
kapteinn Napoli og kapteinn Ver-
celloni meðstjórnendur.
Sjötta deildin er hvíta og svarta
leiðbeiningar voru: Stefán Þor-
varðsson stjórnarráðsritari og
Kristján Albertson rithöfundur.
Nokkrir blaðamenn voru í förinni.
Fyrst var farið austur að Grýtu.
Gaus hún rjett á eftir að þangað
var komið. Síðan var drukkið
kaffi í Hveragerði. Þar sat Balbo
ráðherra góða stund og spjallaði
við samferðafólk sitt um flugið og
annað. Hann hafði kent nokkurr-
ar þreytu á leiðinni yfir fjallið.
En nú var veður að batna og út-
sýni gott yfir Suðurlandsundir-
lendið. Vildi hann nú sjá meira
af landinu. Farið var um Selfoss
og austur að Stokkseyri.
Kl. 8 var komið til baka.
Upprunalega var svo til ætlast
að allir flugforingjarnir færu í
þessa ferð. En af ástæðum, sem
eigi voru gefnar upp, kvaddi
Balbo ráðherra flugmenn á sinn
fund rjett, fyrir nón, og sagði
þeim fyrir verkum í gær, svo þeir
gátu ekki farið.
Kl. 9 var veisla hjá forsætisráð-
herra. Þangað var boðið fyrst og
fremst Balbo og mörgum foringj-
um úr liði hans, erlendum ræðis-
mönnum, embættismönnum ríkis
og bæjar, erlendum og innlendum
blaðamönnum.
TTndir borðum flutti forsætis-
ráðherra svohljóðandi ræðu:
RæSa Ásffeirs Ásgeirssonar
forsætisráðherra.
Yðar hágöfgi Balbo ráðherra og
aðrir gestir! Vjer höfum beðið
eftir yður ítalskir flugmenn með
eftirvæntingu — Þegar þetta
land var numið komu hjer flotar
á sjónum. Hafið og vindurinn bar
menn til þessa afskekta lands, sem
veitt hefir germanskri sögu at-
hvarf í þúsund ár. Feður vorir
sigldu til Grænlands og Vínlands
hins góða, sem fljótt gleymdist,
en fanst þó aftur fyrir framtak
og atorku landa yðar, Columbusar.
Yðar floti er binn fyrsti, sem
fer í loftinu sömu leið og forfeð-
ur vorir. Vjer sem búum hjer miðs
vegar milli Evrópu og Ameríku
fylgjumst hugfangnir með ferð
yðar. f gærmorgun hugsuðu allir
sem svo: ftalarnir koma ekki í
]iessu veðri. Það var hvasst, veður
deildin. Henni stjórnar kapteinn og þokubakkar { hafinu, en Balb
Gallo. í hans flugdeiW stjórnar ráðherra og flugfloti hans lagí
kapteinn Abbriata annari flug- upp og flugvjelarnar sigldu lm
vjelinni. af annari örugt og hiklaust t
Sjöunda deildin er græna deild- hafnar. Vjer glöddumst stórleg
þegar allir með tölu lentu heilu
og höldnu, eftir hraða og hættu-
ltga ferð yfir hafið milli írlands
og fslands.
Vjer dáumst að þessu afrelti, og
þegar vjer hugsum nánar um það,
skiljum vjer hvílíka kunnáttu og
æfingu þarf til að slíkt flug heppn
ist. Hver vjel og liver maður er
taminn til fullnustu. Fyrirætlanin
er djarfmannleg og hefir heppnast.
Vjer fögnum því, að þjer eruð
komnir allir hjer heilu og höldnu.
Þjer eruð góðir gestir. Það er
langt og fáfarið milli ítalíu og
fslands, og þó hefir menning og
viðskifti flogið milli þessara landa
um margar aldir. En nú finst oss
sem þjóðirnar færist enn nær hver
annari. Koma yðar og annara ít-
ala á þessu sumri tengir þjóðirnar
sterkari menningar- og viðskifta-
böndum.
Vjer höldum hjer á afskektri
eyju uppi fámennu þjóðfjelagi.
Hinar miklu fyrirmyndir vorar
°ru smáríki Grikklands í fornöld,
ítalía á miðöldunum og germönsk
þjóðskipun frá alda öðli. Marg-
menni gefur oss ekki gildi. —
En vjer vonum, að menning,
vísindi og listir, að hætti eldri
smáríkja, skapi oss tilverurjett
meðal þjóðanna.
Það er háttur smáþjóða að sýna
gestrisni. Og það er ósk vor að
sýna yður, meðan þjer dveljið
hjer, þá gestrisni, sem þjer verð-
skuldið og mest má vera. Vjer
byggjum hjer eyju milli tveggja
heimsálfa, og óskum þess einlæg-
lega að geta orðið yður að því liði
og til þeirrar ánægju, sem frekast
er unt meðan þjer dveljið á þess-
um áfangastað.
Þjer komið hjer eftir frækilegt
flug og eigið þó erfiðasta áfang-
ann ófarinn. Ef vjer mættum ráða,
bá skyldi sólin og veðurblíðan
fvlgja yður hjeðan til Ameríku og
heim aftur. En landstjórnir stýra
hvorki veðri nje vindi. TTndirbún-
ingur yðar, vjelar og menn ráða
mestu um ferðalok. Vjer höfum
þegar sjeð, að þar er hver þáttur
baulæfður á þessari hættuför. Yð-
ar ferð er farin á takmörkum for-
tíðar og framtíðar, á takmörkum
þess, sem er mögulegt og hugsan-
legt. En hvers vegna að hætta lífi
sínu í slíkt ferðalag. Já hvers
vegna? — Því kann sá einn að
svara, sem veit, að sá sem leggur
þekking sína, tækni og líf í söl-
urnar er brautryðjandinn. Sá sem
lifir á takmörkum þess, sem er
kleift og ókleift, ryður braut, fram
tíðarinnar. Frá því að þetta land
var numið hefir engin frækilegri
för verið farin, en sú, sem þjer nú
eruð lagðir út á. Aður var farið
láð og lög. en þjer hyggist að
sigra loftin með heilum flugflota.
Verið þess fullvissir, að vjer fögn-
um yður af heilum lmg og árnum
yður allrar farsældar á ófarinni
leið.
Jeg bið yður að rísa á fætur og
lvfta glösum fyrir hans hátign
konungi ftalíu, hans hágöfgi signor
Mussolini og hinni ítölsku þjóð.
Því næst bið jeg vður að lyfta
glösum fyrir hans hágöfgi Balbo
ráðherra, sem hefir þegar unnið
hjarta íslensku þjóðarinnar.
En er forsætisráðherra hafði
þetta mælt steig Balbo ráðherra
upp og mælti á þessa leið:
Ræða Balbos flugmálaráð-
herra.
„Jeg er þakklátur fyrir þau vin-
gjarnlegu orð, sem hjer liafa f'allið
í minn garð og minna manna. —
Vona jeg að hin stutta viðdvöl
okkar lijer muni styrkja samband
landa vorra, ítalíu og íslands.
Fram að þessu hefir samband
þessara þjóða aðeins verið versl-
unar- og viðskiftasamband. Vona,
jeg að hið styrkta samband verði
til þess að þjóðir þessar tengist
böndum á hinu andlega og menn-
ingarlega sviði.
Ollum er kunnugur tilgangur
ferðar vorrar.
Fyrir þrem árum fengum vjer
skipun um það að flytja hinum
latnesku þjóðum í Suður-Ameríku
kveðju frá hinni ítölsku þjóð.
Nú höfum vjer fengið skipun um
að flytja samskonar vinarkveðjur
tii Norður-Ameríkuþjóða.
Signor Mussolini, hinn ítur-
snjalli foringi og höfundur hins
nýja ítalska skipulags, hefir lagt
svo fyrir, að slíkar boðsendingar
væru eigi fluttar sjóleiðis heldur
loftvegu.
Vjér lítum svo á, að loftleið sje
besta boðleið menningarþjóða.
í hið fyrra sinn, fyrir þrem ár-
um, fylgdum vjer hinum sólríku
leiðum Christofers Columbusar er
fann hinn nýja heim.
En nú fylgjum vjer köldum leið-
um vors gamla ágæta Caboto.
Ekki veit jeg hvort hin sama
gæfa fylgir oss nú sem á hjnni
fyrri ferð.
En hitt vitum vjer, að vjer förum
með erindi vort í friðarins nafni.
Vona jeg, að allar þjóðir skilji
hinn góða tilgang vorn, að þar
sem flugið er, eru framfaraleiðir,
leiðir til þess að nálæga þjóðirnar,
kynna þær, og styrkja vináttu-
böndin er eiga að girða fyrir hinar
hræðilegu styrjaldir.
Það er oss gleðiefni að getá
sagt, að fascisminn hefir sett frið-
armálin efst á stefnuskrá sína.
Mjer er ánægja að því, að endur-
nýja árnaðaróskir mínar til for-
sætisráðherra íslands. Heill sje
konungi íslands og Danmerkur,
heill hinum íslensku stjórnarvöld-
um, heill hinni íslensku þjóð" .
Að borðhaldi loknu skemtu gest-
irnir sjer um stund við samræður
í móttökuherbergjum forsætisráð-
herra.
Útvarpshlustendur í Englandi
voru í maí s.l. 5.576.000.
Gler. í París gera menn nú
kvenmannsnærföt úr gleri. Fata-
efni þetta er ekki ósvipað þvkku
silki.
Veðmál. Vinnumaður einn á Jót-
landi vann veðmál við f jelaga sinn.
Hann kvaðst geta skriðið þrjá
kílómetra á tveim tímum. Hann
skreið spölinn á 95 mínútum.
Holdsveikin. Svo segir Wash-
ingtonfrjett, að tekist hafi pró-
fessor Soule yið Michigan-háskóla.
og prófessor Kimberley við Wash-
iugton háskólann að einangra
Tæprasýkilinn, er veldur holdsveik-
inni. Er búist við að þetta starf
þeirra geti fengið mikla þýðingu
fyrir varnir gegn veiki þessari.