Morgunblaðið - 17.09.1933, Side 8

8

MORGUNBLAÐiÐ
Lifur, liiðrtu
S1 S’Jlð.
KLEIN.
BaJdursgötu 14. Sími 31)73.
Kíýkoiiiið:
karlmannaföt
Nýjasta tíska. —
Verðið mjög lágt.
Vöruhúsiö
Og jeg liefi trú á stjörnunni
minni.
Og nú þegar sje jeg í anda litlu
höfnina í Reykjavík, þar sem
margar henclur eru á lofti til að
fagna mjer.
Til Borgarfjarðar
og Borgarness
alla mánudaga og fimtudaga.
Nýja Bilreiðastððin
Sími 1216 (tvær línur).
En þangað til mun jeg vegsama
fegurð þína, Island, og syngja þjer
margfalda dýrð. Þótt rödd mín
sje veik, þá mun hún finna leið
að sumra hjörtum. Þegar skáldið
hefur sörig sinn, þá hlustar nóttin,
og í nóttunni hlusta útvalin hjörtu.
„Sjáumst aftur“, Island. -
Briissel, 14. ágúst 1933.
José Gers.
PS. Belgisku leiðangursmennirnir,
sem „Université Cinégraphique
Belge“ sendi til fslands, flytja
Reykvíkingum og öllum þeim,
sem þeir komust í kynni við
utan Reykjavíkur, sínar bestu
kveðjur og þakkir.
Dr. Fernand Rigot, forseti U- C. B.
Jean Sarton, framkvæmdastjóri.
Hermann Budton, kvikmyndari.
José G-ers, rithöf. og listmálari.
Fermingarföt
Karlmannaföt
blá og mislit
Karlmannafrakkar
Peysufatafrakkar.
Best og ódýrast í
Versl. Manahester.
Laugaveg 40. Sími 3804
Til Hkureyrar
alla mánudaga, þriðjudaga, fimtu
daga og föstudaga. Afgreiðslxma i
Reykjavík befir Aðalstöðin. Sím:
1383.
Blfreiðastðð Hkureyrar.
Simi 9.
Laugashólinn.
Um mánaðamótin júní og júlí
keptu nemendur Laugaskóla við
K. R. og Val í knattspyrnu og
sýndu fimleika síðara kvöldið. —
Voru Laugapiltar duglegir knatt-
spyrnumenn, en skorti samleik á
móti K. R, og Val, sem bæði eru
þekt fjelög fyrir dugnað sinn í
knattspyrnu og öðru- En það út af
fyrir sig er virðingarvert af Lauga
skólariemendum að menn lítið æfð-
ir brjótast langan veg tiil að reyna
sig við áðumefnd fjelög í knatt-
spyrnu-
Veður var kalt og rigning báða
dagana og af þeirri ástæðu hepn-
aðist fimleíkasýning þeirra ekki
eins vel og annars.
Sýning þessi var í ýmsum atrið-
um frábrugðin þeim fimleikasýn-
ingum sem venjulega bera fyrir
augu hjer í Rvík, t. d. í því að
fimleikamennirnir sungu um leið
og að þeir gerðu sumar staðæfing-
arnar. Þeim sem þetta ritar virðist
söngleikfimi frekar vera við hæfi
ltvenna en karla. Um getn þessara
fimleikamanna er erfitt að dæma
af þessari sýningu vegna þess að
þeir sýndu lítið annað en staðæf-
ingar og dýnustökk, sem óneitan-
lega ekki getur talist nema lítill
liður af því sem orðið fimleikar
innibinda. Það sem mjer fanst eft-
irtektarvert við þessa sýningu nem
enda Laugaskólans, var það, að
enginn hafði áberandi söðulbak,
en söðulbak er eitt að þeim líkams-
lýtum sem venjulega ber fyrir
augu á sýningum höfuðstaðarbúa.
Það sem mjer fanst ábótavant sjer-
staklega var stíll og festa í fram
komu fimleikamannanna. Það vant-
aði þar líf og'þann kraft sem á að
einkenna hóp ungra manna. Jeg
vil að lokum þakka nemendum
Laugaskólans og kennara þeirra
fyrir komuna hingað til Rvíkur.
Er það ósk mín Laugaskóla til
lianda að áhugi nemenda óg kenn-
ara þar megi fara vaxandi fyrir
líkamlegri og andlegri menningu
og þó fyrst og fremst íslenskum
sveitum til viðreisnar, þannig að
þær byrji á liý að trúa á tilveru-
rjett sinn og þroskamöguleika.
Bénedikt Jakobsson,
fimleikastjóri.
HSfnm fyrirliggjandi:
Saæógrjón.
Hrísgrjón.
Haframjöl.
Hrísmjöl.
Kartöflumjöl.
Victoríubaunir.
§:mi 1234.
Væntanlegt með e.s. Goðafoss:
32
Getur þú fyrírgefið ?
„Er þetta alt' saman skjall
spurði hún.
.,Það ættuð þjer að vita best
sjálfar“.
Nú hi-ing’di síminn, og hún
hlustaði á hinar .stuttu og gagn-
orðu skipanir lians. Hún veitti
honum nána athygli, og tók eftir
því, livað strangur hann var á
svipinn þegar hann talaði. Hún
komst að þeirri niðurstöðu, að ef
til vill væri hann grimmur.
„Og nú“, sagði hann, þegar
hann kom aftur frá símanum, „er
best að svala forvitni yðar, að svo
miklu levti sem það er hægt. Að
undanteknum verkfræðingqum,
byggingarmeistaranum og -Futoy,
hefir enginn maður stigið inn í
þetta herbergi, Það er heldur ekk-
ert, marktvert þar inni. Jeg segi
yður það fyrir fram, að þjer verð-
io fyrir vonbrigðum. Eigi að síður
skuluð þjer fá að sjá inn ef þjer
óskið þess.“
„Það er ekkert yfirskyn", full-
yrti hún. Það er eingöngu hrein
og bein forvitni. Gjörið þjer svo
vel að fara á undan.
Hann gekk fyir gólfið, tók
lyklakippu upp tir vas asínum,
valdi einn af minstu lyklunum og
opnaði dyrnar með honum.
Eftir augnahliks umhugsun
gekk hún inn. Hann fór á eftir
henni. Dyrnar skeltust strax aftur
og liún heyrði háan smell í lásn-
um.
Helgidagar í Þýskalandi.
Berlín 16. sept.
United Press. FB.
Ríkisstjórnin hefir ákveðið að
halda bændadag þ. 1. okt. með
svipuðu sniði og verkalýðsdag-
inn 1. maí. Búist er við, að
500.000 bændur verði viðstadd-
ir. Hátíðahöldin eiga fram að
fara í Biickeburg í viðurvist
allrar ríkisstjórnarinnar. Hitler
heldur þar ræðu.
Judith horfði undrandi í kring
um sig. „Hvað á þetta að þýða“,
spurði hún- !
„Bara það sem jeg sagði yður“.
Þau voru stödd í herbergi af
sömu stærð og hitt sem þau höfðu
setið I. Gólfið yar búið til úr vana-
legum borðviði, og þar var hvorki
dúkur nje ábreiða. Hinir grófu
sandsteypuveggir voru með sömu
ummerkjum og þegar múrsmiðirn-
ir gengu frá þeim. Eini glugginn,
sem var á herberginu var í loft-
inu — aðeins ein rúða úr gulleitu
gleri. Eini húsbúnaðurinn er þama
var inni var Ömurlegur, trjelegu-
bekkur, óbólstraður, eíi með smá-
séssu. Hann stóð í miðju herberg-
inu. Þar var ekki minsta vitund
sem gat glætt hugmyndaflugið,
enginn skápur eða skot, þar sem
liægt væri að fela nokkuð. Hún
horfði undrandi r kringum sig,
og ósjálfrátt rak hún upp lágt óp.
Að innan voru dyrnar með sama
lit og veggirnir, svo þau virtust
vera stödd í algjörlega oplausu
herbergi.
„Gefið þjer einbverja skýr-
ingu!“ hrópaði hún.
„Þjer bregðist vonum mínum“,
svarðai hann. „Sjálfum finst, mjer
þetta athvarf mitt svo auðskilið.
Svona er það og það var ekki bygt,
í öðrum tilgangi“.
Svipur hennar lýsti því, að
henni fanst. þetta ekki fullnægj-
andi skýring og hann hjelt áfram:
„Eins og til dæmis dagstofa
mín. Þjer sjáið að þar eru margar
bækur. Jeg þarf þeirra með þegar
Anoelsínur 200 og 216 stk.
Laukur í kössum.
Epli í kössum Gravensteiner.
Kartöflur.
Eggerl Krlstjáesson 4e C«<
Sími 1400 (3 línur).
Bí4a ▲ ▲▲ ▲ Jfln W ▲ a a Ja T a * . < Á . - -
jSemiík ij (ituu
r Jtim, |500
Fnllkomnar vjelar. Nýjustu og bestu efni. Þaulvant starfsfólk.
10 ára reynsla.
Fornrítafjeíagíð.
Eg'ils saga Skalla-Grlmssoiiar
kostar heft kr. 9.00 — í pappabandi kr. 10.00 og í skinnbandi kr.
15.00, kjölur, horn og spjaldpappír fæst sjerstaklega og kostar 3.50.
Bikavarslu Sigf. Eymnndssouar
og Bókabúð Austurbæjar BSE Laugaveg 34.
jeg er að reyna að leysa viðfangs-
efni mín, sem eru í sambaridi við
vinnu mína fyrir föður j’ðar. Jeg
vei mjer bók og fer að lesa — svo
er jeg ónáðaður, hugsanaferill
'minn vei-ður strax allur annar.
Það er ekki hægt að gera sjer
fulla grein fyrir því, hvað ein
manneskja getur haft mikil áhrif
á aðra. Hugsum okkur eitthvert
vist, viðfangsefni og sú lausn, sem
liggur beinast við, er sjerstæð, á
meðan hugurinn einbeitist að því
einu. Þær hugsanir koma ■—- ef
til vill aldrei aftnr“.
„Þjer. setjið fram margar skoð-
anir. Jeg mundi nú hugsa mjer,
að málari, sem ætlaði að gera)
eitthvert sjerstakt málverk, vildi
helst gera ]>að í fögru umhverfi“.
„Það er hugsanlegt. Með þeim
skilyrðum kæmist hann kannske í
þau geðhrif, að hann gæti gert
verk sitt vel. — En yður er kalt“,
bætti hann við fljótlega. „Það
þykir mjer mjög leitt. Loftið hjer
inni er altaf nokkuð svalt“.
Lálítill kuldahrollur, sem nú var
liðinn hjá, hafði gripið hana, er
hún sá dýrnar lokast og vissi sig
vera eina með honum, algjörlega
einangruð frá umheiminum. Yms-
ar ólíkar tilfinningar gáfun hverju
augnabliki sína þýðingu. Hana
langaði til að hlaupa til dyrauna
og berja á b*®r af alefli — og
hana langaði til að vera kyr þar
sem hún var, og stara á hið gula
dagsljós. Hann stóð í sömu spor-
um síðan hann kom inn, nokkrar
álnir frá henni og með hendurnar
fyrir aftau bakið. Framkoma hans
gagnvart henni var fráhrindandi,
næstum fjarlæg. IIún fann alt í
einu að hún hataði hann.
; „Já“, sagði hún. „Jeg er búin
að uppgötva einn af leyndardóm-
unumj‘‘.
, „Þann eina“, sagði hann, sann-
færandi, um leið og han gekk til
, dyranna og opnaði þær. Þau voru
aftur stödd í dagstofunni, í hinu
blandaða lofti af vindlingareyk,
ró.saylm, og lyktinni af kálfskinns-
bindunum, í bókahyllunum, með
votti af sterkum efna-þef.
Him hnje niður í stólinn, og
fann þá að hún skalf lítið eitt.
Hún fekk sjer vindling.
| ,,Þjer þurfið ekki að vera hrædd
ir um að jeg ætli að lengja heim-
; sókn mína að miklum mun. —
•Teg ætla aðeins að hvíla mig
augnablik. Get jeg ekið yður nokk-
uð í bílnurii mínum“.
„Nei, þakka yður fyrir. Jeg
hefi sjálfur vagn, og Tutoy ekur
fyrir mig. Jeg ek út á hvaða tíma
sólarhringsins sem er“.
Hún benti á dyrnar, sem hún
hafði ekki enn sjeð opnaðar, en
hann hristi* aðeins höfuðið.
„Þarna inni leg jeg og geri
ýmsar tilraunir", sagði hann. —
Noklrrar þeirra standa ekki í
neinu sambandi við vinnu mína
fyrirverslunina- Jeg hefi þar einka
tilraunastofu, og svo er svefnher-
bergi mitt þar undir, einnig bað-
herbergi, því stundum gr jeg hjer
alla nóttiua".
„Segir mjer eitthvað um rann-
sóknir yðar fyrir verksmiðjuna“.
_