Morgunblaðið - 13.10.1933, Page 8

8
MOEGUNBLAÐiÐ
Eyj. JóhaiinsMon, SölvalUiK. 20:
SigurSur Ólafsson, hárskeri
LúÖvík Bjarnason, Sóleyjarg-. 5
Óskar Bjartmarz, Bergstr. 21
Gutili.jarni Guöniundsson, Lindar^. *»:
Ingi Halldórsson, bakarmeistari
Torfi Guöbjörnsson, Grett. 63
Fr. Erna Einarsdóttir, Marargötu
Frú Eft'a Ólafsdöttir:
Indriöi Einarsson, rithöfundur
Frú Jóhanna Pjetursdóttir, Sóleyjarg.
Frk. Solveig Matthíasd., Skólavst.
K. Á. Horinannsson:
Jónas Jónsson, fyrv. ráöherra.
Éinar Jónasson, fyrv. sýslumaöur.
Einar Olgeirsson, framkv.stj.
llalldöra Pjetursdöttir, Laugavegi 4:
Frk. Sigx. Bachmann, Rán. 5
Frú Jóna GuÖmundsd., Sólvallagötu 2
Stefán Ólafsson, Laug. 38
Kjartan Stefánsson, Bragagötu 38:
Högni Eyjólfsson, Njálsgötu 25
ögmundur Sigurösson, c.o. Rafveitan
Jón Ágústsson, Hverfisgötu j60
Eirlkur IVelgason, Hverf. 19:
Frú Jónína Þorsteinsd., Varmá.
— Sigríður Bernhöft, Berg.str. 14.
Frk. Guöný Þorsteinsd., Hverf. 91.
Örbrtín Halldórsd., liarúnst. .">5:
Hrafnhildur Snorrad., Eskifirði.
Karl & Svanborg, Arnarhvoli.
Unnur I. Arngrímsd., Bergþórug. 33.
Unnur Jönsd,, Hverf. 90:
Ólafur Halldórsson, Varmá.
Grímur Jónsson, Hverf. 90.
Júlíus Borgfjörö Gíslason, Hverf. 98.
I»orkell Sigurösson, Lv. 18 C.:
Halldór Magnússon, Efnagerö Rvíkur.
Halldór Magnússon, Lv. 18 C.
Halldór Magnússon, Mötun. í Gimli.
liil.ia Signröard., Skölav.st. 14: ,
Elín Sigurðard., Aust. 23, Hafnarfiröi
Ragnhildur Steindórsd., Sogabletti 4
Ásta Kolbeins, Austurstr. 6
Sigrlöur IVorömann:
Frk. Inga Sörensen, c.o. Shell
Grímúlfur Ólafsson, Laugabrekku
Bened. Benediktss., c.o. Ben. S. Þór.
Grjeta .lóelsdöttir, Skölavöröustfg 15:
ísafold Jónsdóttir, Lokastíg 22
Ögmundur Sigurösson, Mímisvegi 8
Ragnheiður Jónsdóttir, Bergstr. 82
Ingibjörg Iljömsdöttir, e.o. Landsb.:
Gísli Gestsson, c.o.4 Landsbankinn
Vilhelm Steinsen, s.st.
Björn Björnsson, s.st.
Einnr PAlsson, Grlmsstaöir:
Jón Eyjólfsson, Fálkagötu 36
Agnar Þóröarson, Kleppi
Siguröur Finnbogason, Nönnug. 1
Jlen. G. Waage:
íþrót.taráð Reykjavíkur
Knattspyrnuráö Reykjavíkur
Sundráö Reykjavíkur
Alfa Pjetursdóttir, Valhöll:
Laufev Lilliendahl
Margrjet IJlliendahl
Jónas Lilliendahl
Ingólfur Einarsson, Miöstrreti 4:
Frk. Helga Sigurðard., matr.kona.
Hannes Erlendsson, klæösk., Suð. 41
Óskar Gíslason, silfursm. Grett. 31
Frú Sveínsson, Kleppi:
Fr. de Fontenay, sendiherra
Sverrir Þóröarson, Kleppi
Ragnar Þorgrímsson, Laugarnesi
Rösa Hjörvar:
Frú Guðný Elísdóttir, Lauf. 2
Frú Margrjet Magnúsdóttir, Öldu. 59
Frk. Ásta Erlendsdóttir, Skólastr. 5
Helgl Hjörvar:
Siguröur Jónsson, skólastjóri
Síra Friðrik Hallgrímsson
Frk. Kristín Briem, kennari
SÍKurjún Jónsson, Vestmannaeyjura:
Björn Arnórsson, stórkpm., Hverf. 18
Þórir Runólfsson, c.o. Jóh. Ól. & Co.
Helgi Ásge4rsson, s.st.
42
Oetur pú tyrirgefið?
áherslu. ,,Það er íóm ímyndun;
þau eru hjátetiarfull, og halda að
einhver ósköpin- sjeu að gerast.
Það gerir mann taugaveiklaðan.
/ Jeg get ekkert tekið mjer fyrir
hendur, og er farinn að verða
andvaka á nóttunni. Mjer finst
jeg alstaðar sjá Emst og sjálfan
mig dregna um, og svo kastað nið-
ur í einhvern ógurlegan stað“.
„Vit.askuld er það hlægilegt,
Paule“, lauk hann máli smu,
um 1-eið og hann togaði í stutt efri-
vararskeggið, —- „en svona gengur
það nú til“.
„Og hvað viljið þjer fá mig til
að gera?“ sagði Paule forvitnis-
lega.
„Já, sjáið þjer til“ svaraði Sam-
uel í biðjandi málróm. „Þjer eruð
maður, sem hægt er að hafa traust
til — stór og sterkui' náungi —
og hafið víst sterkar taugar. Er
þetta ekki alt tóm vitleysa í föð-
ur mínum og Honerton frænku?
Hvað ætti eiginlega að ske?“
„Það eina, sem sennilega kemur'
fyrir, sagði Paule þurlega, „er, að j
eT-þjer haldið áfram að æsa sjálf-'
an yður upp eins og núna, þá fáið
þjer taugaveiklunarköst, og verðið
|
Hálfdán Helgnson, c.o. Jóh. Ól. «feCo.:
GuÖni Ögmundsson, Óöinsg-. 4
Ingólfur Guðmundsson, c.o. J. Ó. & Co.
Óskar Jónsson, c.o. Örninn
Jón Ólnfsson, junlor, Bergstr. 07:
Axel Einarsson, Hringbraut
Gunnar Ö. Þormar, Bergstr. 80
Ásgeir Höskuldsson, Suöurg. 20
Giiörlönr Jönsdóttir, Nýjn Kleppl:
Frk. Margrjet Jónsd., c.o. Smárasmjörl.
Runólfur Pjetursson, s.st.
Stefán B. Björnsson, c.o. Skattstofan
Guörön Sveln.sdóttir, Fjólugötii 5:
Einar Vigfússon, Fjólugötu 5
Herdís Vigfúsdóttir, s.st.
Bára Vigfúsdóttir, s.st.
Helga Pjetursdöttlr, Óöinsgötu 5:
Frú Helga Jóhannsdóttir, Grett. 83
Frú Lára Jóhannsdóttir, Miöstr. 10
Frk. Hrefna Eggertsdóttir, Óðinsg. 5
Helga Pjetnrsdöttir:
Frú Guðrún Jóhánnsdóttir, Sjafn. 8
Frú Ásta Jónsdóttir, Reykjum
Frú Elín Hallgrímsdóttir, Marargötu
Pálmi Jósefsson, Freyjugötu 4<»:
AÖalsteinn Eiríksson, Laug. 84
Jón ísleifsson, Freyj. 32
Biarni Bjarnason, Bjarn. 10
ísak Jónsson, Bergstr. 83:
Spegillinn (vikublað)
Fálkinn (vikublað).
Stormur (vikublað)
Guöm. í. Guöjóusson, Bergstr. 9 11:
Jóhann Sigurösson, mál., Sjávarborg
* Páll Halldórsson, Grettisgötu 81
Gunnar M. iVjagnúss., Bergstr. 26 B
Stelngrfmur Guöjönsson, c.o. Landsspft.:
Bifreiðastöö Reykjavíkur
Bifreiöastöð íslands
Bifreiöastöð Steindórs.
Frfi Kristín Petersen, Gamla Bfó:
Frú T. Mogensen, Ingólfs Apótek
Frú Hlíf Hansen, Freyjugötu 30
Georg Nielsen. Skólavst. 25
Frii Gunnfr. Rögnvaldsdóttir, Sjafn. 7:
Frú Soffía Jónsdóttir, Baldursg. 14
Frú Sigr. Kristjánsdóttir, Skólavst. 15
Frú Ágústa Jónsdóttir, Lækj. 10, Hf.
Valgrer«nr HelgadÓttir:
Axel Sveinsson, verkfr.
Kjartan Sveinsson, cand. phil.
Osvald Eyvindsson, Lauf. 52
A. Bergmann, e.o. Völundur:
Ásbjörn ólafsson, c.o. Völundur.
GuÖm. E. Breiðfjörð, s.st.
Einar Runólfsson, s.st.
Marfus Helgason, Hverfisgötu 104) B:
Óli ísfeld, matsölumaður
Frk. Dóra Helgíuíóttir, Bankastr. 10
Hilmar Norðfjörð, loftskm.
Laufey Gfsladóttir, Grettisgötu 27:
Frú Fanney Halldórsd., Suöurg. 31
Frk. Ingunn Sigmundsd., Grett 17 B
Ásgeir Bjarnason, c.o. Sparisj. Rvíkur
I»iirítSur Markfisdóttir, I»ormóösstööum:
Steinþór Eiríksson, Suðurhlíö
Guðlaug Magnúsdóttir. Tjarn. 47
J. Olsen Túnsberg, Þormóösstööum
j GutSrfln GuÖjónsdóttir:
ViJberg Hermannsson
Þóranna Möller, Tjarn. 3
Sigurður Þórðarson, Njálsg. 73
Jón Jónsson, hókh., Ilafnarfiröi:
Frk. Steinunn Siguröard., Laug. 30 A
Þór. E. Jónsson, heildsali
J. Jónass., c.o. Versl. í>. Bj., Hafnarf.
Guöm. Bimólfsson, e.o. Lnmlssiniíijan:
Páll Pálsson, verkstj. ,c.o. Landssm.
Magnús Bl. Jónss., past.em., Skólav. 3
ól. Friöriksson, c.o. Útvegsbankinn
Harry Frederiksen:
Leifur ÞórliallSson, c.o. S. í. S.
Ólafur Þorvarðsson, Skothúsveg 7
Jón Magnússon, s.st.
Krlstfn Gutfjónadóttir, Mýr. 1:
Frú Gyöa Sigurðard., Vest. 36.
-— Elín Jónsd., Ingólfshvoli.
Frk. Sólveig Matthíasd., Landsím.
ao fara á spítala. Þvi ekki að
breyta eitthvað til — fara til
dæmis einhverja sjóferð, eða því
um líkt?“
„Jeg get ekki farið frá föður
mínum“, sagði Samuel. „Jeg tal-
aði við lækni hans í gær, og hann
sagði, að gamli maðurinn gæti dá-
ið hvaða augnablik sem væri, og
hann vill helst deyja heima hjá
fólki sínu -—- óvifeldin hugsun.
Pinst yður eklci?“ Bætti hann við
og hryllingur fór um hann. ■—■
„Þreifið þjer á slagæðinni, Paule“.
„Jeg er ekki Iæknir“, sagði
Paule, og sat grafkyr.
Sarnuel »tóð upp og rjetti fram
beran handlegginn.
„Verið nú vænir, og takið á
æðinni' ‘,
Paule Ijet undan og tók upp
úrið, en stakk því aftur í vasann
áður en mínútan var liðin.
„Þjer hafið æst yður upp, svo
nú hafið þjer hitasótt", sagði hann
og varir hans kipruðust Mtið eitt
upp á við. „Jeg ráðlegg yður að
nota „Neurota“.
,.Jeg geri það“, svaraði hinn
'ákaft. .
„Jeg náði í 12 fölskur, áður en
alt var hrifsað burtn. Ef þjer
vilduð nú bara segja nokkur orð
af viti við mig — það mundi
llnraldiir Ila^an, Anst. 3:
Halldór Sig'urðsson, úrsm.
Jóhann A. Jónsson, úrsm.
Sigurþór Jónsson, úrsm.
Einvaröur Hallvarössou, Lauf. 35:
Bjarni Jónsson, kaupm., Báru. 19.
Frú Margrjet Jónsdóttir, Bárug. 19
Frú Grace P. A. Ófeigsson, Tjarn. 11
Laun Pálma Loftssonar.
Vegna deilu þeirrar, sem risið
hefir upp, um launakjör Pálma
Loftssonar útgerðarstjóra, þykir
mjer skylt að upplýsa, að jeg
hefi komist að raun um, að ágrein-
ingurinn stafar af villu, sem mun
hafa slæðst inn í yfirlit það, sem
jeg að beiðni fjármálaráðherra
gerði handa fjárveitinganefnd
neðri deildar á síðasta þingi um
launakjör starfsmanna ríkisins
eftir skýrslum frá ýmsum stofn-
unum, er lágu fyrir í Stjórnar-
ráðinu, er þing hófst, eða jeg út-
vegaði síðar ýmist skriflega eða
í símtölúm. í yfirliti þessu hafa
laun framkvæmdarstjóra Skipaút-
gerðar ríkisins (Pálma Loftsson-
ar) verið talin 9770 kr. auk 3
kr. á dag í fæðispeninga. En nú
er upplýst, að þessi síðari upphæð
(fæðispeningarnir) er innifalin i
hinni tilgreindu launaupphæð, en
elcki fyrir utan - hana. Með því
að jeg hefi ekki í höndufn skýrsl-
urnar, er jeg gerði yfirlitið eftir
og mjer hefir enn ekki tekist að
ná í þær, þá veit jeg ekki hverju,
það er að kenna, að villa þessi
hefir komist inn í yfirlitið, enda
skiftir það minstu máli- Mjer þyk-
ir leitt, að þessi misgáningur skrrli
hafa valdið svo þungum ásöknnum,
en vænti þess, að þær megi nú
niður falla.
Reykjavík, 11. október 1933.
Þorsteinn Þorst.einsson.
Morgunblaðið birtir að sjálf-
sögðu þessa athugasemd frá hag’-
stofustjóra, því að hún skýrir á-
greining þann, sem risið hefir út
af launum Pálma Loftssonar. ■—
Hún sannar einnig, að blaðið fór
rjett með þær tölur, sem fjárveit-
inganefnd fekk í hendur. Má nú
sennilega ganga út frá, að fengin
sje vitneskja nm laun P. L. frá
Skipaútg-erðinni sjálfri. Hitt er
enn þá mjög á huldu, hvað P.
L. fær fyrir að geg-na formenskn
í stjórn Landssmiðjunnar. Fjár-
veitínganefnd reiknaðist svo til, að
}mr fengi P. L. 1200 krónur. —
Væri æskilegt, ef P. L- vildi upp-
lýsa þetta.
Ritstj
vera mjer ljettir, ef jeg vissi
að ekkert væri að gerast í kring
um okkur, sem við ekki skiljum.
Jeg er ekki sjerlega trúaður mað-
ur Paule. Að sjá, er að trúa —
það er einkunnarorð mit.t, en
livarf Ernsts hefir yfirbugað okk-
ur öll.“
í fyrsta skifti komu nú mild-
ari drættir kring um munn Paules
— en það var ekki neitt viðkunn-
anlegt bros.
„Mjer þykir það mjög leitt“,
svaraði Paule, „og ef jeg gæti
hjálpað yður, mundi jeg gera það.
Jeg verð að kannast við, að ástand
yðar vekur áhuga minn- Eiginlega
hefi jég enga trn á að ,Neurota‘
hjálpi yðnr. Best væri ef þjer
gætuð unnið bug á tilhneigingum
yðar‘ ‘.
„Þjer ernð dásamlegur, Paule!
Lítið þjer bara á hvað jeg er
aumur — verið nú góðir og bland-
ið einhverju saman handa mjer —
helst því sem rífur eitthvað í, svo
jeg hressist um stund.“
„Er það satt, að þjer komið til
veiðanna?"
„Já, jeg kem t.il Konerton á
sunnudaginn.“
„Það er fyrirtak. Mjer finst jeg
eitthvað öruggari, þegar þjer eruð
nærri. Það er kjánalegt, en jeg
Fo rsætisráðh Brrann
o g
Felix Guðmundsson.
Felix Guðmundsson -er einn
þeirra manna, sem segir víst hik-
laust það sem honum býr í brjósti.
— Það geri jeg líka, og þess
vegna vil jeg segja álit mitt um
grein hans „Hræsnarar", sem
birtist í Alþýðublaðinu 25. sepl-
ember 1933. Helst vildi jeg geta
orðið Felix Guðmundssyni sam-
ferða í áhuga hans fyrir hindindis-
málefninu, en illt er til þess að
vita, að gott málefni sltuli vera
varið með jafn óviðeigandi rit-
hætti, sem þessi nefnda blaðagrein
er, og tækju bindindismenn upp
slíka starfsaðferð yfirleitt, þá
mundi jeg segja mig úr lögum við
þá í starfinu, þótt jeg unni bind-
indismálefninu mjög og vilji
gjarnan vinna því alt mögulegt
gagn. Jeg er sæmilega viss um, að
þessi grein hefir hrygt margan
góðan hindindisvin, engu síður en
mig. Það er virðingarvert við
ritstörf Felix Guðmundssonar, að
hann setur æfinlega nafn sitt und-
ir þær blaðagreinar, er hann
skrifar. Jeg er honum þakklátur
fyrir það, og af því sem hann er
mjög opinskár og djarfur, þá
vona jeg að hann umberi líka
öðrum djarfmensku og hreinskilni,
og virði á betri veg, að jeg segi
honum svo hiklaust álit mitt um
greinina „Hræsnarar", því það
var nauðsynlegt að slík rök kæmi
úr fylkingum bindindismanna;
fyrst og fremst.
Pjetur Sigurðsson.
„Alt er ffott, þegar endirinn
allra bestur verður.“
Á einni aðalgötu Kaupmanna-
hafnar var „þjófur“ staðinn að
þvi að ,,stela“ tösku frá ungri
stúlku.
Þjófurinn var ungur maður; við
getum nefnt hann Jón. Hafði kær-
asta Jóns sagt honum upp og
vildi nú hvorki heyra hann nje
sjá. En hann var afar hnípinn
út af þessu- í örvæntingu sinni
datt honum í hug heillaráð; að því
get ekki gert að því. Gefið þjer
mjer nú að súpa á — þá eruð þjer
vænir“.
Paule st.óð á fætur.
„Jeg mæli ekki með þess háttar
hlutum“, sagði hann í viðvörunar-
'tóm. „Það er hinn lati maður, sem
flýr hegninguna —- sem þjer þurf-
iö að yfirvinna“.
Hann hvarf gegnum inni dyrn-
ar, — í þetta sinn lokaði hann
þeim svikalaust. Þegar hann kom
aftur, athugaði Samuel hann for-
vitnislega.
„Mjer finst þjer hálfpartinn
loka yður sjálfan inni, Paule“,
sagði hann. „Þjer hljótið að hafa
snotrustu íbúð þarna á bak við?“
„Og ef jeg nú hef það, þá —
jeg segi það af þeini einlægni
sem yður fellur svo vel — er
það nokkuð sem skiftir mig 'einan
og ekki aðra. Drekkið þetta; yður
líður að minsta kosti hetur næstn
sólarhring".
Samúel gleypti ánægjulega það
sem í glasinu var. Paule stóð í
sömu spornm — og það þýddi
auðsjáanlega að nú ætti gesturinn
að fara.
TJngi maðurinn stóð seinlega
upp.
„Einn sólarhringur — það er þó
altaf nokkuð. Yður finst jeg víst
er honum virtist. Hann ætlaði að'
sitja um hana, hrifsa af henni
tösku hennar, sem hún hafði alt
af meðferðis, og geymdi alla pen-
inga sína í, og hlaupa síðan leið-
ar sinnar. Henni myndi aldrei
koma í hug að kæra hann, lieldur
myndi liún koma heim til hans
til þess að fá peningana. Myndi
hann þá grátbiðja hana nm að alt
skyldi vera gott á milli þeirra
aftur.
En margt fer öðru vísi en ætl-
að er.
Hann fór að, ,&ins og hann hafði
ætlað sjer, en sá var hængur á,
að maður einn sá til hans. Þótt
stúlkan kipti sjer ekki upp við
þetta, veittj hann Jóni eftirför.
En er hann varð þess var, tók
hann til fótanna. En ekki hug-
kvæmdist honum að nema staðar
og skýra frá málavöxtum, En æ
fleiri hættust í hóp þeirra, sem
eltu Jón. Yar hann loks orðinn
svo uppgefinn, að hann leitaði
sjer skjóls í skúr einum, sem varð
á. vegi hans. En nú hafði lög-
reglunni verið gert aðvart. Kom
lögreglubíllinn og hafði Jón á
brott með sjer til lögreglustöðvar-
innar. Hann hafði töskuna hjá
sjer með 50 krónum. Alt mælti
á móti honum.
Lögreglan átti bágt með að
leggja trúnað á framhurð hans.
Kærastan varð að koma og bera
vitni. Hún taldi það útilokað að
Jón hefðj viljað auðgast á hennar
kostnað.
Þar með var málinu lokið af
hálfu lögreglunnar. En aðalatriðið
var það, að stúlkan var svo hrærð
yfir örvæntingaruppátæki Jóns, að
!iún tók hann í fulla sátt. Leidd-
ust þau út af lögreglustöðinni, —
sælli en nokkru sinni áðnr.
SiómannakveSia.
North Sidney, N. S. 12. okt. FB„
Vellíðan allra. Kærar kveðjur.
íslendingarnir á Euscal Erria.-
Til Hallgrímskirkju í Saurbæ.
Frá Ragnh. Magnúsd., Hafnar-
firði, 10 kr., G. Gam. 9 kr., R.
K. 20 kr. Kærar þakldr. — Ól. B;
Björnsson.
meiri ræfillinn, Paule,‘, sagði hann-
litlu síðar.
„Þjer eruð alveg eins og rnargir-
fleiri af yðar tagi — og sem lifa
á sama hátt og þjer — heigull. •—-
Samuel rauk á fætur, — sómatil-
finningn hans var nóg boðið.
„Nei, vitið þjer nú bara livað,.
Paule,“ sagði hann mótmælandi.
„Verið ekki of harðorður. — Þan
ern búin að gera mig taugaveikl-
aðan þessar manneskjnr, en jeg'
er enginn heigull, ef jeg stend'
andspænis virltilegri hættu- Það
eru hlutir sem jeg ckki skil, er
skjóta mjer skelk í bringu.“
,,-----Það eru nú einmitt þess
háttar hlutir, sem eru þeir rjettn
mælikvarðar á hugrekki rnanna",.
sagði Paule um leið og hann opn-
aði dyrnar fyrir gesti sínum.
18. kapítnli.
Amherley, sem aðeins hafði einnr
dóm um liarlmenn — og eitt matr.
var ómögulegt að vera óvingjarn-
legur við mann, sem skaut eins
og Paule.
Aftur á móti var hann mjög'
gramur yfir því hvað Judith hafði
vanrækt hann allan fyrri hluta
veiðifararinnar.
„Jeg hjelt að við værum trú-
lofuð!“ hepnaðist honum eimi