Morgunblaðið - 05.11.1933, Blaðsíða 9

Morgunblaðið - 05.11.1933, Blaðsíða 9
Sunnudaginn 5. nóv. 1933/ Þormóður Eyjólfsson og Síldarverksmiðja ríkisins. Athugasemd frá Sveini Benediktssyni. „1 dag tala jeg ekki við Reykvík- inga‘ ‘. Þormóður Eyjólfsson, 17. júní 1932 Jeg sje að Þormóður Eyjólfsson frá Undirfelli, fyrverandi skrif- stofustj óri Síldar einkasölunnar, hefir skift um skoðun síðan hann ljet framangreind ummæli falla við undirritaðan á afmæli Jóns forseta Sigurðssonar. Það er víst vegna þess að fyrstu dagamir í nóvember eru ekki jafn helgir og afmæli forsetans, að formaðurinn í stjórn Síldarverk- smiðju ríkisins lætur nú svo lítið að tala við Reykvíkinga. Hann er nú farinn að flytja Reykvíltingum sína staðlausu stafi í bæjarútgáfu ,,Tímans“. Verður ekki annað sagt, en að þar hæfi málgagnið manninum. Svo skringilega vildi til, að miðkafli greinarinnar fjell niður hjá bæjarútgáfu „Tímans“ og hef- ir aumingja Þormóður birt hann án upphafs eða endis í „Alþýðu- blaðinu“. Jeg vil í allri vinsemd ráðleggja Þormóði, þegar hann „skrifar“ greinar að láta góðan prófarkalesara lesa prófarkir fyr- ir sig, því að hjá þeim sem óvanir eru að „skrifa“ getur altaf farið svo, þótt þeir eigi góða að, að þeir muni ekki eða viti ekki, hvað í handritinu stendur. Það má ó- mögulega koma fyrir aftur að birta þurfi miðkafla greinarinnar í öðru blaði. Jeg get ekki látið ummæli Þor- móðs afskiftalaus, þótt ómerkileg s.jeu. vegna þess að hann hefir far- ið að blanda mjer inn í þær um- ræður, sem orðið hafa í blöðunum ut af úrsögnum meðstjórnenda hans, þeirra Lofts Bjarnasonar og Guðmundar Hlíðdals, úr stjórn Síldarverksmiðju ríkisins. Þormóður segir það tilhæfulaust, að hann hafi selt mikinn hluta af lýsi verksmiðjunnar í heimildar- leysi haustið 1931. Þessi fullyrð- ing hans er ekki rjett. Til þess að hrekja hana, að fullu og öllu, birti jeg hjer útdrá.tt úr gerðabók stjórnar Síldarverksmiðju ríkisins. Orðrjett er ekki tilfært annað en það, sem er innan tilvísunar- merkja. Utdráttur úr gerðabók stjórnar Síklarverksmiðju ríkisins á fundi laugardaginn 31. október 1931. Til umræðu var sala Þormóðs Eyjólfssonar á 600—700 tonnum af tanklýsi verksmiðjunnar til A/S Dansk Sojakagefabrik, Kbh. Verðið var £9:0:0 pr. tonn cif Kbh. miðað við 2% feitisýru. Af- hending í aprílmánuði 1932. Salan fór fram þann 10. okt. í Kbh. „Þessa sölu höfðu meðstjórn- endur Þ. E. ekki samþykt, er salan fór fram og fystu því yf- ir“ (að salan væri á ábyrgð Þ. E.). Sveinn Benediktsson flytur till- um þessa viðbótarbókun: ,,og formaðvu-, sem framkvæmdi söluna, án heimildar, beri fjár- hagslega ábjugð á sölunni, og ákveðist bætur til verksmiðj- uimar eftir því verði sem fáan- legt e*r fyrir lýsið, þegar meiri hluti verksmiðjustjórnarinnar vill selja þau 6—7 hundruð tonn, sem hjer um ræðir. Til vara að formaður segi sig úr verksmiðjustjórninni1 ‘. Út af tillögu S. Ben. biður Guð- mundur Skarphjeðinsson bókað: „Jeg tel að í yfirlýsingu minni um það að Þ. E. befri ábyrgð á umræddri sölu, komi það fram, að hann verði í öllu að svara til afleiðinga fyrir verksmiðjuna út af þessu, ef krafist verðm* af hráefniseigendum. Hins veg- ar tel jeg ólieppilegt vegna framtíðarviðskifta verksmiðjunn- ar við þá, sem keypt hafa lýsið og aðra að ónýta nú söluna, geti Þ. E. sjálfur ekki fengið henni riftað“. S. Ben. greiddi till. sinni at- kvæði, en þeir G. Sk. og Þ. E. greiddu ekki atkvæði. S. Ben. ljet þess getið, að hann gæti fallist á yfirlýsingu Guðm. Skarphjeðinssonar, en teldi hana ekki fullnægjandi. Framangreind fundargerð ber það með sjer, að meðstjórnendur Þormóðs hafa talið hann persónu- lega ábyrgan fyrir þessari lýsis- sölu, enda var salan gerð þvert ofan í fyrirmæli þeirra. Jeg sýndi fram á það, á sínum tíma, í brjefi til atvinnumálaráð- herira, að skaði verksmiðjunnar, vegna þessarar heimildarlausn sölu var, samanborið við það verð, som h.f. Kveldúlfur fekk fyrir sams konar lýsi af þessa árs (1931) framleiðslu, rúmar 30 þúsundir króna. Rjett áður, í sömu föir, hafði Þormóður selt 500—600 tonn af lýsi, án þess að leita ráða með- stjórnenda sinna, sem honum bar þó skylda til, og nam skaðinn af þeirri sölu, samanborið við verðið, sem h.f. Kveldúlfur fekk, nærri 17 þúsund krónum. Þormóður hefir, í vandræðafálmi sínu, til þess að vetrja þessar sölur, helst reynt að afsaka þær með því, að jeg hafi: „með ofurkappi kom- ið í veg fyrir, að lýsið (árið 1930) væri selt áður, en það fjell niður úr öllu valdi“. J.eg lýsi þessi ummæli hans vis- vitandi ósannindi. Þetta er þó ekki í fyrsta skifti sém Þormóður viðhefir þessi eða svipuð ummæli. Jeg hefi áður hnekt þeim í brjefi til atvinnu- málaráðheirra. Það myndi lengja mál mitt um of að fara að endur- taka það hjer, enda óþarfi. Morgunbláðið hjelt því fram, að Þormóður hefði, oftar en einu sinni, látið ganga frá reikningum Síldarverksmiðju ríkisins brengl- uðum og röngum. Meðal annars sagði blaðið; „Reikningarnir 1930 voru þann- ig' úr garði gerðir af hans (Þor- móðs) hendi, að þeir sýndu hagn- að, sem nam kr. 432,83, enda þótt þá væri komið } ljós, að raunveru- legt tap verksmiðjunnar væri orð- ið krónur 65,857,57. Þ. E. breytti rumlega 65 þús. kr. tapi í gróða, með því að telja vörubirgðir verk- smiðjunnar meira virði en búið var að selja þær fyrir“. Þormóður neitar ásökun blaðs- ins. Hann segist hafa verið fjar- verandi, þegar gengið var f'rá þessum reikningum. Vill liann kenna meðstjórnendum sínum, mjer og Guðm. Skarhjeðinssyni, um það, hernig reikningarnir voru úr garði gerðir. Til þess að sanna að svo var ekki birti jeg hjeir brjef frá Þ. E., sem dagsett er 1. mars 1931 eða um mánaðar tíma eftir að Þ. E. kom úr sigl- in gu sinni: „Siglufirði 1. mars 1931. IL*. framkv.stj. Sveinn Bene- diktsson, Reykjavík. Við Guðmundur Skarphjeðins- son sendum nú atvinnumálaráðu- neytinu skýrslu um starfrækslu verksmiðjunnar s. 1. ár, ásamt reikningum verksmiðjunnar og biðjvim þig að gera svo vel að skrifa undir þessi plögg hjá ráðu- neytinu. — Mjer þykir miður að þu skyld- ir taka afrit af reikningunum — sjerstaklega leitt að þú skyldir láta endurskoðendur fá slík af- rit — því slík afrit á enginn að hafa í sínum vörslum nema at- vinnumálanáðherra. Annars á alt að liggja á aðalskrifstofu verk- smiðjunnaar og þar hefir stjórn- in frjálsan aðgang að öllu. Jeg veit nú, að þú lætur ekki aðra nje óviðkomandi komast. í þessa reikninga, en mjög væri æskilegt að þú sendir öll þess afrit til aðalskrifstofunnar til varð veislu. Með vinsemd og virðingu Þorm. Eyólfsson. Þetta merkilega brjef sannar, að ekki var gengið frá reikningum verksmiðjunnar fyrir árið 1930, fyr en í febrúarlok 1931. Þar sem þá var búið að selja allar afurðir verksmiðjunnar, fyr- ir nokkru, hafði það verið' krafa mín og endurskoðenda verksmiðj- unnar, að uppgerð á vörubirgðum færi fram, samkvæmt því, raun- verulega verði, sem búið var að selja þær fyrir. En Þonnóður vildi ekki taka þessa sj'álfsögðu kröfu til greina. Vildi hann gera reikningana npp, samkvæmt bráðabirgða uppgjöri, sem framkv. stjóri verksm., O. Ottesen, hafði gert. um áramót, enda þótt komið væri í ljós, að það gæti ekki stað- ist. Uppgjörið á verksmiðjureikn- ingunum, eins og Þormóður sendi það frá sjer, 1. mars 1931, beint í Stjórnarráðið, sýndi gróða kr. 432.83, enda þótt tap, sem nam rúmum 65 þúsund krónum væri komið í ljós. Samkvæmt framan- birtu brjefi átti jeg „að gera svo vel að skrifa undir þessi plögg i ráðuneytinu" og svipuð skilaboð fengu endurskoðendur verksmiðj- unnar, sem þá voru Loftur Bjarna son og Guðm. Hlíðdal. Auðvitað neitaði jeg og endur- skoðendurnir að skrifa undir þessa röngu reikninga. Eftir mikið þóf varð Þormóður að láta undan. — Hálfum mánuði seinna eða þann 14. mars 1931 sendi hann mjer reikningana leiðrjetta og sýndu þeir þá tap, sem nam 65.857.57. Þann 1. mars voru allar afurðir verksmiðjunnar seldar fyrir nokk- uru. Þá var því-alveg eins hægt að hafa reikningana rjetta eins og hálfum mánuði seinna. Áður en Þormóður ljet sig og fekst til þess að breyta röngu í rjett, hafði jeg fengið allskonar hnífla lijá honum. Einkum var hann gramur yfir því, að endur- skoðendur verksmiðjunnar höfðu fengið hjá mjer afrit af uppkasti framkvæmdastjóra verksmiðjunn- ar af verksmiðjureikningimum! Ekki voru leiðrjettingar endur- skoðendanna betur þegnar en það að Þormóður skrifaði þeim skæt- igsbrjef, þar sem hann taldi þá hafa farið út fyrir starfsvið sitt. Þetta brjef til endurskoðendanna sendu þeir á sínum tíma atvinnu- málaráðherra til úrskurðar. Það verður ekki sagt, að fram- koma Þormóðs við þessi reiknings- (skil hafi orðið endaslepp. I Þá vill Þormóður kenna mjer lum ofanígjöf þá, sem hann fekk | hjá sjávarútvegsn. neðri deildar 1 Alþingis fyrir verksmiðjureibning ana, eins og hann haðfi gengið frá þeim fyrir árið 1931. Sjávar-’ útvegsnefnd fórust m. a. þannig orð; „Telur nefndin slíka reikn- ingsfærslu óviðunandi og undr- ast, að þeir menn skuli hafa I reikningsfærslu verksmiðjunnar j með höndum, er svo lítil skil cirðast kunna á bókfærslu". Þormóður segir, að jeg hafi sent reikningana til sjávarútvegsnefnd ar, ián þess að meðstjórnendur mín ir vissu um það. Hjer fer hann enn með rangt mál. Jeg sendi ekki reikningana til nefndarinnar, heldur atvinnumálaráðuneytið. — Því til sönnunar leyfi jeg mjer að vitna í brjef sjávarútvegsnefnd- arinnar dags. 3. maí 1932. Brjefið byrjar þannig: „Reikninga Síldarbræðsluverk- smiðju ríkisins á Siglufirði fyrir árið 1931 er sendir voru sjávarút- vegsnefnd N. d. Alþingis með brjefi atvinnumaálaráðunevtis’ns, dags. 19. f. m„ hefir nefndin yfir- farið og athugað". Þessi fullyrðing Þormóðs er þá líka hrakin. Þormóður virðist hafa þunga og erfiða drauma, um þessar mund- ir, og sjá ofsjónir. Þegar eitthvað gengur á móti, finst honum jeg standa á bak við. Hann virðist kenna mjer um það, að meðstjórnendur hans sögðvr af sjer. Hann sýnist kenna mjer urn það, að þeir eru ófáanlegir til þess að starfa áfram í verksmiðju- stjórinni. Hann virðist kenna mjer um það, að Morgunblaðið hafi ekki undanskilið Loft Bjarnason, þeg- ar talað var um, að meðstjórn- endur Þormóðg hefðu kvartað und- an „samvinnustirfni hans og ó- hreinni frarnkomu", enda þótt að Loftur hafi ekki, samkvæmt því, sem ritstjórarnir segja mjer, komið með neina slíka beiðni til blaðsins. Hann segir, að jeg standi á bak við allar þær ritstjórnar og ein- j stakra manna greinar, þar sem! fundið hefir verið að framkomu I lians í stjórn síldarverksmiðj- unnar. ‘Hann heldur, að að jeg standi á bak við, þegar Sjálfstæðismenn á Siglufirði segja, að hann útiloki þá frá vinnu af pólitískum ástæðum. Hann heldur, að jeg standi á bak við, þegar sjávarútvegsnefnd neðri deildar Alþingis veitir hon- um ofanígjöf. Hann heldur yfirleitt, að jeg Htsmæður TaNið eftir! er nú komið aftur og fæst í flestum verslunum í 5 kg. pokum. — Biðjið kaupmann yðar að senda yður 1 poka í dag. Fæst 1 flestum verslunum- GOLD MEDALFLOUR Lllsiykkl. frá 3.50, og góð og ódýr eUðlfæðí ilersl. Msnchester. Laugaveg 40. Sími 3894 Hefi fyrirliggjandl í margar tegundir bílar, hina h'-imsfrægu „Specialloid" Stimpla og útvega með mjög stuttum fyr- irvara yfirstærðir í hvaða tegund af bílum sem er. Hefi mjög fullkomin áliöld til að bora með bílmótora, unnið af þaulvönum fagmanni. Ábjmgð tek- in á verkinu. Egill Vilhiálmsson. Laugaveg 118. Sími 1717. Verðlækkun. Oftfpnt tcaffl á kr. 125 V2 kg, rykw mjög ódýr. Hcrtur Hiartarson, Bræðraborgarstíg 1. Sími 4256. standi á bak við allar sínar hörm- ungar og afglöp í verksmiðju- stjórninni. Sveinn Benediktsson. -m>-—-—

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.