Morgunblaðið - 04.02.1934, Blaðsíða 8

8
1 MORGUNBLAÐIÐ
ITtekifærisverð. Matarstell fyrir
12 kr., konun^lega postulínið
,,Blaa Blomst“, selst í einu lagi,
Bóndi noJíkijr skamt frá yijþórg
Silkisvuntuefni frá 8.25. Slifsis- eða einstök stykki. Handmálaðir misti eina kúna sína j haust ^
Athygli borgar sig.
borðar frá 5.25 í
„Dyngjá
Verslunin kj,Hió,ol|ar^ Stórjr og mokkabollar
irýstSl Ifediskar (asíettur).
Silki- ogTsgamssokkarnir á 1.75 Krystal ölglös og skálar' 0fanrit-
eru til ennþá. Aðoins lítið eftrr af ^ eT alt ÓVenjulesa fínar vörur
Versltmln *JPÍ#st með tækifænsverði
na^stu darfta. Garðastræti 16. Sími
W T I
. n---------------------------
Silkisokkum á 1.-&0.
„Dyngja“.
Spanskir KafiPÍ- 'og Teðlikar,
silki á 4.50 stk. Versl. „Dyngjk“.
Nýkomin Blússuefni og TJpp-
hlutsskyrtuefni, einlit, .á 3.50 mtr.
Versl. „Dyngja“. ____
Upphlutsborðar í úrvali Frá
12.00. Kniplingar. Upphlutasilki,
margar teg. Ullarklæði 2 teg. Vor-
ur sendar um alt land gegn póst-
kröfu. Versl. „Dyngjal*,. -vrQ*
Tilbúnar Upphhrtsskyrtur frá
8.50 stk. Versl. „Dyngja“.
Wóra, Vefd/tirgítn 17, fnmi 2039.
Höfum daglega nýja túlipana í
mörgum Mtum og másRrtmanðá
verði. Fypstu jjiáskaliljgcnar egu
einnig ltomnár. Ennfremur höfum
við fengið hinar œijög efitirspurðu
Kelvin. Símar 4340 og 4940.
Heimabakarí Ástu Zebitz,
Öldugötu 40, þriðju hæð, sími
2475.
Hyggnar húsmæður gæta þess
að hafa kjárnahrauðið á horðum
sínuío. Það fæst aðeins í Kaupfje-
lags Brauðgerðinni, Bankastræti 2.’ bó@ái sem svo, að nálin hefði lení,
Sámi 4562.
(ðskupokar fást, I ntónu úi-vaáj a
P.ókhlkðutig
mm
fyrir s'kjöl “brjef, reikn-
ijuga «g yíxia. rts.H
prím.újur, blómsfrandi í pottum. Höfuðbækur,
Kransar ávalt fyrirliggjauúi
búnir til úr lifandi blómum með
stuttum fyrirvara. Flóra.
kladdar, sjóðbækur, dag-
bækur, reiknk.gseyðu-
blöð. . j
Haxui fór til dýralækniíj og bað
kaam að atliuga, hvað rnnndi hafa
(«*ðið kúnni að bama. Dýralækn-
irinn farrn stoppmál, sem hafði
gengið ÍHTi í hjartað og valdið
dauða kýrinnar.
Böndi fór nú að hugsa um
bvernig þessi nál hefði komist í
kúna og þá rifjaðist. uþp fyrif
hoimm, að hermenn höfðu verið
þar íyrir nokkru og einu þeirra
hefði fengið lánaða nál a$
staga sokka sína. Það hafði bann
gerí útiá felötðu, ,ew gleymt að skila
nilkmi aftur. Þess vegrra ályktaði
imM
Valdar.
Príma.
4 tetfundir.
í heyinu og kýrin gleypt faana.
Sueri hann sjer íil herstjómar-
innar í Viborg með kröfu tmi:
skaðabsetur, og þegar hann hafði
utlistað málið voru hounm orða-
lamst greiddar 165 krónur.
Þmg Rúmena sett.
London 1. fohr. FÚ.
Heimdallur
heidijr aðajfund sinn í y^rðarhúsinyi n. Jc. þriðjudag (6-
l'. m.) kL 8'þ síðd.
Dagskrá: Gísli Jónsson: Erindi um atvinnumál og
i'jármál. ’ j-ýi?**—^r,, 'i ý': ■v'1'/ 'V '•
2. Venjuleg aðalfundarstörf.
8. Verðlaunaveitingar.
Er mjög áríðandi að fjelagsmenn fjölmennl á fund-
inn, en alEr Sjálfstæðismetin yelkomnir.
Mætið stundvíslega.
gær,
Saumastofan, Bankasteæt'i $4; Skjala-UmSlÖg,
STJÓRNIN.
saumar. allskonar fatnað.
Morgunblaðið fæst í Café
Svanur við Barónsstíg og Grett-
Isgötuu
Sparið yður að kaupa emurt
brauð. Kaupið heldur bókina
„Kaldir rjettir ,©g smurt brauð“,
eðfir Udlgn Sigurðárdóttúr, og
smyrjið brauðið sjálfar.
Viðgerð á barnavögnum fæst af-
greidd á Laufásveg 4. Símí 3942.
Trillubátur, 25 fet á léngd, Forð
vjel, til sí3u, tækifæriÍBverrð. Uppl.
gefur St.urlatfcgur Sigurðsson,
Hgtng'bi;«iit. 186.
{f l‘|; iBöppur með ®0 drjala-
umslögum í 8 stærðum,
sjerstaklega hentugt fyr-
I ir hverja skrifstofu.
Geymslumappan
„Ideal“ er nauðsynleg
þeim, er vilja geyma vel
skjöl sín, brjef eða
víxla. Einnig höfum vjer
möpp.tu* með hólfi fyr-
ir hvern bókstaf.;
Þing Rnmeníu var set.t,
qg sétti það Carol konungur. — f
þings.e,tningarræð.u sinni vjek
þann að samn-ingum þeim, seju
g.erðir hafa verið iímaæ Litla-
Haudalagsins, og við Tyrklajad o,g
Rússlaud, og sagði, að með þeim
væri trygður' friður í austur-Ev-
i’ópu fyirst ,um sinn. Hann ítr<»kaði
fylgi Rúmeníu við Þjóðabandalaig-
ið, ’Oig lýsti trausti sánu á starf-
senii þess.
Útsala
á Hannyrðavörum.
I ðiiDintfiiirxa |
Púðar áíeiknaðir með garni (eftir nýjum modeiium) áður
kr. 16.00 nú kr. 12.00.
Lækjargötu 2.
Sími 3736.
Thorshavn-leiðanguriun
stendur sig best.
.Oslo, 2. febr. FB.
Frá skipinu Thorshavn Jiafa
borist þær fregnir, að Gunnestad
lautenant, og Nils Larsen kapteinn
hafi farið í nýja at'huganaflug*
ferð (inn yfir Suðurlandið). Flugu
þéir lengstum í 2000 metra hæð.
Púðaborð áteiknuð kr. 1.00, 1.50, 3.50.
Kaffidúkar áteíknaðir áður kr. 9.50 nú kr. 6.50.
Tedúkar kr. 3.00.
Ljósdúkar og Löberar frá kr. 1.00.
Servíettur frá 10 aura.
- , .trrri Kírj fh w
Ámálaður strammi fyrir hálfvirði.
Hörblúndur fyrir hálfvirði og Teppagarn fyrir hálfvirði..
Haonyrðaversluift
Þuríðar SigurjónsdóUnr
Bnkastræti 6. Sími 4082.
G ran d -
sín, útgjöld manns, sem er að læra að njóta lífs-
ins og eyðir heilu mánaðarkaupi á tveim dögum.
Stundum svimar hahn svo, að honum finnstj, að
veggirnir með túlípanáveggfóðrinu séu að hrynja
yfir hann. Stundum er hann hamingjusamur, ekki
fullkomlega, eins og hann tiéilt, að ríkir menn
væru, en þó hamingjusamur. Stundum situr hann
á rúmstokknum og brýtur heilaim um það, að nú
eigi hann bráðum að deyja. Hann hugsar afskáp-
lega fast utti þetta atriði, dauðhræddur, — með
kuldahroll um eyrun og tlleygður :af eintómri
hræðslu. En hann getur samt ekki almenniléga
gert sér þetta í hugarlund. Hann vonar bara, að það
sé ekki mjög ólíkt svæfingu. Þó með þeim mis-'
mun, að á eftir svæfingunni kemur það að vakna
aftur með ónot og skerandi veíki, — bláa verki,
eins og Kríngeleín hefir skírt þá með' sjálfum sér,
— og það, að þá á maður eftir að ganga gegnum
allar þessaý písliþ aftur. Þegar hann er hingað
kominn í hugsamaferli sínum, tekur hartn að skjálfa
— já, það skeður raunverulega, að Kringelein
skelfur af tilhugsuninni um dauðann, enda þótt
hann geti ekki gert sér hann í hugarlund.
Yfirleitt er mikið um svefnleysi innan tvöföldu
hurðanna í gistihúsinu sofandi. Að vísu leggur Ott-
ernschlag læknir um þetta leyti nætur litíla sprautu
frá sér á þvottaborðið, fleygir sér í rúmið og svíf-
ur upp í loftþéttan morfínheimi-nn. En Witte
hljómsveitarstjóri í nr. 221, í vinstri álmunni, get-
ur ekki sofið, — gamalt fólk á svo bágt með svefn.
Herþergið hans er tilsvarandi herbergi Qttern-
schlags; éinnig þar heyrist gjálpið í vatnsléiðsl-
unni, lyftan drynur á upp- og niðurleið, — eígin-
lega er það þjónsherbergi, sem hann er í. Hann
situr við gluggann, leggur ennið með æðahnútun-
um á rúðuna og starir á brunamúrinn, sem er hiítu-
megin. Brot úr symfóníu ef.tir Bééthovcn þjóta
gegnurn heila hans, — hann hefir aldrei stjórnað
þeirri symfóníu. Hann heyrir líka Bach. Eg hefi
ekki haft annað en vonbrigði upp úr lífinu, hugs-
ar Witte gamli, og öll ósjjjngin sönglist hans safn-
ast saman í beiskan Jcökk í kverkum hans —- og
hann kingir honum.. Klukkan hálfníu í fyrramáíið
á áð vera dansæfing. Þá situr hann við slaghörp-
pna og leikur æ sama marzinn undir hnjábeyging-
um stúlknanna, sama vorvalsinn, mazúrka og
bacchanal. Hann hefði átt að yfirgefa Jelisavetu
áður en það var orðið um seinan, hugsar foano, —
en nú er það orðið um seinan. Jelisaveta er vesal-
ings gömul kona, sém ékki er hSegt að yfirgefa.
Við verðum að þrauka með henni þann stutta
tíma, sem enn kann að v^ra eftir.
Jelxsaveta Alexandrowna Grusinskaja getur
heldur ekki sofið. Hún finnur hvernig tíminn hleyp-
ur frá henni, hratt og stöðugt í næturkyrrðinni.
Tvö úr tísta í dimmu herberginu, koparklukka á
skrifborðinu og armbandsúr á náttborðinu. Þau
sýna bæði sömu sekúndurnar, en sámt gengur ann-
að miklu óðar en hitt, -— maður fær hjartslátt af
því að hlusta á það. Grusinskaja kveikir ljós, stíg-
ur á fætur og í slitnu gólfskóna og gengur að
speglinum. En tíminn er líka í speglinum og fyrst og
fremst þar. Hann er í gagnrýnendunum, í hinni
andstyggilegu ókurteisi blaðanna, í velgengni
þeirri, sem þessum viðbjóðslegu dansstelpum fellur
í skaut, sem nú eru raest móðins, hann er í tapinu
á ferðalaginu, í letilega lófaklappinu, í himrm
dónalega talsmáta ráðsmannsins Meyerheim, —
allsstaðar er tíminn að gera v,art við sig. öll mörgu
árin, sem hún hefir dansað, hafa sezt að í þreyttum
fótaliðum hennar, í mæðni hennar á hdnum þrjátíu
og tvéim frægðarferðum, og í blóði hennar, sem.
oft stígur U;p,p í kinnar hennar, eins og með heitri
bylgju gelgjuskeiðsins. Það er heitt í herberginu,
endá þótt svaladyrnar séu opnar, og úti fyrir baula
bílarnjx alla liðlánga nóttina. Grusinskája tékur
perlur sínar upp úr litlu handtöskunni, hefir báðar
hendur fgllar af hinum svölu perlum, og leggur
andlit sitt niður í þær. En hitinn í augnaiokunum
heldur áfram, ög hana verkjar í þau undan máln-
ingunni og sterku birtunni, hugsanirnar kvelja
hana og úrin eru í kapphlaúpi éíns ög héstár. —-
Grusinskaja hefir togleðiu'sband undir hökunni,.
en hendur og fætur eru smurð þykku feitavlagi.
Henni finnst hún sjálf svo ljót útlits, þegar hún
gengur fram hjá speglinum, að hún slékkur ljósið
í hasti. í myrkrinu kingir hún verónaltöblu, og fer
að gráta eins og örvæntingar- og ástríðnfull kona
getur grátjð, síðan fellur hún í mók og loks sofn-
ar húrt.
1 næsta herhergi kemur’einhver heim í lyftunni,.
—3 ef til viú ungi maðurinn frá Nice. Grusinskaja
tekur hann með sér í hinum höfga- verónaldraumi
sínum .. . maðurinn í nr. 69, — fallegasti maður-
inn, sem hún hefir nokkru sihni augum litið . ..
Þegar maðurinn keraur heim, hlístrar hann lágt,
ekki óþægilega, en bafa ánségjulega. Þegar hann er
kominn inn, fer hann a.ð verða nærgætnari — hann
fer í náttfötin sín og gólfskó úr bláu leðri og geng-
ur uxh, hljóðlaust og er eitthvað undarlegt sam-
bland af villiketti og fallegum ungum manni. Þeg-
ar hann gengur um fo’realinn, er það eins og þegar
gluggi í köldu herbergi er opnaður fyrir sólinni. Hann
hefir alltaf fáein blóm í herbergi sínu — hann elsk-
ar blóm, h-ann þefar af þeim, og þegar hann er í
enirúmi strýkur hartn blómin varlega, og meira að
segja sleikir á þeim blöðin eins og dýr. Á götunni