Morgunblaðið - 08.07.1934, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
/
3
Reykjavikurbrjef.
7. júlí.
Aflinn.
Samkv. skýrslum Fiskifjelags-
ins, er fiskaflinn 1. júlí 6—7 þús.
smál. minni helclur en á sama
tíma í fyrra. Tiltöluleg'a er mun-
lirinn mestur á Norðurlandi, því
að þar er aflinn ekki nema 40%
á móts við aflann í fyrra.
í veiðistöðvunum hjer sunnan-
lands var aflinn rúmlega miljón
kg. minni heldur en á sama tíma í
fyrra. En misjafnt var þetta í
hinum ýmsu veiðistöðum. I Vest-
mannaeyjum var aflinn t. d. nær
2 milj. kg. meiri en í fyrra, í
Höfnum 91 þús. kg. meiri, í Sand-
gerði 131 þús. kg. meiri, Á Akra-
nesi nær 2 milj. kg. meiri. En alls
staðar annarsstaðar var hann
snöggum mun minni, t. d. 4 milj.
kg. í Reykjavík.
Síldveiðin.
Hún hefir gengið treglega fyr-
ir norðan undanfarna daga. Veld-
ur þar mestu um kalt veður, þoka
og súld. Altaf hafa þó veiðiskip-
in fengið nokkurn afla, og aðal-
lega á Skagafirði. Bátur úr Ól-
afsfirði kom til Siglufjarðar í
gærmorgun með 70 tunnur af síld,
sem hann hafði fengið svo grunt
af Skaga, að nótin varð botnföst
og rifnaði, þegar verið var að
draga hana.
Engum dettur enn í hug að salta
síld ,enda er hún mögur, þó ekki
verri nú en að undanförnu um
þetta leyti árs.
Ríkisbræðslurnar hafa nú tekið
við 15000 smálestum síldar, þar
af 1000 málum seinasta sólais
hring. Má svo kalla, að öll síldin
sje þegar brædd. Þar eru nú um 60
skip samningsbundin um afla
sinn, en ekki nema 30 komin til<
veiða enn. Á síldarbræðslustöð;
Steindórs Hjaltalíns hefir verið|
tekið á móti 9—10.0000 málum
síldar af 8 skipum, þar af aðeins
200 málum seinasta sólarhring.
Spánarsamningarnir.
Sveinn Björnsson sendiherra er
nýfarinn frá Madrid, en þar hef-
ir hann verið síðan í vor að við-
skiftasamningar hófust við Spán-
verja.
Ekkert liefir þó enn verið opin-
berað um samningagerðina, ep
gera má ráð fyrir því, úr því
Sveinn er farinn heimleiðis, að
henni sje lokið.
Og það mun mega fullyrða, að
úrslit þeirra samninga sje við-
unanlegri en á liorfðist um tíma,
þó vitanlega verðum við íslendi
ingar að sætta okkur við, að innl
flutningur okkar á fiski til Spána^'
verði að einhverju leyti takmark-
aður.
Frá Þjóðverjum.
Eins og kunnugt er, var Jóhann
Þ. Jósefsson alþm. nokkrar vikur
í Þýskalandi, á þessu vori í er-
indagjörðum fyrir landsstjórnina.
Erindi hans var að leitast við
að koma því í kring, að við gæt-
um selt til Þýskalands síld og
síldarmjöl, ísfisk og hesta.
Eins og nú hagar til um versl-
un Þýskalands, var þetta. alt
saman erfiðleikum bundið, því
Þjóðverjar gera nú alt, sem í
þeirra valdi stendur til þess að
búa sem mest að eigin framleiðslu,
enda leyfa þeir nú aðeins 5%
innflutt af fyrri innflutningi
vissra vörutegunda.

Það var sendimanni íslensku
stjórnarinnar alveg ljóst, að góð
erindislok fekk hann því aðeins
að íslendingar nytu velvildar
Þjóðverja.
Þó eigi sjeu úrslit fengin á
þessum málum, mun eigi ofmælt,
að er Jóhann snjeri heim, voru
horfurnar góðar á því, að við-
skifti þessu tækjust.
Sendinefndin þýska.
Til frekari kunnleika um hagi
þessarar fámennu viðskiftaþjóðar
sinnar, gerði þýska ríkisstjórnin,
sem kunnugt er út sendinefnd
hingað til landsins, er kom liing-
að þann 28. júní og hvarf heim
aftur á þriðjudaginn var. For-
maður þeirrar nefndar var ríkis-
fulltrúi, E. Metzner.
Þéssir fjórir menn höfðu ekki
fyr stígið fæti hjer á land, en Al-
þýðublaðið og kosningablað Hrifl-
unga hófu æðisgengin níðskrif
um , þýsku þjóðina alment og
þýsku stjórnina sjers'taklega.
Eru greinar þessar að nokkru
leyti skrifaðar sem aðvörun til
þjóðarinnar gegn íslenskum naz-
istum. En enginn heilvita maður
getur spanderað slíku púcri á
þessar 300 áhrifalausu sálir, sem
enn lafa í hinum andvana fædda
íslenska nasistaflokki.
Tilgangur slíkra greina getur
enginn verið annar en sá, að gripa
tækifærið meðan hinir þýsku
sendimenn voru hjer, að leitast
við að gera íslenskum hagsmun-
um, íitflutningi og atvinnu lands-
manna tjón. Því ef tekið er mark
á blöðum þessuin gat vinarþel
hfnna ókunnugu erlendu gesta
breyst í andúð.
Nánar athugað.
' Álþýðusambandi íslands eðá
sósíalistabroddunum, tókst ekki að
stöðva , síldveiðaskipin, eins og
þeir ætluðu sjer, með því að
lieimta ófáanlegt verð fyrir hina
veiddu síld.
En síldarútgerðina má lama eða
fella í rúst, ef markaðsmöguleikar
í Þýskalandi lokast.
Norðmenn, keppinautar vorir á
síldarmarkaðnum munu nú langt
komnir að tryggja sjer sína hlut-
dðild í Þýskalandsmarkaði fyrir
síld og síldarmjöl.- Þeir hafa ann-
að lag á en íslehskir rauðliðar.
Hin lúalega tilraun Alþýðu-
blaðsins, til að eyðileg'gja sölu á
íslenskri síld, síldarmjöli, ísfisk
og hrossum til Þýskalands er eftir-
téktarverðari en ella, fyrir þá sök
eina, að blaðið er nú í þann veginn
að verða opinbert málgagn hinnar
íslensku ríkisstjórnar.
Geta menn af þessu eina dæmi
gerf sjer allskýra hugmynd um
það,’ hve gersneyddir þessir vald-
hafar eru állri ábyrgðartilfinn-
ingu.
Kirkjan og
kommúnisminn.
Á nýafstaðinni prestastefnu og
Prestaf jelagsfundi kom afstaða
kommúnista til kirkjunnar til
umræðu, og voru prestar eigi á
eitt sáttir um það, hvaða afstöðu
þeir ættu að taka til þeirrar mann-
tegundar.
Þeir prestar, sem mest og nán-
ust kynni hafa haft af kommún-
istum sögðu sem svo, að Kommún-
istaflokkur Islands væri í raun og
vern harðvítugur og einhuga and-
stöðuflokkur íslensku þjóðkirkj-
uiinar. Það þýddi ekkert fyrir
kettnimenn landsins að dylja þann
sannleika.
En aftur aðrir, sem lifað hafa í
meiri fjariægð frá herbúðum
kommúnistanna, vildu líta svo á,
að kjrkjan mætti ekki blanda sjer
í pólitík, hún yrði að halda sjer
utan við allar flokkadeilur. Með-
al .kommúnista væru menn kirkju-
ræknir og velviljaðir kristindómi.
— En því svöruðu hinir: Sje svo,
þá eru slíkir menn ekki sannir
kommúnistar, og því verður af-
staðan ekki mörkuð méð tilliti til
þeirra.
Launamál.
Annað mál var það, sem að von-
um var mjög ofarleg'a á baugi
meðal prestanna, sem sje launa-
mál þeirra.
Er eðlilegt að þeir geti ekki
komist hjá því að minnast á þau
vandræðamál sín, því síðan prest-
ar sveitanna höfðu engan stuðning
af búskap, og hafa jafnvel orðið
að láta laun sín sem eru 2—3 þús.
kr. á ári upp í halla af búrekstr-
inum, er eðlilegt, að útkoman sje
dapurleg fyrir menn, sem hafa
kostað sig til langs náms, og fá
svo ekkert, eða sama og ekkert í
aðra hönd.
Er sýnilegt, að launamál presta,
sem annara lág’launamanna rík-
isins, ei' vandamál, sem leysa
þarf úr hið fyrsta.
Hátemplar og áfengið.
Olsson yfirmaður Templararegl-
unnar, kom hingað á dögunum
og' er hjer enn. Hann er maður
viðfeldinn, enda hámentaður og
vel máli farinn. ,
Ummæli hans um bindindismál,
er hann liafði við tíðindamann
Morgunblaðsins, koma svo vel
heim við það, sem verið hefir að-
alsjónarmið - blaðsins, að vert er
að minnast þeirra sjerstaldega.
Hann sagði m. a.:
„Jég liet'i altaf haldið því frarn,
að besta ráðið gegn áfengisböl-
inu sje það, að breyta hugarfari
mamia. Það þýðir ekki að revna
að halda áfenginu frá þeim, svo
lengi sem þá langar í það“.
Með öðrum orðúm. Þessi æðsti
maður Góðtemplára, er ekki gef-
inn fyrir þvingunarráðstafanir,
bann og annað ráðabrugg' þvílíkt.
Hann er bindindismaður í orðsins
besta skilningi. Af honum ættu
íslenskir bannmenn að læra.
Nefndarskipun.
Rauðliðar, Alþýðuflokkurinn og
Framsóknarflokkurinn hafa nú
kosið nefndir til þess að semja
sín í milli um það hvernig þeir
eigi að mynda stjórn. í Framsókn-
arnefndinni eru Jónas frá Hriflu,
Hermann J ónasson, Eysteinn
Jónsson, Sigurður Kristinsson og'
Jón Árnason. f Alþýðuflokks-
nefndinni eru þeir Jón Baldvins-
son, Stefán Jóh. Stefánsson, Vil-
mundur .Jónsson, Hjeðinn Valdi-
marssón og Jón Axel Pjetursson.
Nefndir þessar áttu að halda
fyrsta fund sinn í gær, en eftir
því, sem Alþýðublaðið segir þá,
mun varla að vænta samkomulags
fyr en um miðjan mánuð í fyrsta
lagi.
Mikið eftir enn.
Reykvískur skattborgari át'ti
nýlega tal við Eystein um atriði
eitt í álagningu hans. Spurði hann
Eystein að því, í bróðerni, hvernig
hann hjeldi að hag Reykvíkinga
væri komið eftir nokkur ár, ef
áfram yrði haldið að skattpína þá,
eins og' híysteinn hefði gert.
„Það eru miklar eignir eftir
ni leiou:
Efsta hæð í verslunarhúsinu, Hverfisgötu 4
(Ijósmyndastofa Sigr. Zoega & Co.)
Austurálma „Skjaldborgar“ við Skúlagötu
(Vörugeymslu-, verksmiðju- og skrifstofu-
herbergi Hreins h.f.).
Upplýsingar hjá Garðari Gíslasyni, Hvg. 4.
Ærkjöt
*
og kjöt af veturgömlu f je. Sjerstaklega gott, verður
selt mjög ódýrt í fmss^ri viku í
Milnersbúð,
Laugaveg 48. Sími 1505..
eliliiiiskðil.
Komið öll að Selfjallsskála í dag. Skemtilegasti staðurinn nær-
lendis. — Gömlu og nýju dansarnir allan daginn á góðum palli.
Aðgangur aðeins 1 króna. — Ef rignir, þá dansað í skálanmn. —
Veitingar á staðnum.
Bílferðir með strætisvögnunum og frá Vörubílastöð Reykjavíkur
Bw* mðlning
Nú er tíminn kominn til að mála þök á húsum sínum.
| Athugið, að L A S TIK O N er hin tryggasta, besta og
j drýgsta riðverjandi málning.
Upplýsingar og litakort ókeypis.
Ver§lunin Brynja.
- —r—■■■■■"■■MHiw ■iihiiiimihiw—imwwn—n m m .... .■ — niM nnm—r—■wnW
Til flkureyrar oi viiar.

A11 a mánudaga, þriðjudaga, fimtudaga og laug-l
ardaga kl. 8 f. h. — Rúmbestu og traustustu lang-l
ferðabifreiðar landsins, stjórnað af landsfrægum[
bifreiðastjórum.
Afgreiðsluna í Reykjavík annast Bifreiðastöðl
íslands, sími 1540.
símí O. Bifreiiastðð nkureyrar.;!
Ath. Áframhaldandi fastar ferðir frá Akureyri um|
Vaglaskóg, Goðafoss til Mývatnssveitar, Húsa-|
víkur og Kópaskers.
enn lijer í Reykjavík“, svaraði
skatts'tjóri þá, og glotti við.
Spurði aðkomumaður þá skatt-
stjóra á þá leið, hvort hann teldi
á því brýna nauðsyn að Ijúka þeim
sem fyrst. Við því fekk hann ekki
svar.
Eysteinn Jónsson er nú nefndur
fjármálaráðherraefni rauðliða.
Ilann mun hugsa sjer að láta
nienn finna til þess, að eignir
manua sjeu honum þyrnir í aug-
um, að minsta kosti þegar pólitísk-
ir andstæðingar eiga í lilut.