Morgunblaðið - 08.07.1934, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
wsm
| Smá-auglýsingaij
Ung'lingsdrongur 13—16 ára
áska.st um sláttinn. Upplysingar
í Bröttugötu 3 B. uppi fyrir kl.
12 á morgun.
Smurt brauð í nesti til ferða-
laga kaupa þeir er reynt hafa í
Svaninum við Barónsstíg.
Málverk, veggmyndir og margj-
íonar rammar. Freyjugötu 11.
Lines Bros barna-
vagnar eru þeir
bestu, sem til
landsins flvtjast.
Mikið úrval. —
Yatnsstíg 3. —
Húsgagnaverslun Reykjavíkur.
Brynjólfur Þorláksson er flutt-
ur í Eiríksgötu 15. Sími 2675.
Kanpmenn!
haframjölið
■n*
í pokunum er gott og ódýrt.
Heildsölubirgðir hjá
Smttuvje!
bletti við inis með ham
(otx ljá . Síini _'165.
Heimabakarí Ástu Zebitz, Ei-
ríksgötu 15, sími 2475.
Rúgbratið, franskbrauð og nor-
malbrauð á 40 aura hvert.. Súr-
brauð 30 aura. Kjarnabrauð 30
aura. Brauðgerð Kaupfjel. Reykja-
víkur. Sími 4562.
KELVIil-DIESEL. Sími 4? 3.
Gefið börnum kjaraabrauð. Það
er bætiefnaríbt og' holt, en ódýrt.
Það færst aðeins í Kaupfjelags-
bráuðgerðinni, Bankastræti 2. —
Sími 4562.
Þetta
Suðusúkkulaði
Tll Akureyrar
verða ferðir í næstu viku Mánudag, þriðjudag og föstudag.
Bifreið8stnð Steindórs.
SímS 1580.
C Crll) /^^^3~SimT~EfnalIugj
múm
Sientufc iihm
54 c&íft 1300
Bvður ekki viðskiftavinum sinum annað en fullkomna
kemíska hreinsun, litun og pressun.
(Notar eingöngu bestu efni og vjelar).
Komið því þangað með fatnað yðar og annað tau, er þarf
þessarar meðhöndlunar við, sem skilyrðin eru best og
reynslan mest.
Sækjum og sendum.
Nýjar
*
r
t
Kartöflur
Sðngmenn,
Söiigvlnir,
hugsið einnig til barnanna á þessum söngvanna dögum
Banasfinsvar
sem safnað hafa
er appáhald allra
hásmæðra.
Hilmar Thor§.
lögfræðingur.
Hafnarstræti 22. Sími 3001.
Skrifstofutími: 10-12 og 2-5.
R. PEDERSEN.
S ABR O E -FRYSTIVJELAR,
MJ ÓLKURVINSLUV JELAR.
Sí MI 3745, REYKJAVÍK.
Elín og Jón Laxdal
fást hjá bóksölum og í Hljóðfæraverslun Katrínar Viðar..
Kosta aðeíns 2 krónur.
Fyrirliggf andi:
Appelsinur 200 stk. Epli Delecious.
Laukur. ítalskar kartöflur.
Eggert Kristjánssen & Co.
Grand-Hótel 88
skeður innan dyra lífsins, er ekki stirt og liðalaust
eins og súlur í byggingu, ekki fyrirfram ákveðið
eins og aðaldrættirnir í hljómkviðu, ekki útreikn-
anlegt eins og braut stjörnu — en það er mann-
legt, kvikara og erfiðara að handsama en skugg-
arnir af skýjunum, sem svífa yfir enginu. Og sár
sem ætlar sér að fara að segja frá því, sem hann
hefir séð innan einhverra slíki’a dyra, getur hæg-
lega átt á hættu að riða á takmörkunum milli
sannleiks- og lýgi, eins og á slökum., dinglandi
kaðli.
Til dæmis símasamtalið — þetta einkennilega
símtal, sem var tilkynnt frá Praha, laust fyrir mið-
nætti. Kvenrödd bað um það, að tala við Gaigem
barón, nr. 69, og nætursímavörðurinn gaf sam-
bandið.
— Halló, sagði Grusinskaja, sem var nýfarin í
rúmið í Praha (í vondu rúmi í gömlu vel þekktu,
en úreltu gistihúsi). — Halló — halló, elskan —
ertu þarna?
Og enda þótt herbergiið nr. 69 væri þá þegar
orðið manntómt, en tveim herbergjum þaðan væri
siysið að ske, sem fyrr er getið — og varð til þess.
að Preysing yfirforstjóri fekk að dúsa þrjá mánuði
í gæsluvarðhaldi og missti stöðu, mannorð og fjöl-
skyldu — þá heyrði Grunsinskaja röddina, sem
hún elskaði, segja veikt en þó greinilega:
— Neuvjada. Ert það þú, elskan mín?
— Halló, sagði Grusinskaja, — gott kvöld. Hvað
líst þér á, að ég skuli vera að hringja þig upp?
Þú verður að tala hærra — sambandið er slæmt.
Eg er nýkomin frá sýningunni — hún var góð —
TStórkostleg — feikna sigur; áhorfendurnir ætluðu
alveg vitlausir að verða. Eg er mjög þreytt en
mjög glöð — mjög. Það er orðið langt síðan ég
hefi dansað eins vel og í kvöld. O, comme je suis
heureuse — hvað ég er hamingjusöm. Hugsarðu
um mig? Eg — eg hugsa alltaf um þig, og engan
annan — ég þrái þig. Á morgun förum við til
Wien — í fyrramálið. Kemur þú þangað? En,
talaðu maður — segðu eitthvaðl í Hótel Bristol
á morgun, í Wien, heyrirðu? Hversvegna —
fröken, fröken, sambandið er í ólagi — ég heyri
ekkert. Kemurðu til Wien á morgun? Eg bíð eftir
þér, ég hefi látið koma öllu í lag handa okkur í
Tremezzo. Hlakkarðu til? Bara hálfsmánaðar
vinna enn, og svo förum við til Tremezzo. Ó, segðu
bara eitt orð, ég heyri til þín. — Hvað? Svarar
bai’óninn ekki? þakka yður fyrir. Viljið þér gjöra
svo vel að segja honum, að það sé vonast eftir
honum í Wien á morgun. Á morgun. Þakka yður
fyrir.
Þetta samtal á Grusinskaja við tóma herbergið
nr. 69. Hún lá í rúmi sínu með togleðurband um
hökuna og hitaði enn í augun af málningunni og
hjarta hennar brann af viðkvæmni og blíðu.
— Já, en ég elska þig — je t’aime — tautaði
hún inn í þögult símatólið, eftir að símamaðurinn
í Grand Hótel, hafði löngu rofið sambandið.
Og rétt þar við hliðina, í nr. 70, milli 4 og 5 um
morguninn, þegar gluggatjöldin voru farin að
grána af birtunni, opnaði litla Flamm faðminn, í
fyrsta sinn, móti Kringelein. — 1 þessu eina við-
kvæmni-augnabliki selur hún sig ekki,,heldur gef-
ur sig, — af því að hún hefir fundið í fyrsta sinn,
að það, sem hún hefir að gefa, er ekki einungis
ofurlítil skemmtun, eða óveruleg stundaránægja,
heldur eitthvað stórkostlegt — jarðskjálfti — ham-
ingja — hámark — fullkomnun. Hún liggur eins
og ung móðir og heldur manninum í faðmi sér,.
eins og barni.
Fingur hennar hvíla í litlu lautinni, sem sjúk-
dómur og veikindi hafa gert milli stóru sinanna
aftan á hálsinum. Nú er allt gott, hugsar Kringe-
lein — engar kvalir. Eg er sterkur. Og þreyttur;
líka þreyttur, en nú sofna eg. Eg hefi sama sem
ekkert sofið síðan eg kom hingað. Það er leiðin-
legt vegna tímans — bara eg þyrfti ekki að fara
héðan. Mig langar svo til að lifa. Eg vildi, að það
væri lengra eftir, því nú fyrst er eg byrjaður að
lifa. ....
— Litla Flamm, hvíslar hann að henni. — Láttu.
mig ekki deyja — láttu mig ekki deyja!
Og litla Flamm þrýstir honum enn fastar að sér
og fer að hugga hann.
, — Það er ekki nema bull og vitleysa, að þú
eigir að deyja. Eg vil ekki heyra það nefnt á nafn. .
Menn deyja ekki svona strax á augnablikinu, þó
þeir séu með einhvern ómerkilegan smásjúkdóm.
Eg skal hjúkra þér. Eg þekki mann í Wilmerdorf-
strasse, sem kann undralækningar. Hann hefir gert
fólk albata, sem voru býsna miklu veikari en þú
ert. Honum er óhætt að trúa fyrir því. I fyrramálið
förum við til hans; hann skal gefa þér einhverjar
forskriftir, og svo verðurðu heilbrigður, skaltu
sanna. Og svo förum við strax héðan — til London,
París, Suður-Frakklands — þar er nú þegar orðið
heitt í veðrinu. Þar liggjum við í sólskininu og verð-
um brún og látum okkur líða yndislega. Og nú
skulum við sofa —- óh.......
Hún gefur Kringelein, sem er úttaugaður, heiÞ
brigoi sína og meðfæddan kraft, sem ekki þekkir
neinar efasemdir — og hann trúir henni.. Hann
sofnar í einhverju gullbjörtu sæluástandi, sem
tekur á sig myndir —stundum eins og brjóst litlu -i