Morgunblaðið - 16.10.1934, Side 4

4
M O R O V N R T, A Ð I Ð
Konur!
Gangið i íþróltaljelag kvenna.
Unnur Jónsdóttir,
formaður.
Vaigerðúr Briem,
ritari.
Þóra Bjamadóttir,
gjaldkeri.
Stjórn Iþróttafjelags kvenna.
Nýtt íþróttafjelag' hefir verið
stofnað hjer í Reykjavík — ,,í-
þróttafjelag kvenna“. Fjelagið
hefir á stefnuskrá sinni: „að efla
hreysti, heilbrigði og fegurð ís-
lenskra kvenna“. Hyggst fjelagið
að ná tilgangi sínum með því, að
iðka fimleika, sund og aðrar í-
þróttir, m. a. skíða — skauta -—
gönguferðir, svo og' fjallgöngur.
fþróttir hafa jafnan átt sterk-
an þátt í viðgangi og þroska
mannkynsins, og þær verða einnig
að vera einn sterkasti þátturinn
í nútíma framsókn ísl. þjóðarinn-
ar. Sú afgangsorka, sem þjóðin
hefir yfir að ráða frá daglegum
störfum, hlýtur einhversstaðar að
fá framrás. Hún á að brjót.ast út
í íþróttum og listum -— annars
leitar hún sjer framrásar í ein-
hverju öðru, sem er miður holt
Allverulegur hluti af nútímaböli
kynslóðanna á rót slna að rekja
til vanheilsu og örbygðar — þar
sem annað er orsök, hitt afleiðing.
Hin mikla fegurð og hreysti
Forn-Grikkja var bein afle'.ðiug
líkamsræktar <•:: íþrótta. T»ar
síonduð konu ■ Iþróttir eitts og
kar menn. Líkandegt og andlegt
atgerfi fsl. á söguöldinni var af
jsö’„a rótum u'.rið og ísl. konur
j stunduðu þá íþróttir — það má
j af ýmsu ráða — þótt óvíða sje
; beinlínis talað um það. Varla Iiefði
I Helga jarlsdóttir unnið það afrek
j er hún vann, er hún synti úr
Hólminum til lands, ef hún hefði
ekki verið þjálfuð í sundíþrótt-
inni — og' svo mætti fleiri dæmi
telja.
Það er því gleðiefni öllum, sem
unna ísl. framsókn og menningu,
að konur þessa bæjar skuli mi
hafa fundið köllun hjá sjer til
þess, að- taka þátt í víðtæku
starfi, sem miðar að því, að gjöra
ísl. þjóðina Iiraustari, heilbrigðari
og fegurri. Ung kona sem frá
öndverðu stundar íþróttir, mun í
flestum tilfellum vera: íturvaxin
„með æsku Ijetta brá“.
Reykvískar " konur! Burt úr
göturykinu og' frá vindlingasvæl-
unni — upp til fjallanna — út í
náttúruna, þar sem þið finnið
sjálfa ykkur; því það virðist vera
svo, að það sje tiltölulega. auðvelt
fyrir unga konu að týna sjálfri
sjer og hinu insta eðli sínu hjerna
í hringiðunni í Reykjavík.
Undirrót alls böls er einhvers-
konar vanlieilsa. Takmark lífsins
er fegurð og fullkomnun.
Konur! vinnið að efling íþrótt,-
anna! Gangið í „íþróttaf jelag
kvenna“!
, fþróttakona.
Kirkjjudeilurnar
magnast óðum í Þýskalandi.
London, 13. okt, FÚ.
I gær var stofnsett í Norðvestur
og Vestur-Þýskalandi Sýnoda
guðstrúarmanna í andstöðu við
ríkiskirkju nasista. Hún gaf út
yfirlýsingu, þar sem Múller ríkis-
biskup og' Dr. Jáger eru kallaðir
„Veri-f satans í kirkjunni“. I
yfirlýsiv)gunni segir a.ð fagnaðar-
1)0 ’ l.anurinn hafi verið látinn
þoka íil hliðar en dutlungar og
blekkingar látnar koma í hans
stað. Endar yfirlýsingin á bæn á
þessa leið: „Drottinn guð, oss er
stjórnað af öðrum en þjer, en vjer
sverjum að vjer erum ekki meðal
þeirra, sem láta afvegaleiðast sjer
til tort.ímingar. Drottinn guð,
bjarga þú oss“.
London, 14- okt. FU.
F.jöldi af ræðum hefir verið
fluttur í dag í þýskum kirk.jum
g'egn ríkiskirkjunni, og er sagt
að slíkt hafi ekki heyrst úr þýsk-
um prjedikunarstólnm fyr- Var
m.jög vitnað til yfirlýsingarinnar
frá í gær.
Lögreglan hefir fengið skipun
um að taka öll þau eintök af
yfirlýsingunni, sem til náist og
eyðileggja.
í ræðu sem Göbbels hjelt í dag
sagði hann : „Við lig'gjum ekki á
knjánum á bæn, við framkvæm-
um“.
Teikniskólinvi.
Það gladdi mig, þegar .jeg
las það á dögunum, aS tveir
kunnátlumenn ætluSu aS stofna
hjer teikniskóla. Að vísu hefir
teikning verið kend og er kend
hjer í hinum ýmsu skólum og
einstakir menn hafa tekið fólk
í tímakenslu. En .jeg veit ekki
hvort mönnurn er þaS ljóst, að
hjer er gengið inn á nýja braut.
Hjer er stofnun hleypt af stokk-
unum, til þess aS fullnægja
brýnni þörf. Skólinn hefir trygt
sjer húsnæði til margra ára og
er það m. a. trygging fyrir því,
að hann geti tekið með festu á
hlutverki sínu, auk þess, að
dugnaðar- og kunnáttu-menn
standa að stofnun hans.
Eftir því sem mjer skilst,
verður hlutverk Teikniskólans
einkum þetta:
1. Undirstöðuatriði: að kenna
nemendunum að skilja form,
fjarlægðir og liti og veita þeim
leikni í að hagnýta sjer þau lög-
mál, sem að því lúta, þ. e. a. s.
gera þeim sem auðveldast að
segja frá með línum, litum og
formum.
2. Fagteikning: að kenna
nemendum þeim, er ýmsa hand-
iðn stunda, að búa rjett í hend-
ur sínar með hárnákvæmum
teikningum.
3. Listteikning og leirmótun:
að veita þeim, sem listhneigðir
eru undirbúning til framhalds-
listnáms, með því að gefa þeim
kost á að móta leir og gera
nauðsynlegar teikningar þar að
lútandi.
4. að glæða listasmekk nem-
endanna með því að gera sam-
anburð á ýmsum listaverkum og
kenna listasögu.
Með svona starfsskrá getur
skólinn boðið hinar ýmsu grein-
ar teikingar á einum stað, og
á þann hátt fullnægt þrá nem-
endanna í samræmi við þroska
þeirra og gáfur.
Gera má sjer góðar vonir um
þennan skóla. Framsæknir
menn standa að stofnun hans.
Björn Björnsson er þegar orð-
inn kunnur fyrir dugnað og
smekkvísi í list sinni. Og Mart-
einn Guðmundsson er sagður
mjög. efnilegur listamaður, með
margra ára nám og þjálfun,
bæði hjer heima og erlendis, og
yfirsýn um heim listarinnar frá
mörgum löndum.
Manni hlýnar um hjartaræt-
urnar í hvert sinn, er nýtt fram-
tak bendir til meiri þjóðþrifa.
Það er vel, að þeir fjelagar hafa
stofnað hjer teikniskóla. Sann-
ast mun, að hans var brýn þörf,
og alt bendir til þess, að nem-
endur eigi kost á að sækja þang
að, það sem þeir þrá og þurfa,
og þá verður teikniskólinn sönn
þjóðþrifastófnun. ísak Jónsson.
t
Ingvar Pálsson
kaupmaður.
Hann Ijest að heimili sínu,
Hverfisgötu 49 hjer í bæ, 6- þ.
m. Banamein hans var hjarta-
slag.
lngVar var fæddur á Eyrar-
bakka 29 júlí 1872- Foréldrar
hftns voru Páll Andrjesson for-
maður á Eyrarbakka, og kona
hans, Geirlaug Eiríksdóttir bónda
k Húsatóftunp Jónssonar bónda á
sama stað.
Páll, faðir Ingvars, var sonar-
sonur Magnúsar Andrjessonar al
þingismánns í Svðra-Langholti,
var það beinn karlleggur frá
Arna ábóta Snæbjörnssyni í Við-
ey, en niðjar Árna ábóta voru
hver fram af öðrum sýslumenn í
Gullbringusýslu og bjuggu í
Reykjavík.
Ing'var ólst upp hjá foreldrum
sínum á Eyrarbakka til 16 ára
aldurs, en fór þá til Reykjavjkur,
og' gerðist verslunarmaður hjá
þeim bræðrum, Sturla og Friðrik
Jónssonum, vann hann við vershm
þeirra bræðra í 19 ár.
Ingvar Pálsson.
Árið 1905 giftist Ingvár eftir-
lifandi kónu sinni, Jóhönnu Jósa-
fatsdóttur, bónda og aíþi'ngis-
manns Jónatanssonar á Holta-
stöðum í Húnaþingi, en tveim ár-
um síðar byrjaði liann á verslun
fyrir sjálfan sig í búsi sínu 49 við
Hverfisgötu- Þar bjó hann og rak
verslun sína til dauðadags.
Þau hjón éig'nuðust tvö börn,
son og dóttur, Axel, er dó aðeins
22 ára að aldri 1928. og Kristínu,
sem er gift Einari B. Guðmunds-
syni lögfræðing hjer i Reykjavík.
Eitt fósturbarn ólu þau hjónin
upp, Unni Hall, sem er giftKristni
Guðmundssyni kaupmanni hjer í
bæ
Ingvar var hinn ágætasti heim-
ilisfaðir, og heimili þeirra hjóna
víðfrægt fyrir reglusemi, g'lað-
værð og' gestiúsni.
Ingvar Pálsson var gjörfulegur
maður og virðulegnr í a'IIri fram-
komu. Var hann hinn mesti hófs-
maður í hvívetna, fastorður og
óprettsamur, aflaði það honum
trausts og vinsælda meðal við-
skiftamanna verslunarinnar og
virðingu stjettarbræðra hans. —
]\fönnum með slíku skapferli
verður eigi slysagjarnt- Fór og
svo um atvinnurekstuf Ingvars
Pálssonar að honum farnaðist
mjög' vel, og gerðist hann vel efn-
aður maður.
Sem kaupmaður fekk hann
sannað það, að það getur vel
farið saman, að skilja samtíð sína
og breytt skilyrði og breyttar
kröfur, en að halda Jtó fast við
hinar sígildu dygðir, að vera
sanngjarn og áreiðanlegur.
Ingvar Pálsson var tápmikill
maður og' hraustur alla ævi, þar
til liann fyrir fáum mánuðum
kendi meins þess, er nú leiddi
hann til bana.
Vinum hans þykir, sem vonlegt
er, ævi hans Iiafa orðið of skömm,
en hún var misbrestalaus og öðr-
um til fyrirmyndar.
Jarðarför Ingvars Pálssonar fer
fram í dag. Samborgarar hans
munu á einu máli um það, að þar
sje til moldar borinn gildur borg-
ari, með óflekkaðan skjöld, en
vinir hans munu minnast þess
lengi, að þar áttu þeir á bak að
sjá fastlyndum og góðum dreng.
„Góðu dægri
verðr sá gramr of borinn,
es sjer getr slíkan sefa:
hans alda
mun æ vesa
at góðu getit“. !
, L. G.
r
Abyrgðarkröfur
og kreppulánin.
Sex þingmenn í Ed., þeir P.
Magnússon, Einar Árnason, Þ-
Briem, Þorst- Þorst., M. Guðm. og'
Bernh. Stef. flytja frv. um breyt-
ing á Kreppulánasjóðslögunum.
Frv. þetta gengur út á það, að
heimila stjórn Kreppulánasjóðs
að verja alt að 100 þús. kr. af
reiðufje sjóðsins til greiðslu hluta
af þeim kröfum, sem lánstofn-
apir eða einstakir menn eignast á
ábyrgðarmenn lántakenda , úr
Kreppulánasjóði, vegna þess að,
kröfurnar fást ekki g'reiddar að
fullu úr sjóðnum, gegn því, að
ábyrgðarkröfurnar sjeu látnar
niður falla. Á heimild þessi að
■ná jafnt til þeirra krafna, sem nú
eru til orðnar Og síðar kunna að
verða til.
Er ætlunin sú með frv. þessu,
að reyna að ná samkoniulagi við
skuldareigendur um niðurfall á-
byrgða, gegn greiðslu einlivers
hluta ábyrgðarkröfunnar.
í þessu sambandi þykir rjett
að minna enn einu sinni á þann
blett, sem orðið liefir á afgreiðslu
mjög marg'ra kreppulána, að vera
þar að burðast með samábyrgða-
flækju kaupfjelaganna. Hvaða
vit er t- d. í því, að bóndi, sem
ekki telst fær um að greiða nema
10—15% af sínum skuldbinding-
um, sje áfram flæktur í ábyrgð
fyrir hundruðum þúsunda króna
vegna samábyrgðarinnar? En
þannig befir verið gengið frá
þessu hingað til. Væri ekki rjett
fyrir Alþingi að taka þetta einnig
til athugunar?
í heilum og hálfum tunnum, úr
ýmsum bestu fjársveitum landsins
er til sölu í
Heildv. Garðars Gíslasonar.