Morgunblaðið - 24.01.1935, Blaðsíða 8
MOftGTTN BLAÐIÐ
Fimtudagim^^Ljan^lBSS.
Ismá-auglösingarj
rœði.shersins.
TaSa til söln. Sími 3341.
Athugið. Hattar og aðrar karl-
ruStmafatnaðarvörur nýkomnar.
Hafnarstræti 18. Karlmannahatta-
bfiðin. Einnig liandtinnar hatta-
vjðgerðir, þær einustu bestu, sama
sfAð.
Góð húlsaumsmaskína til sölu.
JL S. í. vísar á.
■•*••• • • • •
Myndasmiður: Hann sonur yðar
pantaði hjá mjer 12 myndir hjer
nm daginn. Hjerna er ein. Er hún
ekki lík honum? En hann hefir
igfeymt að borga þær.
Faðirinn,: Það var enn líkara
honum.
•••* ««»»«* ■ *................*
Grátt hár. Hið margeftirspurða
hárvatn „Le noir“, er komið aft-
ur. Það gefur hárinu sinn upp-
Barnavagnar teknir til viðgerð-
ar. Yerkstæðið Vagninn, Laufás-
vhg 4._________________________,
Kjötfars og fiskfars, heimatilbú-
ið, fæst daglega á Fríkirkjuvegi
3. Sími 3227. Sent heim.
Kaupum gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29. Sími 3024
TIL MINNIS.
Harðfiskur,
Lúðu-riklingur,
Kaldhreinsað
Þorskalýsi no. 1
með A- og D-fjörefnum fæst altaf.
N$ir kaupendur
að Morgunblað-
ína fá blaðið ó-
keypís tíl næst-
komandi mán-
aðamóta.--------
Pantið blaðið í sima
1600.
jiunalega lit, með því að nota það
Stúlka vön að gera í stand her- 5 til 10 sinuum. Þeir, sem hafa
bergi á hóteli, óskast strax. Upp-' notað það, telja það kynjameðal.
lýsingar Sjómannaheimili Hjálp- íslenska leikfangagerðin, Lauga-
j veg 15.
Sólrík íbúð, 3—4 herbergi, með
ö$um þægindum, óskast til leigu
l4> maí. Lítil fjölskylda. Skilvís
pprciðsla. Tilboð merkt: „Sólrík",
seodist A. S. í., sem fyrst.
SöluBúð til leigu á Laugaveg
Uppl. hjá Jóni Arinbjörnssyni, I
t|a»gaveg 68.
.... , . ■ - ■ - i
ftýir kaupendur að Morgun-1
lílaðinu fá blaðið ókeypis til næst-
komandi mánaðamóta.
SIG. Þ. JÓNSSON.
Laugaveg 62. Sími 3858.
er merkl hinna
Morgunblaðið með morg-
unkaffinu.
vandláin.
Besta
kjöt- og fiskfarsið fæst daglega í
Mftlnersbúð,
Laugaveg 48. Sími 1505.
Einnig fæst á hverju kvöldi,
steiktar kjöt- og fiskbollur með
lauk.
Útvegum vogir af öllum stærðum
llfreiðar til slli.
allar sfærðir.
BifrelðasiBð Stelndfirs.
liabylon. 7
gjStihúsið eins og það leggur sig. En þú mátt ekki
sfjwinga af undrun.
Þú ert svei mjer besti pabbinn, sem er til í
hQiúninum. Ætlarðu þá að gefa mjer hótelið í af-
mælisgjöf ?
— Nei, jeg ætla að reka það — mjer til skemt-
ujpar. En meðal annara orða, hver á að fá þennan
stál? Hann hafði tekið eftir, að lagt hafði verið
áí borð fyrir þrjá.
— Það er kunningi minn, sem kom hjer fyrir
tóMin mínútum. Auðvitað sagði jeg honum, að
baan yrði að borða steikina með okkur. Hann
temur eftir augnablið.
r-r Má jeg allra virðingarfylst spyrja hvað hann
tíeitir?
— Dimmoek — skírnarnafn Reginald — staða
enskutúlkur og fylgdarmaður Ariberts prins af
(Posen. Jeg hitti hann í Pjetursborg þegar jeg var
Íar með Hetty frænku í haust sem leið. Nú, þama
feemur hann. Hr. Dimmock, þetta er pabbi minn
djskulegur. Hann er búinn að útvega steikina.
Theodore Racksole sá ungan mann með ,djúp,
bli augu og unglingssvip. Þeir hófu samtalið.
Jules sást koma með steikina. Racksole reyndi
að horfa í augu þjónsins, en tókst ekki. Og mál-
tfCin hófst.
— Voði er að sjá hvað þú brúkar mikið af sinn-
e|>i. pabbi, sagði Nella.
— Er það? sagði hann og leit upp, en um leið
aá hann af tilviljun í spegli, sem var vinstra megin
ví6 hann, milli tveggja glugga, þar sá hann mynd
Jules, sem stóð bak við stól hans, og hann sá
hann senda þýðingarmikið augnatillit til Dimmocks
— skírnarnafn Reginald.
Hann athugaði sinnepið þögull, og komst að
þeirri niðurstöðu, að ef til vill hefði hann tekið
heldur mikið á diskinn.
III.
Hr. Reginald Dimmock reyndist vera talsverður
heimsmaður og liðugur um málbeinið, enda þótt
hann væri ásýndum sem unglingur. Viðræður hans
og Nellu stönsuðu aldrei. Þau töluðu um Pjeturs-
borg og Neva-fljótið, og tenórsöngvarann í óper-
unni, sem hafði verið sendur í útlegð til Síberíu,
gæði rússneska tesins, sætleika rússnesks kampa-
víns og fjölmargt annað, sem Rússland áhrærði.
Þegar þau höfðu lokið við Rússland, skýrði Nella
í sem stystu máli frá því, sem fyrir hana hafði
borið síðan þau hittust í höfuðstað Rússlands og
þannig barst samtalið að London og það efni ent-
ist þeim þangað til seinasti bitinn af steikinni var
etinn. Theodore Racksole tók eftir því, að Dimm-
ock gaf helst engar upplýsingar um sína æfi, —.
liðna eða yfirstandandi. Hann skoðaði unga mann-
inn sem venjulegan hirðsnáp og fór að hugsa um,
hvernig hann hefði eiginlega fengið þessa stöðu
sem fylgdarmaður Ariberts prins af Posen og, hver
tjeður Aribert eiginlega væri. Auðkýfingurinn
þóttist einhverntíma hafa heyrt Posen nefnt á
nafn, en mundi ekki í hvaða sambandi. Honum
fanst helst, að það hlyti að vera eitt af þessum
kotríkjum innan endimarka Þýskalands, þar sem
fimm menn af hverjum sex eru hallarþjónar en sá
sjötti kolagerðarmaður eða veitingamaður. Meðan
á máltíðinni stóð, sagði Racksole lítið eða ekkert,
því hann var of niðursokkinn í að hugsa um, hvað
augnabending Jules ætti að þýða, en þegar ísinn
var etinn og kaffið kom, fanst honum, að hann
yrði — gistihússins vegna — að fræðast eitthvað
nánar um þennan kunningja dóttur sinnar. Hann
efaðist ekkert augnablik um, að hún ætti að velja
sjer kunningja sjálf, því hann hafði alla tíð látið
hana hafa óvenju mikið frelsi, treystandi því, að
henni væri trúandi til að halda sjer frá voðanum,
með greind þeirri, sem henni var af guði gefin.
En þó slept væri augnabendingunni, var hann hissa
á framkomu Nellu við hr. Dimmock, því hún lýsti
hvoru tveggja í senn: góðmannlegri fyrirlitningu
en um leið löngun til að þóknast honum.
— Nella hefir sagt mjer, sagði hr. Racksole, —
að þjer sjeuð í trúnaðarstöðu hjá Aribert prins af
Posen. Fyrirgefið fávisku Ameríkumannsins, en er
Aribert prins ríkjandi þjóðhöfðingi?
— Hans hágöfgi er ekki ríkjandi, og ekki líkleg-
ur til að verða það nokkurn tíma, svaraði Dimm-
ock. Stórhertogahásætið er setið af bróðursyni-
hans, Eugen stórhertoga.
— Bróðursyni? spurði Nella, steinhissa.
— Því ekki það, kæra ungfrú?
— En Aribert prins er þó ungur maður?
— Það vill svo skrítilega til, að prinsinn er ná-
kvæmlega jafngamall stórhertoganum. Faðir hans
var tvíkvæntur. Þess vegna er föðurbróðirinn svona.
ungur í samanburði við bróðursoninn.
— Það má vera gaman að vera fóðurbróðir jafn—
aldra síns, sagði Nella. — En sennilega er það nú.
ekkert grín fyrir Aribert prins. Því auðvitað verður
hann að vera afskaplega hiýðinn og lotningarfull-
ur og alt svoleiðis við frænda sinn?
—. Stórhertoginn og minn hágöfgi herra, erui
eins og tvíburar. Sem stendur er Aribert prins
auðvitað að nafninu til ríkiserfingi, en eins og þið
vitið sjálfsagt, ætlar stórhertoginn bráðum að
ganga að eiga náfrænku keisarans, og ef þau svo
eignast börn .... Hr. Dimmock þagnaði og ypti
öxlum. — En stórhertoginn myndi vafalaust miklu
heldur vilja, að Aribert prins yrði eftirmaður hans.
1 raun og veru langar hann alls ekki til að
kvænast. Hann heldur að hann hafi ekki annað en
leiðindin af því. En maður sem er þýskur fursti
verður að kvænast. Það er skylda hans við land
sitt — Posen.
— Hvað er Posen stórt? spurði Racksole, blátt
áfram .
— Pabbi, sagði Nella, —'þú mátt ekki koma
með svona nærgöngular spurningar. Þú hlýtur að
vita, að það heyrir ekki undir góða siði að spyrja
um stærð á þýsku stórfurstadæmi.
— Jeg er viss um, svaraði Dimmock, — að stór-
hertoginn gerir gys, engu síður en aðrir, að stærð
landsins síns. Jeg man nú ekki ílatarmálið upp á
víst, en hitt m^n jeg, að Aribert prins og jeg
gengum yfir þvert landið á einum degi.
— Þá getur hertoginn ekki ferðast mikið í sínu
eigin landi? Það má víst segja að sólarlagið sjáist
í ríki hans?
— Já, það er áreiðanlegt, svaraði Dimmock.
í * " V L> í