Morgunblaðið - 14.04.1935, Page 6

6
MORGUNBLA0IB
Snnnudaginn 14. apríl 19S&.
u
u
5
■ymr
helgidagar
H 0 Páskarnir og
M 1- samardagar.
8eru nú framundan,
verða því 5 helgi-
Sdagar í þessari og
næstu viku, það er
M ástæða til þess að
M búa sig undir að
M geta ekki komist í
M búð, dögunum
Ssaman.
Notið vel hina þrjá
|| virku daga í byrjun
H þessarar viku.
g MUsUZIA
Ef þjer
hafið harðar og- sprungn- !
ar hendur, reynið þá |
Amanti Honeyjelly.
Fæst álsstaðar.
Heildsölubirgðir.
H. Úlafsson & Bernhöft.
Jafnframt því, að Skandia-
mótorar hafa fengið miklar
«ndurbætur eru þeir nú
lækkaðir í verði.
Carl Proppé
Aðahimboðsmaður.
I dag
Kl. 10 f. h. 3 Varðarhúsinu:
Unglingii.r.a.-nkoma. Spcnnaoai
saga AHir unglingar vel-
komnir
Kl. 8,30 e. h. í Varðarhúsinu:
Fyrirlestur: „Ástandið eftir
dauðann“: Óyggjandi heiín-
ildir. Allir fullorðnir vel-
komnir.
ARTHUR GOOK.
spurningu: Hvemig fer Sam-
band íslenskra samvinnufje-
laga að því að þrífast án þess
að eiga eitthvert af kaupfje-
lögunum, eða öll? Hjer er al-
gerlega um hliðstætt dæmi að
ræða. Sambandið er sameigin-
leg innkaupamiðstöð fyrir kaup
fjelögin, ein- og mjólkursam-
salan á að vera sameiginleg
sölumiðstöð fyrir mjólkurbúin.
Svo kemur fram nýr þáttur í
grein Jónasar Jónssonar: Sú
„drengilega bardagaaðferð“
sem einkennir ræður hans og
rit. Hann er að reyna að læða
því inn í lesendu-, og þá sjer-
staklega íjelagsmenn í Mjólk-
urfjelaginu og lánardrotna þess,
í hve voðalegri hættu fjelagið
sje statt út af því að hafa ekki
gleypt við ósk mjólkurs>amsöl-
unnar og selt henni mjólkur-
stöðina. Hann gefur í skyn, að
ef horft væri aðeins út frá bæj-
ardyrum viðskiftamanna sam-
sölunnar, væri það skynsam-
asta og besta leiðin að byggja
nýja mjólkurstöð, svo að hægt
væri að koma henni upp ódýr-
ari og fullkommari en stöð
Mjólkurfjelags Reykjavíkur.
En þá skýtur alt í einu upp
hjá honum meðaumkun með
vesalings lánardrotnunum og
bændunum, og gefur í skyn, að
það sje ekki útilokað að þeir
yrðu að finna til nokkurrar á-
byrgðar út af slíkum ráðstöf-
unum.
Að sjálfsögðu vill hann kenna
mjer um að Mjólkurf jelag
Reykjavíkur neitaði að selja
mjólkurstöðina. Jeg verð að
segja að það er óverðskuldað-
ur heiður í minn garð. Jeg átti
þar aðeins lítinn þátt í. Vil jeg
í því sambandi benda J. J. á,
að í Mjólkurfjetagi Reykjavík-
ur ríkir fullkomið lýðræði, þótt
það hafi aldrei verið auglýst í
í blöðunum, og þar fá skoðanir
og vilji fjelagsmanna fullkom-
lega að njóta sín, og neitun fje-
lagsins um að afhenda stöðina
hefir á bak við sig undantekn-
nigarlaust alla fulltrúa fjelags-
ins. —
Hugmyndir J. J. um að
byggja fullkomnari og ódýrari
gerilsneyðingarstöð eru bygðar
á þekkingarskorti. Gerilsneyð-
ingarstöð M. R. er svo fullkom-
in sem hægt er að byggja
nokkra stöð í dag, því þær
vjelar sem fullkomnaðar hafa
verið síðan 1930 að stöð okkar
var bygð, eru nú komnar í stöð-
inra, og þær eldri farnar í burtu,
og vil jeg í því sambandi leyfa
mjer að hafa eftir ummæli
merks erlends stjórnmála-
manns, er var hjer á ferð. Mað-
ur þessi, ásamt fleiri erlend-
um gestum, var boðinn á veg-
um ríkisstjórnarinnar til að
skoða alt markvert í Reykjavík
og nágrenni; voru honum með-
al anmars sýnd öll mjólkurbúin,
nema mjólkurbú Mjólkurfjelags
Reykjavíkur, sem ekki hefir
þótt sýnmgarhæft. Einn dag,
er hann dvaldi hjeí, „átti hann
sjálfur“, eins og bann kallaði
það, og fór þá að ganga um
bæinn, rakst hann þá á stöð
Mjólkurfjelags Reykjavíkur af
tilviljun, gekk inn og fjekk
leyfi mjólkurbústjórans til 'að
skoða hana. En á leiðinni heim
varð hann samskipa góðum
kunningja mínum, sem nú er
búsettur ytra og fór að segja
honum af ferð sinni. Sagði
hann meðal annars, að það sem
sjer hefði tvímælelaust þótt
mest varið í að sjá á ferð sinni,
hefði verið mjólkurstöð í út-
jaðri Reykjavíkur, og vildi
hann fullyrða, að það væri
sú fullkomruasta mjólkurstöð
sem hann hefði sjeð, af
þeirri stærð, kvaðst hann þó
vera mjög vel að sjer í þehn
efnum. — Hann gat ekki
annað en látið undrun sína í
Ijós í viðtalinu, yfir því, að hon-
um hefði ekki verið sýnt þetta
mjólkurbú um leið og hin önn-
ur, er hann var látinn skoða.
Mjólkurbú Mjólkurf jelags
Reykjavíkur er svo fullkomið,
að fjelagið getur óhrætt lagt
það undir dóm hvaða óvilhallra
fagmanna erlendra eða inn-
lendra sem væri, hvort hún
ekki uppfylti ströngustu kröfur
nútímans.
Hvort mjólkurstöð verður
bygð ódýrari í dag eða ekki,
veltur á því, hvort hún yrði
bygð eins fullkomin, því yrði
hún bygð jafn-fullkomin og
gerilsneyðingarstöð Mjólkurfje
lags Reykjavíkur, myndi ekki
vera hægt að byggja hana fyr-
ir sama verð og stöðin stendur
f jelaginu í nú,. eftir allar þær
afskriftir er fjelagið hefir gerc
á stöðinni frá því að hún var
bygð.
En J. J. gefur í skyn, að
hættan geti nú verið önnur fyrir
fjelagið, sem sje sú, að stöðin
fái ekkert &ð gera; ef samsal-
an byggir nýja stöð, geti fjelag-
ið fengið að vinma úr mjólkinni
afurðir eins og fjærliggjandi
búin, en öll sölumjólkin verði
látin ganga í hina nýju stöð
mjólkur&amsölunnar.
Hjer er um að ræða hótun,
sem verður erfitt að fram-
kvæma í lýðfrjálsu landi. En
ef hún verður framkvæmd, er
til ráð, og J. J. bendir sjálfur
á ráðið, en það er að Mjólkur-
fjelag Reykjavíkur vinnur bara
úr allri sinni mjólk afurðir og
lætur svo samsöluna um að út-
vega mjólk til sölu í bænum.
Það er ekki líklegt að um mik-
ið tjón verði að ræða fyrir
Mjólkurfjelag Reykjavíkur, þar
sem mjólkursölunefndin hefir
gengið svo frá þeim hnútum,
að aðeins um tveggja aura verð
mismun er að ræðá á mjólkinni,
hvort hún fer í ost eða hún er
seld sem nýjmólk, og það setti
Jónas Jónsson að vita, að það
er ódýrara rað reka mjólkurbú
þar sem eingöngu er framleidd
ur ostur og smjör, heldur en
þar sem mjólkin er gerilsneydd
til sölu.
Jeg get fullyissað yður um
það, Jónas Jónsson, að öllum
t. lraunum yðar, bæði fyr og síð-
ar, til að slíta sundur þennan
samvinnuf jelagsskap, Mjólkur-
f jelag Reykjavíkur, verður svar
að á þann hátt af samvinnu-
mönnum hjer á þessu svæði, að
þeir munu standa saman fast-
ara en nokkru sinni áður, og
þjer skuluð eiga eftir að sjá,
að einmitt samvinnuf jelagsskap
Bakarar!
Gold Medal, R. R. R. og Matador-hveitið er best.
ur, rekinn ópólitískt, þar sem
all’r bændur í hvaða stjórn-
málaflokki sem þeir eru, standa
eins og veggur um sín áhuga-
mál, verður sá samvinnuf jelags
skapur er lengst lifir.
I
Reykjavík, 13. apríl 1935.
Eyjólfur Jóhannsson.
I
„íslenskar s.túlkur
brosa ekki“.
Hjer í blaðinu birtist fyrir
nokkru þýðing á grein, er birtJ
var í enska blaðinu „The Even
ing News“. Greinina skrifaði
ensk kona, Florence Kilpatrik,
og hjet hún: „Stúlkur, sem ekki
kunna að brosa“. í greininni
úir og grúir af firrum og rang-
hermum um Reykjavík og þá
sjerstraklega reykvísku stúlk-
urnar.
Góðkunnur íslandsvinur í
London, Mr. R. E. T. Bell, for-
stjóri pappírsfirmans heims-
þekta, J. Dickinson & Co., hef
ir ritað mótmælagrein gegn
áðumefndri grein og fer hjer á
eftir l«ausl. útdráttur úr henni:
.... Greinin er svo fjami
öllum sanni, .að jeg get ekki
stilt mig um að mótmæla henni.
„. . . . að jeg bafi betur vit
á að dæma um íslensk málefni,
heldur en einhver sem rjett
sem snöggvast heimsækir ís-
land, byggi jeg á reynslu þeirri
sem hefi fengið gegnum ferð-
ir mínar til íslands, (seinast í
nóv. 1934) og á þeim vi'ðskift-
um, sem jeg hefi átt við íslend-
inga í mörg ár.
En eitt má segja með sanni,
og það er að íslensku stúlkum-
ar kunna að bros«a, og þær brosa
áreiðanlega jafn fallega og
kynsystur þeirra í öðrum lönd-
um álfunnar.
Eitt smáatriði í greininni, sem
lítið kemur vi'ð efni, er sann-
leikanum samkvæmt. Það er
um afnám brannsins.
Greinarhöfundur lætur í
veðri vaka, að allar íslenskar
stúlkur gangi í eldgömlum og
aíkánalegum þjóðbúningi. Jafn
vel hvað sveitakonur snertir, er
þar ekki nema hálfur saniileik-
ur. En í Reykjavík eru konur
klæddar samkvæmt nýjustu
tísku, og eru að öllu leyti fylli-
lega sambærilegar ensku kven-
þjóðinni.
.... Og bú'ðirnar í Reykja
vík hafa áreiðanlega upp á
jafn mikið rað bjóða og búðir
í jafnstórum bæjum í Englandi.
Og þar eru ekki öll hús klædd
bárujárni. Nýtískubyggingar
hafa risið þar upp á síðari
tímum.
. . . En hafi höfundur ætlað
að „slá sjer upp“ með grei*
þessari, er efnið ekki vel valið,
og miður smekklegt. Og þar e®
greinin er í opinberu blraði, gæii
hún auðveldlega valdið misskila
ingi og orðið til ills......
.... Höfundur greinarinit-
ar ætti að lesa einn kafla í bók
Harry A. Fnance, sem helgaður
er Islandi og kallaður „A
Scandinavian Summer“. Þar
fær maður rjetta hugmynd *n*.
ísland.
Það var að vonum að þai
•yrði útlendur karlmaður, sem
tæki upp þykkjuna fyrir ís-
lenska kvenfólkið.
Hann hefir auðsjáanlega
betur kunnað að meta þes*
góðu kosti og blíða bros. End*
ekki ósennilegt, að hann hafí
haft meira af því að segja e»
greinarhöfundur, sem virðiafc
grátlega óánægð með alt o*.
alla, og þá ekki síst stúlkurnar
á þessum „ömurlegasta
á jarðríki“.
Dagbók.
I. O. O. F. 3 1164158 = 81/* O
□ Edda 59354167—1. Atkrgr.
VeðriS í gær: Vindur er víðaiét
hægur N og NA lijer á landi, mei
þurru veðri og 3—5 st. fr. nyrðra.
í Vestmannaeyjum er þó allhvö«e:
A-átt og lítilsháttar úrkoma aa
miðbik S-lands. Fyrir sunna*
land er lægð, sem þokast N-efrir
og mun herða nokkuð á A-átt hjer
á landi næsta sólarhring.
Veðurútlit í Rvík í dag: Stina-
ingskaldi á A. Úrkomulaust.
Skemtifundur Heimdallar. At
hygli skal vakin á því, að sam-
kvæmt auglýsingu fjelagsins í
blaðinu í dag, um skemtifundinn í
kvöld, verður húsinu lokað kl.
10V2- Er þetta gert vegna þess, að
skemtifundir fjelagsins hefjast
venjulega með sameiginlegri kaffh
drykkju, og því orðið svo fult í
fundarbyrjun að öll borð eru upp
tekin, þess vegna þykir ekki
ástæða til að hafa húsið opið leng-
ur.
„Syndir annara“. Frumsýning
á þessu leikriti Einars H Kvarans
vei-ður í Hafnarfirði í kvöld, í
Góðtemplarahúsinú þar. Eins og
áður er getið leikur frú Soffía
Guðlaugsdóttir aðalhlutverkið í
leiknum og er auk þess- leiðbehi-'’
andi, er ekki að efa að marga fýsir
að sjá þetta leilcrit sem átti svo
miklum vinsældum að fagna, sein-
ast þegar það var leikið hjer árið
1916.
Bókasafn ,,Anglia“ í breska
konsúlatinu er opið í dag kl. 6—-7
e. h.