Morgunblaðið - 13.08.1935, Síða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
ÞriSjudaginn 13. ágúst 1935,
Konan, sem 250 börn hafa kaflaO
„ömmu", varö nýlega sextug.
Samtal við Þuriði Sigurðardóttur, er fyrst
setti á stotn barnaheimili á íslandi.
Frk. Þuríður Sigurðardóttir er
nýlega orðin 60 ára. Hún ljet
svo ummælt þegar tíðindamað-
ur Morgunblaðsins hitti hana í
gær:
Æskudraumar mínir og á
hugamál alla æfi hafa verið
þessi: Island, ættland mitt og
fósturjörð, — þú verður að
eignast barnaheimili eins og
önnur lönd, þau er siðaðar þjóð
ir byggja! Þú mátt til, og jeg
skal gera, það sem jeg get, svo 1
þú fáir það, sem fyrst!
Stöðug vanheilsa .og efna-;
skortur varnaði mj er lengi fram j
kvæmda. Jeg var fimtug þegar^
jeg gat byrjað að læra — enj
það var grundvöllurinn fyrir1
því, að jeg gæti hrynt áhuga-j
málum mínum í framkvæmd.
— Hvert fóruð þjer til að
nema? jhjúkrun og aðhlynningu barna
.1
Þuríður Sigurðardóttir.
kunna til að hafa á hendi um-
sjón og rekstur barnaheimila?
— Það verður að kunna
Jeg fór til Danmerkur og '
á ýmsum aldri, undirstöðu al
var þar rúmt ár. Fyrstu 6 mán-jmennrar uPPeldisfræði og þekk
uðina var jeg á barnaheimili in^u tn að sJa hvað hverJu eim
einu í Kaupmannahöfn og kynt- stöku barni er fyrir bestu
ist þar meðferð barna á einu! ^ hvaða «PPeldú
besta barnaheimili Dana. Frá ^gakerfi falla yður best í geð?
barnaheimili þessu fór jeg til
Ringsted og dvaldi þar á heim-
ili fyrir vangefin börn í 5 mán-
uði.
aí;— Er ekki erfitt að umgang-
ast og ala önn fyrir vangefnum
börnum?
•— Jú, erfitt getur það verið,
en flestum er það einkar ljúf
hjúkrun og mjer fanst hún bein
línis ánægjuleg. Fólki kann nú
að koma það kynlega fyrir
sjónir, að ánægjulegt getf verið
— Uppeldisaðferðir þær, sem
eru trúarlegs eðlis hafa gefist
mér best. Jeg segi börnunum,
að guð sjái til þeirra, hvað sem
þau geri og heyri alt, sem þau
ségi. Jeg kenni þeim að sjeu
þau góð komist þau til guðs -
en sjeu þau óþekk komi ljóti
karlinn og taki þau.
— Hvernig gengur að fá
börnin til að hlýða?
— Það gengur vel. Þau hlýða
ömmu sinni altaf, eða hjer um
að umgangast vangefin börn, ■ altaf, með góðu. Annars
en lái mjer hver, sem vill —j hefir mjer gefist best að setja
Mjer þótti kynning sú, er jegjkaJt vatn við ennið á börnun-
hafði af þessum börnum á-,um> þegar þau hafa orðið fyrir
nægjuefni. Við að umgangastj R'öðshræringu,
i>au. fer maður að kenna meiraj — Já, en við vorum að tala
í brjósti um þau og síðan ferjáðan um dvöl yðar í Kaup-
manni að þykja vænt um þessa j mannahöfn. — Hvert fóruð
blessaða aumingja. Eðlilega eru'þjer þaðan?
þessi börn oft fyrirhafnarmeiri | '.— Jeg fór til Stokkhólms og
en böm alment gerast
en sat þar mót norrænna barnavina.
það er nú einhvernveginn svona j Þetta mót varð mjer til mikils
samt, að alt er hægt að fyrir-; gagns og örvunar. Þær stöpp-
gefa þeim. Ekki eiga þau sök-
ina á tilveru sinni — og af því
að þau eru vangefin eiga þau
kröfu til meiri mannúðar og
umhyggju en önnur börn.
uðu í mig stálinu og sögðu, að
aístaðar í víðri veröld væru til
barnaheimili — jafnvel á Græn-
lándi — en á íslandi hafið þið
ekkert. Þetta rann mjer til rifja
— Hvað er nauðsynlegt að — svo jeg gleymi því aldrei.
Fjögur „vorblóm“ horfa á flugvjel.
Frá Stokkhólmi fór jeg heim
og byrjaði að undirbúa og
vinna að því, að koma hjer upp
barnaheimili — og árið eftir,
eða 1. júní 1928 tók barnaheim-
ili mitt ,,Vorblómið“ til starfa.
Fyrst leigði jeg húsnæði á
Skólavörðustígnum og síðan
fjekk jeg gamalmennaheimilið
Grund til umráða, þegar nýja
gamalmennaheimilið var reist.
En svo varð jeg fyrir þeirri ó-
hamingju, að húsið brann og
fjekik jeg þá inni í Franska spít-
alanum, með börnin mín, og
var þar síðastliðinn vetur.
En jeg get ekki ásakað mig
fyrir orsök þessa bruna og held-
ur ekki stúlkurnar, sem hjá
mjer unnu. Þvert á móti. Þetta
var ófyrirsjáanlegur hlutur og
engum hægt um að kenna. Og
guði þakka jeg að ekkert slys
skyldi af því leiða. Ef svo hrap-
allega hefði tekist til hefði
jeg getað kent mjer það, að
því leyti, að betra hefði heima
setið, og aldrei fyrir neinu
barnaheimili barist. Þegar brun
inn vildi til voru 11 barnanna
komin í skólann og 16 heima
— og að þau björguðust öll,
Stefanía Stefánsdóttir,
er bjargaði börnunum út úr brunanum.
þakka jeg smábarna hjúkrun-
arkonunni minni, Stefaníu Stef-
ánsdóttur, sem fyrst varð elds-
ins vör. Og úr öllum þessum
vandræðum mínum rættist bet-
ur en á horfðist. Mjer hjálp-
uðu guð og góðir menn! Og ef
pjer minnist eitthvað á mig og
starfsemi mína megið þjer ékki
gleyma því, að núna með haust-
inu treysti jeg aftur á guð og
gæfuna með að fá einhvers
staðar húsnæði — því nú með
haustinu verð jeg að fara hjeð-
an — en hvert, veit jeg ekki
enn.
— Hve mörg börn hafið þjer
haft á heimili yðar síðan þjer
ayrjuðuð?
— 250. Tvö hundruð og
fimmtíu börn hafa kallað mig
ömmu — því að öll börnin hjer
calla mig ömmu — ömmu!
— Er ekki gamáh að vera
góð amma?
— Jú. Og jeg vonast líka
eftir að vera álitin góð amma.
Jeg hefi lagt mig fram til þess
og gert alt, sem jeg hefi getað.
Meira verður ekki krafist,
hvorki af mjer nje neinum
öðrum.
— Vilduð þjer ekki gera svo
vel og lofa mjer að sjá eitt-
ívað af ,,barnabörnum“ yðar?
— Jú — með mestu ánægju.
Þau eru nú öll að hátta núna,
blessaðir aumirgU..Þau
fara snemma á fætur — hreyfa
sig ekki fyr en amma fer
ofan — og svo fara þau
líka snemma í rúmið.
Nú göngum við inn í svefnsal
barnanna, sem er bjartur’ og
rúmgóður. Rúmin er öll hvít-
máluð járnrúm, og standa tvö
og tvö saman hvort yfir öðru
— Velta börnin ekki niður
úr þessum loftskipum?
— Nei, það hefir aldrei kom-
ið fyrir.
Jeg litast um í salnum og
virði fyrir mjer börnin, sem líta
brosandi á gestinn og ömmu
sína. Þau eru hrein og rjóð í
vöngum — feit og sælleg. -
Hvorki eru þau frek nje feimin
og rjetta mjer brosandi hend-
ina hvert fyrir sig og eru til
með að spjalla um daginn og
veginn — þau sem þá voru það
stór að geta sagt nokkuð. Norð-
ur úr salnum er lítil stofa, og
þar sitja tvær ungar stúlkur og
eru að gefa minstu börnunum
að borða hafragraut og mjólk.
Litlu angarnir breiddu út faðm-
inn og skellihlógu þegar þeir
sáu ömmu sína í dyrunum.
Sjerstaklega var mjer starsýnt
á litla stúlku, með blá og dreym
andi augu og ljóst liðað hár.
Þegar Þuríður sá mig veita
henni athygli sagði hún döpur
í bragði: „Þessa litlu stúlku má
jeg gefa“.
Hvalveiðarnar vestra.
12. ágúst. FÚ.
Hvalveiðabáturinn De Stella
kom í morgun til Tálknafjarðar
með riimlega 20 metra langan
hval.
Skipið veiddi hvalinn um 46
sjómílur út af Stigahlíð.
Sáu skipverjar þar mikið af
hval — mest langreyður og smá-
hveli. Skipið tafðist vegna storma
og dimmviðra.
Hún söng á
skurðarborðinu.
London 10. ágúst. F.Ú.
Uppskurður var í dag gerður
í Chicago á hálsi söngkonunnar
Galli-Curci, og partur af skjald-
kirtlinum tekinn burtu.
Söngkonan var deyfð, en ekki
svæfð, og söng hún nokkra tóna
af og til, meðan á aðgerðinni
stóð, til þess að lofa læknunum
að heyra, hvaða áhrif aðgerðin
hefði á rödd hennar. Læknar
telja, að rödd hennar muni ekki
hafa skaðast við skurðinn, en ef
til vill farið fram.
Frá ísafjarðardjúpi. Sunnudag-
inn 28. júlí s .1. gengu 20 manns,
karlar og konur, á Drangajökul.
Iþróttafjelagið „Þróttur“ í Naut-
eyrarhreppi gekst fyrir förinni. 1
förinni tóku þátt, sem gestir fje-
lagsins, Ilögni Björnsson, hjeraðs-
læknir, Eiríkur Stefánsson, kenn-
ari, og Aðalsteinn Eiríksson,
skólastjóri. Yngsti þátttakandi
var 12 ára stúlka. Gengið var á
Hrolheifsborg og rituðu jökulfar-
ar nöfn sín í bók þá, sem íslensk-
ir og norskir skátar skildu eftir
þar í fyi’rasumar. Veður var hið
fegursta, skygni gott og færð í
besta lagi.
IðHiýningin
á Akureyri.
250 sýningargestir.
Akureyri 12. ágúst. FÚ.
Iðnsýningunhi á Akureyri lauk £
gær. Þann dag sóttu sýninguna
435 gestir fullorðnir, auk fjölda
barna. Fengu þeir allir kaffiveit-
ingar. Kaffið veittu Kaffibrensla
Akureyrar og Kaffibætisgerðin
Freyja. En kaffibrauðið brauð-
gerðir K. E. A., Schiöths og^
Kristjáns Jónssonar. Annað kost-
aði sýningin sjálf.
Sýningin hefir staðið frá 16.
júní eða tvo vikumánuði. Aðsókn
var best síðustu viku. Alls hafa
greiðsluskyldir sýningargestir ver
ið um 2500, þar af um 4—500 út-
lendir ferðamenn. Ennfremur
kringum 1000 börn. Hefir bæði
innanbæjarbörnum og aðkomnum
ferðaflokkum skólabarna verið
veittur ókeypis aðgangur. Gerður
hefir verið góður rómur að sýn-
ingunni jafnt af innlendum gest-
um sem útlendum.
Samgöngubann á
færeysk skip vegna
mislingahættu.
Siglufirði 12. ágúst. FÚ.
Landlæknir hefir álrveðið að
fela hjeraðslækninum á Siglufirði
og hjeraðslæknum nágrannahjer-
aða að leggja samgöngubann á öll
færeysk skip vegna mislinga-
hættu, nema skipin hafi verið 3
vikur að heiman og allir sjeu
heilbrigðir, og skipshöfn hafi ekk-
ert samneyti liaft við önnur fær-
eysk skip.
§ildarsoltun
á Akranesi.
Akranesi 12. ágúst. F'Ú.
Síldarsöltun hófst í gær á Akra-
nesi. Saltað var: af Hafþóri 31
tunna, og af Bárunni 41 tunna.
í dag var saltað: af Hafþóri 98;
tunnur. Alls eru þetta 170 tunn-
ur.
Fryst var í gær: Af Ver 90
tunnur, af Ármanni 51 tunna og
Hafþóri 35 tunnur. Fryst var í
dag: af Ver 100 tunnur og af
Ármanni 110 tunnur. Fiskimenn
sáu margar og stórar síldartorf-
ur.
Halnargerðín
Húsavík 12. ágúst. FÚ.
I morgun kl. 10 var stein-
nökkvinn fluttur upp að hafnan
bryggjunni á Húsavík, og honum
sökt framan við bryggjuna, und-
ir stjórn Finnboga Þorvaldssonar-
verkfræðings og Eyþórs Þórar-
inssonar verkstjóra. Nökkvanum.
var sökt um hádegisbil, að við-
staddri hafnarnefnd, hrepps-
nefnd og fjölda annara manna.
Fjell hann ágætlega í það ból,.
sem Einar Eggertsson kafarh
hafði búið honum.