Morgunblaðið - 28.02.1936, Qupperneq 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
. . 'V. ..
Dagbókarblöð Reykvíkings Jjg&m r JCaufts&apMV
Húllsaumur Lokastíg 5. —'* í Tplns naVnat t.il atS Pípf.a trr.J* T^egar Kristján X. konungur var * í Englandi um daginn fluttu ist mönnum fje fyrirhafnarJaus þá eru þeir v.erstu snýkjudýr. Borðið í Ingólfsstræti 16 — Kaupi íslensk frímerki. t, 'S!mi 1858. Schander, Skepparegatan a n.-.rr Stockholm. Sveriere.
tV-eggja ára barns. Sínli 3699.
ensk blöð ýmsar smásögur um
hann. Danskt blað tók eftirfarandi
Oraviðgerðir afgreiddar fljótt frásögn upp úr enska blaðinu
og vel af úrvals fagmönnum DaiJy Express:
bjá Arna B. Björnssyni, Lækj- Konungur var eitt sinn sem oft-
artorgi. ar á mannamóti út í sveit. Þar
vildi sá sjaldgæfi atburður til, að
maður einn tók*ekki ofan fyrir
Gluggahreinsun. Sími 1781.
Viðgerðarverkstæði mitt ger- konungi eins og aðrir viðstaddir,
ir við allskonar heimilisvjelar en stóð hreyfingarlaus ineð hend-
ög skrár. H. Sandholt, sími ur í vösum.
2635, Þórsgötu 17. Konungur kom auga á manninn,
Sokkaviðgerðin, Tjarnargö7^ gekk rakleitt ti! lianS sagðÍ:
tö, 2. hæð, gerir við lykkj.uföll ”Heyrið ^ maður minn- Ma
í kvensokkum, fljótt, vel og hafa Þá ánæ^'u að
ódýrt. Sími 3699. ,yðui' Jeg heiti Kristján tínndx .
R..
13,
Ef menn með ráðdeild og spar- buffi með lauk eggJum>
semi aura saman fje á langri æfi, Matstofan, Tryggvagötu 6.
eru þeir nefndir maurapúkar.
Hvað er hin rjetta leið?
Sími 4274.
*
SíCkynftintfac
Frosin lambalifur. KaupfjeL
Borgfirðinga.
! Kaupi gull og silfur hæsta.
verði. Sigurþór Jónsson, Hafn-
arstræti 4.
Otto B. Arnar, löggiltur út
varpsvirki, Hafnarstræti 11. —
*
'C’nsluir blaðamaður birti nýlega
. ____ . . _ ■ hugleiðingar um það, hve
Stmi 2799. Uppsetmng og við- , , * *
, ,, , , . ... erfitt væn. að lifa, an þess að verða
gerðir a utvarpstækjum og loft- „ . x,
. fyrir aðkasti manna.
netum.
Hann sagði m. a.:
Ef mönnum græðist fje í lífinu,
þá em þeir kallaðir frekir og
með-
Tek að mjer vjelritun. Friede
Pálsdóttir, Tjarnargötu 24. —
SKmi 2250.
*K&tui£ct-
jSamviskulausir gagnvart
'bræðnim sínum, En eigi menn ekki
málungi matar, þá er þeir ne’fndir
ónytjungar.
Ef mönnum tekst að láta eignir
sínar verða arðberandi, þá eru
Les kristinfræði og íslensku þeir kallaðir auðvirðilegir kapi-
með skólabörnum (fermingar- talistar. En ef þeir eyða eignum
börnum). Nánari upplýsingar sínum, þá efu þeir eyðsluklær.
til mánudags kl. 14—16, Báru- Þeir sem ekki reyna að græða
götu 34. Sig. Sigurðsson. fje, eru framtakslausir,, en græð-
Kaupi gull hæsta verði. ÁrnE
Friggbóníð fína, er bæjarins Björnsson, Lækjartorgi.
13 löð í Rúmeníu sögðu um dag-
inn frá einkennilegri jarðar-
för, eftir því sem Lundúnarfregn
hermir.
Jarðsyngja átti konu eina er hesta hðn______________________
hjet Anna Bochinsky í bænum Vita grenningarvjelin eyðir IíaUP* fnmerkl’ hæstat
Mointh þar í landi. Þar er sá sið- óþarfa fitu og stvrkir Lækkað verðl' ^1S 1 Sigurbjomsson,.
„„ a5 er ekM >„ka5 verðf& HárgreiðÍlustofa ^ Lindía ^Wartorgi 1 1-4 ««■>
“ * gr^rb,““Um' Halld«rss°"- S Kaupi gamlan kopar. Vald.
var komið með kistuna stokk kon- _ . .,
, , . , , . , . ..... ................... i Poulsen, Klapparstig 29.
an alt 1 einu upp ur kistunm, ;_______________________________
hljop 1 ofboði ut úr kirkjugarð- j Sviþjóð hafa menn komið með Trúlofunarhringar hjá Sigur-
mum og ut a alfaraveg. Þar varð uppástungu, að þeir, sem eru þór, Hafnarstræti 4.
hún fyrir bíl, og slasaðist til hana. skírðir ósmekklegum nöfnum>
*
fái að breyta nöfnum sínum í
Allsknnar brota aluminiura
all- kirkjubókunum, þegar þeir eru hauPir Vjelsmiðja KristjáhS'
Gíslasonar, Nýlendugötu 15.
Kjötfars og fiskfars, heima—
tilbúið, fæst daglega á Frí-
kirkjuvegi 3. Sími 3227. Sent
heim.
Jisefina Baker hefir um
langt skeið verið gift ítala. liomnir til vits og ára.
Mælt er að hún ætli að sæta lagi *
vegna refsiaðgerðanna, gagrivart Fjórar ungar stúlkur komu um
Itölum og segja skilið við mann daginn með auglýsingu í blað í
sinn. Búda-Pest úm að þær vildu selja
* beinagrindur símar — þ. e. a. s.
Maður nolckur í Muncheú, 25 kaupandi varð að.bíða meðan þær
ára. að aldri giftist 45 ára gamalli þurftu sjálfar á þeim að halda.
ekkju. Dóttir ekkjunnar kyntist *
föður stjúpa síns og giftist hon- Maður að nafni Larsen, sótti
um. Hún varð því stjúptengdamóð um daginn um leyfi til danska [ Nýtt svefnherbergissett til
ir móður sinnar, en hinn ungi ráðuneytisins að mega heita Han- sölu. Sjerstakt tækifærisverð..
maður var giftur móður stjúpmóð- sen. |Upplýsingar í síma 2640 frá
ur sinnar. Leyfið var veitt. ikl. 10-----1.
* í
Veggmyndir og
fjölbreyttu úrvali
'jgötu 11.
rammar f
á Freyju-
Aliir Reykvíkingar iesa auglýsingar Morgunblaðsins.
MnWW
Fimm menn um miljón. 42.
Matsveinninn reyndi að sætta sig við þessa sorg-
legu staðreynd, og fór út úr veitingastofunni, en
Luigi hjelt áfram að horfa niður eftir götunni.
Loks nam leiguvagn staðar hinum megin við göt-
Kna. Farþeginn, hár og grannur maður, með gler-
aygu, flýtti sjer að borga bifreiðarstjóranum og
köm hlaupandi yfir götuna. Luigi vjek til hliðar,
svo að hann kæmist inn. „Er herbergið tilbúið?",
sþurði gesturinn.
„Alt er tilbúið. Þjer eruð sá fyrsti. Vermuth, eins
•g venjulega?“
'Hisedale kinkaði kolli til samþykkis, gekk inn
í gegnum hinn óvistlega veitingasal, og fór inn í
lífcið hliðarherbergi, til vinstri. Þar var jafn óvist-
legt, en matarlyktin ennþá meiri, vegna þess, að
herbergið var beint yfir eldhúsinu. Hann setti
regnhlíf sína frá sjer út í horn og opnaði gluggann.
Hann var votur í framan af regninu og móða var
á gleraugunum. Hann tók þau af sjer til þess að
þurka þau og brá höndinni fyrir augun um leið
og hann litaðist um í herberginu. Alt var í lagi.
Þeir gátu auðveldlega komist út um bakdyrnar.
Hliðið stóð opið upp á hálfa gátt. Hann gat rjett
aðeins greint að ein leigubifreið og annar bíll til
stóðu fyrir utan húsið. Hann leit um öxl, og í sömu
andránni kom Thomas Ryde inn, ásamt Hartley
Wright. Sá fyrnefndi var með svarta og þunga
tösku í hendinni. Hann lokaði dyrunum á eftir
þeim og athugaði læsinguna Síðan setti hann tösk-
una.frá sjer, staðnæmdist við hlið Hisedale og leit
út. Þeir hirtu lítið um að heilsast þessir þrír menn.
„Er alt í lagi þarna úti?“, spurði hann.
„Jeg hefi ekki sjeð nokkra sál. Það er ekki
hundi út sigandi í þetta veður“.
Thomas Ryde tók töskuna aftur upp, gekk með
hana gegnum mjóan og þröngan gang og út að
hliðinu. — Hann hratt því upp með duglegu
sparki og fór út í leigubifreiðina með töskuna.
Þegar hann kom aftur inn, var de Brest rjett að
koma. Hinir sáu strax, að hann var í óvenju slæmu
skapi. „Hvern andsk. voruð þjer að gera út?“,
spurði hann tortryghislega.
Ryde leit á hann með rólegu augnaráði. Hann
hristi vætuna af regnhlíf sinni og hengdi hatt sinn
upp á snaga, áður en hann svaraði: „Jeg fór með
töskuna út í bílinn“.
Baróninn bljes af ilsku. „En sú vitleysa“, hvæsti
hann, „að vera altaf að burðast með þessa tösku-“
Thomas Ryde horfði stöðugt á hann, kaldur og
rólegur. „Það er engin vitleysa“, mælti hann.
„Gestgjafinn, þjónninn og matsveinninn halda all-
ir, að við sjeum smyglarar, og komum beina leið
frá járnbrautarstöðinni. Jeg er viss um, að þeir
halda að við smyglum vikulega inn kokain. Við
hittumst hjer, til þess að skifta með okkur þýfinu.
Við erum bestu viðskiftavinir hjerna á staðnum, og
þeir hafa enga ábyrgð, svo að þeir þegja. Við
gætum hvergi verið öruggari en hjer“.
„Þegar þið hafið heyrt, hvað jeg hefi að segja
ykkur“, sagði de Brest, sjáið þið, að við þurfum
ekki að halda fleiri slíka fundi — guði sje lof!
En nú verðum við að taka ákvörðun. Hvernig er
það með Huneybell? Já, við höfum auðvitað lesið
í blöðunum um slysið og dauða hans, en hvað er
orðið af kvittuninni? Hitt kemur ekki mjer við“,
hjelt hann árfam, „en þið vitið, herrar mínir, að
án hennar fáum við ekki skjölin“.
„Það var einmitt það fyrsta, sem mjer datt í
hug, þegar jeg sá hvernig komið var“, svaraði
Thomas Ryde. „Og jeg leyfði mjer að gera það,
sem jeg taldi vera okkur öllum fyrir bestu undir
þessum kringumstæðum. Jeg leitaði í vasabók hans
og fann miðann, sem jeg ætla að geyma vel og
vandlega, uns við þurfum hans með“.
De Brest andvarpaði. „Þetta voru svei mjer
góðar frjettir“, sagði hann.
„Já, það segi jeg með“, sagði dr. Hisedale-
„Fjelagi okkar hefir nú eins og endranær sýnt
dæmalaust snarræði".
„Það var heppilegt, að jeg náði í miðann'L
Thomas Ryde kinkaði kolli. „Það var mjög svo
leiðinlegt þetta slys. En við vitum, að Huney
drakk of mikð.Og maður, sem er stöðugt undir
áhrifum áfengis, er hættulegur meðlimur í svoíla
fjelgasskap eins og okkar. Ef til vill getum við nú
farið að ræða um þá tillögu, sem þjer ætlið að gera
í málinu, barón?“
Það virtist als ekki viðeigandi að baróninn ljeti
sjá sig í þessum húsakynnum, kemdur og upp-
strokinn, eins og hann var, með fágaðar neglur,
í óaðfinnanlegum smokingfötum og allur hinn
snyrtilegasti. „Mjer er kunnugt um“, byrjaði hann,
„að það var upphaflega ákveðið að selja upp-
skriftina ekki fyrsta árið. En nú hafa kringum-
stæðurnar breyst. Við þurfum allir á peningum að
halda. Hví þá ekki að grípa þetta einstæða ög
góða tækifæri, þegar það gefst? Eins og þið vitið,
hefi jeg verið að semja við Glenaltons. Þeir eru
fúsir til þess að loka augunum fyrir staðreyndun-
um, og við höfum ekki minst einu orði á Blunns-
uppskriftina. Við látum í veðri vaka, að hjer sje
um að ræða uppskrift dr. Hisedales. Þeim er jafn
lítið um- að kaupa stolna vöru, eins og okkur að
játa á okkur þjófnað. Þó þeir geti sjer til um
sannleikann, láta þeir ekkert uppi, og til vonar
og vara fær dr. Hisedale stöðuna hjá þeim, sem
aðalefnafræðingur fyrirtækisins. Og af öllum, sem
eru í stjórn fjelagsins eða í áhrifamiklum stöðum
við fyrirtækið, eru aðeins tveir menn, sem í raun
og veru vita, að það er Blunns-uppskriftin, sem
liggur til grundvallar fyrir nýrri silkiframleiðslu
hjá þeim. Jeg held, að við gætum hvergi fengið
betra tilboð. Þeir hafa samþykt að greiða okkur
1 miljón út í hönd, án þess að koma með neinar
óþægilegar spurningar“.
8