Morgunblaðið - 10.03.1936, Side 4

MOR£UNBLAÐIÐ
Þriðjudaginn 10. mars 1936.
KVENDJOÐin OQ EIEIMILIN
t
V
Snyrtiwg. X
Vel hirtar hendur.
*t<;<WMC****íM*wíM*H*****4**^****í*í^*í**«MíM*****4**v*t'M»M»
í>að er altaf gaman að sjá
fallegar hendur og vel hirtar,
og þó hendurnar sjeu ef til vill
ekki eins vel af guði gerðar og
seskilegt væri, gleymir maður
göllunum, ef þær eru jafnan
vel hirtar, hörundið mjúkt og
neglurnar vel til hafðar.
Hendurnar þurfa stöðugrar
hirðu við, misjafnrar, eftir því
hvaða verk þær vinna. Hús-
verkin geta farið illa með
hendurnar, ef ekki er að gætt,
og skrifstofustúlkan, sem hamr
ar á ritvjel alla daga, verður
líka að hafa gætur á, að hend-
urnar eldist ekki of fljótt af
hinni tilbreytingarlausu hreyf-
ingu þeirra.
Hjer fara á eftir nokkrar
leiðbeiningar um það, hvernig
halda má höndunum mjúkum
og fallegum.
Á kvöldin eru hendurnar
burstaðar duglega með nagla^
bursta, úr sápu og volgu vatni
(ekki of heitu). Burstið jafn
an þv.ers yfir fingurna, en ekki
eftir endilangri hendinni. Síð-
an eru hendurnar skolaðar úr
volgu vatni og köldu á eftir
Þegar búið er að þurka hend-
urnar með mjúku handklæði,
er borið á þær gott smyrsl og
þendurnar nuddaðar í nokkrar
mínútur. Strjúkið fingurna
fast, frá fingurgómum, yfir
hendina og upp að úlnlið.
Nuddið liðina síðan varlega og
gtrjúkið nokkrum sinnum yfir
lófann í hring. Að lokum er
gott að hafa gamla og stóra
tauhanska, sem auðveldlega
má þvo, svo að fitan fari ekki
í sængurfötin.
Á morgnana eru hendurnar
þvegnar úr volgu vatni og skol-
aðar með köldu. Þá er góður
handáburður (ekki of feitur)
borinn á þær og dálitlu tal-
cumdufti ef til vill stráð yfir.
Hin venjulega handsnyrting er
öllum svo kunn, að það þarf
varla að eyða mörgum orðum
. um hana: Naglaskinninu er ýtt
vel upp (munið, að það er góð
venja, að ýta skinninu upp
með handklæðinu eftir hvern
handþvott), svo að ,,hálfmán-
arnir“ komi í ljós. Það má
helst ekki klippa það, því að
þá koma anneglurnar. Negl-
urnar eru sorfnar með nagla-
þjöl, ekkl kliptar, og hreins-
aðar með naglavatni, áður en
þunt lag af eðlilega litu nagla-
lakki er látið á neglurnar. Þeg-
ar lakkið er borið á, verður að
sneiða hjá hálfmánanum og
hvítu brúninni fremst á nögl-
unum.
Ef hendurnar eru altof
grannar, er ágætt að nudda
þær vel á kvöldin með þessum
handáburði:
Kókósfeiti, lanolín og para-
fín er blandað vel saman. Kó-
kósfeitin og lanólínið er brætt
Ábrúðkaupsferðinni-
Ekkert má skyggja á gleð‘
ungu hjónanna á brúðkaups-
ferðinni, hún á að vera jafn
ánægjuleg, hvort sem hún er
stutt bílferð eða löng sjóferð.
Hvað ferðafötin snertir, þá má
ekki kasta til þess höndunum
að velja þau.
Þessi ungu og myndarlegu
hjón hafa kosið sjer að fara
sjóferð. Unga frúin er í mjög
hentugum og fallegum klæðn-
aði, s.em er saumaður úr dökk-
brúnu og ljósbrúnu angora
ullarefni. Kjóllinn og fóðrið 1
frakkanum er Ijósbrúnt. Snið-
ið á kjólnum er mjög sljett og
látlaust, með nokkrum saum-
um í mittinu, litlum herra-
kraga og löngum þröngum
ermum. 1 hálsinn er þykk brún
snúra bundin í slaufu, og tvær
samskonar snúrur saumaðar
saman í beltið.
Frakkinn er sjerstaklega
fallegur, með breiðum útá-
liggjandi. hornurn, en kraga-
laus. Ilann fellur sljett niður,
með nokkurri vídd í baki. Húf-
an er úr sama efni og frakkinn.
Brúðguminn er í hlýjum an-
gora-frakka, sem fer vel við
klæðnað frúarinnar.
og helt í kruklcu, ásamt para-
fíninu, sem er hitað. Síðan er
hrært 1 öllu saman, uns það
er orðið að mjúku og linu
smyrsli, og sett í það 1—2 sít-
rónudropar og örlítið ilmvatn
eða Eau de Cologne.
Of feitar hendur eru lítið
fallegri en of magrar hendur.
Þær er best að nudda með
kamfóru- og spritt-blöndu, en
bera sem minst af fitu á þær.
Loks er einn leiðinlegur
kvilli á höndum, sem margir
þjást af, og það eru sveittar og
þvalar hendur. Sá kvilli stafar
oít af því, að taugakerfið er
ekki í lagi, og verður ekki við
gert, nema ráðin sje bót á því
eftir læknisráði. En annars er
gott að nota spritt- og Bella-
donna-tinktúru-blöndu til þess
að nudda inn í hendurnar á-
samt talcum-dufti.
Jafnrjettiskrðfur kvenþjóOarinnar.
AÖ læra hagfræði og verða hagsýnar,
f stað þess aðreykja,drekkaogganga
með harðan flibba eins og karimenn.
Fyrir nokkru kom austur-
rísk kvenrjettindakona, frú
Irene Harand, kvenskörungur
mikill, til Kaupmannahafnar
og hjelt þar nokkra fyrir-
lestra, á vegum Stúdentafje-
lagsins og allsherjar fjelags-
skapar danskra kvenna. Frú
Harand átti viðtal við ,,Politi-
ken“ og ljet þar í Ijósi skoðun
sína á jafnrjettiskröfum
kvenna fyr og nú. Hún sagði
meðal annars:
— Það var leiðinlegt, að
konan skyldi fara að heimta
jafnrjetti á við karlmann.
Krafan var fjarstæða. Konan
getur ekki fengið jafnrjetti á
við karlmann frekar en hann
á við hana. Þau eru gerólík,
andlega og líkamlega.
— Og svo kemur konan alt
í einu fram á sjónarsviðið og
heldur, að jafnrjetti sje það,
að mega drekka áfengi og
reykja, ganga með harðan
flibba og í síðum buxum! En
þar fór hún villu vegar. Hún
gerði sig hlægilega. Hún skildi
ekki, að hún átti einmitt að
undirstrika sitt kvenlega eðli
og ná takmarkinu sem sönn
kona.
Karlmanninum hefir tekist
hrapallega að stjórna í heim-
inum. Það er okkur ljóst. Hann j
er einhliða, eineygður, sjer
heiminn aðeins með öðru auga
Sama er að segja um konuna.
Augu karlmannsins og konunn
ar beinast í sitt hvora áttina,
annað til vinstri, hitt til hægri.
Þegar þau sameinast og líta á
heiminn bæði í einu, þá fyrst
sjást hlutirnir í rjettu ljósi, og
.þá íyr»st er hægt að lagfæra
það, sem aflaga fer.
Karlmanninum hefir aldrei
dottið í hug, að kenna konunni
hagfræði. Það var ókvenlegt
En 75 prósent af öllu fje þjóð-
anna fer gegnum hendur
kvenna. Er það þá ekki
heimskulegt, að þroska ekki
hæfileika þeirra á hagfræði-
legu sviði?
Móðirin er ávalt rjettlát við
börn sín. Ef kona á sex börn,
lætur hún ekki fjögur þeirra
syelta, til þess að hin tvö geti
Jifað í alsnægtum.
En í þessum heimi hafa karl
mennirnir komið því svo fyrir,
að tveir þriðju hlutar mann-
kynsins svelta, en aðeins einn
þriðji hlutinn lifir við góð kjör
Jeg þori ekkert að fullyrða,
j.eg hefi ekki reynslu fyrir
kvenstjórn (matriarkat). En
óhugsandi er það ekki, að kon-
an kynni betur að skifta gæð-
unum en karlmaðurinn.
FunkissíílinH að líða undir lok?
Það er eftirtektarvert, að
funkisstíllinn, með sínar köldu
og hreinu línur, hefir ekki get-
að bægt burtu hinum gömlu og
góðu hægindastólum og sófum,
sem eldri kynslóðin hafði svo
miklar mætur á. Þvert á móti
eru þeir í hávegum hafðir á
heimilunum, og húsgagnasmið-
irnir gera sjer far um að gera
þá sem best úr garði. Hver veit
nema mestu frægðardagar
funkisstílsins sjeu þegar taldir.
Garmisch-hattar
og peysur.
Þýskt kvennablað segir frá
því, að þorpið Garmisch, þar
sem vetrarolympsleikarnir fóru
fram, hafi haft áhrif á tísku-
nýjungarnar. Stúlkurnar vilji
nú gjarna hafa föt sín eftir
bayersku sniði, sjerstaklega
sportföt.
Á myndinni eru tvær ungar
stúlkur í útsaumuðum peysum,
sem kendar eru við Garmisch,
með fjöðrum prýdda Bayern-
hatta.
Setur dásamlegan
HÁGLANS á gólfin.
Saltfiskur
ágætur, kg. 0.60.
Lúðuriklingur.
Sardínur, dós. 0,35.
Flatbrauð.
Kex, ósætt
fæst í
Nautakjðt
í steik og buff.
Allskonar Grænmeti.
ísl. rófur og kartöflur.
Kjötbúðin Herðubreið.
Hafnarstræti 18. Sími 1575.
Etuar mikið vegna offitu.
Það er vitað, að með því að
borða mikið, verður maður
feitur. En sjerfræðingur einn
í mataræði segir, að fólk eti
oft of mikið, af því að það sje
feitt. Fyrst safnist á fólkið spik
af því að það eti of mikið. En
fitan krefjist næringar án af-
láts og því borði fólkið of mik-
ið af þeirri ástæðu að það sje
feitt.
Ágætt saltkjöt.
Miðdagspylsur og Kjötfars.
Milner$hAð.
Laugaveg 48. — Sími 1505.