Morgunblaðið - 01.11.1936, Blaðsíða 4

4
MO RGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 1. nóv. 1936.
Þakkir.
Framsóknarblöðin segja frá því,
að um 100 bændur í Árnes-
sýslu hafi á flokksfundi þar eystra
fært núverandi þingmeirikluta
þakkir fyrir hin nýju Jarðræktar-
lög.
í tiílögunni, sem samþykt var,
var sjerstaklega tekið fram að
fundarmenn þökkuðu ákvæði lag-
anna, ,,sem sporna við fjárflótta
úr sveitunum".
Eftir fyrri skýringum Fram-
sóknarblaðanna á Jarðræktarlög-
Unum verður það helst ráðið, að
lijer sje átt við jarðráns ákvæðið,
þ. e. að bændur eigi að afsala sjer
■eignarjetti á jörðunum upp í jarða
bótastyi’kinn sem þeir fá.
f Þetta miðar eins og allir sjá, og
Tímamenn viðurkenna, að því, að *‘llls
jarðirnar verði fyrir eigendur
þeirra smátt og smátt verðminni,
syo jarðabótamenn sveitanna geti
átt á hæítu, að eyða kröftum sín-
— Ketjkjavíkurbrjef --
að hann telur „malarskrílnum“ í
Reykjavík hæfa annað viðurværi
en fólkinu úti um land!
31. október.
vera afsökun. En er
hver stendur straum
i raun o
veru hin rammasta ásökun. Inn-1 þess.
flutningstollar á ýmsum vörum, Þá segir að núverandi ritstjóri
nauðsynjavörum og öðrum hafa hafi verið lengi erlendis til að
hækkað um 100—350. En samt læra frjettaflutning. Má sjá ár-
af útgáfu | prentað lijer í blaðinu á sínum
tíma.
hefir heildarupphæð tollanna ekki
hækkað.
Sjer livert mannsbarn, að or-
sökin er sú, að þjóðin er orðin
fátækari en híin áður var, getur
minna keypt. En ríkisstjórnin, sem
„heimtar skatt af löndum sínum“
og harðstjóri í hernumdu
landi, hefir það ráð, að hún setur
tolla á nýjar og nýjar vöruteg-
undir og margfaldar tollana á
þeim, sem áður voru tollaðar. Eft-
Um til þess að bæta eignarjarðir , lr ÞV1 sem minna flyst til lands-
sínar, án þess að þeim verði gef- jim sakir fátæktar og kreppu
inn kostur á að koma vinnu sinni i haikka tollarnir, svo íulgan, sem
í verð, því ríkisvaldið hafi með ' Hkisstjórnin tekur verður svipuð
hinum nýju lögum nælt mikinn ÞV1> sem aður var.
hluta af j.arðarverðinu frá þeim.
F
Fyrir 35 árum.
yrir 35 árum þótti það óefni-
legt, og ekki fýsilegt, í mán-
aðartíma, að „moka skít. fyrir
ekki neitt“. En núverandi stjórn-
arflokkar líta öðru vísi á það mál.
Má vera að þeir búist við auk-
inni fórnfýsi fyrir ættjörðina, er
þeir ætla bændum þegnskyldu-
vinnu sem verður ekki aðeins
mánaðartíma, heldur eigi þeir
framvegis að „moka skítinn“ end-
urgjaklslaust svo að segja alla
æfina.
Flóttinn úr sveitunum,
s—. að er merkilegt hve Pram-
Nál ojí spoíti.
Pá hafa stjórnarblöðín lítillega
ymprað á því, að það væru
ekki nema ónauðsynlegar vörur,
sem lent hafa í tollahækkun
stjórnarinnar.
En hjer skýtur nokkuð skökku
við. Ekki er hægt að kaupa nál
til að stagla bót, svo menn fyrir-
hitti ekki tollahækkun stjórnar-
innar, ekki kaupa pott eða pönnu
til eldamensku. Hin nauðsynleg-
ustu daglegu störf heimilanna
verða ekki framkvæmd, nema að
borgaðir sjeu hinir hækkuðu toll-
ar. Að ekki sje talað um, þegar
farið er út í annan eins „luxus“
, •* eins og að kaupa sjer rúsínupund.
soknarmenn geta gengið ° 1 .
Alstaðar mæta menn hinum hækk-
langt í því að örfa fólksstraum-
inn úr sveitunum. Hjer á árum
áður töluðu þeir um fátt ineira
en vilja sinn til að styðja „alliliða
viðreisn“ sveitanna, eins og þeir
- orðuðu það.
„Viðreisn“ þeirra hefir orðið að
fló-tta úr sveitunum, eins og menn
vita. En það er engu líkara en
þeim Framsóknarmimnum sje
meinilla við það, að fólksstraum-
urinn úr sveitunum yfirleitt stöðv |
ist. Þetta hefði þó helst átt að
geta komið fyrir, þegar markaður
hefir stórlega brugðist fyrir sjáv-
arafurðir.
En viti menn. Þá finna Fram-
«óknarmenn upp það ráð, sem
vafalaust hefir sín áhrif, til að
tæma sveitirnar. Ríkið á nú að
eignast jarðirnar, svo bændur
flosni ekki upp einn og einn,
heldur vinni löggjafinn beinlínis
að því að losa um bændastjettina,
svo hún haldi ekki lengur trausta-
taki á hinum fornu býlum,
verði ljettari á sjer að svifa sjer
niður á sjávarmölina.
H
Tollarnir
hækka.
fjer í blaðinu hefir verið
minst nokkuð á tollahækk-
anir núverandi stjórnár. Um það
leyti, sem sú skýrslugerð byrjaði,
svöruðu Tímamenn með þjósti, og
sögðu, að allir landsmenn mættu
vita, að heildarupphæð tolltekna
ríkissjóðs hefði ekki hækkað í tíð
uðu og margfölduðu tollum, þó
fátækt og vandræði þjóðarinnar,
eins og stjórnarblöðin benda á,
hafi lcomið því til leiðar, að vöru-
kaup hafa minkað svo mjög, að
heildarupphæð tollanna hafi ekki
hækkað.
Meðan sósíalistar voru í stjórn-
arandstöðu töldu þeir innflutn-
ingstolla á nauðsynlegum vörum
„óstjórn íhaldsins“ að kenna. Það
átti að vera þeirra fyrsta verk að
afnema slíkt ranglæti.
En efndirnar urðu þær, að þeir
hafa seilst til fleiri og íleiri vöru-
flokka með tollaálagningtí, farið
svo langt, að þeir s.já ekki einu
sinni saumnálar í friði.
248
Tímablaðið.
tölublað 4. árgangs af
Tímadagblaðinu kom
út hjer um daginn — og var blað-
ið þá sagt þrigg.ja ára. Um leið
birtist æfiágrip blaðsins. 7 menn
°K hafa haft ábyrgð á ritstjórn þes;
þessi ár, og 6 fengið nóg.
Hefir blaðið, að því er segir í
æfisöguíini, haft mikla bölvun af
því að það hefir verið bendlað við
Tímann, hið elsta flokksblað Fram
sóknarflokksins, sem nú er nál.
tvítugt. Aldrei hefir fengist vit-
neskja um það enn í dag, hver
ætti eða gæfi út það blað. Hefir
Tíminn þannig, sem kunnugt er,
verið gerður út, eins og togari í
landhelgi, .sem breiðir yfir númer.
núverandi stjórnar! Þetta átti að Enginn vóit hver á blaðið, eða
angur af þeirri fræðslu í svo-
hljóðaudi frjettagrein í blaðinu:
„Mb. Freyja frá Súgandafirði
var á leið til Hafnarfjarðar í gær
með 120 tunnur síldar. Sendi bát-
urinn skeyti þegar hann var kom-
inn til Hafnarfjarðar um kl. 7y2.
Var því búist við að báturinn
hefði ekki treyst sjer til Hafnar-
fjarðar vegna sjógangs og roks,
og lagst undir Stapa“!
Skarplega athugað af hinum 7.
ritstjóra, að menn hafi búist við,
að báturinn „hefði ekki treyst sjer
til Hafnarfjarðar", þegar hann
var kominn þangað, og sjerstak-
!ega þótti líklegt, að báturinn
hefði eliki komist til Hafnarfjarð-
ar, úr því að hann sendi þaðan
skeyti(!)
Nokkur gullkorn.
Annars minnir þessi frásögn dá-
lítið á brjefið fræga sem þeir
Jónas og- Eysteinn sendu flokks-
mönnum sínum út um land í árs-
byrjun 1935. Frá gangur þess
hirðisbrjefs var með þeim ein-
dæmum, að slíkt hefir aldrei þekst.
Þar ægði öllu saman, kjaftavaðli,
hugsanavillum og skrifvillum.
Hjer skulu aðeins sýnd nokkur
gullkorn.
Um samvinnu Framsóknar- og
Alþýðuflokksins segir svo:
„Er sú ástæða af klofningunni
meðal annars, en glætúleg úrslit
kosninganna hafa lagt miklar
byrgðar (sie) á hendur flestum
þeim mönnum, sem sumar hafa
með stafað að samvinnu flokks-
manna með brjefaskriftum og'
fundahöldum".
Tryggingin á
tryggingarmálunum!
Pað eru töluverðar byrgðar
lagðar á hendur þeim mönn-
um, sem eiga að ráða fram úr
þessu, og ekki fært öðrum en vel
þ.jálfuðum Framsóknarheilum.
Eða þá þessi klausa:
„Átti Framsóknarflokkurinn
drjúgan þátt í undirbúningi og
lausn þeirra málaenda“.
Og að endingu;
„Allur Framsóknarflokkurinn
er einhuga um þá löggjöf og því
borinn listi yfir í nefndaráliti
að flokkurinn mundi leysa málið
í vetur enda er það í fullu sam-
ræmi við málefnasamning flokk-
anna“.
„Af öðrum stórmáluin sem tekin
voru fvrir á þinginu má nefna
læknamálin og svo tryggingin á
tryggingarmálunum, sem líka
grípa mjög inn í læknafram-
kvæmdirnar“.
Þetta eru aðeins örfá sýnishorn.
En alt þetta minnisstaiða plagg
moraði svo í ambögum, að slíks
eru engin dæmi. Brjefið var dag-
sett í Reykjavík 7. jan. 1935 og
undirskrifað: Jónas Jónsson og
Eysteinn Jónsson. Það var ljós-
B
BúnaSarmálastjóri.
ABúnaðarþingi 1935 var sam
þvkt svohljóðandi tillaga:
„Búnaðarþingið felur stjórn
t Búnað,arfjelags Islands að setja
j það sem slsilyrði við ráðningu
| búnaðarmálastjóra, að hann taki
ekki opinberlega þátt í stjórn-
! málum, enda sje það skýrt tekið
blótsam-. fram, þegar starfið er auglýst“.
er j Þessi ótvíræða yfirlýsing Bún-
að aðarþings þarf engra skýringa
við.
En hvernig hefir búnaðármála-
stjórinn haldið sáttmálann? .
„Bölvað bölvið“
ölvað bölvið í þjer, Gróa“
?? U sagði karl einn
ur mjög, við kerlingu sína,
henni varð það eitt sinn á
blóta. Á sama hátt fer rauðliðum
er þeir fara að vanda um við
Morgunblaðið fyrir rithátt. Það
eru einkum Tímamenn, sem eru Þamli„ að undanfarið hefir
annað slagið með þessar umvand- hann verið á samfeidu pólitísku
anir. En sem dæmi um, hvað þeir
éru orðprúðir sjálfir, má benda á
flakki, rásað sveit iir sveit, með
Eysteini Jónssyni og öðrum slík-
eftirfarandi klausu, sem birtist íjum og látið sjer sjerstaklega um-
dagblaði þeirra í surnar utídir j lluSað að fa bændur til að aðliyll-
fyrirsögnmni: „Friður borgar-
anua“. Þar stendur:
.,1 öllum tilfellum vissu Mbl.-
menn, að árásin var uppspuni. Á
þennan hátt var Ijúgvitnum rað-
að móti Hermanni Jónassyni og
upplognar árásir á Guðbrand
Magnússon, Pálma Loftsson og
Einar Einarsson. Þrát.t fyrir
hina svívirðilegu farmkomu ■—- o.
s. frv.“.
Þetta var 20. ágúst í sumar.
ast rjettindasvifti þeirrar stofn-
unar, sem honum var trúað fyr-
ír.
Svona hegða sjer ekki aðrir en
þeir, sem hafa að engu sættir og
samkomulag, orð og eiða.
Formaöur Kjöt-
verðlagsnefndar.
Páll Zóplióníasson hefir löng
um verið laginn að draga að
sjer athvgli manna með ýmsu
frumlegu háttalagi sínu. Eru ýans
Fullgott handa orðatiltæki Páls landfleyg og
N
„malarskrílnum“.
ú líður og bíður. En í Tím-
anum 14. okt. kemur sama
smágreinin undir fyrirsögninni
„Fyr og nú“. Þá er Tíma-Gísli bú-
inn að hefla alt og pússa í 55
daga! '
Og þá hljóðar klaúsan þannig:
„í öllum tilfellum vissu Mbl.-
menn, að árásin var án tilefna. Á
þennan hátt var Ijúgvitnum rað-
að móti Hermanni Jónassyni og
rakalausar árásir á Guðbrand
Magnússon“ — o. s. frv.
Það verður nú að telja, að
Tímagísli hafi breytt hjer til bóta.
a gersemar-. Þá er hann ekki
síður víðkunnur fyrir hagfræði-
kenningar sínar, og er það fræg-
ast, er hann vildi, að bændur
fóðruðu kýrnar sínar á ánum.
Pál'l hefir staðið í ritdeilu und
anfarið út úr framkvæmd kjöt-
laganna. En Páll er formaður
Kjötverðlagsnefndar, . svo sem
kunnugt er. 1 þeirri deilu hafa
komið fram hin fyrri einkenni
Páls, dæmalaus fram'hleypni og
yfirborðsháttur, og undravert
þekkingarleysi á því, sem um var
rætt.
Nú síðast saumaði Oddur Guð-
En jafnframt hefir hami kveðið' jónsson svo að Páli, að honum
upp dóm yfir sínum eigin rit-
hætti í Tímagimbli. Er sýnilegt
mundi heppilegast, að liafa sig
ekki í frammi í bráð.
Kennaralaun.
Fastiir kennarar við barna*
skólana eiga framvegis að
viija launa sinna til skóla-
sÍjórKns eða yfirkennarans.
Sæjargjaldkeri Reykjavlkur.
Ný bók:
íslensknr
verslnnarrJetXnr
eftir próf. ísleif Árnason,
fæst nú í bókaverslunum. - Kostar innbundin kr. 6.75.
Bók sem hver verslunar- og kaupsýslumaður
þarf nauðsynlega að eiga.