Morgunblaðið - 13.12.1936, Blaðsíða 4

4
MORGTJNBLAÐIÐ
Sunmidagur 13. des. 1936.
Sámstaðir.
Klemens Kristjánsson á Sám-
stöðum hefir nýlega skýrt
blaðinu frá tilraunum sínum og
starfi í sumar. Þrátt fyrir ýmsa
óvenjulega örðugleika getur hann
hrósað sigri. Kornrækt hans stend
ur sem fyr föstum fótum. Og
ræktun hans á grasfræi miðar
áfram.
Með hverju ári sjá allir lands-
menn betur og betur hve starf
Klemensar er þýðingarmikið, hve
miklum umbótum hann getur hrint
af stað í framtíðinni, með tilraun-
um sínum.
Það er sjerstök ástæða fyrir
bændur landsins að veita þessu
máli athygli einmitt nú, þegas,
rauðu flokkarnir eru að reyna að
svæla Búnaðarfjelag Islands undir
sig, gera þenna allsherjar fjelags-
skap bændanna ósjálfstæðan ef
ekki óstarfhæfan.
Tilraunir og annað starf Klem-
ensar er einn þáttur í starfi Bún-
aðarfjelags íslands. Það er núver-
andi formaður Búnaðarfjelagsins
Magnús Þorláksson á Blikastöðum,
sem mest og best hefir stutt Klem-
’ ens í starfi hans, og haft fullan
skilning frá byrjun á þvíj hve
mikils virði það væri. En þakk-
irnar fyrir þessar framkvæmdir,
þenna áhuga eru þær, frá rauðu
flokkunum, sem vænta má, að
Het] hjavíkurbrjef —

12. des.
atvinnugrein hjer á landi. Norð-
menn byrjuðu litlu fyr en við. En
þeir flytja nú út grávöru fyrir 30
miljónir króna. Ef við hefðum
komist á sama rekspöl og þeir að
tiltölu við fólksfjölda í landinu,
ætti okkar útflutningur á þessari
vöru að vera kominn á 2. miljón.
Það munar um það sem minna er.
En nu fullyrða menn í ofanálag,
að skilyrðin hjer á íslandi fyrir
loðdýrarækt sjeu að ýmsu leyti
betri en í Noregi.
Línurit.
Menn spyrja.
Pegar þeir sjá, hve illa þeim
er tekið með „sigurbrosið“
reyna þeir að dylja sinn innra
mann, og þykjast vera vinir verka-
manna og sjómanna og alls al-
mennings í bænum. Þeir vilji
fjölga skipum, auka. útgerð og at-
vinnu. En þá spyr verkamaðurinn
og sjómaðurinn hina hálaunuðu
herra í Tímaliðinu, hvað þeir hafi
gert í þessum efnum. Þeir hrósa
sjer oft af framtakssemi. Hafa
þessir herrar aukið hjer útgerð og
halda því mjög á lofti, á hvern
hátt þjóðfjelagið hafi verið þess
megnugt að styrkja sveitirnar með
jarðabótafje, samgöngubótum og
símum í strjálbýli, kreppuhjálp o.
mmmmmmmmmmmmmmmmy^, js- frv- En allir heúvita menn 1
jlandinu vita, að það var sjávarút-
Hafa þessir menn hætt svo miklu vegurinn sem var aflögufær, sem
sem 10% af árstekjum sínum til lagði þannig drýgstan skerf til
þess að auka atvinnuna við sjó- | þess að gera framfarirnar mögu-
inn, bæta með því kjör almenn- legar í sveitum landsins. Enn
ings, minka atvinnuleysið ? Yerka- lofa Tímamenn sveitabænd-
menn spyrja. Sjómenn spyrja. En! um guni 0g grænum skóg-
sósíalistabroddarnir allir með tölu um. Hvernig verður um efndirnar,
þegja og skammast sín — ef sá þegar útgerðin er ekki lengur af-
eiginleiki á annað borð er þeim í
blóðið borinn.
atvinnu með fje og framtaki? Og
Tímadagblaðið hjer í bænum ^taka má þá um leið í sama númer
hefir nýlega hlaupið á sig sósíalistabroddana. Hver eru at-
á mjög eftirtektaverðan og eftir- vinnufyrirtæki Hjeðins Valdimars-
minnilegan hátt. Þetta er þó engin sonar, Stefáns Jóh. Stefánssonar,
nýlunda. Því, eins og aiþjóð veit,
ríður illgirnin því blaði við ein-
teyming út í hverja vitleysuna af
annari.
Einhver af málaliði blaðsins
hefir tekið sig til og birt skýrslu
með línuritum yfir vaxandi fólks-
fjölda og minkandi fiskiflota
hjer í Reykjavík, en þar af leið-
,Grænir skógar‘
lögufær? Hvort er vænlegra fyrir
sveitabóndann að fylgja þeim
mönnum að málum, sem reistu út-
gerðina og heldu henni við, meðan
Jóns Baldvinssnar og þessara há-
launuðu manna, sem auk þess eiga
innangengt í peningastofnanir inn
Tímamenn hafa tælt allmarga ■ hœgt var fyrjr 0fsóknum rauðu
bændur landsins til fylgis flokkanna^ eða fylgja hinum sem
við sig, á undanförnum árum, með ; ekkert hafa gert, nema rífa út-
því að sýna örlæti á styrkveiting-j gerðina> aflgjafa þjóðfjelagsins,
ar til sveitanna. Með jarðræktar- |niður?
lögunum nýju, _eru þeir að veru- j Þ&ð er ákaflega líklegt að þeir
legu leyti horfnir frá þeirri stefnu
sinni, þar eð bændur eiga að láta
jarðaparta uppí jarðræktarstyrk-
landsins á báðar hendur?
En þeir hafa ekki hirt um að
bændur á íslandi verði ekki marg-
ir, sem til lengdar telja sjer og
sínum hag í því að 'fylgja niður-
rifsmönnunum.
andi vaxandi fátækraframfæri og
reyna að ónýta búnaðarfjelags- ]iækkan(ii álögur á gjaldendur
skapinn, gera hann háðan póli- kœjarins
tískri togstreitu, og spilla með
því umbótastarfinu í lengd og
bráð.
Loðdýraræktin.
Pað vill oft fara svo fyrir okk-
ur íslendingúm, að reynslu
og kenslutíminn verður óþarflega
langur, þegar um nýjar starfs-
greinar er að ræða. Orsökin jafn-
an sú, að mönnum hættir til, að
láta hjá líða, að hagnýta sjer hina
öruggustu þekkingu í tækni og
hagfræðilegu tilliti.
Um nokkur ár hafa áhugamenn
í sjálfu sjer er það ekki nema
góðra gjalda vert að lýsa stað-
reyndum á sem gleggstan hátt.
En þegar Tímablaðið fer að hug-
leiða málið út frá staðreyndum
þessum kemst það í hinar mestu
ógöngur.
„Sigurinn“,
laðið hrósar sigri yfir því
hVernig komið er. Fleira
fólk í bænum, færri skip, minni
atvinna, meira fátækraframfæri.
Verri líðan alls almennings í bæn-
B
starfað hjer að loðdýrarækt. En,um-
fjárhagslegur árangur hefir orðið ! Að þessu hefir Tímaliðið unnið
misjafn. Aðal vandkvæðin hafa undanfarin ár. Það hefir keyrt út-
áreiðanlega verið þekkingarskort- gerðina niður með drápssköttum. í
ur á meðferð dýranna og vali
undaneldisdýra.
Sem betur fer virðist nú vera
hvert sinn sem útgerðarmenn hafa
orðið að missa eignarhald á ein-
hverju veiðiskipanna, hafa stjórn-
að rætast úr þessu til mikilla1 arflokkarnir hópast um fleytuna
muna. Hinn norski ráðunautur sem
hjer var, og ferðaðist á vegum
Loðdýraræktarfjelagsins um land-
ið, gaf áhugamönnum vorum
þessu efni margar mikiivægar leið- j Þannig hefir ,,herferð“ Framsókn-
beiningar. Menn hafa sjeð, að ef! armanna og sósíalista verið skipú-
eins og hrafnar að hrossskrokk,
til þess að reyna að koma henni
burt úr bænum, og fá hana senda
i til útgerðar í aðra landshluta.
loðdýraræktin á að komasí hjer á
tryggan grundvöll, þarf að vanda
hið besta til kynstofnsins. Og með-
ferð dýranna þarf að haga ná-
kvæmlega eftir því sem kunnáttu-
menn erlendis best vita.
Framtíðarmál.
Peir Islendingar, • sem bestan
kunnleik hafa í þessum mál-
um, eru í engum efa um, að loð-
dýraræktin getur orðifi mikilsverð
lögð gegn sjómönnum og verka-
mönnum Reykjavíkurbæjar. Og nú
hrósa þessir menn sigri. Þó Tíma-
dagblaðið komi ekki fyrir margra
augu, þá nær það nokkuð út fyrir
hinn fámenna Framsóknarflokk.
Þessu vara þeir sig ekki á Tíma-
menn, en skrifa Reykjavíkurblað
sitt, „með sigurbros á vör“, yfir
því, hve vel þeim hefir tekist að
þrengja hag höfuðstaðarbúa.
„Kátt er um jólin,
koma þau senn‘‘.
Avexlir. Jélabakstur allsk.
Heimalilbúið Konfekt of|
Sttl^æli og siro Hangikj&till,
er það, sem setur svipinn á hverja jólahátíð hvað
mataræði snertir.
Nú verður ekki um auðugan garð að gresja
með jólaávexti, aðeins nokkrir kassar af Eplum.
— Silli og Valdi mega muna sinn fífil fegurri hvað
jólaávexti snertir. — Þessum kössum verðum við
að skifta bróðurlega milli okkar mörgu viðskifta-
vina. — Síðastliðinn sunnudag mintum við yður
á bökunarefnin og ýmislegt til konfektgerðar, sem
við höfum flest til ennþá.
En með þessum línum vildum við spjalla við
yður um
Jóla-Hangikfötlð.
Við höfum nú selt Hólsfjallakjöt í nokkur ár, eða.síðan
farið var að verka það hjer í sjálfum höfuðstaðnum, og sal-
an hefir aukist ár frá ári.
Til þess að kjötið verði úrvalsvara, þarf sauðfjeð að
hafa gengið í kjarngóðu haglendi. Hreinlætis gætt við
slátrun og flutning. Reykingdn framkvæmd af samvisku-
sömum fagmanni. Hangikjöt á að vera hæfilega saltað, feitt
og gegnreykt, þá verður það fagurt á að líta og girnilegt til
átu. Enn þá einu sinni erum við búnir að fá jólahangikjöt úr
reyk, það virðist sverja sig í ættina, Kjötið er rígvænt og
ljúffengt til átu. Ekta Hólsfjalla-hangikjöt. Úrvalsvara.
Salan hefst á m'orgun, þeir sem koma fyrst hafa úr mestu að velja.
JóIaNveinninn sýnir alkkonar fólavörur kl. 8—9
í kvöld í Aðalstræli ÍO.
Blúm & Ávextir.
Verslunin verður lokuð á morgun (mánu-
dag) eftir kl. 11%.
Vesturgötu 48,
jUkalsdemil W
Laugaveg 82.
Laugaveg 43,