Morgunblaðið - 07.10.1937, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 7. okt. 1937.
Minning Símonar
Jónssonar, §elfossi.
í dag verðar til grafar borinn
víðþektur, gamall og góður Ár-
nesingur, Símon Jónsson á Sel-
fossi, er andaðist þar þann 24.
sept. 6.1.
Hann var fæddur á Selfossi 7.
dag maímánaðar 1864 og voru
foreldrar hans hjónin Jón Símon-
arson og Þóra Huðmundsdóttir,
•n Gunnar Einarsson, bóndi á
Selfossi og kona hang, Sesselja
Hannesdóttir tóku Símon í son-
ar stað og veittu honunt gott upp-
•ldi. Nam hann trjesiníði, bók-
bandsiðn og einnig nokkra bók-
fræði. Við búsforráðum á Selfbssi
tók hann af fósturforeldrum sín-
um nokkru fyrir aldamót 1900
•g kvæntist um líkt leyti Sigríði
Sæmundsdóttur, smiðs á Stokks-
•yri Steindórssonar. Varð þeim
ijónum 6 barna auðið, dó eitt
þeirra í æsku, en 5 eru á lífi:
Gunnar bóndi á Selfossi, Sæmund-
ur, símritari á Seyðisfirði, Sess-
•lja, gift kona á Stokkseyri,
Soffía og Áslaug Þórdís, báðar
giftar konur í Reykjavík. Auk
þess tóku þau hjón í fóstur tvær
•túlkur, er þau reyndust góð og
ræktarsöm sem sínúm eigin börn-
um. Lifir Sigríður mann sinn og
dvelur nú hjá Gunnari syni sín-
um og tengdadóttur á Selfossi.
Á æskuskeiði þótti Símon hinn
mannvænlegasti. Hafði fjölhæfar
gáfur, var skýr og fróðleiksfús,
með áhuga fyrir starfi og fram-
kvæmdum og ljet málefni almenn-
ings til sín taka. Var hann um
•itt skeið áhrifaríkur‘um málefni
kjeraðs síns og bera Alþingisrím-
urnar honum ótækt vitni, er hann
vann að kosningu Hannesar Þor-
uteinssonar í Árnessýslu. Þeir hin-
ir fyrri fulltrúar Árnesinga,
Tryggvi Gunnarsson, er gekst fyr-
ir smíði Ölvesárbrúar, og Hann-
es, voru miklir vinir Símonar og
varð þar ekki breyting á meðan
æfi entist. Var Símon tryggur
maður og vinfastur, og fylgi hans
við menn og málefni bygðist á
Þ^í, er hann sjálfur vildi, en
gerðist aldrei verslunarvara.
mæði. í sambýlinu á Selfossi var
ætíð hið besta samlynai með hús-
bændum og öðru heimafólki, en
fram á búskaparár Símonar voru
bændurnir 3, en síðar 2. Á marg-
ur þaðan að minnast gestrisni og
margs greiða, er oft kom sjer vel,
því að þar bar einatt hrakinn
ferðamann að garði, áður en breyt
ingar urðu um gististaði og sam-
gönguhætti.
Þegar leið á æfina bilaði þrek
Símonar, er hann gerðist um
nokkurt skeið ölhneigðari en
góðu hófi gegndi. Þessa freistingu
sigraði hann þó til fulls á síðustu
árum, og lauk hann lífinu með
þeirri prúðmensku, sem honum
var svo eiginleg, hress í anda og
ókvíðinn, þótt liann vissi dauðann
fyrir dyrum.
Breytingar þessa tíma eru
margskonar og hraðfara. Selfoss,
þar sem til skamms tíma var
ómengaður sveitabær, sogast fyr
en varir inn í vaxandi kauptúnið,
er teygir sig nú heim undir tún-
garð, og aðsópsmikill þulur, gædd
ur íslenskri sveitamenningu, vík-
ur nú úr þeim stað, alfarinn.
Hugsunarháttur og menning breyt
ist óðlátlega á þann veg, að ekki
er þess að vænta, að annar slíkur
komi þar til móts við vegfarend-
ur á nálægum tíma, til þess að
vekja þá með fróðleik þeim og
hnyttilegum tilsvörum, sem hann
átti einn yfir að búa. E.
Fróðleikur Símonar var mikiil
og fjölbreyttur, minni ágætt og
•kráði hann sitthvað, er sumt hef-
ir birst á prenti. Kom þar í ljós
áhugi hans fyrir hinum ólíkustu
efnum; ritaði hann um jarð-
akjálftana miklu 1896 og ýmsa
aðra atburði, kunúi frá mörgu að
segja um merka menn og ein-
kennilega fyr og síðar, og enn-
fremur voru dulræn atvik og
draumar honum hugleikin mál.
Yar Símon sjálfur draumspabur
•g óraði fyrir ýmsu. Frásögn hans
yar föst og sjerkennileg, svo að
þeir sem á hann hlýddu eða lásu
greinar hans, veittu orðtun þaús
athygli.
Þótt Símoú á SelíoSsi ljeti sig
'þaimig fléira skifta en búskap-
inn, varð eigi sagt að Irann van-
rækti búandstarf sitt á mann-
dómsárunum. Yar hann jarðrækt-
arfrömuður. Sljettaði og girti tún
sitt, hýsti prýðilega og var góð-
■r bóndi. Sigríður kona hans varð
þar hans besti förunautur, jafnt
á meðan alt gekk vel og einnig
|>egar reyndi á þrek og þolin-
Meistaramót Taflfjelags Reykja
víkur hefst í kvöld kl. 8 í K. R.-
húsinu, uppi. Þátttakendur eru 43,
þar á meðal ýmsir bestu skákmenn
landsins svo sem þeir Jón Guð-
mundsson, handhafi Meistarabik-
ars Taflfjelags Reykjavíkur, Ein-
ar Þorvaldsson og Baldur Möller,
að ógleymdum Eggert Gilfer.
Hlutaveltan. Að hlutaveltunni
lokinni dregur fulltrúi lögmanns
út númer þau, sem vinningar falla
á í happdrættinu.
Ninön______
Kfólar
Blússnr
Pils
Fallegt úrval.
----Ninon
Leiksýning í kvöld: Sa
I I
tal við
Ikvöld hefjast leiksýningar L.
R. og hefir það valið sjer
þýskan skopleik sem byrjunar-
leikrit að þessu sinni. Það má ef-
laust deila um, og verður líkiega
gert, hverskonar leikrit fjelagið
á helst að bjóða leikhúsgestum,
en þó eru það eflaust margir,
sem eru Leikfjelaginu þakklát-
ir fyrir að það reynir að Vekja
hlátur og gleði og gefur fólki kost
á að gleyma áhyggjum og erli
daglega lífsins í Iðnó eina og eina
kvöldstund.
Að þessu sinni er Haraldi Á.
Sigurðssyni falið að fara með að-
alhlutverkið, og höfum við þess-
vegna snúið okkar til hans til
þess að reyna að fá einhverjar
upplýsingar viðvíkjandi leiksýn-
ingunium.
— Hvað er langt síðan að þjer
hafið komið hjer upp á leiksvið!
— Það eru nú eiginlega 4 ár.
Síðasta hlutverkið sem jeg ljek
hjá L. R. var í „Karlinum í
Harald Á. Siducðsson.
kreppunni“. Já, og svo ljek jeg
tvö kvöld í hittiðfyrra í „Spanslr-
flugunni“. Það var þegar fjelag-
ið var að heiðra okkar vinsæla
Friðfinn.
— Finst yður ekki einkennilegt
að hugsa til þess, að þjer skulið
íctla að fara að leika aftur?
— Jeg veit ekki. í fyrstu fanst
mjer það skrítið að eiga að fara að
mæta á æfingum, en eftir fyrstu
æfingarnar þá var það eins og
maður væri fallinn alveg í skorð-
urnar aftur. Þetta eru líka flest
alt gömul leiksystkini mín, sem
jeg hitti aftur, Marta Indriðad.,
konan mín, Indriði, Brynjólfur,
Valur, estur og s. frv. Marta
! leikur konuna mína eins og svo
oft áður, en jeg verð að segja,
hvort sen'ríienni líkar betur eða
ver, að ekki hefir skap hennar
breyst til batnaðar þessi 4 ár (það
er að segja þegar hún er inni á
*
leiksviðinu).
— Hvað getið þjer sagt okkur
um leikritið!
— Ekkert, alls ekkert. Þjer
verðið að koma sjálfur og sjá
það, sjón er sögu ríkari. Ef mað~
ur leggur það í vana sinn að segja
fólki brandara úr leikritum þeim,.
sem verið er að æfa, þá hefir fólk
enga ánægju af að koma í leik-
húsið. Það er eins og verið sje a®
gefa því gamlar lummiur".
— Hvað heitir leikurinn?
— Þorlákur þreytti. Já þreyttiy
vel á minst. Jeg ætla ekki að reka
yður út, en nú er jeg að hugsa
um að fara heim og hvíla mig svo-
lítið, áður en við byrjum æfing-
ar í kvöld. Það er ekki alveg
laust við að maður sje kominn
það mikið inn í hlutverkið, að mað
ur sje orðinn hálf þreyttur, því
maður hefir æft undanfarið kvöld
eftir kvöld.
FRAMH. Á SJÖUNDU SÍÐU
Ný drengfabók!
Sverre S. Amundsen:
FORD
Bóndasonurinn, sem varð bílakóngur.
íslenzk þýðing
eftir Freystein Gunnarsson skó.lastjóra.
Þegar Henry Ford var 12 ára, kom fyrir
hann atvik, sem hann gat ekki gleymt. Hann
var á leið til Detroit með föður sínum. Þeir
óku í hestvagni. Þá mættu þeir einhverjum
galdravagni, sem kom akandi á móti þeim —
og enginn hestur fyrir! Vagninn var með kola-
vél og lét hátt í honum. Þetta var fyrsti „bíll-
inn“, sem Ford sá. Vitanlega hefði hann ekki
haft neitt á móti því að aka spottakorn í þess-
um vagni, en hann varð að láta sér nægja að
skoða hann eins vandlega og honum var unnt.
Og meðan hann var að skoða vagninn, datt
honum nokkuð í hug: Hann ætlaði sjálfur að
smíða vagn, sem haegt væri að aka án þess að
beita hestum fyrir!
Henry Ford var ekki fyr kominn heim, en
hann byrjaði að glíma við þetta. Bókin lýsir
þeim tilraunum og fyrstu bíla-ófreskjunum ‘
svo meistarale^a skemmtilega, að allir munu*
hafa óblandna ánægju af að lesa hana.
Grimms ætintýri
5. heffi er komið út.
í þessu hefti eru 12 æfintýri
með mörgum myndum.
Grímms æfíntýrí eru
óvíðjafnanleg barnabók
Haustmarkaður K.F.U.M. og K.
hefst á morgim kl. 3 í húsi fjelagímna við Amtmannsstíff. — Þar verða seldar með
tækifærisverði allskonar vörur og ganffa allar tekjur til styrktar starfi f jelaganna.
Yörum er dagíega veitt móttaka í K.F.U.M. og sóttar ef tilkyntar eru í síma 3437.