Morgunblaðið - 29.05.1938, Qupperneq 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 29. maí 1938.
FlugleiðangurinD
FRAMH. AF ÞRIÐJU SÍÐU
*8 bjart væri veður. Kd. 4 y%
lögðum við af stað frá Homar
firði.
Við flugum strax í 2000 m.
hæð. Flugum vestur fyrir homið
á Öræfajökli, inn yfir sandinn
og Skeiðarárjökul og norður yf-
ir Vatnajökul.
Þegar rið komum yfir Gríms-
vötn sáum við mikil missmíði á
joklinum ca. 8—10 kr. fyrir
■orðan Grímsvötn. Þar voru
■uklar hringlagaðar sprungur
I jöklinum og jökullinn sokk-
inn niður.
Sást greinilega sprungurás
alla leið í Grímsvötn. Þar sem
rásin náði NV-horn dalsins var
að sjá talsvert umrót og miklar
sprungur. Hvergi sást reyk-
fjjj}, . ■ ' $f
Syðst í Grímsvatnadalnum,
þar sem elduriim var uppi 1934
iar nú alt með kyrrum kjörum,
nema hvað dalbotninn virtist
Utið eitt siginn.
Við höfðum þarna ágætt út-1
áýni. Sáum yfir alla botna upp
frá Skeiðarárjökli. Var hvergi
annarsstaðar að sjá missmíði,
nema suður frá Grímsvötnum á
tveimur stöðum. Þar voru að
ajá alveg nýjar sprungur í jökl-
inum.
Við flugum þarna marga
hringi, komumst yfir norður-
hallann á jöklinum og höfðum
ágætt útsýni yfir allan vestur-
hluta Vatnajökuls.
Eftir þetta var flogið suður yfír
Grænalón. Var þá sýnilegt, að við
höfðum ekki nóg bensín til þess
að komast til Iieyk.jaVíkur. Var
þá flogið til Öræfájökuís ög kring
um Hvaunadalshnúk. Þar var 20°
frost. Rendum við svo niður yfír
Svínafell og Skaftafell og flug-
um lágt vestur á Skeiðarársand.
Snerum svo við og hjeldum til
Hornafjarðar. Er þangað kom átt
um við ekki eftir bensín nema
til korters-flug og höfðum flogið
650 km.
Agnar Koefoed-Hansen flugmað
ur hefí'r víða flogið, eu hann
kvaðst hvergi hafa sjeð eins tigu-
- ariega og stórfenglega fegurð og
á þessu flugi.
Er þeir fj.elagar höfðu hvílt sig
lítillega í Hornafirði. tekið ben-
sín, var haldið af stað fíl Reykja
víknr. Flogið var enn lágt inn
yfir Skeiðarársand, og var nú
hlaupið mjög í rjenun.
Tilganffur
fararinnar.
Hann var sá, að athuga hlaupið
og eldstöðvarnar. Að við tókum
flugvjelina í þenna leiðangur staf
aði af tvennu, sagði Pálmi: 1)
Með því eina móti var unt að fá
nokkra hugmynd um hlaupið með
an það var að gerast og ná af því
myndum, en jökulhlaup eru ó-
þekt annarsstaðar á jörðinni en
hjer og ekki er fíl nema ein mynd
af jökulhlaupi, þ. e. í Súlu haust-
ip 1935. 2) Nauðsynlegt er að
rannsaka jökulinn í námunda við
eldstöðvarnar, til þess að geta eft
irá sjeð hvaða breytingum hann
tekur. Ef gos kemur nú eftir
þetta hlaup hefði ekkert verið fíl
samanburðar, annað en athugun
sú, sem gerð var á eldstöðvunum
1934 og 1936. En þá vantaði at-
hugun áður en gosið hyrjaði.
Nú tókst, þessi athugun vel. Má
þakka það því, að við vorum
þepnir með veður og ekki síst
framúrskarandi dugnaði flug
mannsins, Agnars Koefoed-Han-
sens. Þetta er í fyrsta skifti sem
flogið er yfir Vatnajökul og Ör-
æfajökul. Vjel og flugmaður stoð
..ust þessa raun vel.
Að lokum, segir Pálmi Hannes-
son, vil jeg hiðja Morgunblaðið
að flytja Hornfirðingum okkar
bestu þakkir fyrir alla hugsan
lega hjálp og aðstoð, er þeir
veittu okktir.
★
Leiðangur þessi er lcostaður af
ríki og Menningarsjóði, Hann er
geroúr af ÍSlensknm mönnum.
Teknar voru um 500 myndir og
auk þess kvikin.vnd 0$ Rr' voii
andi; að árangurinn af leiðangr-
inum verði "óðui;,
Ef eldgos skyldi eiga eftir að
köma upp úr jöklinum, gera þeir
>*•
fjelagar ráð ryrir að fljúga aust-
ur aftur.
Hlaupið.
Aðalhlaupið úr jöklinum hefir
komið úr 10 stórum útrásum, auk
nokkurra smærri. Sumar útrásim
ar eru heljarstórir hellrar.
Illaupið hefir lagt undir sig
allan sandinn að neðanverðu, að-
eins skilið eftir tungur út frá
jöklinum.
Jakahrönnin er mest austantii
■á sandinum. ílru austustu útföll-
in langstærst Þar hafa hrannir
af stórjökum borist alla leið suð-
ur á móts við Sandfell. Upp við
jökrul eru jakarnir á st.ærð við
stórhýsi. Yfirleitt munu þó ís-
hramirnar á sandinum minni nú
en 1934, því að hlaupið virðist
hafa koinið dreifðara úr jökliuum.
HLAUPIÐ I RJENUN.
keiðarárhlaupið virðist
5 nú mjöff í rjenun og
fjarar nú óðum á Skeiðar-
ársandi.
I gær barst Morgunblaðinu svo-
hljóðandi skeyti frá Oddi á
Skaftafelli:
Hlaupið fer hægt fjarandi og
er nú aðeins í breiðurp álum, fó-
reiðum á hestuiri. — Ekki verð-
ur emi sagt ineð Vissu um tjóri-
ið af völdum hlaupsins, en það
liefir orðið mikið. Síminn hef-
ir sópast hurtu á alt að 7 km.
svæði austan Sigurðarfitar. Vafa-
laust "hefir' inargt sauðfje, sem
vaf m sandinum. farist í flóðinu.
Talsvert var af rekavið á fjörun-
um og hefir haim aliur sópa.st
burtu. I»á hefir selveiði Öræfínga
eyðilagst á þessu ári, en hún lief-
ir venjulega gefið 150 seli.
Morgunbiaðið átti í gær samtal
við Hannes á Núpstað.
Hann sagði, að vestur á Skeið-
arársandi fjaraði nú óðum og
væri að sjá sem hlaupið væri
húið.
Hannes taldi sennilegt, að
Skeiðarársandur vi-ði fæi' yfir-
ferðar uni miðja þossá vikn.
Vigfús Sigurgeirsson var í gaer
sfaddur á Núpstað.
Jóhannes Askelsson og fjelagar
hans hjeldn í gær npp að jökli.
Þingvallanefnd
bjargar sjúkum
manni frð dauða
Pingvallanefnd var í fyrradag
austur á Þingvöllum og kom
þá að eyðibýlinu Skógarkoti.
Nefndarmenn voru að athuga húsa
kynni þáí-, sem næstum alveg eru
komin að falli. Sáu þeir þá mann
einn liggja meðvitundarlausan þar
í fíéti. Var hann snöggklæddur,
en hafði hreitt jakka sinn ofan
á sig.
Nefndarmenn gerðu þegar hrepp
stjóra sveitarinnar aðvart og var
síðan lögreglan hjer í hænum feng
in til aðstoðar. Fóru lögregln-
menn hjeðan úr bænum austur
með lflekni og sjúkrabifreið.
Maðnrinn var enn meðvitund-
árláús ér láeknirinn og lögregl-
aii kom austur og var hann flutt
lir hingað á fíandsspítalann, þar
sem tókst að vekja hann til með-
vitundar.
Maður þessi ltafði að rnestu
náð sjer í gær og segir hann svo
frá ferðum sínum, að hann hafi
farið úr bænum s.l. þriðjudag og
ætlað austur að Gjábakka gang-
andi frá Þhigvöllum.
Á leiðinni út að Gjáhakka varð
hann skyndilega lasinn, enda hef-
ií* hanií verið lasburða mjög.
Komst. hann að eyðibænum Skóg-
afkoti óg íagðist þar fyrir. Smátt
ög smátt þrutu honum kráftar
og liann ruisti meðvitund. Hve
léngi hann Kefir verið þarna með-
vitundaflaus, „veit Kann ekki.
Útaf söguspgnum iim að mað-
uvinp hafi yerið með eitur, segir
lögreglan fi’á því, að maðurinn
segist ekkert eitur hafa tekið og'
læknar Landsspítaians telja, að
framburður mannsins í því efni
sje ekki ósennilegur. Aftur á
móti er þa.ð' rjett, að inaður þessi
hafði meðferðis fjárbyssu og skot
færi.
Ekkí er ástæða til að nefna
nafn þessa manns, en geta má
þess, að liann er ekki bæjarmað-
ur. Honum leið eftir atvikum vel
f gæfkvöldí, en telja má fullvíst,
að hann liefði láfíð lífið, ef ])ing-
’vállailefndáfmennirriir hefðn ekki
rekist á hann þarna.
Minningarorð um
Sigríði Jóhannesdóttur
Amorgun verður til moldar bor
in í Hafnarfirði, Sigríður
Jóhannesdóttir, sem andaðist á
heimili sonar síns, Ásgríms Sig-
fússönar framkvæmdastjóra 21. þ-
m. Æfi þessarar mætu konu var
kyrlát og tilbreytingalítíl, en eigi
að síður átti hún mikið og nyt-
samt æfistarf að haki sjéT.
Sigríður var fædd að Arnarnesi
í Garðahreppi 6. maí 1864, og
voru foreldrar hennar þau Jóhann-
es Filippusson og Ingibjörg Guð-
mundsdóttir, sem lengi bjuggu
þar. Árið 1890 giftist hún Sigfúsi
Jónssyni, ættuðum frá Narfakoti
í Njarðvíkum, en þau hjón hjuggu
mestan húskap sinn í Nýjahæ í
Ytri-Njarðvíkum, þar til hún misti
mann sinn árið 1900.
Eftir lát Sigíúsar stóð hún ein
uppi, bláfátæk með þrjú ungbörn
til að sjá fyrir.
Þá reyndi fyrir alvöru á þá
stillingu samfara óvenjulegu vilja-
þreki sem hún hafði yfir að búa.
Víljaþrek til að koma börnun-
um til manns var óbilandi, enda
lagði hún hart að sjer, en hin
stilta og rólega framkoma hennar
gerði það að verkum, að hörnin
fundu ekki til þeirra erfiðleika,
sem henni sjálfri voru kunnastir,
en hafði ein að hera.
í sex ár hjó hún í Nýjabæ eftir
lát manns síns, og eins og gefur
að skilja við þröng kjör.
Innan lágra veggja, fundu hörn-
in hennar þó ekki til vöntimar á
ýmsu því, sem hún fegin hefði
viljað geta veitt þeim, en bera í
hjarta ’ógleymanlegar og hjartar
minningai' um litla hæinn, þar sem
þeim á uppvaxtarárum sínum var
búínn friður og lilý umönnun.
Ekki síst, nú, eftir að þau eru
uppkomin, skilja ]>au hversu mikið
hún hefir hlotið á sig að leggja, á
þessunl ferfiðu árum, þeirra vegna.
Árið 1906 flutti hún til Ilafnar-
fjarðar ásamt börnum sínum, en
þau eru: Ilelga, gift Elís Óláfs-
syni; Jóhannes verkstjóri, giftur
Helgu Jónsdóttur, og Ásgrímur
framkvæmdastjóri, giftur Ágústn
Þórðai’dóttur.
Sigríður Jóhannesdóttir.
Síðustu ár æfi sinnar var húm
á heimili sonar síns, Ásgríms fram-
kvæmdastjóra, og átti því láni að
fagna að njóta þar elliáranna f
nærvist harna sinna sem öll eru
búsett í Hafnarfirði, og naut húu
ástríkis þeirra allra, svó og barna
harnanna, sem hún var svo mikið
fyrir ,og sem ekki sísrt munu sakna
hennar.
Þegar Sigríðai' Jóhannesdóttur
er minst, hlýtnr það fyrst og
fremst að vera sem verulega góðr-
ar móður, en jafnframt því vai*
öll framkoma hennar á þann veg,
að hún vakti traust og virðingu
allra sem voru henni samtíða og
kyntust henni.
Hún var stór í erfiðleikum og
velgerigni. Þórarinn Egilson.
KNATTSPYRNAN.
FRAMH. AF ÞRIÐJU BÍQU.
leik, því liann gerðí hókstaflega.
ekki neitt að gagni, af hverju sem
það hefir stafað.
,n
K. F. U. M. og K., Hafnarfirði.
Almenn samkoina kl. 8% e. hád.
Allir velkomnir.
Eftir að Sigríðnr fluttist til
Hafnarf jarðar, og jafnóðum og
hörnin uxu upp, fór hagur hennar
batnandi, og fjekk þá að sjá á-
vöxt verka sinna, því þau voru
hvört öðm efnilegra, og henni
þakklát og góð, og fóru snemma
að vinna fyrir sjer og styðja hana.
AÐVORUN.
Húseigendur og húsráðendur í Reykjavík eru
enn alvarlega aðvaraðir um að tilkynna Mann-
talsskrifstofu bæjarins, Pósthússtræti 7, eða lög-
regluvarðstofunni, þegar í stað ef fólk hefir flutt
úr húsum þeirra eða í þau nú um krossmessuna
eða eftir síðasta manntal.
Vanræksla varðar sektum.
Borgarstjórinn I Reykjavik.
Leikurinn milli
K. R. og Fram.
Þessi leikui' var hæði skemti-
'legur og harðskeyttur á köflum
og var auðsjeð að hvorugur ætl-
aði að láta undan hinnm. Bæði
liðin gerðu hvert upphlaupið öðru
snarpara og mátti lengi vel ekki
i sjá, hverjir hera myndu sigur úr
hýtum. Leikur þessi var án efa
sá langskemtilegasti, sem sjest
hefir á þessu móti.
"í fyrri hálfleik tókst Fram að
skora eitt mark og jókst nú spenn
ingur leikmanna og áhorfenda um
allan helming. Lauk fyrri hálf-
leik þaunig.
K. R.-ingar byrjuðu seinni hálf
leik með Snörpum upphlaupum,
en Framarar vörðnst vel. Tókst
K. R.-ingum samt að gera mark úr,
þvögu við niarkið og verður mark
maður Fram að taka á sig sök
ina af því marki. Enn harðnaði •
leikurinn víð jafnteflið, en K. R.
ingar Ijetu hvergi hilbug á sjer
finna og skoruðu enn tvö mörk í
seinni hálfleik. Síðari hluta hálf-
leiksins voru Framarar mjög farn
ir að linast og strönduðu upp-
hlaup þeirra á ágætri vörn K. R.
og ekki síst á markmanninum,
sem hefir staðið sig prýðilega á
mótinu.
Næsta knattspyrnuinót byrjar
7. júní og er það íslandsmófíð.
Vivax.